Μια μικρή νίκη - πολλές μεγάλες ήττες...

Η είδηση: Ανακοινώθηκε το προσχέδιο νόμου για το ασφαλιστικό. Σε γενικές γραμμές:

-Θεσμοθετείται η βασική σύνταξη την οποία εγγυάται, παρέχει και χρηματοδοτεί το κράτος της τάξης των 360 ευρώ με τα σημερινά δεδομένα.
-θεσμοθετείται η ανταποδοτική σύνταξη η οποία προκύπτει από τις καταβαλλόμενες εισφορές και το χρόνο εργασίας του κάθε ασφαλισμένου. Το σύστημα αυτό θα αρχίσει να εφαρμόζεται από το 2018, με αρχή υπολογισμού τα χρόνια του εργασιακού βίου μετά το 2013. Προβλέπονται ρυθμίσεις με μεταβαλλόμενους συντελεστές ανά έτος, ώστε να δημιουργείται κίνητρο παραμονής μετά τα 36 και εως τα 40 χρόνια στην εργασία.
τα γενικά όρια ηλικίας παραμένουν στα 65. Παράλληλα συνδέεται η συντάξιμη ηλικία με το προσδόκιμο ζωής από το 2020 και μετά.
-Από την 1/1/2011 επεκτείνεται σε όλες τις κατηγορίες ασφαλισμένων η χορήγηση μειωμένης σύνταξης κατά 6% για κάθε έτος ασφάλισης που υπολείπεται του ορίου συνταξιοδότησης.
- Επιβάλλεται ετήσια εισφορά στις συντάξεις άνω των 1.400 ευρώ η οποία ονομάζεται «Εισφορά Αλληλεγγύης Συνταξιούχων», θα παρακρατείται μηνιαία κατά την καταβολή της σύνταξης από τις συντάξεις κύριας ασφάλισης των συνταξιούχων του δημοσίου και των Φορέων Κοινωνικής Ασφάλισης (Φ.Κ.Α.) αρμοδιότητας Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης.
-Από το 2013 εντάσσονται οι δημόσιοι υπάλληλοι στο ΙΚΑ. Ειδικότερα για τα όρια συνταξιοδότησης των μητέρων του δημοσίου, η ρύθμιση θα ανακοινωθεί από τον κ. Παπακωνσταντίνου στις επόμενες ημέρες, ενώ για τις μητέρες στον ιδιωτικό τομέα ισχύουν τα όρια του νόμου Πετραλιά.
-Καθορίζεται ως ενιαίος φορέας διαχείρισης των αποθεματικών όλων των ταμείων η Τράπεζα της Ελλάδος.
-Ενοποιούνται όλοι οι φορείς κοινωνικών ασφαλίσεων σε τρεις (μισθωτοί, αγρότες, αυτοαπασχολούμενοι) σε ότι αφορά την κύρια σύνταξη και η αρχή γίνεται από το 2013.
διαχωρίζονται οι κλάδοι υγείας από το συνταξιοδοτικό σύστημα. Οι φορείς πρωτοβάθμιας υγείας υπάγονται στην εποπτεία του υπουργείου Υγείας και ενσωματώνονται στο εθνικό Σύστημα πρωτοβάθμιας υγείας, ενώ προβλέπεται ενοποίηση των κανόνων και των παροχών στις υπηρεσίες υγείας.

Σχόλιο: Η αδιαμφισβήτητη νίκη των κινητοποίησεων της περασμένης εβδομάδας είναι η μη αύξηση της ελάχιστης καταβολής εισφορών από τα 37 στα 40 χρόνια. Οι μεγάλες διαδηλώσεις και τα νομικά προβλήματα που θα δημιουργούνταν σε περίπτωση εμμονής σ' αυτή την διάταξη οδήγησαν στο να κάνει πίσω η τρόικα των επιτηρητών. Απο κει και πέρα όμως, η εισαγωγή ενός γενικού όρου του "προσδόκιμου ζωής" αφήνει παράθυρο γι' αύξηση τους στο μέλλον. Το έρωτημα είναι καθαρά: Με βάση ποιές μελέτες θα καθορίζεται αυτό; Άγνωστο...

Όπως και να έχει, θα υπάρξει μια σαφέστατη μείωση των μεσαίων συντάξεων (πάνω από 800 ευρώ) αφού για να πάρει κανείς τις σημερινές συντάξεις θα πρέπει να δουλέψει παραπάνω χρόνια. Έτσι αν προστεθεί σ' αυτά τα μέτρα και η εξαφάνιση των επιδομάτων και δώρων (αυτό που λέμε σήμερα 13ος και 14ος μισθός) θα έχουμε περαιτέρω μείωση των συντάξιμων αποδοχών.

Από κει και πέρα η διαχείρηση των αποθεματικών όλων των ταμείων από την ΤτΕ ουσιαστικά καταργεί το αυτοδιοίκητο των ταμείων (σ'εκείνα που τουλάχιστον κάτι τέτοιο προβλεπόταν) και δίνει στο κράτος την διαχείρηση τους. Εδώ υπάρχει νομικό πρόβλημα και σίγουρα θα αμφισβητηθεί στα δικαστήρια, δεδομένου ότι με βάση τους νόμους και του καταστατικού σύστασης ορισμένων εξ αυτών το κράτος δεν έχει τέτοιο δικαίωμα (αφού συν τοις άλλοις έχει ελάχιστη συνεισφορά στον προϋπολογισμό τους).

Η σύμπτηξη των ταμείων σε 3, θα οδηγήσει σε περαιτέρω μείωση των συντάξεων, αφού με βάση μια "πονηρή" διάταξη στο μέλλον οι συντάξεις θα καθορίζονται και από τα ποσά που θα δύναται να δίνουν τα ταμεία. Έτσι οι ασφαλισμένοι των εύρωστων ταμείων (με υψηλές εισφορές) θα πληρώσουν την κακοδιαχείριση (που έκαναν οι διορισμένες από το κράτος διοικήσεις) των υπολοίπων. Παράλληλα, αναμένεται και μείωση της ποιότητας των παρεχομένων υπηρεσιών, αφού υπάρχει η τάση προσφοράς υπηρεσιών τύπου ΙΚΑ για όλους.
Μιας και όλοι μας έχουμε έρθει σε κάποια στιγμή της ζωής μας σ' επαφή μ' ένα τέτοιο σύστημα, αντιλαμβανόμαστε τι θα συμβεί πλέον σε όλους- Αυτοί που θα έχουν την οικονομική δυνατότητα, θα χρησιμοποιούν ιδιώτες γιατρούς, για τους δε υπόλοιπους οι καθυστερήσεις και οι μεγάλες αναμονές θα είναι καθημερινή εμπειρία.

Η ένταξη του ταμείου των δημοσίων υπαλλήλων στο ΙΚΑ, μόνο ως λογιστική κίνηση μπορεί να χαρακτηριστεί, και δείχνει παντελή έλλειψη ενδιαφέροντος για τους πολίτες. Έχοντας υπόψιν τις τεράστιες ελλείψεις που αντιμετωπίζει σήμερα σε όλα τα επίπεδα, το πάγωμα προσλήψεων και προϋπολογισμών για την επόμενη τριετία, δεν μπορούμαστε να είμαστε αισιόδοξοι για το τι θα γίνει στο ήδη επιβαρυμένο ταμείο.

Τέλος, η θεσμοθέτηση υποχρεωτικής εισφοράς στις συντάξιμες αποδοχές αποτελεί μια ακόμα προσθήκη στην σωρεία των άδικων μέτρων της παρούσας κυβέρνησης: Οι ασφαλισμένοι (στην συντριπτική τους πλειοψηφία) πληρώνουν εισφορές και φόρους για μια ζωή, για να πάρουν συντάξεις που είναι αναντίστοιχες με τα όσα πλήρωναν κατά τον εργασιακό τους βίο. Από τις ήδη αναντοίστιχες συντάξεις, και πέραν του φόρου, θα πληρώνουν επιπλέον εισφορά αλληλεγγύης: Θα συνεχίσουν με λίγα λόγια να πληρώνουν ασφαλιστικές εισφορές για την σύνταξη τους μέχρι θανάτου. Μια ακόμα δηλαδή Ελληνική πρωτοτυπία...

Προτεινόμενη ανάγνωση: Διαβάστε εδώ ένα πολύ άρθρο του Διονύση Ελευθεράτου, για τις πολιτικές επιλογές σχετικά με το ασφαλιστικό σύστημα.