"Ο ουρανός θα γίνει πιο γαλανός" είπε ο Κυριάκος...Να κρατήσουμε ομπρέλες;

Και να που το αναμενόμενο έγινε, εκλογικά θαύματα δε είχαμε και η ΝΔ κέρδισε τις εκλογές, με τον Κυριάκο Μητσοτάκη να προβάρει το καλό του κουστούμι για την ορκομωσία του ως Πρωθυπουργού, ενώπιον του Προέδρου της Δημοκρατίας και (πιθανότατα) του Αρχιεπισκόπου Αθηνών κ.κ. Ιερώνυμου. 

Οι πρώτες του δηλώσεις, μετά την ανακοίνωση της επίσημης εκτίμησης, μπορούν να χαρακτηριστούν από μια ποιητική διάθεση ("ο ουρανός θα γίνει πιο γαλανός") καθώς και από τη σαφή υπόσχεση ότι θα ηγηθεί μιας κυβέρνησης όλων των Ελλήνων. Βέβαια τόσο το πρόγραμμά του, όσο και η κυριαρχούσα ομάδα περί αυτού, δε δίνουν περιθώρια για κάτι τέτοιο. Το πρόγραμμά του είναι σκληρά νεοφιλελεύθερο και γύρω απ' αυτών οι "καλύτεροι" είναι του πνεύματος "ελεύθερες αγορές και Άγιος ο Θεός", ενώ οι χειρότεροι είναι τα παιδιά του Καρατζαφέρη. Έτσι μπορεί να δήλωσε ότι "στόχος του είναι η επιστροφή των παιδιών που έφυγαν στο εξωτερικό", αλλά είναι προφανές με δουλειές των 500 ευρώ και 7ήμερη εργασία, κανείς δεν πρόκειται να γυρίσει πίσω. Επίσης μπορεί να μιλάει για "εθνική κυριαρχία" αλλά με την ολοκλήρωση του ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας και τη λειτουργία της χώρας μας ως "ουράς" σε όλους τους διεθνείς οργανισμούς, οποιαδήποτε ελπίδα για δικαίωση των προσδοκιών μάλλον δεν πρόκειται να ευοδοθεί. 

Οπότε μάλλον αντί για γυαλιά ηλίου θα πρέπει να κρατήσουμε ομπρέλες...

Ο Αλέξης Τσίπρας από την άλλη, δεν πήγε τόσο άσχημα όσο ήλπιζαν οι αντίπαλοί του, αλλά ούτε όσο καλά πίστευε ο ίδιος, προσπαθώντας να ενεργοποιήσει τα αντι-δεξιά αντανακλαστικά του λαού. Είναι κάτι παραπάνω από εμφανές ότι η στρατηγική του πέτυχε εν μέρει, αλλά και ότι τα περιθώρια συσπείρωσης του ΣΥΡΙΖΑ ήταν συγκεκριμένα. 

Το άλλο εμφανές αυτής της εκλογικής αναμέτρησης (πέραν της μεγάλης αποχής - που πλέον παγιώνεται ως πολιτική τάση στο ελληνικό εκλογικό σκηνικό), είναι ότι ένα μεγάλο μέρος του εκλογικού σώματος λειτούργησε τιμωρητικά απέναντι στην κυβέρνηση. Υπάρχει ένα μεγάλο ποσοστό των "πρώην" ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ που ενώ του έδωσε τη δεύτερη ευκαιρία (μετά την κωλοτούμπα του Ιουλίου του 2015) τον Σεπτέμβριο του 2015, δεν πείστηκε από το έργο του στα σχεδόν 4 χρόνια που ακολούθησαν και τον "τιμώρησαν". Σ' αυτό θα συμφωνήσουμε με τον Γιάνη Βαρουφάκη: "ο λαός τιμωρεί τις κυβερνήσεις που επιβάλουν μνημόνια". 

Είναι επίσης εμφανές, ότι η μη κάθοδος στις εκλογές των εκ δεξιών της ΝΔ κομμάτων (βλ. ΑΝΕΛ, ΛΑΟΣ, σχηματισμοί Κρανιδιώτη κ.ο.κ.), και η μαζική καταδίκη-συμπίεση των ακροδεξιών σχηματισμών (βλ. Χρυσή Αυγή, Ελληνική Λύση), επαναπάτρισε ψηφοφόρους σ' αυτήν, προφανώς με στόχο την αυτοδυναμία. Αυτό επιτεύχθηκε και φέρνει κυβερνητική σταθερότητα - κάτι που σημαίνει ότι δεν υπάρχει καμία δικαιολογία για καθυστέρηση του "κυβερνητικού προγράμματος" ή της επίτευξης των "κυβερνητικών στόχων".

Και αυτή είναι η μεγάλη αλήθεια του σημερινού αποτελέσματος: Δεν θα υπάρξει καμία περίοδος χάριτος. Αυτοί που τον ψήφισαν εύκολα θα βρεθούν απέναντι, όσο χαμηλά και αν έχουν βάλει τον πήχυ από πλευράς προσδοκιών...