Αναρτήσεις
Είδηση (χωρίς περαιτέρω σχόλια - πάντα υπήρχε φτώχεια στην Ελλάδα, αλλά είχαμε αρκετές γενιές να δούμε τέτοια φαινόμενα όπως αυτό που περιγράφεται στο σημερινό ρεπορτάζ. Αξίζει κανείς να το διαβάσει και να θυμηθεί γιατί τα πράγματα δεν μπορούν να συνεχιστούν άλλο προς αυτή την κατεύθυνση - ανεξάρτητα από πολιτική τοποθέτηση που έχει ο καθένας από μας): Εννέα μέρες παρέμεινε άταφη η σορός ενός συμπολίτη μας. Τόσες χρειάστηκαν για να συγκεντρωθούν τα χρήματα της κηδείας. Τη σκληρή πραγματικότητα περιγράφουν οι ιδιοκτήτες γραφείων τελετών, λέγοντας ότι πληρώνονται με δόσεις και υποσχέσεις. Διότι ορισμένα ασφαλιστικά ταμεία καθυστερούν ακόμα και μήνες να δώσουν τα προβλεπόμενα. Επιπλέον, η οικονομική κατάσταση αρκετών δήμων -στους οποίους ανήκουν διοικητικά τα νεκροταφεία- δεν επιτρέπει την κάλυψη των εξόδων ταφής. Ο Βαγγέλης Ντάλας λέει ότι ο 82χρονος φίλος του, Δημήτρης Νίκου, ''έφυγε'' ξαφνικά στις 18 Δεκεμβρίου από λοίμωξη του αναπνευστικού που εξελίχθηκε σε πνευμονικό οίδημα. Ηταν συνταξιούχος του ΟΓΑ: ''Απευθύνθηκα στον αρμόδιο αντιδήμαρχο Ηλιούπολης, διότι το Ταμείο θα έδινε 800 ευρώ, έπειτα από ένα εξάμηνο. Αλλά ο τελετάρχης ζητούσε τα χρήματα αμέσως. Ήθελε, το λιγότερο, 800 ευρώ. Απευθύνθηκα στο δήμο για το κόστος του νεκροταφείου. Μας είπαν ότι τα οικονομικά των δήμων δεν επιτρέπουν δωρεάν ταφές. Κι όμως, η ταφή των απόρων πολιτών αποτελεί θεσμική υποχρέωση της πολιτείας''. Αναζητώντας λύση, κινητοποιήθηκαν εννέα άνθρωποι. Απευθύνθηκαν σε αρμόδιους φορείς απαιτώντας να βρεθεί τρόπος για την ταφή φτωχών ανθρώπων. Είναι η πρώτη ομάδα αλληλεγγύης που συγκροτήθηκε στην Αθήνα με στόχο να συμβάλει στην ταφή άπορων πολιτών. Εννέα μέρες αργότερα ο νεκρός ετάφη στο Γ' Νεκροταφείο (στις 27 Δεκεμβρίου). Η κηδεία του κόστισε 1.045 ευρώ. Με την τελευταία πενιχρή του σύνταξη (περίπου 300 ευρώ) καλύφθηκε, λίγες μέρες αργότερα, ένα μέρος των εξόδων.
Την επόμενη όμως φεύγει από τη ζωή και δεύτερος φίλος τους. Η ομάδα αλληλεγγύης προσπαθεί να βγάλει άκρη μεταξύ των υπηρεσιών. Ο Β. Ντάλας περιγράφει την οδύσσεια: ''Ο Αρης Ανδριανόπουλος ήταν 58 ετών, άνεργος και καρκινοπαθής. Ημασταν 30 χρόνια φίλοι. Τα τελευταία 15 χρόνια εργαζόταν σε ρεσεψιόν ξενοδοχείου, που βρίσκεται στο λόφο του Στρέφη, μέχρι την ημέρα που τον κατέβαλε η αρρώστια. Δούλευε ανασφάλιστος. Απευθυνθήκαμε στον εργοδότη του ζητώντας τα νόμιμα. Αλλά δεν ανταποκρίθηκε στις υποχρεώσεις του''.
