Αντίθετη η ΝΔ στο κόψιμο των επικουρικών / Αισχροκέρδια από 41 πολυεθνικές και το κράτος τον ύπνο του δικαίου

Είδηση: Με μία σκληρή δήλωση του αρμόδιου τομεάρχη, η ΝΔ απορρίπτει την περικοπή των επικουρικών συντάξεων που προωθεί ο υπουργός Εργασίας κ. Γιώργος Κουτρουμάνης και καταφέρεται εναντίον των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ την τελευταία διετία για «καταλήστευση των επικουρικών ταμείων».

Ο κ. Κουτρουμάνης συζήτησε το θέμα των επικουρικών συντάξεων με τον πρωθυπουργό κ. Λουκά Παπαδήμο στη συνάντηση που είχαν προ ημερών, ενώ το θέμα είναι ένα από τα «αγκάθια» εν όψει του αυριανού υπουργικού συμβούλιου.

Ο τομεάρχης εργασίας της ΝΔ, κ. Νίκος Νικολόπουλος, κατηγορεί τον κ. Κουτρουμάνη ότι «εντελώς αιφνιδιαστικά, αναγγέλλει από τηλεοράσεως μεγάλες μειώσεις στις επικουρικές συντάξεις, που θα εξαθλιώσουν ακόμη περισσότερο τον Έλληνα συνταξιούχο και εξαγγέλλει συγχωνεύσεις επικουρικών ταμείων χωρίς μελέτη, τεκμηρίωση και σχέδιο, με πρόσχημα τη μείωση λειτουργικών δαπανών, αποκρύπτοντας την καταλήστευση των αποθεματικών τους τα τελευταία δύο χρόνια από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ».

Ο κ. Νικολόπουλος υπενθυμίζει ότι τα αποθεματικά έχουν δημιουργηθεί αποκλειστικά από εισφορές εργαζομένων και εργοδοτών χωρίς κρατικές επιχορηγήσεις και δεν επηρεάζουν τον προϋπολογισμό και το έλλειμμά του και προσθέτει ότι «η χρησιμοποίησή τους για χρηματοδότηση της κύριας σύνταξης, συνιστά κρυφό έλλειμμα της κυβέρνησης, για το οποίο οι υπεύθυνοι πρέπει απολογηθούν, δίνοντας στοιχεία και εξηγήσεις».

Ακολούθως, ο κ. Νικολόπουλος θέτει τα εξής ερωτήματα:

- Γιατί η πολιτική των περικοπών και της συνένωσης αποφασίζεται τώρα και μάλιστα στο γόνατο από τον κ. Κουτρουμάνη, ενώ δεν αποτελεί δέσμευση της χώρας μας με βάση το Μεσοπρόθεσμο και το πολυνομοσχέδιο, αλλά ούτε αποτελεί πρόβλεψη του προϋπολογισμού που μόλις ψηφίσαμε;

- Γιατί ο κ. Κουτρουμάνης φέρνει άρον-άρον νέα βάρη, παρά τις αντίθετες δεσμεύσεις της κυβέρνησης Παπαδήμου;

- Πόσο είναι, τελικά, το έλλειμμα της επικουρικής ασφάλισης από την κτήση ή την πρόσφατη αγορά ομολόγων και τη χρηματοδότηση της κύριας ασφάλισης;

- Η χωρίς σχέδιο ενοποίηση επικουρικών ταμείων και η τρίτη κατά σειρά περικοπή των επικουρικών δυντάξεων είναι ικανή να εξασφαλίσει τη βιωσιμότητα του ασφαλιστικού συστήματος ή θα είναι μια ακόμα θυσία χωρίς αποτέλεσμα;

Καταλήγει δε, τονίζοντας ότι η ΝΔ δεν στηρίζει νέα μέτρα σε βάρος των χαμηλοσυνταξιούχων και ότι η διαχείριση του «κουμπαρά» της επικουρικής ασφάλισης, που δημιουργήθηκε αποκλειστικά από τις εισφορές εργαζομένων και εργοδοτών, «απαιτεί διαφάνεια, ορθολογισμό και κυρίως σεβασμό».

Σχόλιο: Η ΝΔ δε λέει κάτι παραπάνω από τ' αυτονόητα και απ' όσα λέει η αριστερά εδώ και καιρό: δεν είναι δυνατόν να βάζει το κράτος χέρι εκεί που δεν έχει συνεισφέρει.

Βέβαια τα πράγματα δεν είναι απλά - το κράτος εξέθεσε τα ασφαλιστικά ταμεία και έμμεσα και άμεσα (διαβάστε εδώ για το πως έβαλε "χέρι" και στα διαθέσιμά τους), έχοντας σχεδιάσει επακριβώς το πως θα γίνει η οικονομική αφαίμαξή τους (σχετικό άρθρο εδώ), έτσι ώστε να μεταθέσει το πρόβλημα και την κάλυψη των υποχρεώσεων του από ταμεία του, στους ίδιους τους ασφαλιστικούς φορείς.

Όλα αυτά άνευ σοβαρών αναλογιστικών μελετών και βάση μόνο των απαιτήσεων της τρόικας που εδώ και καιρό, απαιτούν το ψαλίδισμα παροχών που είναι ξένες στις συνήθειες και τ' ασφαλιστικά συστήματα των χωρών από τις οποίες τα μέλη προέρχονται. Και αν συνείσφερε το κράτος δε θα μιλάγαμε, ούτε επίσης αν οι ασφαλιστικές εισφορές των εργαζομένων θα μειώνονταν ανάλογα. Αντίθετα αυτές είτε αυξάνονται (στο ΕΤΑΑ εως και 40%!!!), είτε παραμένουν σταθερές με αυτές των εργοδοτών να μειώνονται (επιβαρύνοντας τους ασφαλιστικούς φορείς). Για το πρώτο δε ούτε λόγος - και η ΝΔ αναγνωρίζει ότι το κράτος ήταν θεατής όταν ο κουμπαράς των επικουρικών "μαζεύονταν".

Υπάρχει ρεαλιστική πιθανότητα να μη γίνει μείωση; Ίσως. Αν η ΝΔ καταψηφίσει ομαδικά το νομοσχέδιο, αμφιβάλουμε αν ολόκληρα τα υπόλοιπα του ΠΑΣΟΚ θα προχωρήσουν σε ψήφιση νέων, επαχθών και "οριζόντιων" μέτρων. Η κουλτούρα των "αναμενόμενων" μέτρων που καλλιεργείται από τα φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ δεν είναι πλέον αποδεκτή ακόμα και από τους πιο "ενοχικούς" Έλληνες.

Και για να μην ξεχνιόμαστε... Στα γρανάζια της γραφειοκρατίας έχουν κολλήσει τουλάχιστον ένα χρόνο οι έλεγχοι σε 41 πολυεθνικές εταιρίες για τις υψηλές τιμές που πωλούν τα προϊόντά τους στην Ελλάδα. Αυτό προκύπτει από την ενημέρωση που έκαναν στους δημοσιογράφους ο γενικός γραμματέας Εμπορίου Στέφανος Κομνηνός και ο ειδικός γραμματέας της Υπηρεσίας Εποπτείας Αγοράς Γιώργος Στεργίου αναφορικά με την πορεία των ελέγχων στις ενδοομιλικές συναλλαγές (transfer pricing) 41 ξένων κι ελληνικών πολυεθνικών εταιριών.

