Νέα υποβάθμιση από τον οίκο Moody's / Άρθρο του Στάθη για ΜΜΕ / Εμφύλιος πόλεμος στην Λιβύη

Είδηση: Μετά από δέκα μήνες σκληρής λιτότητας και εν μέσω μιας βαθιάς ύφεσης, έχει γίνει αντιληπτό από τις αγορές αλλά και από το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης ότι χωρίς πρόσθετη βοήθεια από την Ε.Ε. το πρόβλημα του χρέους δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί. Ακόμη χειρότερα, είναι πλέον προφανές ότι τα χρήματα της τρόικας δεν φθάνουν για να καλύψει η χώρα τις υποχρεώσεις της, γεγονός που θα την υποχρεώσει εκ νέου να προσφύγει για δανειακή βοήθεια στους δανειστές της. Οι υπολογισμοί στο υφιστάμενο μνημόνιο στηρίζονταν στην παροδοχή ότι τη χώρα θα μπορούσε να βγει στις αγορές το 2011 και να καλύψει από μόνη της ένα μέρος των δανειακών της αναγκών. Οι αγορές όμως παραμένουν ερμητικά κλειστές, γιατί τους τρομάζει η δυναμική του ελληνικού χρέους.

Ετσι, πιθανότατα ακόμη και για την αναχρηματόδοτηση του χρέους των 347 δισ. ευρώ η χώρα θα αναγκαστεί να πάρει πρόσθετο δάνειο, προφανώς με όρους εξίσου σκληρούς με του πρώτου, των 110 δισ. ευρώ. Φέτος η κατάσταση μπορεί να «μπαλωθεί» με τις εκδόσεις των έντοκων γραμματίων, παρ' ότι έτσι θα «κληροδοτηθούν» ασφυκτικές πιέσεις στην επόμενη χρονιά. Το 2012 όμως το πρόβλημα της αναχρηματοδότησης γίνεται μη διαχειρίσιμο χωρίς έξοδο στις αγορές, καθώς τα δάνεια που θα μας δώσει η τρόικα (24 δισ. ευρώ) φθάνουν σχεδόν μόνο για τους τόκους που πρέπει να εισπράξουν οι δανειστές μας (17 δισ. ευρώ). Συνολικά οι δανειακές ανάγκες της χώρας για να καλύψει το έλλειμμα του προϋπολογισμού και την αποπληρωμή του χρέους (χρεολύσια) θα φθάσουν τα 68 δισ. ευρώ, με άλλα λόγια η χώρα πρέπει να δανειστεί από τις αγορές περίπου 44 δισ. ευρώ, κάτι που με τις σημερινές συνθήκες μοιάζει ανέφικτο.

Οπως όλα δείχνουν, η κυβέρνηση στην καλύτερη περίπτωση θα κερδίσει την επιμήκυνση του δανείου των 110 δισ. ευρώ και ενδεχομένως θα πετύχει ένα ευνοϊκότερο επιτόκιο για τα δάνεια της τρόικας. Ομως μια τέτοια λύση απλώς αποτρέπει την κατάρρευση το 2014 και το 2015, οπότε οι δανειακές ανάγκες της χώρας υπό το βάρος της εξόφλησης των δανείων του μνημονίου θα άγγιζαν τα 165 δισ. ευρώ. Με επιτόκια 5%, το ΑΕΠ να μειώνεται με αλματώδη ρυθμό, 4,5% πέρυσι και 3,5% φέτος, η αποκλιμάκωση του χρέους από το 160% του ΑΕΠ αγγίζει τα όρια του οικονομικού θαύματος.

Οι οίκοι αξιολόγησης έχουν ήδη προεξοφλήσει ότι η Ελλάδα δεν πρόκειται στη σύνοδο κορυφής να πάρει το πράσινο φως για την επαναγορά ομολόγων (εξ ου και η νέα υποβάθμιση από την Moody's), λύση η οποία μαζί με το πρόγραμμα μαμούθ των αποκρατικοποιήσεων (50 δισ. ευρώ) θα μπορούσε να ανακόψει τη δυναμική του χρέους. Τούτο σημαίνει ότι η Ελλάδα θα υποχρεωθεί να υπαχθεί στον νέο ευρωπαϊκό μηχανισμό σταθερότητας, ο οποίος θα ξεκινήσει να λειτουργεί από το 2013.

