Ιδιώτες ελεγκτές για τον έλεγχο των οικονομικών στοιχείων

Είδηση: Ιδιώτες ελεγκτές πιάνουν αμέσως δουλειά σε φορείς της γενικής κυβέρνησης (νοσοκομεία, ασφαλιστικά ταμεία και σε δεύτερη φάση σε Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης), με στόχο να βάλουν τάξη στη χαοτική διαχείριση των οικονομικών τους, η οποία... γεννά τεράστια ελλείμματα. Παράλληλα, ελεγκτές θα τοποθετηθούν και σε κάθε υπουργείο. Πιο αναλυτικά, οι έλεγχοι των ιδιωτών ελεγκτών ξεκινούν από ΙΚΑ, ΟΑΕΕ, ΟΓΑ, ΟΠΑΔ και τα νοσοκομεία Ευαγγελισμός, Γεννηματάς και Αττικόν.

Το υπουργείο Οικονομικών υπέγραψε συμβάσεις με τους πέντε μεγαλύτερους ελεγκτικούς οίκους, γνωστούς και ως «Big Five», προκειμένου να ξεκινήσουν η επαναξιολόγηση και ο έλεγχος όλων των δαπανών.

Σχόλιο: Είναι το λιγότερο απαράδεκτο για ένα κράτος με τόσους ελεγκτικούς μηχανισμούς (εκει που πραγματικά θέλει) και με σωρεία ορκωτών λογιστών και φοροτεχνικών στις τάξεις του, να μην μπορεί να ελέγξει τα οικονομικά και τους
ισολογισμούς των υπηρεσίων των οποίων επιστατεί.
Η κίνηση αυτή, πέραν του τεράστιου οικονομικού κόστους που θα έχει, δείχνει την αδυναμία του να έχει τα "του οίκου του σε τάξη" και κατά την ταπεινή μας άποψη δίνει κακό μήνυμα τόσο στο εξωτερικό (για το οποίο κόπτονται οι κυβερνώντες) όσο και στο εσωτερικό. Παράλληλα δημιουργεί κακό προηγούμενο, αφού αφήνει χώρο σε ιδιώτες να κάνουν τη δουλειά που υποχρεούται να κάνει το κράτος. Ποια θα είναι η επόμενη κίνηση; Να δώσει και τη λειτουργία των εφοριών σε μεγάλους οίκους του εξωτερικού; Την εισπραξη των φόρων και των οφειλών (με την ανάλογη πρόσβαση στα στοιχεία των φορολογουμένων); Μπορεί να ακουγόμαστε υπερβολικοί αλλά δεν αποκλείεται να το δούμε και αυτό στο μέλλον.
Η άποψη μας είναι ότι το κράτος έχει τους μηχανισμούς να κάνει μια χαρά ελέγχους και να βάλει σε τάξη τα πάντα. Όμως το θέμα είναι η έλλειψη διάθεσης για να κάνει κάτι τέτοιο και η ταυτόχρονη υπερβάλλουσα θέληση να δείξει ότι τίποτα στο Δημόσιο δεν μπορεί να λειτουργήσει επομένως πρέπει οι ιδιώτες να αναλάβουν δράση παντού.
Μετά και από αυτό, το μόνο που θα απομένει είναι να κάνουμε "outsourcing" και την λειτουργία του κοινοβουλίου.


Και για μην ξεχνιόμαστε...Μέχρι την κανονική λήξη της προθεσμίας είχαν απογραφεί 690.000 δημόσιοι υπάλληλοι. Σ'αυτούς περιλαμβάνονται δάσκαλοι, νηπιαγωγοί, στρατιωτικοί, γιατροί, εργαζόμενοι στα υπουργεία, τα ΝΠΔΔ και στους ΟΤΑ καθώς και οι συμβασιούχοι που υπηρετούν τις ημέρες της απογραφής. Μπορεί να φαίνονται πολλοί, αλλά σε καμία άλλη χώρα που κάνει παρόμοιες απογραφές, δεν περιλαμβάνονται ούτε οι συμβασιούχοι, ούτε οι στρατιωτικοί ενώ σε πολλές από αυτές δεν περιλαμβάνονται ούτε οι δάσκαλοι αφού δεν θεωρούνται δημόσιοι υπάλληλοι. Και φυσικά ο αριθμός δεν έχει σχέση με το "1,5 εκατομμύριο" που ακουγόνται πριν.
Θα μας πείτε - "και πάλι πολλοί ακούγονται" και ίσως να είναι αλήθεια - το πρόβλημα όμως δεν είναι ο αριθμός αλλά το αντικείμενο τους: Δεν είναι δυνατόν να έχει η χώρα λιγότερους γιατρούς στα νοσοκομεία, ούτε λιγότερους δασκάλους, ούτε λιγότερους μηχανικούς στις πολεοδομίες. Ούτε επίσης από την μια γίνεται να ζητάει ο κόσμος μικρότερη θητεία στο στρατό και από την άλλη να παραπονιέται για τον αριθμό των μόνιμων στρατιωτικών. Κάπου πρέπει να βρούμε την λεπτή ισορροπία, μια ικανότητα την οποία η κυβέρνηση δεν δείχνει να έχει.