Κάμερες παντού στους δημόσιους χώρους; / Ελλάδα η χώρα της κατάθλιψης...

Είδηση: Εγκρίθηκε από το Υπουργικό Συμβούλιο σχέδιο νόμου που προβλέπει την τοποθέτηση καμερών καταγραφής ήχου και εικόνας θα τοποθετούνται σε όλους τους δημόσιους χώρους, από τις δημόσιες αρχές και όπου κατά περίπτωση θα κρίνεται από την κυβέρνηση ότι συντρέχουν συγκεκριμένοι λόγοι. Αναγνωρίζεται ότι συμβάλλει στον περιορισμό των ατομικών δικαιωμάτων, εντούτοις κρίνεται αναγκαία σε ορισμένες περιπτώσεις, όπως η διαφύλαξη της εθνικής άμυνας, της κρατικής ασφάλειας, η αποτροπή και καταστολή σοβαρών αξιόποινων πράξεων και η διαχείριση της κυκλοφορίας. Η χρήση τους ανατίθεται αποκλειστικά σε δημόσιες αρχές.

Σχετικά με τα δεδομένα τηλεπικοινωνιών, τα οποία τονίζεται πως δεν αφορούν στο περιεχόμενο της επικοινωνίας, θα διατηρούνται υποχρεωτικά από τις εταιρείες για διάστημα ενός έτους. Δεν αναφέρεται ποια θα είναι τα δεδομένα αυτά ενώ θα μπορούν να χρησιμοποιούνται από τις αρμόδιες αρχές "για τη διακρίβωση ιδιαίτερα σοβαρών εγκλημάτων, σύμφωνα με τη διαδικασία, τις προϋποθέσεις και τους όρους πρόσβασης που ορίζονται στο Σύνταγμα (άρθρο 19 παρ. 1)".

Σχόλιο: Αλήθεια τι ακριβώς αρμοδιότητες έχει το υπουργικό συμβούλιο και αποφασίζει τόσο σημαντικά ζητήματα χωρίς να υπάρχει διαβούλευση μέσα από την Βουλή και κυρίως χωρίς να υπάρχει έλεγχος συνταγματικότητας τέτοιων αποφάσεων; Να θυμηθούμε πάντως ότι και πέρσυ τον Ιούλιο η προηγούμενη κυβέρνηση είχε προσπαθήσει να περάσει παρόμοια μέτρα αλλά η Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων είχε προειδοποιήσει ότι το ηλεκτρονικό φακέλωμα στους δημόσιους χώρους είναι αντισυνταγματική (το σχετικό ρεπορτάζ του "Έθνους" βρίσκεται εδώ). Δεδομένου ότι το Σύνταγμα της χώρας δεν άλλαξε από πέρσυ, μας προκαλεί εντύπωση η εμμονή της "σοσιαλιστικής" πλέον κυβέρνησης σε τέτοια μέτρα (στα οποία πέρσυ αντιδρούσε). Έχουμε ξαναγράψει για την εμμονή της κυβέρνησης να προσπαθεί να βρίσκει παραθυράκια στο Σύνταγμα: Έτσι προσπαθεί να κάνει και τώρα ορίζοντας ως "χρήστες" "δημόσιους φορείς" και καθορίζοντας "θεμιτές χρήσεις" μια πλατειά δέσμη ενεργειών που καλύπτει τα πάντα. π.χ. Αλήθεια ποιος θα κρίνει τι καλύπτεται από τη ομπρέλα της "εθνικής ασφάλειας"; Και κάτι ακόμα - γιατί ορίζεται θεματοφύλακας του ζητήματος η κυβέρνηση που θα μπορεί αυτή να κρίνει για το που θα μπαίνουν οι κάμερες; Οι υπάρχουσες ανεξάρτητες αρχές δεν έχουν ρόλο; Πάντως το παράδειγμα της Αγγλίας είναι ακριβό κόστος (πάνω από 20000 ευρώ το κόστος κάθε κάμερας για αγορά, τοποθέτηση, σύνδεση κ.ο.κ.), περιορισμός ελευθεριών και χαμηλά αποτελέσματα (για κάθε 1000 κάμερες, διελευκαίνονται λιγότερο από μία εγκληματικές ενέργειες τον χρόνο). Για πρόληψη ούτε λόγος: Από το 1994 (που έγινε η μαζική τοποθέτηση καμερών), οι εγκληματικές ενέργειες έχουν αυξηθεί κατά 22%.

Για το θέμα της "διατήρησης αρχείων των δεδομένων των τηλεπικοινωνιών" είναι τρομακτικό και μόνο το γεγονός οτι το νομοσχέδιο δεν επισημαίνει ποια θα είναι τα δεδομένα αυτά. Αυτό που μας κάνει εντύπωση πάντως είναι η ευκολία με την οποία χρησιμοποιείται το Σύνταγμα όπου συμφέρει την κυβέρνηση, ενώ αποσιωπείται όπου αυτό δεν συμβαίνει (βλέπε παραπάνω). Και η κατρακύλα για την χώρα μας δεν έχει τέλος...

Και για να μην ξεχνιόμαστε... Σύμφωνα με έρευνα της Εταιρείας Κοινωνικής Ψυχιατρικής και Ψυχικής Υγείας, το 70% των Ελλήνων σε παραγωγική ηλικία βρίσκεται στα όρια της κατάθλιψης, εξαιτίας της οικονομικής κρίσης - ψάξαμε λεπτομέρειες στο ίντερνετ για την έρευνα αλλά δεν βρήκαμε κάτι παραπάνω από το δελτίο τύπου της αναγγελίας των ευρημάτων - όπως και να έχει όμως, σε ποιον κάνουν εντύπωση τα ευρήματα της έρευνας αυτής;

Πηγή ειδήσεων: "Τα Νέα" / Ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο του Ξενοφώντα Κοντιάδη, για την Ευρώπη που βρίσκεται ύπο διάλυση, μπορείτε να βρείτε εδώ.