Θα απαιτηθούν όμως «γενναία ανταλλάγματα» προκειμένου να εγκρίνει ένα δάνειο προς την Ελλάδα προκειμένου να εγκριθεί και να διαγράψει στη συνέχεια μέρος του χρέους της. Ομως οι αγορές είναι ανυπόμονες και πιέζουν για λύση εδώ και τώρα, εκτοξεύοντας στο 15% το επιτόκιο των διετών ελληνικών ομολόγων.

Είδηση 2η: Σάλος έχει ξεσπάσει από το άρθρο του γνωστού σκιτσογράφου και αρθρογράφου Στάθη στην Ελευθεροτυπία για το τρόπο με τον οποίο παρουσιάζει την κατάσταση στην χώρα το δελτίο ειδήσεων του Mega. Το παραθέτουμε αυτούσιο και νομίζουμε λίγοι μπορούν να διαφωνήσουν μαζί του:
"Η «πόλις» έχει αρχίσει να κόβεται στα δύο. Μας μιλούν πλέον σαν να είμαστε δούλοι -θέλουν «συμβάσεις μιας ημέρας», «απολύσεις χωρίς αποζημιώσεις», θέλουν τις κόρες μας στο χαρέμι τους, τους γιους μας στη δούλεψή τους, γιουσουφάκια.
Αυτοί που λήστεψαν τη χώρα, αυτοί που έβγαλαν τα λεφτά τους στο εξωτερικό, θέλουν τώρα με εργαλείο την ακροδεξιά κατοχική κυβέρνηση Παπανδρέου να έχουν να διαθέτουν και να κατέχουν ανθρώπους των 500 ευρώ.
Μας μιλούν με φερέφωνα (όπως άλλοτε με τα κατοχικά μεγάφωνα) τους καθεστωτικούς δημοσιογράφους.
Η «πόλις» κόβεται στα δύο, το παρακάτω κείμενο δεν είναι επί προσωπικού. Είναι περί του επερχόμενου εκφασισμού...
Τι Τρόμος είναι αυτός;!
Το κεντρικό δελτίο ειδήσεων του Μέγκα.
Τι οργουελικός εφιάλτης!
Σαν τα κοράκια παραμονεύουν οι δύο απ' τους παρουσιαστές, η κυρία Τρέμη και ο κ. Πρετεντέρης
να αρπάξουν απ' το στόμα του καλεσμένου τους, όταν δεν είναι φιλοκυβερνητικός, την κουβέντα του, να τη δαγκώσουν
να τη διαστρέψουν, να την ανασκολοπίσουν
και να του τη δώσουν πίσω να τη φάει, να τού κάτσει στον λαιμό, να πνιγεί, να σκάσει - και
αυτό το λένε διάλογο, ενημέρωση, ειδήσεις.
Τι οργουελικός τρόμος είναι αυτός! Αυτό το φρικτό δίδυμο δεν επιτίθεται με μένος Ταλιμπάν εναντίον των στόχων του μόνον με το (απύλωτο, ιταμό και υπερφίαλο) στόμα του, αλλά
με όλην τη γλώσσα του σώματός του να κορυβαντιά, να ωρύεται, να σκούζει, να προσβάλλει, να ειρωνεύεται - είναι αυτό ειδήσεις; έστω σχόλιο μέσα στις ειδήσεις; είναι άποψη;
Όχι, είναι τρομοκρατία! Είναι προπαγάνδα! Είναι κουστουμάτος ταλιμπανισμός, είναι φασισμός,
είναι, ακόμα χειρότερα, εθισμός των θεατών στον φασισμό.
Τίποτα απ' όσα γίνονται σε αυτό το δελτίο δεν έχει σχέση με τη δημοσιογραφική δεοντολογία, ρωτάνε και απαντάνε οι ίδιοι,
διακόπτουν όποιον γουστάρουν
και το στόμα τους στάζει μέλι μόνον μπροστά στους κυβερνητικούς και τους φίλους τους. Αλλά, το πιο θλιβερό είναι όταν για «ξεκάρφωμα» οι δύο αυτοί παρουσιαστές (των οποίων, τουλάχιστον η ταπεινότης μου δεν είναι συνάδελφος) κάνουν τάχα ζόρικες ερωτήσεις στους υπουργούς, ανάλογες
με εκείνες που θα έκαναν δουλικά στους αφεντάδες τους σε άλλες εποχές.
Δεν ξέρω αν λέει αλήθεια η AGB ή η Πωστηλέν τώρα, για τη θεαματικότητα αυτού του δελτίου, ούτε με νοιάζει αν είναι πρώτο ή έσχατο. Με νοιάζει ότι είναι όνειδος για τη δημοσιογραφία, πληγή για τη δημοκρατία, ντροπή για την πολιτική.
Ούτε απορώ με τους πολιτικούς που πάνε και προσκυνάνε τα ξόανα της τηλεοπτικής τυραννίδας στην πιο απεχθή τους μορφή, αμφισβητώ όμως ότι οι πολίτες δεν αισθάνονται έστω κι απ' τον καναπέ τους τον κίνδυνο που πηγάζει απ' αυτήν την τηλεοπτική χούντα -αυτό
το διαρκές εξουσιαστικό ξεσάλωμα
του πρασινοφρουρισμού. Αυτής της ανωφελούς γλίτσας που σπαράζει τη χώρα παραπάνω από δυο δεκαετίες τώρα.
Αυτός ο συνδυασμός γκαιμπελισμού και σταλινισμού παντός καιρού, όστις υποστήριξε υπό τη δορά του εκσυγχρονισμού με τον πιο καθωσπρεπίστικο τρόπο ό,τι πιο αισχρό μάς έχει συμβεί τα τελευταία χρόνια, απ' το άγος του Χρηματιστηρίου έως την αποκοπή των μισθών και τις επιχειρησιακές ή ατομικές συμβάσεις,
αυτός ο συνδυασμός, καλά οχυρωμένος από αφεντικά, χορηγούς, διαφημιστές, τραπεζίτες και συν-ένοχους δημοσιογράφους, έχει βλάψει τον λαό και το πολίτευμα περισσότερο απ' όσον έβλαψε η μαύρη πανώλη το Λονδίνο και τις τρεις φορές που το επισκέφθηκε.
Η ενημέρωση είναι δικαίωμα του λαού.
Το δελτίο του Μέγκα και τα άλλα δελτία όπως αυτό δεν ενημερώνουν τον λαό, τον στραβώνουν, τον αιχμαλωτίζουν, τον χειραγωγούν.
Βγαίνουν στον αέρα, που είναι περιουσία του λαού, μόνο και μόνο για να τον τρομοκρατήσουν, για να τον κάνουν να κάθεται σούζα,
οι σταθμοί αυτοί είναι η μαύρη χειρ και η σιδερένια φτέρνα των διαπλεκόμενων - είναι εχθροί του λαού με περικεφαλαία.
Την περικεφαλαία της οίησης, του (ραγιάδικου) θράσους, του κυνισμού, του αμοραλισμού, της αναισχυντίας, της αγένειας - με έναν λόγο: μιλάνε στον λαό σαν να μιλούν σε κατσαρίδες...
Ντροπή!"