Κι ενώ πολυεθνικές πωλούν ακριβότερα έως και 84% τα ίδια προϊόντα σε σχέση με άλλα κράτη της Ε.Ε. οι έλεγχοι έχουν χαθεί ανάμεσα στα δύο συναρμόδια υπουργεία Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας και Οικονομικών. Κι αυτό επειδή υπάρχουν δύο νόμοι για τη διαδικασία ελέγχου των ενδοομιλικών συναλλαγών. Ο ένας ορίζει τις αρμοδιότητες του υπουργείου Ανάπτυξης για τις τιμές και ο δεύτερος του υπουργείου Οικονομικών για την αποφυγή φορολόγησης κερδών.
Σύμφωνα με τους κ. Κομνηνό και Στεργίου η γενική γραμματεία Εμπορίου και η ΥΠΕΑ ζήτησαν πριν από περίπου ένα χρόνο τους φακέλους τεκμηρίωσης για τις τιμές και τις ενδοομιλικές συναλλαγές από 41 επιχειρήσεις. Ταυτόχρονα ξεκίνησε η εκπαίδευση των υπαλλήλων της αρμόδιας διεύθυνσης Κοστολόγησης, ενώ προκηρύχθηκε και διαγωνισμός για την παροχή τεχνικής βοήθειας από εξειδικευμένες ιδιωτικές εταιρίες. Ο διαγωνισμός κηρύχθηκε άγονος αλλά στο μεταξύ οι έλεγχοι από το υπουργείο Ανάπτυξης ολοκληρώθηκαν και τα πορίσματα εστάλησαν αφενός στον Εισαγγελέα (όπως ορίζει ο νόμος) και αφετέρου στο υπουργείο Οικονομικών για τη διερεύνηση τυχόν φορολογικών παραβάσεων στις συγκεκριμένες επιχειρήσεις.

Και έτσι κάτι που θα έπρεπε να είναι πρώτη προτεραιότητα και θα βοηθούσε στην μείωση των τιμών στην ελληνική αγορά και τον πολύπαθο οικογενειακό προϋπολογισμό αφήνεται στην τύχη του. Κι ύστερα κάποιοι προσπαθήσουν να πείσουν τον κόσμο να είναι εντάξει στις υποχρεώσεις του - κάτι που επιβάλλεται αλλά στις ώρες που περνάμε θέλει επιχειρήματα...

Και κάτι τελευταίο... Συνέντευξη έδωσε ο Στρος-Καν για πολλά και διάφορα. Οσον αφορά την ελληνική κρίση, είπε ότι κατά τους Ευρωπαίους "οι Ελληνες έπρεπε να πληρώσουν τις αμαρτίες τους. Ο Ευρωπαίοι έσπευσαν να τους δανείσουν με μεγάλο επιτόκιο. Γιατί; Γιατί οι Ελληνες έπρεπε να πληρώσουν τις αμαρτίες τους". Όταν υποστήριζε αυτές τις αποφάσεις όμως, τις οποίες τώρα θεωρεί άδικες, δεν μιλούσε να μας υποστηρίξει. Όποιος είναι έξω από το χορό πολλά τραγούδια ξέρει...

Πηγές ειδήσεων: "Ημερησία", "Πρώτο Θέμα"

Συγχωνεύσεις νοσοκομείων - σχέδιο και σχολιασμός / "Χρειάζεται περισσότερο κράτος" υποστηρίζει ο Στρος-Καν

Είδηση:
(Δείτε εδώ τις πρόσφατες εξελίξεις του θέματος με λεπτομέρειες όσο αφορά τις κατά περιοχές προτάσεις συγχωνεύσεων)

Ριζικές αλλαγές στην οργανωτική διάρθρωση των νοσοκομείων περιλαμβάνει ο σχεδιασμός για τις συγχωνεύσεις στο ΕΣΥ: Οι πολλαπλές κλινικές που λειτουργούν σήμερα στα δημόσια νοσηλευτικά ιδρύματα θα καταργηθούν και θα ενταχθούν σε ενιαίους τομείς: παθολογικό, χειρουργικό και δύο εργαστηριακούς. Τα μικρά και παλαιά νοσοκομεία θεωρούνται επικίνδυνα και είναι πολύ πιθανό να αλλάξουν χρήση, όπως να γίνουν Κέντρα Υγείας ή να υπαχθούν σε άλλα, ενώ οι συγχωνεύσεις θα ξεκινήσουν από την Αθήνα.

Τα παραπάνω προκύπτουν από αναφορές του προέδρου της Επιτροπής Συγχωνεύσεων, καθηγητή κ. Λυκούργου Λιαρόπουλου, στην εναρκτήρια συνεδρίαση εκπροσώπων των αρμόδιων φορέων.Ο κ. Λιαρόπουλος υπογράμμισε ότι στη χώρα μας λειτουργούν 158 δημόσια νοσοκομεία (ΕΣΥ, πανεπιστημιακά και στρατιωτικά), τα οποία χαρακτηρίζονται από χτυπητές ανισότητες. Τα περισσότερα -είπε- έχουν δημιουργηθεί πριν από 40 και πλέον χρόνια. Είναι ακατάλληλα από κτιριακή άποψη, δαπανηρά στη συντήρησή τους, ακόμη και επικίνδυνα για τους ασθενείς. «Προτείνουµε ένα πρόγραµµα άµεσης εφαρµογής, µε βάση υφιστάµενα σχέδια νοσοκοµείων που ανήκουν στο ∆ηµόσιο, για την ανέγερση οχτώ νέων µονάδων 300 - 350 κρεβατιών, σε διάφορα σηµεία της χώρας, συνολικού κόστους 480 εκατοµµυρίων ευρώ». Ο κ.Λιαρόπουλος υποστηρίζει πως η εξασφάλιση κεφαλαίων, παρά την κρίση, είναι εφικτή. «Η χρηµατοδότηση µπορεί να γίνει από τραπεζικό δανεισµό και από έκδοση οµολόγων έργου (project bonds) της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων».

Η µειωµένη δαπάνη θα εξασφαλιστεί και από το γεγονός πως δεν κρίνεται αναγκαία η εκπόνηση αρχιτεκτονικών και στατικών µελετών, η οποία θα κόστιζε ακριβά. Η σκέψη των ειδικών στηρίζεται στην «κλωνοποίηση» πρότυπων νοσοκοµείων, όπως είναι οι «Άγιοι Ανάργυροι» και το «Αττικόν».

Μεγάλες ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες έχουν ήδη εκδηλώσει ενδιαφέρον για µελλοντική συνεργασία (συµβάσεις) µε τα νέα δηµόσια νοσοκοµεία, αναφέρει ο κ. Λιαρόπουλος.

Ειδικότερα και σύµφωνα µε εκτιµήσεις, το 20% των κλινών των νέων νοσοκοµείων µπορούν να «πουληθούν» στην ιδιωτική ασφάλιση, κερδίζοντας κατ’ αυτό τον τρόπο 14 εκατοµµύρια ευρώ ετησίως.

