ΔΗΜΑΡ, ΣΥΡΙΖΑ μετανάστες και Μνημόνιο / "Αντισυνταγματικές οι μειώσεις μισθών στο υπουργείο Δικαιοσύνης" κατά τον αρμόδιο υπουργό

Εντείνεται η αντίθεση του ΣΥΡΙΖΑ με τα κυβερνητικά κόμματα, με την ΔΗΜΑΡ να μπαίνει ιδιαίτερα στο στόχαστρο. Μέχρι το φθινόπωρο ο ΣΥΡΙΖΑ θα καταθέσει δύο προτάσεις νόμου, μία για την μετενέργεια και την επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων και μία για την καθιέρωση της απλής αναλογικής, ενώ σχεδιάζει να υποστηρίξει και την πρόταση νόμου του ΚΚΕ για την κατάργηση του Μνημονίου θέλοντας να φέρει την ΔΗΜΑΡ προ των ευθυνών της και να την ταυτίσει απόλυτα με το μνημόνιο και τις πολιτικές του. Οι κινήσεις αυτές ήταν προεκλογικές δεσμεύσεις τόσο δικές του όσο και της ΔΗΜΑΡ, η οποία όμως στη συνέχεια υπαναχώρησε.  Είναι σχεδόν βέβαιο ότι ο Φ.Κουβέλης, προκειμένου να διαφυλάξει την αξιοπιστία του ως κυβερνητικός εταίρος θα αρνηθεί να στηρίξει αυτά τα δύο νομοσχέδια. Σε διαφορετική περίπτωση θα τεθεί εν αμφιβόλω η συμμετοχή της ΔΗΜΑΡ στην κυβέρνηση.

Από την άλλη όμως και η στάση της ΔΗΜΑΡ δεν παραμένει απαθής - ενδεικτικό της κατάστασης είναι το ρεπορτάζ από το "Ποντίκι" όσο αφορά τη στάση των δύο κομμάτων στο μεταναστευτικό:

"μετά τις εκλογές η κόντρα μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΔΗΜΑΡ μαίνεται και φαίνεται να τροφοδοτείται σε καθημερινή βάση. Από τη μία ο Κουβέλης διαρκώς εγκαλεί τον ΣΥΡΙΖΑ για την «ανεύθυνη» στάση του απέναντι στο μέγα έργο της κυβέρνησης εθνικής ευθύνης, του αποδίδει μικροκομματικές στοχεύσεις όσον αφορά τους αντιπολιτευτικούς τόνους και γενικώς δεν παραλείπει να πιέζει τον ΣΥΡΙΖΑ να λογικευτεί και να προσαρμόσει την άσκηση αντιπολίτευσης στα παπούτσια της τρόικας εσωτερικού.

Από την άλλη ο ΣΥΡΙΖΑ, δεν χάνει ευκαιρία να εγκαλεί τη ΔΗΜΑΡ και τον Κουβέλη για πλήρη ενσωμάτωση στο κυβερνητικό σχήμα κατηγορώντας τον για την πλήρη ταύτιση με την πολιτική του μνημονίου, παρά τα όσα διατείνεται ότι θα επιχειρήσει να  φέρει εις πέρας (σταδιακή απαγκίστρωση, επαναδιαπραγμάτευση στα εργασιακά, κ.λπ.). Απώτερος στόχος να αποκαλυφθεί στα μάτια μερίδας των ψηφοφόρων της ΔΗΜΑΡ η κατά τον ΣΥΡΙΖΑ πραγματικότητα πίσω από τη δέσμευση ότι η ΔΗΜΑΡ θα είναι η «αντιμνημονιακή συνιστώσα» της κυβέρνησης.
Χτες άλλη μια δήλωση του Φώτη Κουβέλη έριξε νερό στο μύλο της σύγκρουσης των δύο πάλαι ποτέ συγκατοίκων κάτω από την ίδια στέγη.
Μετά την επίσκεψη του προέδρου της ΔΗΜΑΡ στον υπουργό Δημόσιας Τάξης Νίκο Δένδια ο Φώτης Κουβέλης, προέβη στην εξής δήλωση:
«Για μας είναι μείζον αγαθό η προστασία της υγείας, της ζωής και της ασφάλειας του πολίτη. Κατά συνέπεια, το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη πρέπει να καταγράψει την παρουσία του κράτους μέσα στην ελληνική κοινωνία αποτελεσματικά και με απόλυτο σεβασμό στα δικαιώματα και στις ατομικές ελευθερίες»[σ.σ. εξάλλου οι περικοπές μισθών και συντάξεων μέχρι εξαφανίσεως η Πολιτεία διατρανώνει συνεχώς τον σεβασμό της στα δικαιώματα και τις ατομικές ελευθερίες].
«Η προστασία της ζωής του πολίτη δεν μπορεί να υποκαθίσταται από κανέναν εξωθεσμικό μηχανισμό, ούτε από κείνους οι οποίοι αυτόκλητα αναλαμβάνουν την προστασία της ζωής των ελλήνων πολιτών, αλλά ούτε και από αυτόκλητες υπερασπιστές των ξένων πολιτών που βρίσκονται στην χώρα μας».
Τα περί «αυτόκλητων υπερασπιστών» των μεταναστών προφανώς είχαν κύριο στόχο τον ΣΥΡΙΖΑ και ουκ ολίγοι στα κοινωνικά δίκτυα αντέδρασαν σ’ αυτή την περίεργη για … αριστερό εξίσωση των χρυσαυγιτών με το αντιρατσιστικό και μεταναστευτικό κίνημα το οποίο στηρίζεται και από τον ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί ανεξάρτητα από το αν συμφωνεί κανείς η διαφωνεί με τη διαχείριση του μεταναστευτικού από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ, το ερώτημα είναι τι εξυπηρετεί, μια τέτοια τοποθέτηση, σε συνθήκες διαγραφόμενης κοινωνικής έκρηξης στο μέλλον, πιθανότατα με πρώτο θύμα τους μετανάστες.
Μπορεί το μεταναστευτικό να είναι προφανώς ένα οξύ ζήτημα για την ελληνική κοινωνία - απείρως κρισιμότερο από εκείνα που άπτονται των αρμοδιοτήτων των atenistas στους οποίους ο Κουβέλης και η ΔΗΜΑΡ βλέπουν να ενσαρκώνεται η κοινωνία των πολιτών στηρίζοντας ολόθερμα – κι επομένως να απαιτεί την ουσιαστική παρέμβαση της Πολιτείας. Αλλά από πότε αυτό καταργεί την ανάγκη ύπαρξης κινημάτων, που αν μη τι άλλο μεταφέρουν μια κοινωνική πίεση στην Πολιτεία; Μήπως το αριστερό άλλοθι της κυβέρνησης τελικά έχει αναλάβει δια της ισοπέδωσης να διαλύσει κάθε κινηματική διάσταση των κοινωνικών αντιδράσεων και αγώνων που το πιθανότερο είναι ότι, μετά την παρατεταμένη προεκλογική περίοδο, από το φθινόπωρο θα επανέλθουν δριμύτεροι;"

Για την κόντρα αυτή δε θα πούμε πολλά - η ΔΗΜΑΡ έκανε πολλές υποχωρήσεις για να μπει στην κυβέρνηση, έχοντας "καταπιεί" κυριολεκτικά το πρόγραμμά της οπότε μάλλον πρέπει να βρεθεί προ των ευθυνών της.

Από την άλλη όμως μας προκαλεί απορία το πως ο κύριος Κουβέλης (ο οποίος μέχρι πέρσυ είχε αναλάβει την κατ' αποκοπή δικηγορική εκπροσώπηση αυτών που σήμερα καταδικάζει) αδυνατεί να διαχωρίσει δύο εντελώς διαφορετικά πράγματα: το μεταναστευτικό πρόβλημα το οποίο πρέπει (και μπορεί) να λυθεί ταχύτατα (αρκεί ορισμένοι εντός κι εκτός συνόρων να βρεθούν προ των ευθυνών τους) και τη βία απέναντι στους μετανάστες (λαθραίους ή νόμιμους). Το ένα δε δικαιολογεί το άλλο, ούτε είναι δυνατόν να εξομειώνεις τον υπερασπιστή του (λαθραίου) αδυνάτου με τους αυτόκλητους "τιμωρούς-νονούς" της νύχτας. Πολύ φοβόμαστε ότι ο κύριος Κουβέλης, προκειμένου να γίνει αρεστός στους "καινούργιους" του κοινωνικούς κύκλους, κάνει εκπτώσεις σε αρχές και αξίες που υποτίθεται ότι υπερασπιζόταν μέχρι χθες. Προτάσεις πάντως για το πως θα λυθεί το πρόβλημα δεν ακούσαμε - μόνο φληναφήματα με ρητορεία σε ύφος καθηγητή Γυμνασίου της δεκαετίας του '60.

Και για να μην ξεχνιόμαστε... Μια ενδιαφέρουσα τοποθέτηση από τον υπουργό δικαιοσύνης όσο αφορά τις μισθολογικές δαπάνες. Σε ερώτηση για το αν το υπουργείο Δικαιοσύνης έχει δυνατότητα περαιτέρω περικοπής δαπανών, ο κ. Ρουπακιώτης απάντησε: «Αν ήταν αποτελεσματικό να κόψουμε το χέρι μας, ή το πόδι μας, θα το κάναμε, αλλά δεν είναι αποτελεσματικό. 'Αλλες περικοπές δαπανών είναι εντελώς ανέφικτες. Ωστόσο, οι τρεις εμπλεκόμενοι παράγοντες, δικαστές, δικηγόροι και υπάλληλοι, οφείλουν να αναδείξουν τη συνευθύνη τους απέναντι στην κοινωνία για την απαίτηση της να έχει γρήγορη και αξιόπιστη Δικαιοσύνη».

Ως προς το ειδικό μισθολόγιο των δικαστικών λειτουργών ο υπουργός Δικαιοσύνης τόνισε: «Οποιαδήποτε περαιτέρω περικοπή του μισθολογίου τους είναι βέβαιο ότι προσκρούει ευθέως στο Σύνταγμα. Και αντιλαμβάνεστε ποιες θα είναι οι συνέπειες από το Σεπτέμβριο ακόμη, αν υποθέσουμε, που το απευχόμαστε, ότι θα περικοπούν περαιτέρω οι αποδοχές των δικαστών». Βέβαια ο κύριος Ρουπακιώτης έμμεσα μιλάει γενικά για τις μειώσεις μισθών (κάτι που έχει βέβαια γίνει αποδεκτό και δικαστικά όπως έχουμε γράψει εδώ)... Έχει ενδιαφέρον να δούμε τι λέει και η υπόλοιπη κυβέρνηση επ' αυτού και κυρίως τι σκοπεύει να κάνει, τώρα που και παραιτήσεις είχαμε επί των εργασιακών, και η επαναδιαπραγμάτευση (η οποία ήταν η σημαία της ΝΔ για την κατάκτηση της εκλογικής πρωτιάς) μεταφέρεται στο μακρινό μέλλον και καθώς (δυστυχώς) οι απαισιόδοξες προοπτικές που εμφανίστηκαν με την (καινούργια) μνημονιακή κυβέρνηση δυστυχώς επιβεβαιώθηκαν.

Πηγές ειδήσεων:  "Έθνος"