Σχόλιο: Όπως έχει εξελιχθεί η κατάσταση η χώρα μας βρίσκεται σε χειρότερη θέση απ' ότι βρισκόταν πριν την υπογραφή του Μνημονίου. Οι απεγνωσμένες φωνές πολλών που τόνιζαν τον κυκαιώνα που θα επικρατούσε και τις αναμενόμενα, διογκούμενες απαιτήσεις της τρόικας (δείτε εδώ) ακόμα και σε θέματα που δεν άπτονται του Μνημονίου (όπως π.χ. τα εργασιακά του ιδιωτικού τομέα - διαβάστε σχετικά εδώ), είχαν αντιμετωπιστεί ως "οπισθοδρομικές" από σειρά αρθρογράφων και φιλοκυβερνητικών ΜΜΕ, που παρουσίαζαν ως αναμενόμενη την επιμήκυνση του Μνημονίου αν αυτό ήταν απαραίτητο (δείτε εδώ). Τελικά αποδείχθηκε στην πορεία πως αντί για ένα Μνημόνιο (το οποίο άλλα έλεγε και άλλα βγήκαν στην πορεία) υπογράψαμε σειρά Μνημονίων, παρακάμφθηκε η Βουλή πολλάκις, ενώ η κυβέρνηση έφτασε στο σημείο να επέμβει στην δικαιοσύνη υπέρ αυτού (διαβάστε την σχετική ανάρτηση εδώ) όπως επίσης και να μη λάβει υπόψιν ούτε το Ελεγκτικό Συνέδριο. Οι διθύραμβοι του Όλι Ρεν (θυμηθείτε τους εδώ), έδωσαν τη θέση τους σε υποβαθμίσεις που σπρώχνουν την Ελλάδα σε νέα δάνεια και χειρότερες προοπτικές, αφού αναμένεται νέα σειρά υποβαθμίσεων από τους οίκους αξιολόγησης. Η κίνηση της κυβέρνησης να βγει να τους καταγγείλει είναι σωστή, αλλά δεν είναι η πρώτη φορά που γίνεται (ας θυμηθούμε τον κύριο Παπανδρέου στην Rai τον περασμένο Ιούλιο), οπότε δεν αναμένονται αποτελέσματα. Η κυβέρνηση εξάλλου μας έχει συνηθίσει να κατηγορεί από την μια τέτοιους "κυρίους" και από την άλλη να τους υποδέχεται στο Μέγαρο Μαξίμου (όπως έκανε με τον κύριο Ρουμπινί πρόσφατα).
Όλα αυτά δείχνουν πως ούτε οι αγορές πρόκειται ποτέ να ικανοποιηθούν, ούτε η τρόικα. Επομένως, ήρθε η ώρα γι' αλλαγή πορείας. Η πρόσφατη σύσταση Διεθνούς Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου για το δημόσιο χρέος (διαβάστε εδώ), δείχνει το δρόμο για το που πρέπει να κινηθούν τα πράγματα: Σε τέτοιες κινήσεις θα πρέπει ο κ. Παπανδρέου να επιζητά συναίνεση και όχι για να επιβάλλει καινούργια μέτρα που το μόνο στο οποίο θα οδηγήσουν είναι η ολική απαξίωσή του από το λαό.