''Οταν ο Αρης αρρώστησε, η ομάδα αλληλεγγύης τον μέτεφερε σε κλινική. Καλύψαμε τη φαρμακευτική του αγωγή. Χρειάστηκε να σταθούμε δίπλα του με βάρδιες, να τον εμψυχώσουμε. Τον ταϊσαμε, τον βοηθήσαμε να πιεί νερό''. Ο Αρης Ανδριανόπουλος πέθανε στις 20 Δεκεμβρίου. Ετάφη δύο μέρες αργότερα, στο Γ' Νεκροταφείο, μετά την κινητοποίηση της ομάδας αλληλεγγύης. Μοναδικοί του συγγενείς ήταν ο άνεργος ανιψιός του και η αδελφή του, η οποία αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα υγείας.
Ο Ιωάννης Τσεσμετζής, που ανέλαβε την τελετή ταφής στο Κοιμητήριο Ηλιούπολης, λέει: ''Ο κόσμξος δεν έχει χρήματα. Ζητούν την πιο απλή και φθηνή κηδεία, η οποίαι κυμαίνεται γύρω στα 800 ευρώ. Και πάλι, δεν θέλουν να πληρώσουν. Οταν υπάρχουν συγγενείς, υπόσχονται ότι θα δώσουν τα χρήματα με δόσεις. Κάποιοι πληρώνουν με κάρτες, άλλοι μαζεύουν δανεικά. Αλλά κι αυτοί δεν έχουν χρήματα. Μας δίνουν το λόγο τους πως θα πληρώσουν ώστε να γίνει η τελετή της κηδείας. Ζητούν από το δήμο να τους παραχωρήσει μία θέση δωρεάν στο κοιμητήριο. Αν ο δήμος το επιτρέψει, γλιτώνουν από 200 έως 1.500 ευρώ -τόσο κυμαίνεται η τιμή του χώρου για μία τριετία. Επειδή το γραφείο τελετών είναι συνοικιακό δεν μπορούμε ν' αφήσουμε άταφους τους γείτονες''.
Λέει ότι ο κόσμος πληρώνει το κόστος ταφής με μεγάλη δυσκολία. Αλλά οι δήμοι δεν μπορούν να υπερβούν τον κανονισμό λειτουργίας των κοιμητηρίων: ''Αν δεν υπάρχει χαρτί απορίας θα πρέπει να απαιτήσουμε τα χρήματα. Βεβαίως, τα περισσότερα χρήματα δίνονται στα γραφεία τελετών. Οι ιδιοκτήτες τους καταθέτουν τα χρήματα (ταυτότητα, βιβλιάριο νοσηλείας, πιστοποιητικό θανάτου) στα Ταμεία, από τα οποία πηγαίνουν οι ίδιοι να πληρωθούν. Συνήθως οι οικείοι δίνουν τη διαφορά''. Ο Δήμος Αθηναίων άνοιξε νέους, φθηνούς τάφους στο Γ' Νεκροταφείο για να εξυπυηρετεί αυτές τις περιπτώσεις. Οι φθηνότεροι κοστίζουν 218 ευρώ την τριετία.
Ο Παναγιώτης Μινογιάννης (διοικητής του Νοσοκομείου ''Αγίος Σάββας'') μιλάει για τη διαδικασία που ακολουθείται στις περιπτώσεις νεκρών που θα πρέπει να ταφούν: ''Η Αστυνομία αναζητά συγγενείς. Αν δεν βρεθούν, το νοσοκομείο αναλαμβάνει τα έξοδα και τη διαδικασία ταφής''. Ο ίδιος λέει ότι τη δύσκολη στιγμή ο κόσμος απευθύνεται στο γραφείο τελετών ρωτώντας ''πόσο κάνουν ένα κουτί και λίγα λουλούδια. Τα αναγκαία για την ταφή. Τα παιδιά θάβουν τους γονείς τους με την υπόσχεση ότι θα δώσουν τα χρήματα περίπου σε ένα εξάμηνο. Ηλικιωμένες γυναίκες θάβουν τον άνδρα τους και πληρώνουν αργότερα, με δόσεις. Με 100 ευρώ το μήνα. Γιατί αντιμετωπίζουν πρόβλημα επιβίωσης''. Το ζήτημα όμως παραμένει άλυτο όταν πρόκειται για ηλικιωμένους που ζούσαν μόνοι. Και οι δήμοι για να προσφέρουν στους δημότες τάφο τριετίας δωρεάν, θα πρέπει να έχουν χαρτίι απορίας. Ο Νίκος Κόκκινος (υπεύθυνος Κοιμητηρίων Δήμου Αθηναίων) λέει ότι στο Γ' Νεκροταφείο γίνονται δωρεάν περίπου τέσσερις κηδείες την εβδομάδα, αλλά αυτό αφορά μόνον όσους έχουν χαρτί απορίας: ''Υπάρχει μεγάλο πρόβλημα με νεκρούς που παραμένουν στα αζήτητα. Υποχρεούνται τα γραφεία τελετών να τους παραλάβουν και να πληρωθούν από το Υπουργείο Δικαιοσύνης, το οποίο καθυστερεί να πληρώσει, με αποτέλεσμα τα γραφεία τελετών να μην τους δέχονται''.
Και για να μην ξεχνιόμαστε..
Τα παραπάνω προκύπτουν από έγγραφο του υπουργού Εργασίας, Ιωάννη Βρούτση, το οποίο διαβιβάστηκε στη Βουλή μετά από ερώτηση βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ σχετικής με την προσφυγή της ΑΔΕΔΥ και της ΓΕΝΟΠ- ΔΕΗ στην Επιτροπή Κοινωνικών Δικαιωμάτων του Συμβουλίου της Ευρώπης κατά διατάξεων ψηφισμένων νόμων που ρυθμίζουν εργασιακά θέματα.
Στο Συμβούλιο της Ευρώπης υποβλήθηκαν δύο συλλογικές καταγγελίες από τη ΓΕΝΟΠ- ΔΕΗ και τη ΔΕΗ. Η πρώτη καταγγελία αφορούσε στις διατάξεις του Ν. 3899/2010 «Επείγοντα μέτρα εφαρμογής του προγράμματος στήριξης της ελληνικής οικονομίας». Σύμφωνα με τους προσφεύγοντες, το άρθρο 13 του Ν. 3899/2010, που αναφέρεται στις ειδικές επιχειρησιακές συμβάσεις εργασίας, παραβιάζει τον Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Χάρτη (περί του δικαιώματος των εργαζομένων να συμμετέχουν στον καθορισμό και την βελτίωση των συνθηκών, της οργάνωσης και του περιβάλλοντος στην εργασία τους). Υποστηρίχθηκε επίσης ότι οι διατάξεις του άρθρου 17 του συγκεκριμένου νόμου παραβιάζουν επίσης τον Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Χάρτη για το δικαίωμα του εργαζόμενου να λαμβάνει προειδοποίηση σε εύλογο χρόνο πριν την απόλυσή του.
Όπως ενημερώνει με το έγγραφό του ο υπουργός Εργασίας, στη συγκεκριμένη συλλογική καταγγελία, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή Κοινωνικών Δικαιωμάτων (ΕΕΚΔ), αφού εξέτασε τις καταγγελίες αποφάσισε ομόφωνα ότι η Ελλάδα παραβιάζει το άρθρο 4 παράγραφος 4 του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Χάρτη για το δικαίωμα σε δίκαιη αμοιβή (αναγνώριση του δικαιώματος σε εύλογη περίοδο προειδοποίησης για τη λήξη της απασχόλησης), καθώς το άρθρο 17 παράγραφος 5 του Ν. 3899/2010 δεν προβλέπει εύλογο χρόνο προειδοποίησης ή αποζημίωση σε περιπτώσεις όπου μια σύμβαση εργασίας η οποία ορίζεται ως «μόνιμη», βάσει του ανωτέρω νόμου έχει διάρκεια ενός έτους. Ανεξαρτήτως του ορισμού που δίνεται στις εν λόγω συμβάσεις, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή Κοινωνικών Δικαιωμάτων έκρινε ότι το άρθρο 17 παράγραφος 5 του Ν. 3899/2010 παραβιάζει το άρθρο 4, παρ. 4 του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Χάρτη.
Η δεύτερη καταγγελία υποβλήθηκε επίσης από τη ΓΕΝΟΠ- ΔΕΗ και την ΑΔΕΔΥ και, σύμφωνα με τους προσφεύγοντες, οι διατάξεις του Ν. 3863/2010 «Νέο Ασφαλιστικό Σύστημα και συναφείς διατάξεις, ρυθμίσεις στις εργασιακές σχέσεις» που αναφέρονται στα άτομα από 15 έως 18 ετών, τα οποία καταρτίζουν με τους εργοδότες ειδικές συμβάσεις μαθητείας, αντίκεινται στις διατάξεις του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Χάρτη, που αναφέρονται στο δικαίωμα σε δίκαιους όρους εργασίας, στην εργασία των νέων, στο δικαίωμα στην επαγγελματική κατάρτιση και στο δικαίωμα στην κοινωνική ασφάλιση. Για τη δεύτερη αυτή συλλογική προσφυγή, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή Κοινωνικών Δικαιωμάτων, όπως ενημερώνει ο υπουργός Εργασίας στο έγγραφό του, αποφάσισε ότι η Ελλάδα παραβιάζει το άρθρο 7 παράγραφος 7 του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Χάρτη για το δικαίωμα των παιδιών και των νεαρών προσώπων σε προστασία (το δικαίωμα των εργαζομένων κάτω των 18 ετών σε τουλάχιστον τρεις εβδομάδες άδεια με αποδοχές), καθώς οι νέοι που προσλαμβάνονται με ειδικές συμβάσεις μαθητείας εξαιρούνται από το πεδίο εφαρμογής της εργατικής νομοθεσίας και δεν δικαιούνται τουλάχιστον τρεις εβδομάδες ετήσια άδεια με αμοιβή.
Η Επιτροπή αποφάσισε επίσης ότι η Ελλάδα παραβιάζει το άρθρο 10 παράγραφος 2 του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Χάρτη για το δικαίωμα σε επαγγελματική κατάρτιση (παροχή ή προώθηση ενός συστήματος μαθητείας για τους νέους), καθώς η νομοθεσία δεν προβλέπει ένα επαρκές σύστημα μαθητείας ούτε ρυθμίσεις για την εκπαίδευση των νέων σε διάφορες μορφές απασχόλησης. Επίσης, αποφασίστηκε ότι η Ελλάδα παραβιάζει το άρθρο 12 παράγραφος 3 του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Χάρτη για τη βελτίωση του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης, καθώς η πολύ περιορισμένη προστασία κατά των οικονομικών και κοινωνικών κινδύνων που παρέχεται στους ανήλικους, που συνάπτουν ειδικές συμβάσεις μαθητείας σύμφωνα με το άρθρο 74 παράγραφος 9 του Ν. 3863/2010, έχει ως πρακτικό αποτέλεσμα τη δημιουργία μιας ξεχωριστής κατηγορίας εργαζομένων που εξαιρείται από το γενικό φάσμα προστασίας του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης και αποτελεί επιδείνωση αυτού.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή Κοινωνικών Δικαιωμάτων αποφαίνεται ότι η Ελλάδα παραβιάζει το άρθρο 4 παράγραφος 1 του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Χάρτη για μια επαρκή αμοιβή, καθώς το άρθρο 74 παράγραφος 8 του Ν. 3863/2010 και το άρθρο 1 παράγραφος 1 της 6/28.02.2012 Πράξης του Υπουργικού Συμβουλίου προβλέπουν την καταβολή κατώτατου μισθού σε όλους τους εργαζόμενους κάτω των 25 ετών, ο οποίος βρίσκεται κάτω του επιπέδου της φτώχειας. Η Επιτροπή αποφάσισε τέλος, ότι η Ελλάδα παραβιάζει το άρθρο 4 παράγραφος 1 του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Χάρτη σε συνδυασμό με τη ρήτρα μη διάκρισης του Προοιμίου στον Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Χάρτη, καθώς τα μέτρα που υιοθετούνται αφορούν δυσανάλογη μείωση μισθού για τους νέους κάτω των 25 ετών και αποτελούν μη αποδεκτή διάκριση στη μεταχείριση με βάση την ηλικία.
Γιατί πρέπει να μας απασχολεί αυτό; Ποιά η σημασία της απόφασης αυτής; Πολύ απλά, οποιαδήποτε προσφυγή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ) μπορεί να βασιστεί σε αυτή και να έχει μάλιστα, υπέρ της ένα ισχυρό όπλο και πιθανό μια θετική απόφαση που θα υποχρεώσει την κυβέρνηση σε άμεσες αλλαγές. Απλώς αναμένουμε...
Πηγές: "Ελευθεροτυπία", "Έθνος"
Την επόμενη όμως φεύγει από τη ζωή και δεύτερος φίλος τους. Η ομάδα αλληλεγγύης προσπαθεί να βγάλει άκρη μεταξύ των υπηρεσιών. Ο Β. Ντάλας περιγράφει την οδύσσεια: ''Ο Αρης Ανδριανόπουλος ήταν 58 ετών, άνεργος και καρκινοπαθής. Ημασταν 30 χρόνια φίλοι. Τα τελευταία 15 χρόνια εργαζόταν σε ρεσεψιόν ξενοδοχείου, που βρίσκεται στο λόφο του Στρέφη, μέχρι την ημέρα που τον κατέβαλε η αρρώστια. Δούλευε ανασφάλιστος. Απευθυνθήκαμε στον εργοδότη του ζητώντας τα νόμιμα. Αλλά δεν ανταποκρίθηκε στις υποχρεώσεις του''.
''Οταν ο Αρης αρρώστησε, η ομάδα αλληλεγγύης τον μέτεφερε σε κλινική. Καλύψαμε τη φαρμακευτική του αγωγή. Χρειάστηκε να σταθούμε δίπλα του με βάρδιες, να τον εμψυχώσουμε. Τον ταϊσαμε, τον βοηθήσαμε να πιεί νερό''. Ο Αρης Ανδριανόπουλος πέθανε στις 20 Δεκεμβρίου. Ετάφη δύο μέρες αργότερα, στο Γ' Νεκροταφείο, μετά την κινητοποίηση της ομάδας αλληλεγγύης. Μοναδικοί του συγγενείς ήταν ο άνεργος ανιψιός του και η αδελφή του, η οποία αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα υγείας.
Ο Ιωάννης Τσεσμετζής, που ανέλαβε την τελετή ταφής στο Κοιμητήριο Ηλιούπολης, λέει: ''Ο κόσμξος δεν έχει χρήματα. Ζητούν την πιο απλή και φθηνή κηδεία, η οποίαι κυμαίνεται γύρω στα 800 ευρώ. Και πάλι, δεν θέλουν να πληρώσουν. Οταν υπάρχουν συγγενείς, υπόσχονται ότι θα δώσουν τα χρήματα με δόσεις. Κάποιοι πληρώνουν με κάρτες, άλλοι μαζεύουν δανεικά. Αλλά κι αυτοί δεν έχουν χρήματα. Μας δίνουν το λόγο τους πως θα πληρώσουν ώστε να γίνει η τελετή της κηδείας. Ζητούν από το δήμο να τους παραχωρήσει μία θέση δωρεάν στο κοιμητήριο. Αν ο δήμος το επιτρέψει, γλιτώνουν από 200 έως 1.500 ευρώ -τόσο κυμαίνεται η τιμή του χώρου για μία τριετία. Επειδή το γραφείο τελετών είναι συνοικιακό δεν μπορούμε ν' αφήσουμε άταφους τους γείτονες''.
Λέει ότι ο κόσμος πληρώνει το κόστος ταφής με μεγάλη δυσκολία. Αλλά οι δήμοι δεν μπορούν να υπερβούν τον κανονισμό λειτουργίας των κοιμητηρίων: ''Αν δεν υπάρχει χαρτί απορίας θα πρέπει να απαιτήσουμε τα χρήματα. Βεβαίως, τα περισσότερα χρήματα δίνονται στα γραφεία τελετών. Οι ιδιοκτήτες τους καταθέτουν τα χρήματα (ταυτότητα, βιβλιάριο νοσηλείας, πιστοποιητικό θανάτου) στα Ταμεία, από τα οποία πηγαίνουν οι ίδιοι να πληρωθούν. Συνήθως οι οικείοι δίνουν τη διαφορά''. Ο Δήμος Αθηναίων άνοιξε νέους, φθηνούς τάφους στο Γ' Νεκροταφείο για να εξυπυηρετεί αυτές τις περιπτώσεις. Οι φθηνότεροι κοστίζουν 218 ευρώ την τριετία.
Ο Παναγιώτης Μινογιάννης (διοικητής του Νοσοκομείου ''Αγίος Σάββας'') μιλάει για τη διαδικασία που ακολουθείται στις περιπτώσεις νεκρών που θα πρέπει να ταφούν: ''Η Αστυνομία αναζητά συγγενείς. Αν δεν βρεθούν, το νοσοκομείο αναλαμβάνει τα έξοδα και τη διαδικασία ταφής''. Ο ίδιος λέει ότι τη δύσκολη στιγμή ο κόσμος απευθύνεται στο γραφείο τελετών ρωτώντας ''πόσο κάνουν ένα κουτί και λίγα λουλούδια. Τα αναγκαία για την ταφή. Τα παιδιά θάβουν τους γονείς τους με την υπόσχεση ότι θα δώσουν τα χρήματα περίπου σε ένα εξάμηνο. Ηλικιωμένες γυναίκες θάβουν τον άνδρα τους και πληρώνουν αργότερα, με δόσεις. Με 100 ευρώ το μήνα. Γιατί αντιμετωπίζουν πρόβλημα επιβίωσης''. Το ζήτημα όμως παραμένει άλυτο όταν πρόκειται για ηλικιωμένους που ζούσαν μόνοι. Και οι δήμοι για να προσφέρουν στους δημότες τάφο τριετίας δωρεάν, θα πρέπει να έχουν χαρτίι απορίας. Ο Νίκος Κόκκινος (υπεύθυνος Κοιμητηρίων Δήμου Αθηναίων) λέει ότι στο Γ' Νεκροταφείο γίνονται δωρεάν περίπου τέσσερις κηδείες την εβδομάδα, αλλά αυτό αφορά μόνον όσους έχουν χαρτί απορίας: ''Υπάρχει μεγάλο πρόβλημα με νεκρούς που παραμένουν στα αζήτητα. Υποχρεούνται τα γραφεία τελετών να τους παραλάβουν και να πληρωθούν από το Υπουργείο Δικαιοσύνης, το οποίο καθυστερεί να πληρώσει, με αποτέλεσμα τα γραφεία τελετών να μην τους δέχονται''.
Το Συμβούλιο της Ευρώπης αποφάνθηκε ότι η Ελλάδα παραβιάζει μία σειρά από κοινωνικά δικαιώματα με την ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, την αποζημίωση μετά από απόλυση, τις ελάχιστες αποδοχές νέων ως 25 ετών κ.ά.
Σχέδιο απόφασης επί των συλλογικών προσφυγών της ΓΕΝΟΠ- ΔΕΗ και της ΑΔΕΔΥ για μια σειρά παραβιάσεων του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Χάρτη για τις εργασιακές σχέσεις προετοιμάζει η Ομάδα Εργασίας Κοινωνικών Θεμάτων του Συμβουλίου της Ευρώπης. Το σχέδιο αυτό, μόλις οριστικοποιηθεί, θα υποβληθεί στην ΕΜΑ (Επιτροπή Μονίμων Αντιπροσώπων του Συμβουλίου της Ευρώπης), προς υιοθέτηση είτε σχετικής απόφασης είτε συστάσεων ως προς τα μέτρα που πρέπει να λάβει η χώρα μας για συμμόρφωση με τον Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Χάρτη.Τα παραπάνω προκύπτουν από έγγραφο του υπουργού Εργασίας, Ιωάννη Βρούτση, το οποίο διαβιβάστηκε στη Βουλή μετά από ερώτηση βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ σχετικής με την προσφυγή της ΑΔΕΔΥ και της ΓΕΝΟΠ- ΔΕΗ στην Επιτροπή Κοινωνικών Δικαιωμάτων του Συμβουλίου της Ευρώπης κατά διατάξεων ψηφισμένων νόμων που ρυθμίζουν εργασιακά θέματα.
Στο Συμβούλιο της Ευρώπης υποβλήθηκαν δύο συλλογικές καταγγελίες από τη ΓΕΝΟΠ- ΔΕΗ και τη ΔΕΗ. Η πρώτη καταγγελία αφορούσε στις διατάξεις του Ν. 3899/2010 «Επείγοντα μέτρα εφαρμογής του προγράμματος στήριξης της ελληνικής οικονομίας». Σύμφωνα με τους προσφεύγοντες, το άρθρο 13 του Ν. 3899/2010, που αναφέρεται στις ειδικές επιχειρησιακές συμβάσεις εργασίας, παραβιάζει τον Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Χάρτη (περί του δικαιώματος των εργαζομένων να συμμετέχουν στον καθορισμό και την βελτίωση των συνθηκών, της οργάνωσης και του περιβάλλοντος στην εργασία τους). Υποστηρίχθηκε επίσης ότι οι διατάξεις του άρθρου 17 του συγκεκριμένου νόμου παραβιάζουν επίσης τον Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Χάρτη για το δικαίωμα του εργαζόμενου να λαμβάνει προειδοποίηση σε εύλογο χρόνο πριν την απόλυσή του.
Όπως ενημερώνει με το έγγραφό του ο υπουργός Εργασίας, στη συγκεκριμένη συλλογική καταγγελία, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή Κοινωνικών Δικαιωμάτων (ΕΕΚΔ), αφού εξέτασε τις καταγγελίες αποφάσισε ομόφωνα ότι η Ελλάδα παραβιάζει το άρθρο 4 παράγραφος 4 του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Χάρτη για το δικαίωμα σε δίκαιη αμοιβή (αναγνώριση του δικαιώματος σε εύλογη περίοδο προειδοποίησης για τη λήξη της απασχόλησης), καθώς το άρθρο 17 παράγραφος 5 του Ν. 3899/2010 δεν προβλέπει εύλογο χρόνο προειδοποίησης ή αποζημίωση σε περιπτώσεις όπου μια σύμβαση εργασίας η οποία ορίζεται ως «μόνιμη», βάσει του ανωτέρω νόμου έχει διάρκεια ενός έτους. Ανεξαρτήτως του ορισμού που δίνεται στις εν λόγω συμβάσεις, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή Κοινωνικών Δικαιωμάτων έκρινε ότι το άρθρο 17 παράγραφος 5 του Ν. 3899/2010 παραβιάζει το άρθρο 4, παρ. 4 του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Χάρτη.
Η δεύτερη καταγγελία υποβλήθηκε επίσης από τη ΓΕΝΟΠ- ΔΕΗ και την ΑΔΕΔΥ και, σύμφωνα με τους προσφεύγοντες, οι διατάξεις του Ν. 3863/2010 «Νέο Ασφαλιστικό Σύστημα και συναφείς διατάξεις, ρυθμίσεις στις εργασιακές σχέσεις» που αναφέρονται στα άτομα από 15 έως 18 ετών, τα οποία καταρτίζουν με τους εργοδότες ειδικές συμβάσεις μαθητείας, αντίκεινται στις διατάξεις του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Χάρτη, που αναφέρονται στο δικαίωμα σε δίκαιους όρους εργασίας, στην εργασία των νέων, στο δικαίωμα στην επαγγελματική κατάρτιση και στο δικαίωμα στην κοινωνική ασφάλιση. Για τη δεύτερη αυτή συλλογική προσφυγή, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή Κοινωνικών Δικαιωμάτων, όπως ενημερώνει ο υπουργός Εργασίας στο έγγραφό του, αποφάσισε ότι η Ελλάδα παραβιάζει το άρθρο 7 παράγραφος 7 του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Χάρτη για το δικαίωμα των παιδιών και των νεαρών προσώπων σε προστασία (το δικαίωμα των εργαζομένων κάτω των 18 ετών σε τουλάχιστον τρεις εβδομάδες άδεια με αποδοχές), καθώς οι νέοι που προσλαμβάνονται με ειδικές συμβάσεις μαθητείας εξαιρούνται από το πεδίο εφαρμογής της εργατικής νομοθεσίας και δεν δικαιούνται τουλάχιστον τρεις εβδομάδες ετήσια άδεια με αμοιβή.
Η Επιτροπή αποφάσισε επίσης ότι η Ελλάδα παραβιάζει το άρθρο 10 παράγραφος 2 του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Χάρτη για το δικαίωμα σε επαγγελματική κατάρτιση (παροχή ή προώθηση ενός συστήματος μαθητείας για τους νέους), καθώς η νομοθεσία δεν προβλέπει ένα επαρκές σύστημα μαθητείας ούτε ρυθμίσεις για την εκπαίδευση των νέων σε διάφορες μορφές απασχόλησης. Επίσης, αποφασίστηκε ότι η Ελλάδα παραβιάζει το άρθρο 12 παράγραφος 3 του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Χάρτη για τη βελτίωση του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης, καθώς η πολύ περιορισμένη προστασία κατά των οικονομικών και κοινωνικών κινδύνων που παρέχεται στους ανήλικους, που συνάπτουν ειδικές συμβάσεις μαθητείας σύμφωνα με το άρθρο 74 παράγραφος 9 του Ν. 3863/2010, έχει ως πρακτικό αποτέλεσμα τη δημιουργία μιας ξεχωριστής κατηγορίας εργαζομένων που εξαιρείται από το γενικό φάσμα προστασίας του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης και αποτελεί επιδείνωση αυτού.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή Κοινωνικών Δικαιωμάτων αποφαίνεται ότι η Ελλάδα παραβιάζει το άρθρο 4 παράγραφος 1 του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Χάρτη για μια επαρκή αμοιβή, καθώς το άρθρο 74 παράγραφος 8 του Ν. 3863/2010 και το άρθρο 1 παράγραφος 1 της 6/28.02.2012 Πράξης του Υπουργικού Συμβουλίου προβλέπουν την καταβολή κατώτατου μισθού σε όλους τους εργαζόμενους κάτω των 25 ετών, ο οποίος βρίσκεται κάτω του επιπέδου της φτώχειας. Η Επιτροπή αποφάσισε τέλος, ότι η Ελλάδα παραβιάζει το άρθρο 4 παράγραφος 1 του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Χάρτη σε συνδυασμό με τη ρήτρα μη διάκρισης του Προοιμίου στον Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Χάρτη, καθώς τα μέτρα που υιοθετούνται αφορούν δυσανάλογη μείωση μισθού για τους νέους κάτω των 25 ετών και αποτελούν μη αποδεκτή διάκριση στη μεταχείριση με βάση την ηλικία.
Γιατί πρέπει να μας απασχολεί αυτό; Ποιά η σημασία της απόφασης αυτής; Πολύ απλά, οποιαδήποτε προσφυγή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ) μπορεί να βασιστεί σε αυτή και να έχει μάλιστα, υπέρ της ένα ισχυρό όπλο και πιθανό μια θετική απόφαση που θα υποχρεώσει την κυβέρνηση σε άμεσες αλλαγές. Απλώς αναμένουμε...
Πηγές: "Ελευθεροτυπία", "Έθνος"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου