Ένας χρόνος "Νέα Μέτρα" / Μνημόσυνο Αλέκου Παναγούλη / Το επάγγελμα του μηχανικού στην Ελλάδα και το εξωτερικό / Επίσκεψη Παπακωνσταντίνου στις ΗΠΑ

Φίλες και φίλοι πέρασε κιόλας ένας χρόνος από τότε που ξεκινήσαμε το blog μας. Ένα blog που το ξεκινήσαμε ορμώμενοι από τα φοβερά και τρομερά που βλέπαμε να εξελίσσονται γύρω μας και σε μια προσπάθεια να κινητοποιήσουμε κι άλλους στην προσπάθεια να σταματήσει ο κατήφορος που (κατ' εμάς πάντα) είχαμε πάρει ως χώρα.

Την πρώτη μέρα ξεκινήσαμε με 5 αναρτήσεις και με πολλά όνειρα (κάντε κλικ εδώ για να θυμηθείτε την πρώτη μας ανάρτηση, και εδώ για να διαβάσετε τις πρώτες μας προτάσεις). Στην πορεία είδαμε βέβαια πως "για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολλή" και επανακαθορίσαμε τη φιλοσοφία μας.

Στόχος μας δεν ήταν (και δεν είναι) να κάνουμε αντιπολίτευση: Αυτό που θέλουμε είναι να στηλιτεύσουμε τα κακώς κείμενα και να παρουσιάσουμε την πλευρά των ειδήσεων και καταστάσεων όπως αυτή δεν παρουσιάζεται στα περισσότερα δελτία και τις περισσότερες εφημερίδες. Επίσης δεν στοχεύουμε ούτε στο να παρουσιαστούμε ως "ειδησεογραφικό blog". Δεν έχουμε ούτε την πλειάδα των συνεργατών, ούτε δυστυχώς το χρόνο για να "σκανάρουμε" δεκάδες πηγές ειδήσεων για να κάνουμε κάτι τέτοιο. Θέλουμε όμως να τονίσουμε κάποιες ειδήσεις που χάνονται στα "ψιλά" στον κυκαιώνα των τόσων και τόσων που συμβαίνουν γύρω μας.

Έτσι ξεκινήσαμε από 20-30 πιστούς και καταφέραμε μέσα σ' ένα χρόνο (άνευ πληρωμένης διαφήμισης) να πενταπλασιάσουμε τους καθημερινούς "μοναδικούς επισκέπτες" μας. Άλλοτε με χιουμοριστική διάθεση (θυμηθείτε εδώ το τραγούδι για τον Γιώργο Παπανδρέου και εδώ ένα κολάζ φωτογραφιών) και άλλοτε με καυστικά σχόλια (όπως αυτό εδώ το σχόλιο για την αριστερά στην Ελλάδα). Άλλες φορές αποκαλύπτοντας καταστάσεις πριν βγουν στα μεγάλα ΜΜΕ (όπως το παρασκήνιο της ψήφισης του εργασιακού νομοσχεδίου στην Βουλή) ή ξεκαθαρίζοντας ημιτελείς αναφορές του διαδικτύου (όπως η περίφημη "σύμβαση Cooper") και άλλοτε φέρνοντας στην επιφάνεια υποθέσεις που πρωτοπαρουσιάστηκαν σε μικρές επαρχειακές εφημερίδες (όπως η υπόθεση με τις ΑΠΕ στα Χανιά της Κρήτης), νομίζουμε ότι μείναμε πιστοί στην υπόσχεσή μας να δείξουμε πτυχές που αρκετοί δεν πίστευαν ότι υπάρχουν.

Και υποσχόμαστε να συνεχίσουμε έτσι, μένοντας ανοιχτοί σε σχόλια (διατυπωμένα κόσμια πάντα) ακόμα και αν αυτά δε συμφωνούν με τις απόψεις μας. Από σας ζητάμε να μας διαβάζετε, να μας διαδίδετε και να κινητοποιηθείτε... Μόνο έτσι μπορεί να υπάρξει κάποια ελπίδα να πάνε τα πράγματα καλύτερα για όλους μας και όχι μόνο για τους "λίγους και εκλεκτούς".

Είδηση (και σχόλιο): "δεν σας αφορά αν θα παίρνει μαζί του ο υπουργός μέλη της οικογένειάς του. Για τη διευκόλυνσή του θα μπορούσε να παίρνει το τζετ από το “Ελευθέριος Βενιζέλος” και όχι από την Ελευσίνα αλλά δεν το κάνει" δήλωσε το γραφείο τύπου του Υπουργείου Οικονομικών για την πρόσφατη μετακίνηση του Γιώργου "Πινόκιο" Παπακωνσταντίνου με το πρωθυπουργικό αεροσκάφος στο οποίο πήρε βόλτα και τον γιο του (διαβάστε το σχετικό θέμα εδώ). Αλήθεια σε ποιους απευθύνονται; Στους δούλους τους ή στα υποχείριά τους; Όταν ένας υπουργός ταξιδεύει με ΔΙΚΑ ΤΟΥ ΧΡΗΜΑΤΑ μπορεί να κάνει ό,τι θέλει και να παίρνει όποιον θέλει: Το γιο του, τη γυναίκα του, τους θείους του, τους μπατζανάκηδές του. Όταν όμως ταξιδεύει με χρήματα του ελληνικού λαού, έχει υποχρέωση να τα σέβεται και να προσέχει ΠΩΣ και ΠΟΥ ξοδεύονται: ο Παπακωνσταντίνου ήταν σ' επίσημο ταξίδι - ΔΕΝ ήταν προσκεκλημένος "οικογενειακώς" κάπου. Και άρα ο γιος του ΕΠΡΕΠΕ να πάει ξεχωριστά με έξοδα του πατέρα του... Το ότι το υπουργείο αρχικά ανακοίνωσε ΨΕΥΔΩΣ ότι το ταξίδι έγινε μ' αεροπλάνο της γραμμής το αφήνουμε ασχολίαστο...

Και για να μην ξεχνιόμαστε... Πολλά έχουν γραφτεί για το άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων, το άνοιγμα των οποίων ψηφίστηκε μέσα σε αρκετές (και δικαιολογημένες αντιδράσεις όπως μπορείτε να θυμηθείτε εδώ). Ο κατάλογος των κλειστών επαγγελμάτων στην χώρας μας είναι μεγάλος (τα περισσότερα τα έχουμε καταγράψει εδώ) και τα περισσότερα απ' αυτά τα περιβάλλει ένας μύθος, πολλές αλήθειες και ακόμα περισσότερα ψέμματα. Ένα από τα επαγγέλματα που (κακώς) χαρακτηρίζονται ως κλειστά είναι αυτό του μηχανικού: Σήμερα σας παρουσιάζουμε δύο άρθρα γραμμένα από μηχανικούς που μιλάνε για αλήθειες πίσω από τα επαγγελματικά δικαιώματά τους καθώς επίσης και για το τι συμβαίνει σε "απελευθερωμένες" αγορές στο εξωτερικό: Παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον, ακόμα και για τους "μη μηχανικούς"-αναγνώστες του blog...





Και κάτι τελευταίο: Την Κυριακή, 1η Μαΐου, στις 12 το μεσημέρι, η οικογένεια και οι συναγωνιστές του αγωνιστή της Δημοκρατίας, Αλέκου Παναγούλη, θα τελέσουν στο Α΄ Νεκροταφείο μνημόσυνο, επ΄ ευκαιρία της συμπλήρωσης 35 χρόνων από το θάνατό του. Σύμβολο της αντιδικτατορικής αντίστασης κι ένας από τους τελευταίους μεγάλους ήρωες του έθνους μας, ο Αλέκος Παναγούλης έφυγε από τη ζωή, σε ηλικία 38 ετών, την Πρωτομαγιά του 1976. Για την απόπειρα ενάντια στον δικτάτορα Παπαδόπουλο μπορείτε να διαβάσετε εδώ. Η χρονική συγκυρία του μνημοσύνου δεν είναι καλή, πόσο μάλλον αφού συμπίπτει σχεδόν χρονικά και με τον θάνατο του αγωνιστή της εθνικής Αντίστασης Λάκη Σάντα, που πέθανε, σχεδόν πλήρης ημερών στα 89 του χρόνια, ένα μήνα πριν από την συμπλήρωση 70 χρόνων από το κατέβασμα της σβάστικας από τον Ιερό Βράχο, την οποία πραγματοποίησε με τον Μανόλη Γλέζο (δείτε την σχετική μας ανάρτηση εδώ, στην οποία θα βρείτε και τα βίντεο της εξιστόρησης του γεγονότος). Αιωνία να είναι η μνήμη και των δύο.



Πηγές: "Δελτίο του ΤΕΕ", "Πρώτο Θέμα"