Και για να μην ξεχνιόμαστε...Στην Λιβυή ο εμφύλιος σπαραγμός συνεχίζεται και το τι πραγματικά συμβαίνει παραμένει περιπλεγμένο. Κανείς δεν ξέρει πόσο "αυθόρμητη" ήταν η εξέγερση αν και κανείς δεν αμφισβητεί ότι ο Καντάφι, κάθε άλλο παρά "καλός και αγαθός" ηγέτης είναι για το λαό του. Εμείς ως χώρα βέβαια βρισκόμαστε σε μια περίεργη θέση: Τόσα χρόνια είχαμε μάθει να θεωρούμε τον Καντάφι ως "φίλο" και η Λιβύη είχε κυρίαρχο λόγο και ρόλο στην πολύ καλές ελληνο-αραβικές σχέσεις, με σειρά ελληνικών επιχειρήσεων (κυρίως κατασκευαστικών) να δραστηριοπιούνται σ' αυτή την χώρα καθώς επίσης και μεγάλο αριθμό ελλήνων (κυρίως οικονομολόγων και μηχανικών) να εργάζονται έναντι αδράς αμοιβής εκεί. Ο τρόπος και ο χρόνος της αντίδρασης των ΗΠΑ και της ΕΕ, προξενούν πολλά ερωτηματικά, ενώ άγνωστο παραμένει και ο ρόλος των πρώτων στην όλη κατάσταση. Η προηγούμενη εμπειρία από το Ιρακ και το Αφγανιστάν κάνει πολλούς (και εμάς μαζί) ιδιαίτερα επιφυλακτικούς. Το μόνο σίγουρο είναι ότι υπόθεση αυτή δεν έχει σχέση με τις προηγούμενες εξεγέρσεις στην Τυνισία και την Αίγυπτο (διαβάστε σχετικά εδώ, και μας προκαλεί εντύπωση που ο Πρωθυπουργός μας δεν παρεμβαίνει ως διαμεσολαβητής (τουλάχιστον επίσημα) εκμεταλλευόμενος την προσωπική του σχέση με τον Μ.Καντάφι, πράγμα που θα είχε θετικό αντίκτυπο στην εικόνα της χώρας μας, και θα ταίριαζε και με το ρόλο της "περιφερειακής δύναμης" που απεγνωσμένα προσπαθεί να πάρει εξ ονόματός της (διαβάστε σχετικά εδώ). Μια πολύ ενδιαφέρουσα προσέγγιση της κατάστασης του Γιώργου Δελαστίκ μπορείτε να διαβάσετε εδώ...