Ο Μιχάλης Χρυσοχοϊδης αποτελεί - αδιαμφισβήτητα - παιδί του κομματικού σωλήνα του ΠΑΣΟΚ. Στα 27 του βρέθηκε, και στα χρόνια της παντοδυναμίας του ΠΑΣΟΚ, γραμματέας της Νομαρχιακής Επιτροπής του κόμματος στη γενέτειρά του Ημαθία. Στα κεντρικά τον ξεχώρισαν γρήγορα γιατί είχε
εξαιρετικές οργανωτικές ικανότητες, κάνοντας την Ν.Ε. της περιοχής του μια από τις πιο επιτυχημένες στην χώρα. Έτσι όταν δόθηκε η ευκαιρία διορίστηκε νομάρχης και σύντομα από τη νομαρχία πέρασε στην Βουλή.
Ως υφυπουργός στις τελευταίες κυβέρνησεις του Ανδρέα Παπανδρέου, βρέθηκε κοντά στον Κώστα Σημίτη. Ο τελευταίος όταν έκανε την μεγάλη ανατροπή και έγινε Πρωθυπουργός της χώρας τον εμπιστεύτηκε απεριόριστα και τον έκανε προμετωπίδα αυτού που ονομάστηκε "εκσυχρονιστικό ΠΑΣΟΚ".
Η θητεία την περίοδο 1999-2003 ως υπουργού Δημοσίας Τάξης, σημαδεύτηκε από την εξάρθρωση της οργάνωσης 17Ν. Βέβαια αυτό συνέβει λόγω μιας "άτυχης στιγμής" περισσότερο και λιγότερο ως αποτέλεσμα μιας οργανωμένης επιχείρησης, αλλά η ταχύτητα και η αποτελεσματικότητα με την οποία έδρασε η αντιτρομοκρατική μετά το περιστατικό της βόμβας στον Πειραιά, ήταν τα στοιχεία που έκαναν τη διαφορά - σ' αυτή την περίπτωση σε σχέση με τις προηγούμενες φορές που η αστυνομία βρέθηκε κοντά στην οργάνωση.
Ο Μιχάλης Χρυσοχοϊδης στο Υπουργείο Δημοσίας Τάξης απέκτησε στενές σχέσεις με τους άνδρες της αστυνομίας. Τέτοια στενή επαφή με την αστυνομία, είχαν ελάχιστοι υπουργοί του ΠΑΣΟΚ πριν απ' αυτόν - με εξαίρεση ίσως τον Αντώνη Δροσογιάννη. Οι θέσεις του - παρότι "σοσιαλιστής" - διέφεραν αρκετά από την κλασσική, ΠΑΣΟΚική προσέγγιση, η οποία στήριζε κριτικά τον τρόπο με τον οποίο η αστυνομία εξασκούσε τα καθήκοντά της. Και αυτό του αναγνωρίστηκε και τον έκανε ιδιαίτερα αγαπητό - ιδιαίτερα στις ομάδες "άμεσης δράσης" της αστυνομίας. Οι κακές γλώσσες έχουν να λένε και για σωρεία ελληνοποιήσεων γεωργιανών στην Ημαθία - ελληνοποιήσεις που έφεραν την επικράτηση του ΠΑΣΟΚ, αλλά για την υπόθεση που ήρθε στο φως της δημοσιότητας ποτέ δεν αποδείχτηκε με στοιχεία ότι υπήρξε πολιτική παρέμβαση.
Πολιτικά ο Μιχάλης Χρυσοχοϊδης παρέμεινε εκφραστής του "εκσυγχρονιστικού" ΠΑΣΟΚ. Ακόμα και όταν αρχηγός έγινε ο Γιώργος Παπανδρέου εκείνος παρέμεινε εκφραστής του, προσεγγίζοντας και συζητώντας στενά με την ηγετική ομάδα της Νέας Δημοκρατίας - τόσο επί Σαμαρά, όσο και αργότερα επί Μητσοτάκη. Δεν είναι τυχαίο ότι στις κυβερνήσεις συνεργασίας παρέλαβε χαρτοφυλάκιο, με τ' όνομά του να γίνεται αποδεκτό "μετά χαράς" από τους συνοδοιπόρους του ΠΑΣΟΚ. Το highlight της μνημονιακής του θητείας ήταν η δήλωσή του ότι "δε διάβασε" το μνημόνιο - η οποία αντιμετωπίστηκε με την αναμενόμενη θυμηδία τόσο από τον υπόλοιπο πολιτικό κόσμο όσο και την κοινωνία.
Μετά τη στρατηγική ήττα του ΠΑΣΟΚ στις εκλογές του '12 και την κατάρρευσή του, ο Μιχάλης Χρυσοχοϊδης διασώθηκε (έχοντας αποχαιρετήσει την αγαπημένη του Ημαθία από 2007 για την Β' Αθηνών) και έγινε μάλιστα και κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος. Στα 2013 όμως άρχισε η αντίστροφη μέτρηση του για τη σχέση του με το ΠΑΣΟΚ: Οι αρχηγικές του τάσεις, οι σαφείς διαφωνίες του με την πολιτική που ακολούθησε ο Ευάγγελος Βενιζέλος (με τους καβγάδες τους να γίνονται συχνά πρώτα θέματα σε ιστοσελίδες και παραπολιτικές στήλες) και οι ακόμα στενότερες σχέσεις του με την ΝΔ, τον ξαναέφεραν στην κυβέρνηση στην οποία έμεινε αλλάζοντας υπουργείο - αναλαμβάνοντας το Υπουργείο Υποδομών. Η θητεία του εκεί ήταν αδιάφορη. Ήταν σαφές ότι θα προτιμούσε το παλιό του λημέρι, αλλά η σαφής προτίμηση Σαμαρά για στέλεχος της ΝΔ για τον εν λόγω υπουργείο, του έκοψαν τα φτερά.
Η θητεία του εκεί ήταν αδιάφορη - διεκπαιρέωσε όμως τα καθήκοντά του με ευσυνειδησία. Στις εκλογές του 2015 δεν εκλέχθηκε, αφού το ΠΑΣΟΚ (ως Δημοκρατική Συμπαράταξη) εξέλεξε μόνο δύο βουλευτές στην Β' Αθηνών.
Την περίοδο που έμεινε εκτός Βουλής ακολούθησε την μετεξέλιξη του ΠΑΣΟΚ σε ΚΙΝΑΛ, λειτουργώντας ως εσωκομματική αντιπολίτευση. Σε αντίθεση με τον Γιάννη Ραγκούση (που κατέθεσε υποψηφιότητα για αρχηγός του νέου εγχειρήματος και μεταπήδησε στο ΣΥΡΙΖΑ όταν η προσπάθεια απέτυχε), δεν έθεσε "εαυτόν στη διάθεση της βάσης" - εξάλλου αυτό θα ήταν μια ατυχής κίνηση δεδομένης της υποψηφιότητας της Φώφης. Με την τελευταία οι σχέσεις χειροτέρεψαν με τον καιρό, χωρίς όμως να έχουμε τις ακρότητες που υπήρχαν με τον Ευαγγέλο Βενιζέλο. Τους τελευταίους μήνες είχε διαφανεί ότι είχε πλέον μετακινηθεί πολιτικά. Πολιτικοί κύκλοι θεωρούσαν σίγουρη με την μετακίνηση του στην ΝΔ και την κάθοδό του στις εκλογές. Κάτι τέτοιο είχε διαψευστεί από "κύκλους" του, αλλά όταν ξεκαθαρίστηκε ότι δε θα κατέβει ούτε με το ΚΙΝΑΛ, έγινε πλέον ξεκάθαρο και στους πλέον αδαείς ότι η μετακίνησή του στην ΝΔ ήταν θέμα χρόνου.
Έτσι η ανακοίνωση της κυβέρνησης Μητσοτάκη δεν έφερε καμία έκπληξη. Ο Χρυσοχοϊδης έγινε ξανά υπουργός, στο αγαπημένο του υπουργείο. Οι κακεντρεχείς λένε ότι βρήκε επιτέλους τον πολιτικό του χώρο. Εμείς θα πούμε κάτι άλλο - θ' ασχοληθεί με τον αγαπημένο του τομέα: το ποιός θα είναι αρχηγός της κυβέρνησης και το τι πολιτική θ' ακολουθήσει αυτή του είναι αδιάφορα. Στο κάτω-κάτω η χώρα είναι υπο επιτροπεία ούτως ή άλλως: Ο Χρυσοχοϊδης εξάλλου το νόημα το έπιασε από νωρίς...
εξαιρετικές οργανωτικές ικανότητες, κάνοντας την Ν.Ε. της περιοχής του μια από τις πιο επιτυχημένες στην χώρα. Έτσι όταν δόθηκε η ευκαιρία διορίστηκε νομάρχης και σύντομα από τη νομαρχία πέρασε στην Βουλή.
Ως υφυπουργός στις τελευταίες κυβέρνησεις του Ανδρέα Παπανδρέου, βρέθηκε κοντά στον Κώστα Σημίτη. Ο τελευταίος όταν έκανε την μεγάλη ανατροπή και έγινε Πρωθυπουργός της χώρας τον εμπιστεύτηκε απεριόριστα και τον έκανε προμετωπίδα αυτού που ονομάστηκε "εκσυχρονιστικό ΠΑΣΟΚ".
Η θητεία την περίοδο 1999-2003 ως υπουργού Δημοσίας Τάξης, σημαδεύτηκε από την εξάρθρωση της οργάνωσης 17Ν. Βέβαια αυτό συνέβει λόγω μιας "άτυχης στιγμής" περισσότερο και λιγότερο ως αποτέλεσμα μιας οργανωμένης επιχείρησης, αλλά η ταχύτητα και η αποτελεσματικότητα με την οποία έδρασε η αντιτρομοκρατική μετά το περιστατικό της βόμβας στον Πειραιά, ήταν τα στοιχεία που έκαναν τη διαφορά - σ' αυτή την περίπτωση σε σχέση με τις προηγούμενες φορές που η αστυνομία βρέθηκε κοντά στην οργάνωση.
Ο Μιχάλης Χρυσοχοϊδης στο Υπουργείο Δημοσίας Τάξης απέκτησε στενές σχέσεις με τους άνδρες της αστυνομίας. Τέτοια στενή επαφή με την αστυνομία, είχαν ελάχιστοι υπουργοί του ΠΑΣΟΚ πριν απ' αυτόν - με εξαίρεση ίσως τον Αντώνη Δροσογιάννη. Οι θέσεις του - παρότι "σοσιαλιστής" - διέφεραν αρκετά από την κλασσική, ΠΑΣΟΚική προσέγγιση, η οποία στήριζε κριτικά τον τρόπο με τον οποίο η αστυνομία εξασκούσε τα καθήκοντά της. Και αυτό του αναγνωρίστηκε και τον έκανε ιδιαίτερα αγαπητό - ιδιαίτερα στις ομάδες "άμεσης δράσης" της αστυνομίας. Οι κακές γλώσσες έχουν να λένε και για σωρεία ελληνοποιήσεων γεωργιανών στην Ημαθία - ελληνοποιήσεις που έφεραν την επικράτηση του ΠΑΣΟΚ, αλλά για την υπόθεση που ήρθε στο φως της δημοσιότητας ποτέ δεν αποδείχτηκε με στοιχεία ότι υπήρξε πολιτική παρέμβαση.
Πολιτικά ο Μιχάλης Χρυσοχοϊδης παρέμεινε εκφραστής του "εκσυγχρονιστικού" ΠΑΣΟΚ. Ακόμα και όταν αρχηγός έγινε ο Γιώργος Παπανδρέου εκείνος παρέμεινε εκφραστής του, προσεγγίζοντας και συζητώντας στενά με την ηγετική ομάδα της Νέας Δημοκρατίας - τόσο επί Σαμαρά, όσο και αργότερα επί Μητσοτάκη. Δεν είναι τυχαίο ότι στις κυβερνήσεις συνεργασίας παρέλαβε χαρτοφυλάκιο, με τ' όνομά του να γίνεται αποδεκτό "μετά χαράς" από τους συνοδοιπόρους του ΠΑΣΟΚ. Το highlight της μνημονιακής του θητείας ήταν η δήλωσή του ότι "δε διάβασε" το μνημόνιο - η οποία αντιμετωπίστηκε με την αναμενόμενη θυμηδία τόσο από τον υπόλοιπο πολιτικό κόσμο όσο και την κοινωνία.
Μετά τη στρατηγική ήττα του ΠΑΣΟΚ στις εκλογές του '12 και την κατάρρευσή του, ο Μιχάλης Χρυσοχοϊδης διασώθηκε (έχοντας αποχαιρετήσει την αγαπημένη του Ημαθία από 2007 για την Β' Αθηνών) και έγινε μάλιστα και κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος. Στα 2013 όμως άρχισε η αντίστροφη μέτρηση του για τη σχέση του με το ΠΑΣΟΚ: Οι αρχηγικές του τάσεις, οι σαφείς διαφωνίες του με την πολιτική που ακολούθησε ο Ευάγγελος Βενιζέλος (με τους καβγάδες τους να γίνονται συχνά πρώτα θέματα σε ιστοσελίδες και παραπολιτικές στήλες) και οι ακόμα στενότερες σχέσεις του με την ΝΔ, τον ξαναέφεραν στην κυβέρνηση στην οποία έμεινε αλλάζοντας υπουργείο - αναλαμβάνοντας το Υπουργείο Υποδομών. Η θητεία του εκεί ήταν αδιάφορη. Ήταν σαφές ότι θα προτιμούσε το παλιό του λημέρι, αλλά η σαφής προτίμηση Σαμαρά για στέλεχος της ΝΔ για τον εν λόγω υπουργείο, του έκοψαν τα φτερά.
Η θητεία του εκεί ήταν αδιάφορη - διεκπαιρέωσε όμως τα καθήκοντά του με ευσυνειδησία. Στις εκλογές του 2015 δεν εκλέχθηκε, αφού το ΠΑΣΟΚ (ως Δημοκρατική Συμπαράταξη) εξέλεξε μόνο δύο βουλευτές στην Β' Αθηνών.
Την περίοδο που έμεινε εκτός Βουλής ακολούθησε την μετεξέλιξη του ΠΑΣΟΚ σε ΚΙΝΑΛ, λειτουργώντας ως εσωκομματική αντιπολίτευση. Σε αντίθεση με τον Γιάννη Ραγκούση (που κατέθεσε υποψηφιότητα για αρχηγός του νέου εγχειρήματος και μεταπήδησε στο ΣΥΡΙΖΑ όταν η προσπάθεια απέτυχε), δεν έθεσε "εαυτόν στη διάθεση της βάσης" - εξάλλου αυτό θα ήταν μια ατυχής κίνηση δεδομένης της υποψηφιότητας της Φώφης. Με την τελευταία οι σχέσεις χειροτέρεψαν με τον καιρό, χωρίς όμως να έχουμε τις ακρότητες που υπήρχαν με τον Ευαγγέλο Βενιζέλο. Τους τελευταίους μήνες είχε διαφανεί ότι είχε πλέον μετακινηθεί πολιτικά. Πολιτικοί κύκλοι θεωρούσαν σίγουρη με την μετακίνηση του στην ΝΔ και την κάθοδό του στις εκλογές. Κάτι τέτοιο είχε διαψευστεί από "κύκλους" του, αλλά όταν ξεκαθαρίστηκε ότι δε θα κατέβει ούτε με το ΚΙΝΑΛ, έγινε πλέον ξεκάθαρο και στους πλέον αδαείς ότι η μετακίνησή του στην ΝΔ ήταν θέμα χρόνου.
Έτσι η ανακοίνωση της κυβέρνησης Μητσοτάκη δεν έφερε καμία έκπληξη. Ο Χρυσοχοϊδης έγινε ξανά υπουργός, στο αγαπημένο του υπουργείο. Οι κακεντρεχείς λένε ότι βρήκε επιτέλους τον πολιτικό του χώρο. Εμείς θα πούμε κάτι άλλο - θ' ασχοληθεί με τον αγαπημένο του τομέα: το ποιός θα είναι αρχηγός της κυβέρνησης και το τι πολιτική θ' ακολουθήσει αυτή του είναι αδιάφορα. Στο κάτω-κάτω η χώρα είναι υπο επιτροπεία ούτως ή άλλως: Ο Χρυσοχοϊδης εξάλλου το νόημα το έπιασε από νωρίς...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου