Αντιδράσεις από βουλευτές πριν την ψήφιση του προϋπολογισμού - Η αλαζονία του Στρος Καν

Είδηση: Παράπονα εξέφρασε μερίδα κυβερνητικών βουλευτών κατά τη συζήτηση για το προϋπολογισμό. Χαρακτηριστική ήταν η τοποθέτηση της προέδρου της Επιτροπής Οικονοµικών Υποθέσεων της Βουλής Βάσως Παπανδρέου, η οποία αµφισβήτησε ότι ο φετινός προϋπολογισµός «θα µας βγάλει από τα αδιέξοδα». Η πρώην υπουργός δήλωσε µε νόηµα πως«µερικά “όχι” είναι πιο σηµαντικά από τα στρατευµένα «ναι”…», ζήτησε να «διαπραγµατευτούµε πιο σκληρά» τηνπροέκταση του Μνηµονίου, τόνισε πως «το Κοινοβούλιο δεν είναι Βουλή αγγέλων και δικαιολογηµένα οπολίτης αισθάνεται πως οιπολιτικοί πάνε νακουκουλώσουν τα πράγµατα» και επανέφερε την πρότασή της για εξονυχιστικό έλεγχο στα πόθεν έσχες των µελών των κυβερνήσεων της τελευταίας 15ετίας.

Παροµοίως εµφανίστηκαν και άλλοι βουλευτές του κυβερνώντος κόµµατος. Ο ∆ηµήτρης Κρεµαστινός πρότεινε τη σύσταση οικουµενικής κυβέρνησης εάν η κρίση συνεχιστεί και την επόµενη χρονιά, ενώ ο Εκτωρ Νασιώκας αναφερόµενος σε νόµο για τη διευθέτηση του χρέους των νοικοκυριών προς τις τράπεζες, τον οποίο τα χρηµατοπιστωτικά ιδρύµατα αρνούνται να εφαρµόσουν, είπε πως «δεν γίνονται πράξη οι νόµοι που ψηφίσαµε».

Επίσης, κάλεσε τα πολιτικά κόµµατα να µη λαµβάνουν την κρατική επιχορήγηση για µία διετία και τους βουλευτές να µετέχουν δωρεάν στις κοινοβουλευτικές επιτροπές. «Ο λαός δεν θα πάψει να απογοητεύεται και να αντιδρά όσο οι πλούσιοι φοροδιαφεύγουν και οι τράπεζες γράφουν στα παλιά τους τα παπούτσια τους νόµους που ψηφίζει η Βουλή», σχολίασε ο ∆ηµήτρης Καρύδης, ενώ ιδιαίτερα αιχµηρός ήταν ο βουλευτής από την Α’ Θεσσαλονίκης Θωµάς Ροµπόπουλος, ο οποίος διατύπωσε µε γλαφυρό τρόπο το παράπονο της επικοινωνίας του µε τον Πρωθυπουργό: «Του έχω ζητήσει ραντεβού και ακόµη δεν µου έχει απαντήσει. Νιώθω ως παίκτης που, ενώ ξέρει να ντριπλάρει και να δίνει πάσες, τρέχει άσκοπα στον αγωνιστικό χώρο. ∆εν είµαι επαγγελµατίας πολιτικός. Ας δώσουµε µια τελευταία ευκαιρία στην κυβέρνηση υπερψηφίζοντας τον προϋπολογισµό».

Ο Κώστας Καρτάλης, µολονότι τάχθηκε υπέρ της ψήφισης του προϋπολογισµού, εξέφρασε την αµφιβολία του εάν η κοινωνία ακούει τους πολιτικούς και επισήµανε ότι «ο βουλευτής ακυρώνεται όταν παραµένει σιωπηλός, αλλά και όταν προτιµά να λέει τη γνώµη του µε τον φόβο ότι θα βρεθεί σε παγετώνα».

Ο Γιάννης ∆ριβελέγκας µίλησε για «φαινόµενα υποκρισίας» των πολιτικών. Ο Παντελής Οικονόµου στο γραπτό κείµενο της οµιλίας του ζήτησε να φύγει η Ελλάδα από το Μνηµόνιο πριν από το καλοκαίρι _ κάτι που δεν είπε από το βήµα της Βουλής, όπου τόνισε ότι «δεν µπορεί οι µισθοί και οι συντάξεις να κόβονται κάθε τόσο και εµείς να τρέχουµε για λεφτά στους δανειστές». Ο ∆ηµήτρης Λιντζέρης υποστήριξε πως «η οριζόντια µείωση των µισθών δεν είναι διαρθρωτική αλλαγή».

Τέλος από τους διεγραμμένους, «δεν μπορεί κανένας πρωθυπουργός να καρατομεί βουλευτές, μόλις τελειώνουν τις ομιλίες τους» τόνισε ο Γιάννης Δημαράς για να προσθέσει πως «αυτό το προνόμιο το έχει μόνον ο λαός προς τον οποίο λογοδοτούν όλοι». Ζήτησε να σταλεί μήνυμα ότι η Ελλάδα δεν είναι Wall Street και οι πολίτες δεν είναι μετοχές. Την ίδια ώρα την πρόθεση του να καταψηφίσει τον προϋπολογισμό εξέφρασε ο ανεξάρτητος πλέον βουλευτής, Ευάγγελος Παπαχρήστος. Δήλωσε έτοιμος να ψηφίσει εναλλακτικές πολιτικές αλλά όχι λογικές μονοδρόμου.

Σχόλιο: Δύο λόγια ενάντια στα μέτρα (με χρήση φιλολαϊκών "κορώνων") με ταυτόχρονη ψήφο (με "πόνο ψυχής" ή χωρίς) υπέρ κάθε νόμου, νομοσχεδίου, πρότασεις και Μνημονίου που παρουσιάζεται και χτυπάει ακόμα περισσότερο τον μέσο πολίτη αποτελεί κατά την άποψή μας ωμή κοροϊδία (To 156 (υπέρ του προϋπολογισμού) - 142 (κατά) δείχνει την πραγματικότητα). Ένας προϋπολογισμός που βασίζεται στα λόγια, σε "φουσκωμένα" έσοδα και κυρίως στηρίζεται σε μέτρα που θα μειώσουν ακόμα περισσότερο το χτυπημένο εισόδημα για συνταξιούχους και μισθωτούς (περισσότερες πληροφορίες εδώ). Το 2011 θα φέρει καινούργιες μειώσεις μισθών και συντάξεων (δείτε σχετικά εδώ και εδώ) - αν υπήρχε ενδιαφέρον για τον μέσο Έλληνα δεν θα έπρεπε να υπάρχει κατά κάποιον τρόπο μια ουσιαστικότερη αντίδραση από το "ναι μεν αντιδρούμε αλλά ψηφίζουμε;". Θα έπρεπε. Αλλά όταν ο βουλευτής είναι αποκομένος από τους ψηφοφόρους του και αναλώνεται σε μικρο-ρουσφέτια και υποσχέσεις για "ένα καλύτερο αύριο" (το οποιο παραμένει αβέβαιο), έχοντας ανταλλάξει τη συνείδησή του με μια θέση υφυπουργού ή γενικού γραμματέα σε υπουργείο και ζώντας στα πέριξ του Κολωνακίου, δεν μπορεί να περιμένουμε κάτι καλύτερο. Άλλος δρόμος αντί του Μνημονίου υπάρχει όπως και τρόπος αντίδρασης: Στοχευμένες δράσεις (αποκλεισμός Βουλής / Εθνικού Τυπογραφείου και σπιτιών των υπουργών κα βουλευτών αντί του κέντρου, απεργίες διαρκείας σε τομείς που πονούν κ.ο.κ.) και επιμονή. Όποιος πιστεύει ότι θα έρθουν καλύτερες μέρες για όλους μας έτσι όπως πάνε τα πράγματα, χωρίς μεγάλες αντιδράσεις, κάνει μεγάλο λάθος...

Και για να μην ξεχνιόμαστε...Δεν τον σχολιάσαμε όταν ήρθε, αλλά η συνεχιζόμενη αλαζονική του συμπεριφορά πρέπει να στηλιτευθεί: Ο κύριος Στρος Καν (ο οποίος θέλει να επιστρέψει στην κεντρική πολιτική της Γαλλίας ος "σοσιαλιστής") συνεχίζει να προκαλεί, καλώντας τους Έλληνες να κάνουν καινούργιες θυσίες και επικροτώντας τους χειρισμούς Παπανδρέου. Διαβάστε σχετικό άρθρο του Γιώργου Δελαστίκ εδώ.