Τσίπρας εναντίον Κυριάκου: μια μονομαχία πολιτικών "γιγάντων" και ο Θεός να βάλει το χέρι του.

Το δίλημμα του "καταληλότερου" Πρωθυπουργού αποτελεί μια από τις πολλές πληγές αυτής της εκλογικής αναμέτρησης. Είναι πραγματικά μεγάλο δυστύχημα που η χώρα, σε μια από τις πιο δύσκολες στιγμές της σύγχρονης ιστορίας της - τουλάχιστον από οικονομικής πλευράς - έχει ως αρχηγούς των δύο μεγαλύτερων κομμάτων της, πρόσωπα που υπό κανονικές συνθήκες δε θα τους εμπιστευόταν κανείς (πέραν του στενού τους οικογενειακού τους κύκλου) ούτε περίπτερο ένα καλοκαιρινό απομεσήμερο σε απομακρυσμένη γειτονιά των Βορείων Προαστίων, ούτε για ένα 5λεπτο διάλειμμα για κατούρημα. Και όμως η χώρα θα είναι υποχρεωμένη να πορευτεί υπό την ηγεσία τους για τα επόμενα 4 τουλάχιστον χρόνια.

Και αν η παραπάνω διαπίστωση φαντάζει αρχικά υπερβολική στην πραγματικότητα δεν είναι. Από την μια είναι ο Αλέξης Τσίπρας, ο άνθρωπος που έκανε το "όχι" του αντιμνημονιακού δημοψηφίσματος "ναι", που πούλησε έναν προς έναν όλους τους πολιτικούς του συμμάχους και που στο βωμό της καρέκλας έβαλε τους πάντες στα ψηφοδέλτια και την κοινοβουλευτική του ομάδα. Ήταν εκείνος που υπέγραψε την παράδοση του ονόματος "Μακεδονία" στους γείτονές μας και που δήλωσε ότι "δε γνώριζε" ότι η Ελλάδα καιγόταν και πνιγόταν στο Μάτι και την Μάνδρα. Ακόμα χειρότερα είναι εκείνος που έδωσε χώρο στο να γίνει τέτοιο βόλεμα σε υμέτερους μετακλητούς, που όμοιο του είχε να δει η Ελλάδα από το 1981. Η δε παρουσία του στον Σκάι (το κανάλι στο οποίο είχε κηρύξει επίσημο "αποκλεισμό" για αρκετά χρόνια), έδειξε και το μεγαλείο της αλαζονείας του - ειδικά στο θέμα των διακοπών του, τις μέρες που η μισή Αττική προσπαθούσε να σταθεί πάνω από τα αποκαϊδια. Για το θέμα των διακοπών θα θέλαμε να κάνουμε μια παρένθεση: δεν έχει κανείς απαίτηση από τον Πρωθυπουργό να κάνει διακοπές κάμπινγκ στην

Γαύδο, σε σκηνή δίπλα στη φύση - με "sleeping bag και με καρπούζι" που λέει και το γνωστό άσμα του Βαγγέλη Γερμανού. Ούτε φυσικά να κάνει full nature διακοπές στην Ελαφόνησο. Έχει μικρά παιδιά και χρειάζεται πρόσβαση σε τουαλέτες και καθαρό νερό. Δε λέμε επίσης να πάει σε ενοικιαζόμενα διαμερίσματα με πολυκουζινάκι στο Πόρτο Ράφτη για να δώσει το καλό παράδειγμα. Ας πάει σ' ένα πεντάστερο ξενοδοχείο - all inclusive να πίνει τα 2κλασάτα ουϊσκι με τις ντάνες για να πάνε τα φαρμάκια κάτω. Ας κλείσει μια σουϊτα στο κάτω-κάτω να μην ενοχλείται από το λαουτζίκο βρε αδερφέ. Τον πληρώνει ο ελληνικός λαός, κάθε μήνα σταθερά, μπορεί να ξοδέψει δύο δεκάρες μια φορά τον χρόνο, 10 μέρες για να ξεκουραστεί. Και αν είναι οικονομικό το θέμα, είμαστε σίγουροι ότι θα βρεθεί ένας ξενοδόχος που θα του κάνει μια

καλύτερη τιμή. Και αν δεν το κάνει, να του βρούμε ένα κωδικό στο Εxpedia για 15% έκπτωση να του έρθει φτηνότερα. Δεν μπορεί όμως, ένας "αυθεντικός" αριστερός να πηγαίνει σε κότερα και βίλες εφοπλιστών - εκείνων που αυτός που για χρόνια κατηγορούσε ως "διαπλεκόμενους" -  και να φιλοξενείται δωρεάν. Δεν ταιριάζει - αρμόζει σ' ένα Πρωθυπουργό. Σε άλλες χώρες, οι Πρωθυπουργοί δεν πάνε για καφέ με ανθρώπους που πήγαιναν μαζί σχολείο και περνούσαν μαζί όλη την μέρα μαζί τους, επειδή οι τελευταίοι είναι επιχειρηματίες και κάνουν δουλειές με το Δημόσιο. Ο δικός μας δεν έχει το μυαλό να καταλάβει πως

διακοπές σε σπίτι/κότερο εφοπλιστή - και μάλιστα την περίοδο που κλαίει όλη η Ελλάδα για το χαμό και την καταστροφή - είναι όχι μόνο βλακώδες αλλά και απάραδεκτο; Ή δεν το καταλαβαίνει ή δεν τον νοιάζει. Ποιο είναι το χειρότερο από τα δύο, πραγματικά δε γνωρίζουμε...Και αφήνουμε στην άκρη τα δημοσιεύματα για χαριστικές επαναχαράξεις του αιγιαλού προς όφελος των "συνεργατών" (κατά δήλωσή του πάντα) - εφοπλιστών, γιατί τότε θα πρέπει ν' ανοίξουμε περισσότερο την κουβέντα περί διαπλοκής - και δεν είναι της παρούσης.

Από την άλλη, απέναντι στον Τσίπρα έχουμε τον Κυριάκο. Ή Κούλη όπως τον φωνάζουν κάποιοι κακεντρεχείς.(Σημείωση: το παρατσούκλι αυτό δεν το χρησιμοποιούσαν οικογενειακά στο Μητσοτακέικο και είναι προφανές ότι κάποιοι του το "κόλλησαν" με στόχο να μειώσουν. Προφανώς κάτι τέτοιο δεν μπορεί να σταθεί, αφού το "Κούλης" το έχει τιμήσει ένας από τους καλύτερους κεντρικούς αμυντικούς της χώρας την δεκαετία του '90, ο Κούλης Καραταϊδης. Οπότε Κυριάκο μη μασάς!).

Αν στον Τσίπρα σε πιάνει θυμός - γι' αυτά που έκανε και γι' αυτά που υποσχέθηκε να κάνει αλλά ΔΕΝ έκανε - με τον Κυριάκο σε πιάνει απόγνωση γι' αυτά που υπόσχεται να κάνει. Ακούγοντας το πρόγραμμα της ΝΔ, σου έρχεται η εντύπωση ότι όπου να' ναι έρχεται η πειρατική αρμάδα στον Πειραιά (αποτελούμενοι από Γερμανούς, Αμερικανούς και Κινέζους "επενδυτές") οι οποίοι έρχονται να κάνουν πλιάτσικο και να γεμίσουν τα δουλεμπορικά με νέους και νέες και να τους πουλήσουν στα σκλαβοπάζαρα της Μπαρμπαριάς. Τέτοιο νεοφιλελεύθερο πρόγραμμα έχει να παρουσιαστεί τόσο ανοιχτά από την πτώση του τείχους στην Ανατολική Γερμανία - για τέτοια "οικονομική" σφαγή και ξεπούλημα μιλάμε. Και αν ήταν ο Κυριάκος κάποιος στιβαρός ηγέτης, που θα βάλει πλάτη στα μεγάλα ζητήματα, κάτι θα πήγαινε και θα ερχόταν. Ο Κυριάκος όμως δίνει την

εντύπωση - στην Βουλή, στις συνεντέύξεις, στις περιοδείες - ότι είναι περαστικός από άλλο πλανήτη και ότι περιμένει τον Scotty (από το Enterprise του Star Trek) να τον "ανεβάσει" στο διαστημόπλοιο για να φύγει. Μπορεί η ΝΔ να έχει παράδοση από Πρωθυπουργούς που δεν έχουν καμία επαφή με την πραγματικότητα (βλ. Καραμανλής ο νεώτερος) οι οποίοι άφηναν τους παρατρεχάμενους να κάνουν κουμάντο, αλλά στην ιδέα και μόνο ότι θα ψηφιστεί ο Κυριάκος για να γίνουν συμπρωθυπουργοί ο Άδωνις (με Βορίδη - Πλεύρη υπαρχηγούς) με τον Χατζιδάκη (με υπαρχηγό την Μισέλ) πρέπει να μας πιάνει σύγκρυο όλους. Ευτυχώς που ο Βελόπουλος και ο Ανατολάκης διάλεξαν αυτόνομη πορεία δηλαδή - γιατί αλλιώς αλίμονό μας. Αποφύγαμε τελευταία στιγμή τα χειρότερα. Για να μην πάμε στα παλιότερα κατορθώματα του Κυριάκου (βλέπε τηλεφωνικά κέντρα Siemens) - γιατί τότε θα μας πιάσει μεγαλύτερη απελπισία...

Συμπέρασμα: τα πράγματα είναι δύσκολα και θα γίνουν δυσκολότερα. Και οι ελπίδες για ένα καλύτερο αύριο λίγες - που μετά τις εκλογές θα γίνουν λιγότερες...