«Τα μικρά νοσοκομεία είναι επικίνδυνα και όποιος επιμένει ότι πρέπει να λειτουργούν, δεν παρέχει υπηρεσία στους πολίτες», τόνισε ο κ. Λιαρόπουλος. Ο καθηγητής χαρακτήρισε απαράδεκτη και την έννοια της κλινικής: «Μικρές ομάδες γιατρών προχώρησαν στη σύσταση κλινικής στο νοσοκομείο, η οποία έπρεπε να στελεχωθεί για να μπορεί να εφημερεύει. Δεν μπορεί να υπάρχει η έννοια της κλινικής».

Ο κ. Λιαρόπουλος επεσήμανε, επίσης, ότι δεν πρέπει να υπάρχει η διάσπαση δυνάμεων. Στα υπό σύσταση νέα συγκροτήματα νοσοκομείων, θα λειτουργούν μία διοικητική, μία ιατρική και μία νοσηλευτική υπηρεσία. Με απλά λόγια, όταν περισσεύει προσωπικό, θα μπορεί να μετακινείται σε άλλη μονάδα. «Η χώρα μας έχει τους περισσότερους γιατρούς, αλλά δυσανάλογα κατανεμημένους», είπε ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, καθηγητής κ. Ηλίας Μόσιαλος.

Με πέντε τρόπους θα γίνουν οι συγχωνεύσεις των νοσοκομείων. Αυτό ανακοίνωσε χθες ο υπουργός Υγείας, κ. Ανδρέας Λοβέρδος. Διευκρίνισε ότι οι αλλαγές θα ξεκινήσουν από την Αθήνα και επανάλαβε ότι η πρώτη απόφαση συγχώνευσης θα υπογραφεί στις αρχές Ιουλίου. Ο υπουργός Υγείας ανέφερε ότι οι αρχές του σχεδιασμού είναι δύο: η πρώτη είναι ότι το ΕΣΥ πρέπει να ικανοποιεί πλήρως τις ανάγκες των πολιτών. Η δεύτερη είναι η αρχή της ισότητας, ώστε όλοι όσοι απευθύνονται στον δημόσιο τομέα υγείας να λαμβάνουν τη φροντίδα που απαιτείται.

Οι συγχωνεύσεις θα γίνουν με πέντε μορφές: Ομάδες νοσοκομείων θα έχουν κοινό διοικητή. Ομάδες νοσοκομείων θα διοικούνται από το ίδιο διοικητικό συμβούλιο. Θα γίνουν συγχωνεύσεις στο εσωτερικό των νοσοκομείων. Θα υπάρξουν συνεργασίες μεταξύ νοσοκομείων, με ανταλλαγή μονάδων και προσωπικού. Μικρά νοσοκομεία θα μετατραπούν σε μονάδες πλήρους εξειδίκευσης, πρωτοβάθμιας περίθαλψης και αποκατάστασης χρόνιων περιστατικών.

Αναφερόμενος στους σκοπούς του εγχειρήματος, ο κ. Λοβέρδος υπογράμμισε ότι δεν είναι η κρίση που οδηγεί στις συγχωνεύσεις. Δαπανούμε για την υγεία -είπε- χωρίς οι παρεχόμενες υπηρεσίες να αντιστοιχούνται με τις δαπάνες.

Ο κ. Λοβέρδος τόνισε ότι ο διάλογος θα είναι τρίμηνος. Στο επόμενο διάστημα θα γίνουν συσκέψεις ανά περιφέρεια, περιοχή ή και νομούς της χώρας. Η πρώτη θα γίνει τη Μεγάλη Εβδομάδα και θα αφορά την Αθήνα.

Σχόλιο: Το θέμα των κλεισίματος των νοσοκομείων πρωτοπαρουσιάστηκε πριν λίγο καιρό (δείτε εδώ αναλυτικά), αλλά τώρα φαίνεται να παίρνει σιγά-σιγά την οριστική του μορφή που παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον και αξίζει σειράς επισημάνσεων.

Πρώτα απ' όλα πρέπει να σημειώσουμε ότι η έννοια της κλινικής δε δημιουργήθηκε στην Ελλάδα και δεν αποτελεί ούτε "πεπαλαιωμένη" ούτε "παρωχημένη" συνταγή όπως υποστηρίζουν έμμεσα οι φωστήρες του Υπουργείου Υγείας στην αγωνιώδη προσπάθεια τους να μειώσουν τα έξοδα του υπουργείου τους (και να δικαιολογήσουν τα αντιμίσθια των επιτροπών που ανήκουν). Οι εξιδικευμένες κλινικές χρειάζονται για να παρέχουν εξιδικευμένες υπηρεσίες σε τομείς που δεν μπορούν να καλυφθούν από γενικούς χειρούργους, παθολόγους κ.ο.κ. Αν δεν χρειάζονταν, δε θα δίνονταν ειδικότητες στην ιατρική - όλοι οι γιατροί θα έβγαιναν παντογνώστες και θα μπορούσαν να κάνουν τα πάντα όπως συνέβαινε στην αρχαία Ελλάδα και μέχρι τον προ-προηγούμενο αιώνα. Επειδή όμως έχουμε φτάσει στο 2011, θα πρέπει να υπάρχει και η ανάλογη εξιδίκευση και να μην αφήνουμε σε γενικούς χειρούργους να κάνουν όλα τα χειρουργεία ή από γενικούς γιατρούς να χειρίζονται από κρυολογήματα μέχρι καρκίνους λες και είμαστε στην πρώτη γραμμή του μετώπου. Το αντεπιχείρημα ότι θα δημιουργηθούν εξιδικευμένα νοσοκομεία είναι πέρα από βλακώδες και επικίνδυνο αφού αυτό θα σημαίνει τεράστιες ουρές, μεγάλες μετακινήσεις και τεράστια έξοδα για τους δυστυχείς ασφαλισμένους που προκειμένου ν' αποφύγουν όλα αυτά θα καταφεύγουν στον ιδιωτικό τομέα που θα θριαμβεύσει και πάλι: Όταν με το παρόν σύστημα συμβαίνουν όλα αυτά φανταστείτε που θα οδηγηθούμε όταν αρχίσουν οι συγχωνεύσεις.

Άν το πρόβλημα είναι τα πεπαλαιωμένα κτήρια τότε υπάρχει λύση: Να χτιστούν καινούργια, όπως σωστά προγραμματίζεται. Μέχρι τότε όμως θα πρέπει να λειτουργούν τα παλιά, διαφορετικά μια μερίδα της κοινωνίας δε θα καλύπτεται σε δεύτερο βαθμό στον τομέα της υγείας, καταργώντας την αρχή της ισότητας για την οποία κόπτονται τόσο οι του Υπουργείου. Γι' αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό ο αριθμός των κλινών που θα καταργηθούν να είναι ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ίσος με αυτών που θα δημιουργηθούν: Διαφορετικά το όφελος για τους πολίτες θα είναι μηδενικό.

Εξίσου σοβαρό είναι το ζήτημα που προκύπτει με τη διάθεση ενοικίασης κλινών σε ιδιώτες. Οι υπάρχουσες ελλείψεις σε κρεββάτια και κλινικές είναι ήδη τεράστιες. Φανταστείτε τι έχει να γίνει αν μειωθεί ο συνολικός αριθμός κρεβατιών και από τα εναπομείναντα ιδιωτικοποιηθεί έμμεσα ένα 20%; Δε θα υπάρξει έτσι ιδιωτικοποίηση δια της πλαγίας οδού του ΕΣΥ; Δε θα ενισχυθεί το φακελάκι για μια θέση (κρεβάτι) στον ήλιο (στην Δημόσια πλευρά του νοσοκομείου); Τι διαφορές θα υπάρχουν στην παροχή υπηρεσιών για τους μεν και τους δε - μήπως οι "ιδιωτικές ασφαλιστικές" θα έχουν απαιτήσεις για ταχύτερη εξυπηρέτηση των πελατών τους; Δε θα καταλήξει πάλι να πληρώνει ο ασφαλισμένος για όλους με αντάλλαγμα κακές υπηρεσίες;

Για να γίνει οικονομία στο Δημόσιο (που είναι και το ζητούμενο), θα πρέπει επίσης να λειτουργεί όλος ο εργαστηριακός εξοπλισμός, να χρησιμοποιούνται όλα τα μηχανήματα που διαθέτουν τα δημόσια νοσοκομεία και να γίνουν σωστές αγορές ώστε να υπάρχουν π.χ. αξονικοί τομογράφοι ή να γίνονται όλες οι εξετάσεις εντός νοσοκομείων. Αν συμβούν αυτά οι δαπάνες υγείας θα πέσουν αυτομάτως, αφού δε θα υπάρχει κατασπατάληση του δημοσίου χρήματος με το να ξοδεύονται αλόγιστα ποσά για να παραχωρούνται βασικοί εργαστηριακοί έλεγχοι, μετρήσεις κ.ο.κ. σε ιδιωτικές κλινικές (που επιζούν χάρις την γενναιοδωρία του κρατικού συστήματος). Αντιθέτως η κυβέρνηση αναθέτει συνεχώς καινούργιους ρόλους σε ιδιωτικές επιχειρήσεις (δείτε ένα παράδειγμα εδώ).

Και κάτι τελευταίο: Οι χώρες που προσπάθησαν να ρίξουν το βάρος στην πρωτοβάθμια υγεία (ακολουθώντας το θεώρημα "οι περισσότερες περιπτώσεις μπορούν να λυθούν έτσι ενώ γίνεται και οικονομία") όπως η Μ.Βρετανία κατέληξαν να έχουν μεγάλη παιδική θνησιμότητα, μεγάλη θνησιμότητα νεογνών, πολύ μεγάλα ποσοστά ενδονοσοκομειακών λοιμώξεων και τέλος χαμηλότερο προσδόκιμο ζωής από τον μέσο δυτικοευρωπαϊκό όρο. Όμως πρέπει να τονιστεί ότι αυτοί τουλάχιστον έχουν ένα δημόσιο σύστημα δωρεάν, που οι γιατροί πληρώνονται, οι ασθενείς δεν πληρώνουν φακελάκι - και ό,τι παρέχεται δεν κοστίζει επιπλέον στους ασφαλισμένους. Εμείς προσπαθούμε να πάρουμε όλα τα κακά και ν' αφήσουμε τα καλά, όπως κάνουμε δηλαδή σε πάρα πολλά πράγματα όταν "μαϊμουδίζουμε" ξένα συστήματα...Και συν τοις άλλοις, αποσυνδέουμε το πτυχίο της ιατρικής από την ιδιότητα του γιατρού (δείτε εδώ λεπτομέρειες), αυξάνουμε τις ασφαλιστικές εισφορές, κόβουμε εξετάσεις και φτάνουμε σε σημείο να μην μπορούν οι ασφαλισμένοι να βρουν βασικά φάρμακα (όπως φαίνεται εδώ), οδηγώντας σε κατάρρευση το κράτος Πρόνοιας...

Και για να μην ξεχνιόμαστε...«Η παγκοσμιοποίηση μεγάλωσε το χάσμα μεταξύ πλούσιων και φτωχών», δήλωσε ο επικεφαλής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου Ντομινίκ Στρος Καν -και πιθανολογούμενος ως υποψήφιος στις επόμενες γαλλικές εκλογές με τους Σοσιαλιστές. «Σχεδιάζοντας ένα νέο μακροοικονομικό πλαίσιο για έναν νέο κόσμο, η πλάστιγγα θα κλίνει -έστω και λίγο- λιγότερο υπέρ των αγορών και πολύ περισσότερο υπέρ του κράτους» τόνισε και συμπλήρωσε: «Προσέφερε πολύ το σχήμα της παγκοσμιοποίησης, αλλά έστειλε εκατοντάδες εκατομμύρια ανθρώπους στη φτώχεια» συνέχισε στην ομιλία του τη Δευτέρα ο Ντομινίκ Στρος-Καν, λέγοντας πως ενώ η παγκοσμιοποίηση «των ανταλλαγών συνδέεεται κατ' αρχήν με τη μείωση των ανισοτήτων, η πιστωτική παγκοσμιοποίηση, δηλαδή το μέγα γεγονός των πρόσφατων ετών, μεγάλωσε αντιθέτως αυτές τις ανισότητες». Αυτή η ανισότητα μάλιστα, συνέχισε ο πρόεδρος του ΔΝΤ «μπορεί να ήταν μία από τις σιωπηλές αιτίες της κρίσης», σημειώνοντας πως, τόσο μεσοπρόθεσμα όσο και μακρυπρόθεσμα, «η ανάπτυξη πρέπει να συνάδει με μία δίκαιη και πιο αναλογική κατανομή των εισοδημάτων όλων των κοινωνικών στρωμάτων». Δηλώσεις που καταρχήν δημιουργούν έκπληξη, δεδομένου ότι το ΔΝΤ ζητάει ακριβώς τ' αντίθετα από την χώρα μας (δείτε εδώ παραδείγματα). Βέβαια αν σκεφτεί κανείς ότι ο κύριος Στρος-Καν φιλοδοξεί να γίνει Πρόεδρος της Γαλλίας, καταλαβαίνει κανείς ότι προσπαθεί καταρχήν να πάρει με το μέρος του τους Σοσιαλιστές και κατά δεύτερον τον γαλλικό λαό. Ποιός τον πιστεύει όμως;

Διεθνής Επιτροπή Λογιστικού Ελέγχου για το Δημόσιο χρέος/ Απ'τον Δεκέμβρη του 2009 οι συζητήσεις με το ΔΝΤ/ Αποδοκιμασίες κατά Παπανδρέου στο Βερολίνο

Είδηση: Για συμφωνίες κάτω από το τραπέζι καταγγέλλει τον πρωθυπουργό ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, με αφορμή τις δηλώσεις του επικεφαλής του ΔΝΤ Ντομινίκ Στρος Καν σε Γαλλικό τηλεοπτικό δίκτυο, που επικαλείται η εφημερίδα «Καθημερινή», και σύμφωνα με αυτές το Δεκέμβριο του 2009 ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου είχε ζητήσει την παρέμβαση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ) στην Ελλάδα. Την ίδια ώρα, Ο εκπρόσωπος της Ν.Δ. κ. Μιχελάκης υποστηρίζει ότι το δημοσίευμα επιβεβαιώνει ότι ο κ. Παπανδρέου και η κυβέρνησή του συνειδητά οδήγησαν τη χώρα στο Μνημόνιο φουσκώνοντας στην αρχή το έλλειμμα και απαξιώνοντας στη συνέχεια την ελληνική οικονομία, με τις δηλώσεις περί “Τιτανικού”, “διεφθαρμένης χώρας” κ.λπ., καθώς και ότι ο πρωθυπουργός συνειδητά αποπροσανατόλιζε τον ελληνικό λαό, ενώ παρασκηνιακά είχε επιλέξει να οδηγήσει τη χώρα στο ΔΝΤ.

Σχόλιο: Την ίδια ώρα λοιπόν που ο κόσμος νόμιζε ότι "λεφτά υπάρχουν" (δείτε το ιστορικό εδώ), οι συζητήσεις με το ΔΝΤ έδιναν κι έπαιρναν και οι αποφάσεις είχαν σχεδόν ληφθεί. Έτσι ξεκίνησε η αποδόμηση του συνταξιοδοτικού (λεπτομέρειες εδώ) και προχωρήσαμε σε εργασιακά, ιδιωτικοποιήσεις, αλλαγές στην υγεία και την εκπαίδευση και εσχάτως στην έμμεση πώληση της δημόσιας περιουσίας. Κάθε βήμα "ήταν αναγκαίο" και "γινόταν με βάση κόκκινες γραμμές" οι οποίες όμως υποχωρούσαν καθημερινά. Αν υπήρχε έστω κι ένας που πίστευε ότι καταλήξαμε στο Μνημόνιο επειδή δεν υπήρχαν άλλες λύσεις (παρότι πολλοί είχαν επισημάνει ότι αυτό ήταν ψέμα - δείτε εδώ, και εδώ τις εναλλακτικές), μετά τα τελευταία θα πρέπει να έχει ξεπεράσει τις ψευδαισθήσεις στις οποίες βρισκόταν.

Είδηση (άνευ σχολίου αφού τα λέει όλα) αναδημοσιευμένη από την "Αυγή":

Από τέλος Ιανουαρίου στην Ελλάδα και στο εξωτερικό βρίσκεται σε εξέλιξη μια πρωτοβουλία για τη συγκρότηση μιας διεθνούς Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου (ΕΛΕ) για το «άνοιγμα» των συμβάσεων και τη διερεύνηση των στοιχείων που συγκροτούν το ελληνικό χρέος κατά τα πρότυπα των θεσμικών ή άτυπων επιτροπών που λειτούργησαν στο παρελθόν. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν ιδίως οι διαδικασίες που ακολουθήθηκαν κατά την πρώτη δεκαετία του 21ου αιώνα, από τη Ρωσία μέχρι το Εκουαδόρ. Είναι γνωστό ότι η λειτουργία τέτοιων Επιτροπών κατέληξε στον εντοπισμό του λεγόμενου «απεχθούς» τμήματος του χρέους -στις πιο πρόσφατες περιπτώσεις, αυτό κυμάνθηκε από το μισό έως και τα τρία τέταρτα του συνολικού του ύψους-, στην άρνηση πληρωμής του και σε αντίστοιχο δραστικό «κούρεμα» μετά από διαπραγματεύσεις με τους δανειστές.

Μέσω των ΕΛΕ ουσιαστικά δρομολογήθηκαν διαδικασίες για μια ριζική και ριζοσπαστική «αναδιάρθρωση» του χρέους με πρωτοβουλία όχι των δανειστών (ελεγχόμενη πτώχευση) αλλά των ίδιων των κυβερνήσεων των χωρών, επιτρέποντας σε χώρες που βρίσκονταν πεσμένες στα γόνατα να σηκωθούν όρθιες και στους εργαζόμενούς τους να μπορούν ξανά να ελπίζουν και να αγωνίζονται για το μέλλον: Καθώς την πρωτοβουλία είχαν οι δανειοδοτημένοι, το «κούρεμα» δεν συνοδεύτηκε από μακρόχρονα προγράμματα λιτότητας.

Έγινε δηλαδή το αντίθετο απ' αυτό που προϋποθέτει η σημερινή, «άτυπη» ακόμα, συζήτηση για «αναδιάρθρωση» με «επιμήκυνση» και «μερικό κούρεμα», που διεξάγεται στο σκοτάδι, κεκλεισμένων των θυρών, ανάμεσα στην ελληνική κυβέρνηση, την τρόικα, την ΕΚΤ και το ΔΝΤ με πρωτοβουλία των δανειστών, καθώς οι αριθμοί «δεν βγαίνουν» με τίποτα. Οποιαδήποτε τέτοια διευθέτηση προορίζεται να συνοδεύεται από ένα «αέναο» ελληνικό Μνημόνιο, συμπληρωματικό στους στόχους συνταγματοποίησης του νεοφιλελευθερισμού που επιδιώκει το γερμανο-γαλλικό διευθυντήριο της Ε.Ε. για όλα τα κράτη-μέλη της Ευρωζώνης. Μ' ένα τέτοιο μπακγκράουντ ένα «απλό» δημοκρατικό αίτημα, όπως η δημιουργία ΕΛΕ, μπορεί να περικλείει μια εκρηκτική ανατρεπτική δυναμική.

Η υποδοχή της πρωτοβουλίας τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό υπήρξε εξαιρετικά ενθαρρυντική. Έχει ενδιαφέρον όμως το γεγονός ότι, έχοντας μάθει να σκεφτόμαστε με ένα συγκεκριμένο τρόπο, κάποιοι από τους ανθρώπους στους οποίους απευθυνόμαστε για υπογραφή και συμμετοχή στη διεκδίκηση αυτής της υπόθεσης βάζουν το ερώτημα «ποιο κόμμα βρίσκεται πίσω απʼαυτή την πρωτοβουλία». Και ίσως κάποιοι νομίζουν ότι η απάντηση μας -«κανένα κόμμα, άνθρωποι απʼ όλους τους πολιτικούς χώρους»- δεν είναι ειλικρινής. Όμως πράγματι, η πρωτοβουλία αυτή αποφασίστηκε μετά από πρόταση των καθηγητών του Πανεπιστημίου του Λονδίνου Κώστα Λαπαβίτσα και Στάθη Κουβελάκη σε σύσκεψη, παραμονές Χριστουγέννων, του Αριστερού Βήματος, ενός χώρου με λίγο παραπάνω από μισό χρόνο ζωής, στο πλαίσιο του οποίου από το περασμένο καλοκαίρι συναντιούνται συζητώντας και επιχειρώντας κοινές δράσεις άνθρωποι απ' όλα τα ρεύματα της αριστεράς.

Ενώ η επείγουσα πολιτική ανάγκη για τη δημιουργία μιας τέτοιας επιτροπής πρωτοδιατυπώθηκε μέσα κι έξω από τη Βουλή πριν απ' όλους από τους βουλευτές Σοφία Σακοράφα και Παναγιώτη Λαφαζάνη, καθώς και από τον Αλέκο Αλαβάνο. Αυτή την περίοδο το κείμενο που καλεί για το συνταγμένο «άνοιγμα» του ελληνικού χρέους υπογράφεται «ενδεικτικά» από άντρες και γυναίκες, πολιτικούς καιοικονομολόγους, δημοσιογράφους, ανθρώπους των γραμμάτων και των τεχνών, συνδικαλιστές και συνταγματολόγους, μαχητικούς δημάρχους και πανεπιστημιακούς, γνωστούς για τον ρόλο τους στις διεργασίες στην ελληνική κοινωνία - και ανεξάρτητα από τις ιδιαίτερες πολιτικές τους εντάξεις. Αλλά και από το εξωτερικό, από τον Νόαμ Τσόμσκυ μέχρι τη Μάρτα Χάρνεκερ, από τον Λόταρ Μπίσκι μέχρι τον Αλμπέρτο Ακόστα, συγκεντρώνει ήδη ανθρώπους που μπορούν να εξασφαλίσουν σημαντική αγωνιστική πολιτική στήριξη σε συνδυασμό με την τεχνογνωσία «έρευνας» του χρέους.

Στη συνέχεια θα βρεθούμε αντιμέτωποι, βέβαια, με το πλέον κρίσιμο κριτήριο για την επιτυχία αυτής της υπόθεσης: Αν θα γίνει δυνατόν να συνδεθεί με τις υπαρκτές πολιτικές και κοινωνικές συλλογικότητες, αν θα μπορέσει να πάρει τη μορφή ενός πραγματικού κινήματος που να υπερβαίνει τα όρια καθεμιάς ξεχωριστά. Ένα τέτοιο κίνημα θα έχει συμπεριλάβει στις κεντρικές διεκδικήσεις κάθε χώρου τη διαφανή και συνταγμένη διερεύνηση του χρέους ως μια απάντηση από και προς όφελος της μεγάλης εργαζόμενης πλειοψηφίας της ελληνικής κοινωνίας, και πριν απ' όλα των νέων ανθρώπων, στον καταστροφικό«μονόδρομο» βίαιης αποδόμησης και παρακμής κάθε ζωντανού στοιχείου στη χώρα μας, με πρώτους τους ίδιους τους ανθρώπους, του Μνημόνιου.

Και για να μην ξεχνιόμαστε... Εντείνονται οι αντιδράσεις εναντίον των πολιτικών - και το σημαντικότερο για μας είναι ότι πλέον δε μένουν κρυφές, σε αντίθεση με ότι συνέβαινε μέχρι πρόσφατα. Δύο τα παραδείγματα από την επικαιρότητα: Πρώτα απ' όλα η φραστική επίθεση (και ο προπηλακισμός) που δέχτηκε ο κ. Πρωτόπαπας στην Πλατεία Κολωνακίου κατά τη διάρκεια του μεσημεριανού του - η αστυνομία επενέβει (αλίμονο κιόλας) αλλά το επεισόδιο δεν πήρε μεγαλύτερη έκταση. Το δεύτερο περιστατικό έγινε κατά τη διάρκεια ομιλίας του Πρωθυπουργού στο πανεπιστήμιο Χούμπολτ στο Βερολίνο, όπου ομάδα φοιτητών διέκοψε την ομιλία του φωνάζοντας συνθήματα στα ελληνικά, όπως «Το ΠΑΣΟΚ είναι εδώ, να ληστεύει το λαό», χρησιμοποίησαν βαριές εκφράσεις κατά του πρωθυπουργού και επιχείρησαν να ξεδιπλώσουν αντικυβερνητικό πανό. Η ασφάλεια του πανεπιστημίου επενέβει και τους απομακρύνε. «Θα ήθελα να ακούσω τις απόψεις των παιδιών», πρόσθεσε, ρωτώντας εάν υπάρχει κάποιος εκπρόσωπός τους να λάβει το λόγο - βέβαια ήδη εκείνοι είχαν περάσει "για τα περαιτέρω" εκτός του πανεπιστημίου. Πληροφορίες μας - που ελπίζουμε να βγούνε αναληθείς - λένε ότι ο κ.Παπανδρέου ΔΕΝ τους αναζήτησε μετά, πράγμα που θα αποδείκνυε ότι πραγματικά ενδιαφερόταν "ν' ακούσει τις απόψεις τους"...

Αντιδράσεις από βουλευτές πριν την ψήφιση του προϋπολογισμού - Η αλαζονία του Στρος Καν

Είδηση: Παράπονα εξέφρασε μερίδα κυβερνητικών βουλευτών κατά τη συζήτηση για το προϋπολογισμό. Χαρακτηριστική ήταν η τοποθέτηση της προέδρου της Επιτροπής Οικονοµικών Υποθέσεων της Βουλής Βάσως Παπανδρέου, η οποία αµφισβήτησε ότι ο φετινός προϋπολογισµός «θα µας βγάλει από τα αδιέξοδα». Η πρώην υπουργός δήλωσε µε νόηµα πως«µερικά “όχι” είναι πιο σηµαντικά από τα στρατευµένα «ναι”…», ζήτησε να «διαπραγµατευτούµε πιο σκληρά» τηνπροέκταση του Μνηµονίου, τόνισε πως «το Κοινοβούλιο δεν είναι Βουλή αγγέλων και δικαιολογηµένα οπολίτης αισθάνεται πως οιπολιτικοί πάνε νακουκουλώσουν τα πράγµατα» και επανέφερε την πρότασή της για εξονυχιστικό έλεγχο στα πόθεν έσχες των µελών των κυβερνήσεων της τελευταίας 15ετίας.

Παροµοίως εµφανίστηκαν και άλλοι βουλευτές του κυβερνώντος κόµµατος. Ο ∆ηµήτρης Κρεµαστινός πρότεινε τη σύσταση οικουµενικής κυβέρνησης εάν η κρίση συνεχιστεί και την επόµενη χρονιά, ενώ ο Εκτωρ Νασιώκας αναφερόµενος σε νόµο για τη διευθέτηση του χρέους των νοικοκυριών προς τις τράπεζες, τον οποίο τα χρηµατοπιστωτικά ιδρύµατα αρνούνται να εφαρµόσουν, είπε πως «δεν γίνονται πράξη οι νόµοι που ψηφίσαµε».

Επίσης, κάλεσε τα πολιτικά κόµµατα να µη λαµβάνουν την κρατική επιχορήγηση για µία διετία και τους βουλευτές να µετέχουν δωρεάν στις κοινοβουλευτικές επιτροπές. «Ο λαός δεν θα πάψει να απογοητεύεται και να αντιδρά όσο οι πλούσιοι φοροδιαφεύγουν και οι τράπεζες γράφουν στα παλιά τους τα παπούτσια τους νόµους που ψηφίζει η Βουλή», σχολίασε ο ∆ηµήτρης Καρύδης, ενώ ιδιαίτερα αιχµηρός ήταν ο βουλευτής από την Α’ Θεσσαλονίκης Θωµάς Ροµπόπουλος, ο οποίος διατύπωσε µε γλαφυρό τρόπο το παράπονο της επικοινωνίας του µε τον Πρωθυπουργό: «Του έχω ζητήσει ραντεβού και ακόµη δεν µου έχει απαντήσει. Νιώθω ως παίκτης που, ενώ ξέρει να ντριπλάρει και να δίνει πάσες, τρέχει άσκοπα στον αγωνιστικό χώρο. ∆εν είµαι επαγγελµατίας πολιτικός. Ας δώσουµε µια τελευταία ευκαιρία στην κυβέρνηση υπερψηφίζοντας τον προϋπολογισµό».

Ο Κώστας Καρτάλης, µολονότι τάχθηκε υπέρ της ψήφισης του προϋπολογισµού, εξέφρασε την αµφιβολία του εάν η κοινωνία ακούει τους πολιτικούς και επισήµανε ότι «ο βουλευτής ακυρώνεται όταν παραµένει σιωπηλός, αλλά και όταν προτιµά να λέει τη γνώµη του µε τον φόβο ότι θα βρεθεί σε παγετώνα».

Ο Γιάννης ∆ριβελέγκας µίλησε για «φαινόµενα υποκρισίας» των πολιτικών. Ο Παντελής Οικονόµου στο γραπτό κείµενο της οµιλίας του ζήτησε να φύγει η Ελλάδα από το Μνηµόνιο πριν από το καλοκαίρι _ κάτι που δεν είπε από το βήµα της Βουλής, όπου τόνισε ότι «δεν µπορεί οι µισθοί και οι συντάξεις να κόβονται κάθε τόσο και εµείς να τρέχουµε για λεφτά στους δανειστές». Ο ∆ηµήτρης Λιντζέρης υποστήριξε πως «η οριζόντια µείωση των µισθών δεν είναι διαρθρωτική αλλαγή».

Τέλος από τους διεγραμμένους, «δεν μπορεί κανένας πρωθυπουργός να καρατομεί βουλευτές, μόλις τελειώνουν τις ομιλίες τους» τόνισε ο Γιάννης Δημαράς για να προσθέσει πως «αυτό το προνόμιο το έχει μόνον ο λαός προς τον οποίο λογοδοτούν όλοι». Ζήτησε να σταλεί μήνυμα ότι η Ελλάδα δεν είναι Wall Street και οι πολίτες δεν είναι μετοχές. Την ίδια ώρα την πρόθεση του να καταψηφίσει τον προϋπολογισμό εξέφρασε ο ανεξάρτητος πλέον βουλευτής, Ευάγγελος Παπαχρήστος. Δήλωσε έτοιμος να ψηφίσει εναλλακτικές πολιτικές αλλά όχι λογικές μονοδρόμου.

Σχόλιο: Δύο λόγια ενάντια στα μέτρα (με χρήση φιλολαϊκών "κορώνων") με ταυτόχρονη ψήφο (με "πόνο ψυχής" ή χωρίς) υπέρ κάθε νόμου, νομοσχεδίου, πρότασεις και Μνημονίου που παρουσιάζεται και χτυπάει ακόμα περισσότερο τον μέσο πολίτη αποτελεί κατά την άποψή μας ωμή κοροϊδία (To 156 (υπέρ του προϋπολογισμού) - 142 (κατά) δείχνει την πραγματικότητα). Ένας προϋπολογισμός που βασίζεται στα λόγια, σε "φουσκωμένα" έσοδα και κυρίως στηρίζεται σε μέτρα που θα μειώσουν ακόμα περισσότερο το χτυπημένο εισόδημα για συνταξιούχους και μισθωτούς (περισσότερες πληροφορίες εδώ). Το 2011 θα φέρει καινούργιες μειώσεις μισθών και συντάξεων (δείτε σχετικά εδώ και εδώ) - αν υπήρχε ενδιαφέρον για τον μέσο Έλληνα δεν θα έπρεπε να υπάρχει κατά κάποιον τρόπο μια ουσιαστικότερη αντίδραση από το "ναι μεν αντιδρούμε αλλά ψηφίζουμε;". Θα έπρεπε. Αλλά όταν ο βουλευτής είναι αποκομένος από τους ψηφοφόρους του και αναλώνεται σε μικρο-ρουσφέτια και υποσχέσεις για "ένα καλύτερο αύριο" (το οποιο παραμένει αβέβαιο), έχοντας ανταλλάξει τη συνείδησή του με μια θέση υφυπουργού ή γενικού γραμματέα σε υπουργείο και ζώντας στα πέριξ του Κολωνακίου, δεν μπορεί να περιμένουμε κάτι καλύτερο. Άλλος δρόμος αντί του Μνημονίου υπάρχει όπως και τρόπος αντίδρασης: Στοχευμένες δράσεις (αποκλεισμός Βουλής / Εθνικού Τυπογραφείου και σπιτιών των υπουργών κα βουλευτών αντί του κέντρου, απεργίες διαρκείας σε τομείς που πονούν κ.ο.κ.) και επιμονή. Όποιος πιστεύει ότι θα έρθουν καλύτερες μέρες για όλους μας έτσι όπως πάνε τα πράγματα, χωρίς μεγάλες αντιδράσεις, κάνει μεγάλο λάθος...

Και για να μην ξεχνιόμαστε...Δεν τον σχολιάσαμε όταν ήρθε, αλλά η συνεχιζόμενη αλαζονική του συμπεριφορά πρέπει να στηλιτευθεί: Ο κύριος Στρος Καν (ο οποίος θέλει να επιστρέψει στην κεντρική πολιτική της Γαλλίας ος "σοσιαλιστής") συνεχίζει να προκαλεί, καλώντας τους Έλληνες να κάνουν καινούργιες θυσίες και επικροτώντας τους χειρισμούς Παπανδρέου. Διαβάστε σχετικό άρθρο του Γιώργου Δελαστίκ εδώ.

Παράλογη βία από τα ΜΑΤ στις πορείες για τον Αλέξη

Σύντομη ανάρτηση σήμερα - απλώς ένα σχόλιο για τα όσα συνέβησαν στην Αθήνα κατά τη διάρκεια των πορειών μνήμης για τον Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο. Μεγάλες συγκεντρώσεις, πολύς κόσμος, νέοι άνθρωποι κυρίως, που βρήκαν ευκαιρία να διαδηλώσουν ενάντια σ' ένα κράτος ανάλγητο που κάνει τα πάντα για ν' αφήσει την αναίσχυντη βία ατιμώρητοι. Οι "γνωστοί-άγνωστοι" όμως, έκαναν πάλι το θαύμα τους κι έδωσαν αφορμή στην αστυνομία να δείξει το αληθινό της πρόσωπο. Τουλάχιστον 3 τραυματίες, ο ένας εκ των οποίων πολύ σοβαρά. Και αν υποθέσουμε ότι υπήρχε λόγος να "επέμβει" όταν προκλήθηκε κατά τη διάρκεια της πορείας, ποιός ήταν ο λόγος που έριξε δακρυγόνα και άλλα χημικά στην οδό Τζαβέλα, όπου εκατοντάδες άνθρωποι συγκεντρώθηκαν στο σημείο που δολοφονήθηκε ο Αλέξανδρος; Μήπως η βία και η ορμή της υποδηλώνει άλλα αισθήματα σχετικά με την κατάληξη της δίκης (θυμηθείτε εδώ); 

Μακάρι να κάνουμε λάθος - τα καινούργια κατορθώματα των ΜΑΤ δείχνουν άλλα: Τα όσα φοβερά καταγγέλουν από την νεολαία του ΣΥΝ για τη συμπεριφορά των ΜΑΤ (επίθεση και απειλές στα γραφεία τους από άνδρες των ΜΑΤ σε δύο βάρδιες κ.α.), δείχνουν ότι ορισμένοι άνθρωποι στην αστυνομία επιμένουν να ζουν σε άλλες εποχές. Η παράσταση του Αλέξη Τσίπρα στον Υπουργό Δικαιοσύνης δε φέρεται να έφερε κάτι πέρα από ευχολόγια - παράλληλα, και προς κατάπληξη μας, οι επίσημες αυτές καταγγελίες δεν οδήγησαν σε εισαγγελική παρέμβαση. Αυτό έγινε όμως (υπό μορφή κατεπείγουσας προανακριτικής έρευνας) για τον εντοπισμό των δραστών της επικίνδυνης σωματικής βλάβης σε βάρος του Ν. Ηλιόπουλου, προέδρου της νεολαίας του ΣΥΝ, από τα ΜΑΤ (το δελτίο τύπου μάλιστα τονίζει πως "αν συναινεί και ο ίδιος, θα του γίνει και ιατροδικαστική εξέταση). Καμία καταδίκη, καμία θέληση για "διερεύνηση" των γεγονότων, έστω και για τα μάτια του κόσμου...

"Να μειωθούν οι μισθοί"

Είδηση: Η μείωση των μισθών είναι ένα πολύ επώδυνο μέτρο, αλλά και ο μόνος τρόπος για να μπορέσει η Ελλάδα να γίνει ανταγωνιστική και να μπορεί πάλι να πουλάει τα προϊόντα της, δήλωσε χθες στο ευρωπαϊκό τηλεοπτικό κανάλι «Γιουρονιούζ» (Euronews) ο Γ.Δ. του ΔΝΤ Ντομινίκ Στρος Καν. Ο κ. Στρος Καν επανέλαβε και χθες ότι πρόκειται για μια καθαρά ελληνική και όχι ευρωπαϊκή δημοσιονομική κρίση και για μιαν ακόμη φορά υπογράμμισε τη βεβαιότητά του ότι η Ελλάδα θα καταφέρει να ξεπεράσει τις σημερινές δυσκολίες της. Κατά την άποψη του κ. Στρος Καν, η ανάπτυξη αποτελεί το παν στην οικονομία. Και η Ελλάδα δεν έχει ανάπτυξη διότι δεν είναι ανταγωνιστική, δηλαδή είναι πιο «ακριβή» από άλλες χώρες στα ίδια προϊόντα και τις ίδιες υπηρεσίες.
Για τον λόγο αυτό οφείλουν -στην Ελλάδα- να μειώσουν τους μισθούς, κάτι που είναι τρομερά επώδυνο, αλλά απολύτως αναγκαίο. Και τούτο διότι είναι μοναδικός τρόπος για να μπορέσουν οι Ελληνες να πουλήσουν τα προϊόντα τους σε ένα ανταγωνιστικό περιβάλλον όπου οι άλλες χώρες έχουν χαμηλότερο κόστος παραγωγής.
Για πρώτη φορά, έλεγαν χθες κοινοτικοί παρατηρητές στις Βρυξέλλες ο κ. Στρος Καν, αναφερόμενος στην Ελλάδα, μιλάει με τόσο μεγάλη σαφήνεια για την ανάγκη μείωσης των μισθών στον ιδιωτικό τομέα, αφού αναφέρεται συστηματικά σε υπηρεσίες και προϊόντα.
Ο ίδιος εμφανίζεται αισιόδοξος για την Ισπανία και την Πορτογαλία, τονίζοντας ότι αυτές οι δύο χώρες πήραν πολύ θαρραλέα μέτρα.
O Γ.Παπακωνσταντίνου φάνηκε καθησυχαστικός αφού δήλωσε ότι "δεν είναι στην πρόθεσή μας να μειώσουμε τους μισθούς, αφού το πρόγραμμα σταθερότητας προχωράει ικανοποιητικά".

Σχόλιο: Οι δηλώσεις του (σοσιαλιστή) Ν.Στρος Καν δείχνουν καθαρά το κλίμα του επόμενου πακέτου μέτρων που θα κατευθύνονται προς την άμεση μείωση στους μισθούς και του ιδιωτικού τομέα (κάτι που βέβαια θα γίνει εκ των πραγμάτων λόγω της διαφοράς που θα υπάρχει μ' αυτούς του δημοσίου που λειτουργούσαν μέχρι σήμερα ως όχημα γι' αυξήσεις). Αν το πρώτο πακέτο μέτρων είχε ως δικαιολογία τα άθλια οικονομικά του δημοσίου (τα οποία βέβαια θα μπορούσαν να διορθωθούν και αλλιώς) το δεύτερο θα έρθει με δικαιολογία την ανταγωνιστικότητα.
Αυτό που δεν είπε ο κ. Στρος Καν είναι ότι με βάση το νέο μισθολόγιο η είσοδος των νέων εργαζομένων στην αγορά θα γίνεται με ~530 ευρώ, το οποίο αποτελεί μισθολογική μείωση των επόμενων γενεών. Επίσης (και όσο αφορά την ανταγωνιστικότητα) δεν μας είπε γιατί τόσο η Ιταλία, όσοι και η Πορτογαλία με την Ισπανία, χώρες με παρόμοια οικονομικά προβλήματα και υψηλότερους μισθούς και παροχές σε σχέση με την χώρα μας, έχουν οικονομίες ανταγωνιστικότερες από την ελληνική - μήπως επομένως το πρόβλημα είναι αλλού και όχι στους μισθούς;
Στην πραγματικότητα βέβαια το πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας είναι ότι η χώρα έχει πάψει να παράγει προϊόντα και πλέον δεν έχει ούτε βιοτεχνίες, ούτε αγροτική παραγωγή για να εξάγει, ούτε την ελάχιστη βιομηχανία που είχε στις αρχές της δεκαετίας του '80. Παράλληλα τα έσοδα που προέρχονται από τον τουρισμό παραμένουν στάσιμα, παρά την μεγάλη σειρά αναπτυξιακών νόμων που έχουν εφαρμοστεί τα τελευταία 15 χρόνια. Επομένως είναι αναμενόμενο το ισοζύγιο να είναι αρνητικό και ν'αναγκαζόμαστε να δανειζόμαστε για να το καλύψουμε. Η άποψή μας είναι ότι αν η κυβέρνηση ενδιαφέρεται πραγματικά για το μέλλον της χώρας, δεν θα πρέπει να την στρέψει στο να γίνει μια χώρα μαζικού τουρισμού (με γιγαντιαίες τουριστικά συγκροτήματα οπουδήποτε μπορεί να χτιστεί κάτι, είτε με μια πλειάδα γήπεδων γκολφ τα οποία χρειάζονται πότισμα με νερό που η χώρα μας δεν έχει - που είναι η κατεύθυνση στην οποία κινείται και ο νέος αναπτυξιακός νόμος) αλλά θα προσπαθήσει να βοηθήσει τους άλλους τομείς στους οποίους χωλαίνουμε αλλά υπάρχουν δυνατότητες.
Και βέβαια, δεν μας λέει αν το πρόβλημα όντως το έχει μόνο η Ελλάδα, γιατί οι περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες καλούνται να πάρουν αντίστοιχα (αλλά σε μικρότερη κλίμακα) μέτρα;
Από την άλλη οι δηλώσεις του κ.Παπακωνσταντίνου, ακούγονται, αλλά δεν είναι καθησυχαστικές: Παρόμοιες δηλώσεις γίνονταν και μέχρι τον Φεβρουάριο και τα αποτέλεσματα τα είδαμε. Από την άλλη οι αποφάσεις βγαίνουν πλέον εκτός Ελλάδος, οπότε το τι προτίθεται να κάνει η κυβέρνηση μικρό ρόλο πλέον παίζει στην καινούργια πραγματικότητα.

Υστερόγραφο: Να μην ξεχνιόμαστε - ημερομηνία μνήμης για τη γενοκτονία των Ποντίων σήμερα...
Πηγή: "Έθνος".