Ένα σχόλιο για το πως φτάσαμε να "τιμωρηθούν" η Ελλάδα και η Κύπρος αντί της Τουρκίας από την Ε.Ε.

Μπορεί ο ευρωπαϊκός τύπος (έντυπος και ηλεκτρονικός) ν' αναφέρουν ότι η Ευρώπη "προειδοποιεί" την Τουρκία, αλλά η ανυπαρξία κυρώσεων και παραπομπή τους "στο μέλλον" την ίδια στιγμή που τουρκικών συμφερόντων εταιρείες προσπαθούν να κάνουν γεωτρήσεις στην κυπριακή ΑΟΖ και τουρκικά πολεμικά πλοία κινούνται στα πέριξ των ελληνικών χωρικών υδάτων, καταδεικνύει ότι τελικά η Ε.Ε. όχι μόνο αδιαφορεί για δύο μέλη του στενού πυρήνα της, αλλά είναι έτοιμη να κάνει τα στραβά μάτια προκειμένου να μη δυσαρεστήσει τον Ερντογάν. Επ' αυτού, γράφει σχετικά ο Μιχάλης Ιγνατίου στο "Hellas Journal" και δυστυχώς δεν μπορούμε παρά να συμφωνήσουμε μαζί του καθώς και την αντιπολίτευση στην χώρα μας, που μιλούν για πηλίκο "υπό του μηδενός": 

"Όλοι εναντίον της Κύπρου, λοιπόν… Όπως τον Απρίλιο του 2004, όταν οι πάντες, εκτός της Μόσχας, απαίτησαν από το λαό του νησιού να αποδεχθεί το φιλοτουρκικό και ρατσιστικό σχέδιο Aνάν. Αντί να …ακούσουν οι «ξεροκέφαλοι» Ελληνοκύπριοι και να παραδώσουν την Πατρίδα τους στους Τούρκους, απάντησαν με ένα βροντερό όχι. Τους απείλησαν ότι “θα πέφτουν κεραμίδια στα κεφάλια τους”. Δεν φοβήθηκαν. Και η Κυπριακή Δημοκρατία είναι ακόμα όρθια και τους δείχνει ότι δε φοβάται. Τώρα βλέπουμε το ίδιο ακριβώς σκηνικό, αλλά με διαφορετικό τρόπο. 

Οι Γερμανοί και άλλοι εταίροι της Ελλάδας και της Κύπρου, επιχειρούν να τιμωρήσουν τη Λευκωσία και όχι την κατοχική δύναμη Τουρκία, την οποία μάλιστα θα επιβραβεύσουν, για να …δεχθεί να εισέλθει σε διαδικασία διαλόγου με την Ελλάδα! Που φτάσαμε…Όσο και να πανηγυρίζουν κάποιοι δικοί μας στην Αθήνα και τη Λευκωσία, οι μεταμεσονύκτιες αποφάσεις των Ευρωπαίων για την Τουρκία δεν είναι καλές. Πάλι την γλίτωσε η κατοχική δύναμη. Και θα συνεχίσει να απειλεί την Ελλάδα και την Κύπρο. Ας μην έχουμε αμφιβολία…

Η ευρωπαϊκή συμπεριφορά είναι απαράδεκτη, άθλια και ελεεινή. Και το χειρότερο όλων είναι ότι αυτή η συμπεριφορά είναι πάνω απ’ όλα αντι-ευρωπαϊκή. Αυτές είναι οι αρχές της ενωμένης Ευρώπης; Αυτή είναι η Ευρώπη των λαών και της αλληλεγγύης;Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή:Η επιθυμία των Ηνωμένων Πολιτειών είναι να ξεκινήσει ο διάλογος μεταξύ της Ελλάδας και της Τουρκίας. Και αυτή η επιθυμία είναι γνωστή στην Αθήνα και την Άγκυρα.Είναι κάτι που συζήτησε διεξοδικά ο υπουργός Εξωτερικών Μάικ Πομπέο με τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη.

Οι Αμερικανοί θα ήθελαν πάρα πολύ να ανακοινώσουν επίσημα την έναρξη του ελληνοτουρκικού διαλόγου, στο πλαίσιο των προσπαθειών που γίνονται σε όλο τον κόσμο για να έρθουν κοντά εχθρικές χώρες.

Την Πέμπτη ανακοινώθηκε η έναρξη συνομιλιών μεταξύ του Ισραήλ και του Λιβάνου για τις θαλάσσιες ζώνες, και τα εύσημα πήραν και πάλι οι Αμερικανοί, καθώς είχαν αναλάβει τη μεσολάβηση.Οι διεθνείς αυτές επιτυχίες βοηθούν εξαιρετικά το προεκλογικό αφήγημα του προέδρου Ντόναλντ Τραμπ, αλλά -για να είμαστε και δίκαιοι- δείχνει και την αποτελεσματικότητα του υπουργού Εξωτερικών Πομπέο και της ομάδας που ασχολείται με όλα αυτά τα θέματα.

Λόγω των αντιδράσεων στην Τουρκία για την επίσκεψη του στην Ελλάδα, ο κ. Πομπέο αποφάσισε να στείλει στην Άγκυρα τον υφυπουργό Εξωτερικών, Φίλιπ Ρίκερ για συνομιλίες. Ο κ. Ρίκερ θα προσπαθήσει να εξηγήσει ότι το γεγονός των καλών σχέσεων με την Ελλάδα δεν σημαίνει ότι η Ουάσιγκτον έχει στραφεί εναντίον της Τουρκίας. 

Αντίθετα, τη θεωρεί ακόμα σύμμαχο των Ηνωμένων Πολιτειών και γενικά της Δύσης.Όπως έχουμε εξηγήσει πολλές φορές, ενώ η Αμερική προετοιμάζεται για κάθε ενδεχόμενο, όπως πρέπει να κάνει κάθε σοβαρή χώρα, δεν είναι έτοιμη να απωλέσει την Τουρκία. Αυτό είναι σίγουρο. Αρνούνται να αποδεχθούν την πραγματικότητα.Επιστρέφοντας στον ελληνοτουρκικό διάλογο, να σημειώσουμε ότι η αμερικανική πλευρά έχει υπογραμμίσει και στην Άγκυρα και στην Αθήνα την ανάγκη να αποφευχθούν πάση θυσία ενέργειες που θα μπορούσαν να εκτροχιάσουν τις προσπάθειες για την έναρξη του διαλόγου.Και όπως αντιλαμβανόμαστε, στο πλαίσιο αυτό εισηγούνται -χωρίς να απαιτούν είναι η αλήθεια- να βρεθεί τρόπος να αποφευχθούν οι κυρώσεις εναντίον της Τουρκίας.Βεβαίως, γι’ αυτό φροντίζει η Καγκελάριος Μέρκελ η οποία τις τελευταίες ημέρες δείχνει μία άνευ προηγουμένου εχθρότητα εναντίον της Ελλάδας και της Κύπρου. 

Και αυτή η εχθρότητα πρέπει να προβληματίσει σοβαρά την Αθήνα και τη Λευκωσία.Διότι αν οι δύο χώρες δεν έχουν βοήθεια από τους Ευρωπαίους εταίρους τους, τότε το πρόβλημα είναι τεράστιο. Δεν γίνεται να εκνευριζόμαστε με τους Αμερικανούς και να σιωπούμε όταν πρόκειται για τους Ευρωπαίους εταίρους. Το αφήγημα της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης έχει καταρρεύσει εντελώς.Μία χώρα μέλος της Ένωσης, η Κύπρος, είναι υπό κατοχή, είναι περικυκλωμένη από τουρκικά πολεμικά πλοία, αλλά η Ευρώπη δεν τιμωρεί την Τουρκία. 

Τα βάζει, αντίθετα, με την Κυπριακή Δημοκρατία, με το θύμα, επειδή απαιτεί να επιβληθούν κυρώσεις και στη Λευκορωσία, αλλά και στην Τουρκία.Ποια είναι τελικά τα οφέλη από τη συμμετοχή της Ελλάδας και της Κύπρου στην Ε.Ε.; Στην οικονομία καταδίκασαν την Αθήνα και στη Λευκωσία στα μνημόνια και τα προγράμματα, που παραλίγο να καταστρέψουν τις δύο χώρες. Και στον πολιτικό τομέα, επιλέγουν την Τουρκία, χώρα μη μέλος, την οποία και επιβραβεύουν.Είναι φρικτή η γερμανική πολιτική, άρα και αυτή της ενωμένης Ευρώπης, για τον Ελληνισμό. Έτσι απλά να το καταγράψουμε:Συνεχίζεται η πολιτική τιμωρίας της Ελλάδας και της Κύπρου από το 2010 μέχρι και σήμερα. Οι ευθύνες του πρωθυπουργού της Ελλάδας και του προέδρου της Κύπρου αυξάνονται, αν δεν αντιδράσουν, διότι οι χώρες που ηγούνται της τιμωρίας κυβερνώνται από συντηρητικά κόμματα.

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Εμφανίστηκαν και νέες «γραφίδες» στην Ελλάδα να καταδικάζουν τη στάση της ημικατεχόμενης Κύπρου για το θέμα των κυρώσεων εναντίον του δικτάτορα της Λευκορωσίας. Ο μηχανισμός των Βρυξελλών δρα, όπως και τότε, όπως το 2004. Οι πολίτες τους αγνοούν, βεβαίως, αλλά το πρόβλημα είναι ότι ασκούν έλεγχο στο 80% των ελληνικών μέσων ενημέρωσης. Και ΔΕΝ εννοώ οικονομικό έλεγχο. Έχει μαζευτεί ένας νεοφιλελεύθερος συρφετός που ασκεί «βίαιη» κριτική σε ότι πρεσβεύει η Κυπριακή Δημοκρατία και φτάνουν στο σημείο να υιοθετούν την τουρκική προπαγάνδα. Είναι φρικτή η στάση τους και εναντίον των συμφερόντων της Ελλάδας και της Κύπρου. Δεν μπορούν να καταλάβουν οι ανόητοι ότι δεν θα βρεθεί κανένας πρωθυπουργός στην Ελλάδα να παραδώσει κομμάτι της ελληνικής κυριαρχίας στην Τουρκία."

Κλείνοντας, αντί για οποιασδήποτε άλλης κατακλείδας θα θέλαμε να σας παραπέμψουμε σε μια τοποθέτηση του αείμνηστου Μανόλη Γλέζου για τον κυπριακό ελληνισμό - αξίζει να την προσέξετε: