Αναρτήσεις
Μια από τις πιο επιτυχημένες απεργίες των τελευταίων χρόνων πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη 23/2, με μεγάλες συγκεντρώσεις στην Αθήνα (όπου σύμφωνα με το Reuters ξεπέρασε τις 100000), την Θεσσαλονίκη και τις άλλες μεγάλες πόλεις. Η συμμετοχή στην απεργία ήταν καθολική και έφτασε το 100% όπως τόνισε σε ανακοίνωσή της η ΓΣΕΕ και σύμφωνα με στοιχεία που παρέθεσε στα διυλιστήρια η συμμετοχή έφτασε το 100%, το ίδιο στα ναυπηγεία, στις μεταφορές και στα πλοία, στα λιμάνια, στη χαλυβουργία, στην COCA COLA, στην οικοδομή, στις τράπεζες, στη ΔΕΗ, στον ΟΤΕ, στα ΕΛΤΑ και την ΕΥΔΑΠ. Αυτά τα νούμερα, και παρά τα όσα θέλει να περάσει ο φιλοκυβερνητικός τύπος και τα ΜΜΕ, σημαίνει πολλά.
Βέβαια τα επεισόδια τα οποία έγιναν, έδωσαν την ευκαιρία σε διάφορους "νοικοκυραίους" να ξεσπαθώσουν. Οπότε νομίζουμε ότι επιβάλλεται να ξεκαθαρίσουμε λίγο τα πράγματα και να δούμε πως πραγματικά έχουν.
Καταρχήν, οι καταστροφές είναι καταδικαστέες. Δυστυχώς όμως, η εμπειρία χρόνων λέει πως αν και ομάδες διαδηλωτών δεν είναι αμέτοχες (μιας και υπάρχουν αυτοί που οι υπόλοιποι τους αποκαλούν "μπαχαλάκηδες"), τα επεισόδια ξεκινούν από την αστυνομία: Κουκουλοφόροι που ξεκινούν από τις τάξεις της αστυνομίας και να ρίχνουν τις πρώτες πέτρες, εκτεταμένη χρήση χημικών σε κομμάτια της πορείας που υπάρχουν ηλικιωμένοι και συντεταγμένα μπλοκ, απροκάλυπτη βία κ.ο.κ.
(Αν θέλετε παράδειγμα, δείτε το παρακάτω βίντεο το οποίο δείχνει πως οι αστυνομικοί πετάνε δακρυγόνα σε συντεταγμένο και ειρηνικό μπλοκ της χθεσινής πορείας:
Επεισόδια Δακρυγόνα έξω από τη Βουλή
Επίσης δείτε εδώ (στο σημείο 0:34 που ο αστυνομικός της ομάδας ΔΙΑΣ σημαδεύει με την μοτοσυκλέτα τον διαδηλωτή, τον παρασέρνει για 10 μέτρα και μετά εισπράττει ως αποτέλεσμα την Μολότοφ:
Για τη δε σχέση αστυνομίας και κουκουλοφόρων δείτε εδώ το σχετικό βίντεο το οποίο έχει παρουσιαστεί επίσημα και στη Βουλή:
)
Δεύτερον και σε αντίθεση με τα όσα πιστεύουν ορισμένοι (που δεν έχουν περάσει ούτε 3 χλμ κοντά σε πορεία) τα επεισόδια δεν ξεκινούν ποτέ από τις τάξεις του ΚΚΕ και του ΠΑΜΕ: Ο συγκεκριμένος χώρος έχει μακράν την καλύτερη περιφρούρηση (επομένως δεν μπορούν να παρεισφρύσουν ξένα στοιχεία - οι "μπαχαλάκηδες" που λέγαμε παραπάνω) και λόγω ιδεολογίας απέχει από τα επεισόδια στις πορείες (το τι συμβαίνει σε συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας έξω από υπουργεία και οργανισμούς είναι άλλο θέμα - εκεί υπάρχει "συγκρουσιακό" στοιχείο το οποίο όμως δεν είναι της παρούσης να συζητήσουμε).
Τρίτον, πήξαμε πια στους "νοικοκυραίους" που λένε "δεν δουλεύαμε τόσα χρόνια, ας δουλέψουμε", "εμ τόσα επιδόματα πέρνανε ας τα δώσουν πίσω" και "είδες, μαζεύτηκαν πάλι οι αλήτες και τα έκαναν άνω-κάτω".Είναι οι ίδιοι που τόσα χρόνια φοροδιέφευγαν, είναι οι ίδιοι που όταν δε τους κοιτούσε κανείς έκλεβαν, είναι οι ίδιοι που τόσα χρόνια δεν έκοβαν αποδείξεις, είναι οι ίδιοι που τόσα χρόνια έπαιρναν φακελάκι, είναι οι ίδιοι που τόσα χρόνια έκαναν τα στραβά μάτια σε κάθε στραβό/παράλογο ψηφίζοντας τα ίδια διεφθαρμένα κόμματα και τους ίδιους διεφθαρμένους πολιτικούς. Να θυμίσουμε ότι η Ελλάδα δεν έφτασε να υπάρχει το 2011 χάρις τους "νοικοκυραίους": Αυτοί ήταν που έλεγαν το 1821 "τι δουλειά έχουμε να επαναστατήσουμε, καλοί είναι και οι Τούρκοι", ήταν αυτοί που λίγο αργότερα "τι το θέλουμε το Σύνταγμα καλός είναι ο βασιλιάς", ήταν αυτοί που έλεγαν πολύ αργότερα "οι Γερμανοί είναι φίλοι μας", ήταν αυτοί που αρκετά αργότερα (στα Ιουλιανά που δίεπρεψε ο κ.Μητσοτάκης) υποστήριζαν "δίκιο έχει ο βασιλιάς, τι τις θέλουμε τις εκλογές" και που τον Νοέμβρη του 1973 έλεγαν "τι μαζεύονται τα κωλόπαιδα στο Πολυτεχνείο, καλά έχουμε την ησυχία μας". Η Ελλάδα προχώρησε και έφτασε σήμερα να έχει την (κουτσουρεμένη) δημοκρατία που έχει, γιατί κάποιοι πραγματικοί νοικοκυραίοι, που τους ένοιαζε η κοινωνία στην οποία ζούσαν εκείνοι και στην οποία θα μεγάλωναν τα παιδιά και τα εγγόνια τους, είπαν "Φτάνει Πιά" και αντιστάθηκαν.
Η Ελλάδα του σήμερα είναι σ' ένα τέλμα. Ένα τέλμα όμως που η μοναδική λύση που ΔΕΝ έπρεπε ν' ακολουθηθεί ήταν αυτή του Μνημονίου. Ένα Μνημόνιο το οποίο γονάτισε την κοινωνία, υποθήκευσε το μέλλον ΟΛΩΝ μας, μας έκανε ευάλωτους εθνικά, προώθει το ξεπούλημα της χώρας και που τελικά κατάφερε ΝΑ ΑΥΞΗΣΕΙ το δημόσιο χρέος (αν υποτεθεί βεβαίως ότι αυτό ήταν το αρχικό μας πρόβλημα - που δεν ήταν) και που δεν μείωσε ΚΑΘΟΛΟΥ τα spreads δανεισμού. Κοινώς μηδέν εις το πηλίκον.
Σ' αυτό τον οχετό που μας περιβάλει, όλοι μας πρέπει ν' αντιδράσουμε - δεν χρειάζεται καινούργια Κύπρος, έτσι δεν είναι;
Είδηση: Με γνώμονα τον «ενεργό αγρότη», τις πράσινες πολιτικές και την ενίσχυση των νέων χωρών της Ε.Ε., οι προσδοκίες του Ελληνα αγρότη πέφτουν κατακόρυφα με τη νέα αναθεώρηση της ΚΑΠ και με ψαλίδισμα των άμεσων ενισχύσεων, με ορίζοντα απ' το 2014 ώς το 2020. Οπως εκτιμούν, η νέα αναθέωρηση, σε συνδυασμό με την πρόσφατη ψήφιση του νόμου Μπατζελή, αναμένεται να ωθήσει χιλιάδες οικογένειες έξω από το αγροτικό επάγγελμα ή σε άλλες καλλιέργειες μη επιδοτούμενες.
Παρότι θεωρητικά δεν έχει κριθεί ακόμη τίποτα, αφού οι διαπραγματεύσεις θα ξεκινήσουν μέσα στο 2011, οι πρώτες ενδείξεις από την Κομισιόν είναι ότι περισσότερο «πληγωμένοι» από τη νέα ΚΑΠ θα βγουν οι Ελληνες μικροί και μεσαίοι καλλιεργητές, που συμπληρώνουν το εισόδημά τους με δεύτερη δουλειά. Πιο ενισχυμένοι βγαίνουν οι κατά κύριο επάγγελμα αγρότες, κυρίως οι μεγαλοαγρότες που απασχολούν προσωπικό και ασχολούνται και οι ίδιοι με τη γεωργία, όσοι αγρότες κάνουν τυποποίηση και όσοι ασχολούνται με την οικολογική γεωργία. Εκτιμάται πως δεν θα γίνεται πλέον λόγος για «δικαιώματα», όπως συνέβαινε στο παρελθόν, αλλά οι ενισχύσεις θα έχουν άλλα χαρακτηριστικά.
Στο πλαίσιο αυτό εντάσσουν αγροτοσυνδικαλιστές και την ψήφιση του νόμου Μπατζελή το περασμένο φθινόπωρο, καθώς αγρότης θεωρείται όποιος έχει αγροτικό εισόδημα αλλά ταυτόχρονα έχει ασφάλιση στον ΟΓΑ. Η ασφάλιση στον ΟΓΑ θεωρούν αγροτοσυνδικαλιστές ότι είναι η μεγαλύτερη παγίδα, που θα παίξει ρόλο και στο χαρακτηρισμό του ενεργού αγρότη στην Ε.Ε. για περικοπές των άμεσων ενισχύσεων. Ετσι, εκτιμούν πως μόνο με την εφαρμογή του νέου νόμου, από την επόμενη χρονιά, μπορεί 30-50% των οικογενειών να εγκαταλείψει το αγροτικό επάγγελμα. Πολύ περισσότερο που αναμένεται η νέα ΚΑΠ να είναι σαφέστατα πιο σκληρή απέναντι στις νέες χώρες της Ε.Ε.
Βασική διαφοροποίηση εξάλλου από πλευράς αγροτοσυνδικαλιστών -κυρίως από πλευράς Ν.Δ.- είναι να δίνονται οι ενισχύσεις μόνο στον κατά κύριο επάγγελμα αγρότη. Στον αντίποδα, το ΚΚΕ ζητάει να υπάρξει πλαφόν προς τα πάνω (γιατροί-μεγαλοαγρότες, δικηγόροι-μεγαλοαγρότες) και να μη γίνει διαχωρισμός των καλλιεργητών στη νέα ΚΑΠ.
Θεωρητικά, λένε αγροτοσυνδικαλιστές, ο νόμος Μπατζελή ξεκαθάρισε προς το καλύτερο τα πράγματα σε ό,τι αφορά τον καλλιεργητή που ασχολείται αποκλειστικά με τη γεωργία αλλά και τον αγρότη που επιχειρεί να κάνει τυποποίηση και ο οποίος μέχρι πρότινος έβγαινε εκτός επαγγέλματος. Επιπλέον, δεν αφαιρεί το δικαίωμα να θεωρείται αγρότης κάποιος που κάνει λ.χ. περιστασιακά μεροκάματα στην οικοδομή.
Ομως, δίνει τη χαριστική βολή σε όσους είχαν μια μικρή γεωργική εκμετάλλευση και εργάζονταν παράλληλα αλλού. Αν λ.χ. ένας δάσκαλος ασφαλισμένος στο Δημόσιο, διατηρεί ελαιόδεντρα, θα σταματήσει να καλλιεργεί και μαζί θα χαθεί απ' την επόμενη χρονιά κι ένα μέρος της παραγωγής. Καθώς οι δηλώσεις για επιδοτήσεις ήταν παλαιότερα γύρω στις 850.000, λένε, όταν πριν από περίπου μία δεκαετία ίσχυσε νόμος ώστε αγρότης να θεωρείται όποιος έχει 50% αγροτικό εισόδημα, πετάχτηκαν έξω σχεδόν οι μισοί παραγωγοί.
Σχόλιο: Τα προβλήματα του αγροτικού τομέα είναι χρόνια και για την κατάσταση φέρουν ευθύνες τα περισσότερα από τα κοινοβουλευτικά κόμματα που τόσα χρόνια κοιτούσαν την εύκολη λύση που ήταν ο "κατευνασμός" του αγροτικού χώρου με παροχές χωρίς βάθος χρόνου.
Πάντως, οι αλλαγές από τον νόμος Μπατζελή, που εφαρμόζονται πλέον επίσημα χτύπησαν ένα μεγάλο μέρος πληθυσμού που ζει στην περιφέρεια: Εκεί μεγάλο μέρος του πληθυσμού έχει μικροκαλλιέργειες και οπωροφόρα δέντρα από τα οποία συμπλήρωνε το εισόδημα του. Αυτές οι καλλιέργειες είναι ασύμφορες χωρίς τις επιδοτήσεις και αναμένεται να εγκαταλειφθούν σε μεγάλο βαθμό. Θα έπρεπε λοιπόν (για κοινωνικούς και όχι μόνο λόγος) να υπήρχε πρόβλεψη για να δίνεται τουλάχιστον ένα μικρό μέρος ενίσχυσης - διαφορετικά τα πράγματα θα είναι δύσκολα...
Η μάχη πάντως πρέπει σίγουρα να δοθεί σε επίπεδο Ε.Ε.: Σε μια εποχή που η Ελλάδα δεν παράγει αλλά έχει ανάγκες εσόδων, πρέπει να στραφεί στην αγροτική παραγωγή, στην οποία εξάλλου έχει την ικανότητα να παράγει προϊόντα με μεγάλη ποιότητα. Πως όμως θα μπορέσει να συμβεί αυτό όταν οι τιμές είναι εξευτελιστικές για τον παραγωγό (και φτάνουν "φουσκωμένες" στον καταναλωτή; Θα πρέπει λοιπόν να υπάρξει τρόπος συνέχισης των επιδοτήσεων, με άλλους όρους βεβαίως και υπό καθεστώς υψηλής εποπτείας - κάτι που έπρεπε να γίνει χρόνια. Από την άλλη όμως θα πρέπει να υπάρξει ενίσχυση της τυποποίησης και ενίσχυσης των εξαγωγικών "μονοπατιών", προφανέστατα μέσω ΕΣΠΑ. Κάτι που δυστυχώς δε φαίνεται να συμβαίνει. Πάντως (και για να είμαστε και δίκαιοι) θα πρέπει να τονιστεί ότι το νομοσχέδιο για αναδιάρθρωση των αγροτικών συνεταιρισμών είναι σε σωστή κατεύθυνση - η αλλαγή ήταν αναγκαία, αλλά η πίεση για ανάπτυξη εξαγωγικής δράσης έπρεπε να ήταν μεγαλύτερη...
Και για να μην ξεχνιόμαστε... Κυβερνητικές πηγές απαντώντας σε ερωτήματα σχετικά με το ενδεχόμενο εκλογών, τόνισαν ότι ο πρωθυπουργός κινείται με το «βλέποντας και κάνοντας». Και το ενδεχόμενο των εκλογών μέχρι τον Μάρτη είναι ορθάνοιχτο. Εκτός αν στο μεταξύ προκύψουν ανεξέλεγκτες εξελίξεις, τονίζουν οι γνωρίζοντες, υπαινισσόμενοι ακόμα και μια ανεξέλεγκτη κοινωνική έκρηξη, που μπορεί να φέρει πιο κοντά το ενδεχόμενο της -κάποιας μορφής- συγκυβέρνησης. Μια μεθόδευση που μπορεί να χρησιμοποιήσει ο πρωθυπουργός, εφόσον πάει σε πρόωρες εκλογές, είναι ο νέος εκλογικός νόμος: Με δεδομένο ότι υπάρχουν βουλευτές του ΠΑΣΟΚ οι οποίοι έχουν δηλώσει ότι δεν θα ψηφίσουν μια κάποια παραλλαγή του λεγόμενου «γερμανικού μοντέλου», αυτό μπορεί να το αξιοποιήσει ο Γιώργος για να προκαλέσει πρόωρες εκλογές, αφού μάλιστα έχει δηλώσει πως για το θέμα αυτό τίθεται εκ των πραγμάτων ζήτημα κομματικής πειθαρχίας. Άρα έχουμε ακόμα δρόμο (με το ενδεχόμενο συγκυβέρνησης μετά τις εκλογές με τα κόμματα που έχουν ψηφίσει το Μνημόνιο (ΛΑΟΣ, κόμμα της Ντόρας Μπακογιάννη) ή συνεργάζονται με το κυβερνών κόμμα (Δημοκρατική Αριστερά του Φώτη Κουβέλη), αν και η «τρόικα» και ο ξένος παράγοντας, καθώς και το σύστημα διαπλοκής στην Ελλάδα, επιθυμούν σφόδρα τη συμμετοχή σε μια τέτοια κυβέρνηση και της ΝΔ.
Πηγές ειδήσεων: "Παρόν", "Ελευθεροτυπία"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου