Παρελάσεις 28ης Οκτωβρίου - αντιδράσεις και διαμαρτυρίες

Οργή λαού, φωνή Θεού λέει η γνωστή παροιμία, και τα γεγονότα που εξελίχθηκαν κατά τη διάρκεια των παρελάσεων την Πέμπτη και την Παρασκευή, αποδεικνύουν πως η κοινωνία κάθε άλλο παρά "επιτυχία" θεωρεί τα όσα "πέτυχε" η κυβέρνηση τον τελευταίο καιρό, ενώ παράλληλα δε θεωρεί καθόλου "δίκαια" τα μέτρα.


Ηράκλειο επίθεση στην εξέδρα των επισήμων by fon1972


Δηλώσεις Παπούλια πριν την αποχώρηση by fon1972

Παρόλα αυτά όμως οι κρατούντες δε δείχνουν να λαμβάνουν το μήνυμα. Κλασσικό παράδειγμα ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Ο κ. Παπούλιας αποχώρησε από το χώρο της παρέλασης στην Θεσσαλονίκη, εκφράζοντας την ενόχλησή του για τα συνθήματα που ακούστηκαν εναντίον του.

«Δε θέλω να αποχωρήσω. Λυπάμαι πολύ, αλλά είναι ορισμένοι που θέλουν να ματαιωθεί αυτή η εκδήλωση», δήλωσε στους δημοσιογράφους. «Λυπάμαι για τους υβριστές. Διάλεξαν μια μέρα που είναι ντροπής τους. Και είναι και νέοι. Εμείς πολεμήσαμε για την Ελλάδα. Δεκαπέντε χρονών και πολεμούσα το ναζισμό και τους Γερμανούς, μη μου λένε τώρα ''Παπούλια προδότη''. Ποιος είναι προδότης; Να ντρέπονται. Να ντρέπονται. Τιμάω την πόλη, την τιμούσα χρόνια. Ερχομαι εδώ για να τιμήσω αυτή την ημέρα εδώ στη Θεσσαλονίκη, σε αυτή την ιστορική πόλη», πρόσθεσε. Ερωτηθείς αν φοβάται για την τροπή που παίρνουν κάποιες αντιδράσεις με υβριστικά συνθήματα, απάντησε: «Δεν φοβάμαι γιατί είναι μια μικρή απαράδεκτη μειοψηφία. Ο ελληνικός λαός καταλαβαίνει που πάει γι αυτό και δέχεται όλες αυτές τις πιέσεις και όλα αυτά τα μέτρα που είναι σε βάρος των ασθενέστερων και των αδύνατων. Πιστεύει ότι μια μέρα θα ξημερώσει καλύτερη. Κι αυτό πιστεύουμε όλοι γι αυτό και είμαστε εδώ. Και λυπάμαι πάρα πολύ που αμαυρώνουν αυτή την ημέρα, μια ιστορική μέρα. Μια μέρα που ανήκει στον ελληνικό λαό δεν ανήκει σε αυτούς».

Γιατί λέμε ότι δεν έχει πάρει το μήνυμα; Πρώτα απ' όλα τον χαρακτηρίζει η αμετροέπεια. Κανείς Κάρολος Παπούλιας δεν "τιμάει" μια πόλη με την παρουσία του, είτε είναι καλός είτε κακός. Δεύτερον, το ότι πολέμησε τον ναζισμό είναι προς τιμήν του, αλλά παράλληλα και υποχρέωσή του ως σωστός Έλληνας. Τρίτον, το ότι πολέμησε το ναζισμό δε σημαίνει ότι δικαιούται να χρησιμοποιείται ως δεκανίκι για πολιτικές και τακτικές που εξαθλιώνουν το λαό του οποίου υποτίθεται ότι προϊσταται, πολύ περισσότερο δε να υποστηρίζει την παραχώρηση της εθνικής μας κυριαρχίας - επειδή δηλαδή την κερδίσαμε το '40 και αυτός πολέμησε, δικαιούται να τη γυρίσει πίσω όποτε θέλει; Δεν είναι τυχαίο το πόσες φορές απευθύνθηκαν σ' αυτόν κοινωνικές ομάδες για ψήγματα υποστήριξης. Σε καμία περίπτωση δεν έκανε κάτι, ενώ παρότι μπορούσε δεν ανέπεμψε ούτε ένα από τα τόσα αντισυνταγματικά νομοσχέδια που έφτασαν στα χέρια του. Πάντα στάθηκε σαν πιστός στρατιώτης του ΠΑΣΟΚ και όχι της χώρας, παρέχοντας αύθονη υποστήριξη στον Γ.Παπανδρέου, κουνώντας συγκαταβατικά το κεφάλι του σε ότι απίθανο αυτός του έλεγε. Άρα τώρα (δικαίως) δρέπει τους καρπούς των πράξεών του. Τέταρτον είναι απαράδεκτο να υπάρχει η αίσθηση ότι έχουμε μέρες στις οποίες "απαγορεύονται" οι αντιδράσεις. Η παρέλαση της 28ης δεν έγινε επ' ευκαιρία μνημοσύνου της οικογένειας του, ούτε συνέχεια του πάρτυ των γενεθλίων του. Με τα όσα συμβαίνουν γύρω μας, είναι λογικό και επόμενο να υπάρχουν αντιδράσεις - θα πρέπει μάλιστα να είναι χαρούμενος που το "πανηγύρι" το ξεκίνησαν νέοι και όχι 50άρηδες (δε θα προχωρήσουμε παραπέρα, αν και ταιριάζει απόλυτα ο συνειρμός του "τυπικού γέρου" που αποκαλεί "αλήτες" τους νέους). Πέμπτον, κακώς μιλάει εκ μέρους του ελληνικού λαού (και αυτός και ο προϊστάμενός του Γ.Παπανδρέου). Όταν στις δημοσκοπήσεις η αποχή είναι στο 45% και η κυβέρνηση έχει ποσοστά γύρω στο 20% (δηλ. εκφράζει το 11% του εκλογικού σώματος) αυτό σημαίνει κάτι. Όταν στην Αθήνα μαζεύτηκαν 300000 κόσμου αυτό σημαίνει κάτι. Και αυτό το κάτι δεν είναι ότι όσοι αντιδρούν, αποτελούν μια "μικρή απαράδεκτη μειοψηφία". Αυτή η μειοψηφία είναι όσοι ζουν σ' ένα καθεστώς "μεγαλείου" ενώ ο λαός πεινάει - ένας λαός που αυτή η μειοψηφία θέλει να σώσει με το δικό της τρόπο, θεωρώντας εαυτούς ως μετά Χριστόν προφήτες...

Και τέλος αν τόσος κόσμος τον χαρακτήρισε προδότη, καλό θα είναι να σκεφτεί γιατί συνέβει αυτό και να πράξει ανάλογα. Η 28η Οκτωβρίου κύριε Παπούλια, ανήκει σε όλους και όχι μόνο σε σας. Και εμείς Έλληνες είμαστε.

(Για τον "δημοκρατικό αριστερό" κύριο Καμίνη που υποσχέθηκε "εξέταση με αίτημα απόλυσης" σε όσους μουσικούς της Φιλαρμονικής κατέβηκαν με μαύρα περιβραχιόνια, δε θα πούμε τίποτα. Θα δώσουμε συγχαρητήρια όμως στον κύριο Κουβέλη που τον υποστήριξε... Ομοίως και για τον κύριο Μπεγλίτη που φωνάζοντας σαν οπωροπώλης στην λαϊκή "καλούσε" τους αρχηγούς των Ενόπλων Δυνάμεων "να κάνουν κάτι ενάντια στους αλήτες" (σαν τι κύριε Μπεγλίτη; Να κατεβάσουν τα τανκς; Δεν πάμε καλά μου φαίνεται). Τι να περιμένεις όμως από ανθρώπους που βρέθηκαν τυχαία σε θέσεις, χωρίς να τ' αξίζουν; )

Σ' ένα σχετικό άρθρο-παρέμβαση η "Ελευθεροτυπία" σημειώνει τα εξής:

"Τιμούμε τη μνήμη κάποιων ανθρώπων, σημαίνει ότι ακολουθούμε το παράδειγμά τους. Κι αν δεν μπορούμε να το κάνουμε αυτό, είτε γιατί δεν είναι δυνατόν να είμαστε όλοι ήρωες είτε γιατί δεν το απαιτούν οι συγκεκριμένες περιστάσεις, τουλάχιστον υποκλινόμαστε στη μνήμη τους, στους αγώνες τους, στις θυσίες τους. Και πάντως, δεν πράττουμε το ακριβώς αντίθετο.

Υπ’ αυτή την έννοια, το γενναίο «ΟΧΙ» του ελληνικού λαού στην επέλαση του φασιστικού – ναζιστικού άξονα, το τιμούν αυτοί που μάχονται και όχι αυτοί που λιποταχτούν, αυτοί που αγωνίζονται και όχι αυτοί που παραδίνονται, αυτοί που αντιστέκονται και όχι αυτοί που προσκυνούν.

Συνεπώς, το ξέσπασμα της λαϊκής οργής, την ημέρα της 71ης επετείου της 28ης Οκτωβρίου, εναντίον του σάπιου και διεφθαρμένου πολιτικού συστήματος, που οδήγησε την Ελλάδα στο κατώφλι της υποτέλειας και της εξαθλίωσης και -ταυτόχρονα- τους Έλληνες στην κοινωνική και οικονομική εξόντωση, είναι η καλύτερη απόδοση τιμής στο έπος του ’40.

Καμία εθνική επέτειος δεν αμαυρώθηκε. Όσοι πολιτικοί μηρυκάζουν, ελαφρά τη καρδία, αυτές τις ανοησίες, ομολογούν εμμέσως πλην σαφώς την ιδιοκτησιακή τους λογική ως προς τις εθνικές επετείους και τη σημασία τους. Θα ήθελαν προφανώς να βλέπουν τους εαυτούς τους, πρώτες μούρες στις εξέδρες και τα μπαλκόνια εορτών και παρελάσεων, στη μνήμη ανθρώπων και αγώνων που εμπνέουν και καθοδηγούν για τα ακριβώς αντίθετα από τα πεπραγμένα αυτών των ιδίων.

Εναντίον τους στράφηκαν οι χιλιάδες των οργισμένων συμπολιτών μας και όχι εναντίον των ηρώων προγόνων. Και τις εκδηλώσεις τους δεν τις οργάνωσε κανένα κόμμα, καμιά πολιτική ομάδα, κανένα καθοδηγητικό κέντρο. Η κυβερνητική πολιτική της τελευταίας διετίας, ως επιστέγασμα μιας εγκληματικής συμπεριφοράς των κομμάτων και των μηχανισμών εξουσίας, για πάνω από τρεις δεκαετίες, αρκούν και περισσεύουν για να οργανωθούν όχι μόνο όσα συνέβησαν την 28η Οκτωβρίου 2011, αλλά και για όσα θα ακολουθήσουν.

Όσοι σπέρνουν ανέμους θερίζουν θύελλες, λέει ένα ρητό. Οι θύελλες έχουν ήδη ξεσπάσει. Οι τυφώνες έπονται...

Υ.Γ.: Δεν έχει κανένα νόημα, ο αξιότιμος Πρόεδρος της Δημοκρατίας να επικαλείται το παρών που έδωσε στον αγώνα κατά των κατοχικών δυνάμεων, το ’41-’44, αμούστακο παιδί ων. Θα γνωρίζει ασφαλώς ότι εξαίρετοι στρατηγοί, δοξασμένοι ήρωες στα πεδία των μαχών, υπήρξαν τόσο ο Γάλλος Aνρί Φιλίπ Πετέν όσο και ο ημέτερος Γεώργιος Τσολάκογλου..."

Πηγές ειδήσεων: "ΝΕΤ", "Νews 24", "Ναυτεμπορική"