Η κάλυψη στην Μυρσίνη (Λοϊζου) και το bullying στη Νίνα (Κασιμάτη): οι δύο πλευρές του ίδιου νομίσματος για τον ΣΥΡΙΖΑ

Λίγα λόγια για την υπόθεση της Μυρσίνης Λοϊζου...

Ο Μάνος Λοϊζος αποτέλεσε ένα μουσικό φαινόμενο για την χώρα μας. Έγινε ένας από τους πλέον αγαπημένους συνθέτες, και αν και αριστερός ήταν αγαπητός σε όλους, ανεξαρτήτως πολιτικού χώρου. Τα τραγούδια του έγιναν συνθήματα και τραγουδιούνται ακόμα και σήμερα, παραμένοντας αγαπητά και διαχρονικά. Οι δίσκοι και τα cd του πουλάνε διαχρονικά και οι περισσότερες συναυλίες - έντεχνων και μη τραγουδιστών - περιλαμβάνουν έστω και ένα από τα τραγούδια του. Σαν άνθρωπος ήταν πραγματικά αγαπητός, τόσο ανάμεσα στους συναδέλφους του, όσο και σ' εκείνους που τον έζησαν στην καθημερινότητά του. Είναι πραγματικά δυστύχημα για τα μουσικά πράγματα της χώρας μας το ότι έφυγε νωρίς για το μεγάλο ταξίδι...

Η Μυρσίνη Λοϊζου αποτελεί την μοναχοκόρη του Μάνου και της Μάρως Λοϊζου. Η Μυρσίνη είναι και ουσιαστική διαχειρίστρια του έργου του πατέρα της - κληρονομώντας τα συγγενικά του δικαιώματα παρά το γεγονός ότι οι γονείς της χώρισαν όταν εκείνη ήταν πολύ μικρή. Αυτό της έδωσε μια ευκαιρία για μια σχετική οικονομική άνεση, και την απάλλαξε από την ανάγκη να τρέχει για το "καθημερινό" - σε συνδυασμό πάντα με την κληρονομιά που της άφησε η μητέρα της, η οποία ήταν μια πολύ αγαπημένη, και εξίσου αγαπητή, συγγραφέας παιδικών βιβλίων. 

Πολιτικά η Μυρσίνη άνηκε και αυτή στον χώρο της αριστεράς. Όχι όμως του ΚΚΕ (όπως ήταν ο πατέρας της) αλλά των πιο ακραίων συνιστωσών της. Δεν αποτέλεσε μέλος του ΣΥΡΙΖΑ και από την αρχή τον στήριξε "κριτικά"...

Η επιλογή της να δεχτεί την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ και να κατέβει ως υποψήφια ευρωβουλευτής προκάλεσε έκπληξη: ήταν δύσκολο γι' αυτούς που τη γνώριζαν να καταλάβουν το γιατί κάποια συμπαθούσα του αντιεξουσιαστικού χώρου αποδέχτηκε να "εκτεθεί" με σκοπό να μπει στην Ευρωβουλή, ένα χώρο με πολλά προνόμια και λίγες αρμοδιότητες, αλλά ταυτόχρονα και πολύ μακρυά από τα πολιτικά της πιστεύω. 

Η ανακοίνωση της υποψήφιότητάς της, έφερε και μια σειρά γεγονότων στην επιφάνεια, που σίγουρα δεν τιμούν την μνήμη του πατέρα της, ούτε την ιδιότητά της ως "διαχειρίστρια" του έργου του. Καταρχήν είδαν το φως της επικαιρότητας οριστικές καταδίκες για παράνομη είσπραξη της σύνταξής της μητέρας της (η οποία ήταν τιμητική) για μεγάλο χρονικό διάστημα μετά το θάνατο της τελευταίας (η οποία απεβίωσε το 2007 μετά από μάχη με την επάρατη νοσο). Παράλληλα μαθεύτηκε και ότι η κυρία Λοίζου είχε μεγάλα χρέη στο ΙΚΑ και την εφορία, τα οποία υπερέβεναν τις 180 χιλιάδες ευρώ. 

Στην αρχή ο ΣΥΡΙΖΑ αντέδρασε σπασμωδικά. Ο κύριος Τζανακόπουλος προσπάθησε να παρουσιάσει τα δημοσιεύματα ως "υπερβολικά", εμμένοντας στην αξία της ως υποψήφιας. Ταυτόχρονα κύκλοι του ΣΥΡΙΖΑ επέμεναν ότι οι ειδήσεις ήταν "κατασκευασμένες". Κάποιοι ψυχραιμότεροι όμως το έψαξαν καλύτερα και είδαν ότι δεν υπήρχε τίποτα "κατασκευασμένο" και "υπερβολικό". Έτσι υποχρεώθηκαν σε αναδίπλωση, βάζοντας την κυρία Λοϊζου να βγάλει (αρχικά) μία ανακοίνωση και και στη συνέχεια ν' αποσυρθεί από τα ψηφοδέλτια "οικοιοθελώς".

Η ανακοίνωση ήταν το λιγότερο αστεία: από την μία προσπαθούσε να ρίξει το φταίξιμο στο κράτος (λέγοντας ότι οι αρμόδιοι οργανισμοί συνέχισαν να καταβάλλουν την σύνταξη παρά το ότι η ίδια είχε δηλώσει το θάνατό της, παραβλέποντας όμως να πει το αν είχαν γίνει όντως έτσι τα πράγματα η σύνταξη δε θα καταβαλλοταν επί κοντά μια 5ετία και ότι η ίδια είχε υποχρέωση να επιστρέφει αυτόματα τα ποσά ως "αχρεωστήτως καταβληθέντα" χωρίς να περιμένει να γίνουν σχετικά δικαστήρια και να καταδικαστεί) και από την άλλη για στο σύζυγό της. Ανάληψη ευθύνης καμία όπως και καμία ουσιαστική συγγνώμη - έστω και για τα μάτια του κόσμου. Υπό αυτή την οπτική γωνία, όντως ταίριαζε στο κλίμα του ΣΥΡΙΖΑ που έκανε τόσα και ποτέ δε ζήτησε συγγνώμη για το τίποτα...

Λίγα λόγια για την υπόθεση της Νίνας Κασιμάτη...

Η κυρία Κασιμάτη αποτελεί μια διαφορετική περίπτωση. Μπήκε στον ΣΥΡΙΖΑ πολύ νωρίς, πριν τις εκλογές του 2012, την εποχή που υπήρχαν ακόμα ο Μήτσος Κωστόπουλος και η συνιστώσα "AΠΟ"(Αντικαπιταλιστική Πολιτική Ομάδα).  Πασοκογενής (το έλεγε και το καυχιόταν από την πρώτη μέρα της εισόδου της στον ΣΥΡΙΖΑ). με σαφείς σοσιαλιστικό-πατριωτικές αναφορές (διαβάστε εδώ μια ενδεικτική ανακοίνωση κατά του δημάρχου Θεσσαλονίκης Γιάννη Μπουτάρη για τις θέσεις του για την ονομασία των Σκοπίων). Παρόλη την αντίδρασή της σε πολλές κυβερνητικές πολιτικές, σε όλες τις κρίσιμες ψηφοφορίες ψήφισε υπέρ των κυβερνητικών προτάσεων. Όσοι όμως τη γνώριζαν καλά, ήξεραν ότι κάποια στιγμή θα "την έκανε τη στραβή". Και αυτό συνέβει στην ψηφοφορία για την Συνταγματική αναθεώρηση όπου η κυρία Κασιμάτη καταψήφισε την κυβερνητική πρόταση για αναθεώρηση του άρθρου που αφορά τον ορισμό του ορθόδοξου χριστιανικού δόγματος ως επικρατούσα θρησκεία στην χώρα μας. Αυτό δεν άρεσε στο συνάδελφό της Χρήστο Καραγιαννίδη, βουλευτή Δράμας, ο οποίος θεώρησε σωστό να φωτογραφίσει το ψηφοδέλτιό της (η ψηφοφορία ήταν θεωρητικά μυστική) και να το διαρρεύσει στο διαδίκτυο. Μια πρωτοφανής κίνηση της οποίας ο ένοχος έγινε αμέσως γνωστός στους δημοσιογραφικούς κύκλους. Έγινε όμως μεγάλη προσπάθεια συγκάλυψης από το Προεδρείο της Βουλής και έτσι γι' αρκετό καιρό ο "διαρρέον" βουλευτής έμεινε ανώνυμος.

Το bullying όμως αυτό (και ήταν bullying αφού ο στόχος ήταν προφανής - ο διασυρμός της κ. Κασιμάτη από τα τρολ του ΣΥΡΙΖΑ στο διαδίκτυο) δεν πέρασε ατιμώρητο από την παθούσα. Στην αρχή έφερε το θέμα στ' αρμόδια όργανα. Εκεί ο Τσίπρας έκανε το θέμα γαργάρα, ο Καραγιαννίδης σφύριξε αδιάφορα, ενώ ο Βούτσης αντί να ζητήσει συγγνώμη εκ μέρους του Προεδρείου που επέτρεψε κάτι τέτοιο, ζήτησε και τα ρέστα από την κυρία Κασιμάτη εγκαλώντας της ως κομματάρχης της κακιάς ώρας για τη διαφοροποίησή της, δικαιολογώντας ουσιαστικά την κίνηση του Καραγιαννίδη. Η στάση αυτή του Βούτση, προφανώς και αποτελεί όνειδο για ένα κόμμα που είναι υπέρ των δικαιωμάτων και της διαφορετικότητας σε βαθμό κακουργήματος. Αλλά εδώ δεν είναι Gay Parade, που όλοι συμμετέχουν ελεύθερα παίζοντάς το προοδευτικοί: εδώ κρίνεται το μέλλον της κυβέρνησης, οπότε άμα λάχει στο βωμό της ενιαίας στάσης υποστηρίζουμε και τους τραμπούκους και τους "μπούληδες". Βέβαια κανείς στον ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει τα απαραίτητα γεννητικά όργανα ώστε να διαγράψει τους διαφοροποιούμενους (όπως την κυρία Κασιμάτη) ώστε να δείξει πυγμή. Αυτά τα κάνει μόνο ο (όντως) γραφικός (κατά τ' άλλα) Καμμένος, που διάλυσε την κοινοβουλευτική του ομάδα για να μην αναγκαστεί να έχει τον Κουίκ ως βουλευτή στο κόμμα του.

Η υπόθεση όμως δεν τελείωσε εκεί. Η κυρία Κασιμάτη όντας ΜΗ δικαιωμένη στ' αρμόδια όργανα έθεσε θέμα διαδικασίας, δημοσίως στην Βουλή όπως αναφέρει το σχετικό ρεπορτάζ: "...Στην ομιλία της στην Ολομέλεια της Βουλής, επί του νομοσχεδίου του υπουργείου Εσωτερικών, η κ. Κασιμάτη ενέταξε το περιστατικό στη διάκριση φύλου και στην παραβίαση της δεοντολογίας, λέγοντας πάντως πως είναι περιστατικό που είχε πολιτικά κίνητρα. Η βουλευτής είπε ότι οι τρεις άνδρες βουλευτές αποφάσισαν να παραβιάσουν την εντολή που είχαν να διασφαλίσουν το κύρος μιας ψηφοφορίας, λειτουργώντας σε βάρος μιας γυναίκας συναδέλφου τους. Τόνισε ακόμα ότι πρέπει το θέμα να παραπεμφθεί από το ίδιο το Προεδρείο της Βουλής, στην επιτροπή δεοντολογίας ώστε να επιστρέψουν οι τρεις συνάδελφοί της βουλευτές στη θέση και το ύψος που τους αναλογεί. «Τρεις βουλευτές πήραν το ψηφοδέλτιο γυναίκας συναδέλφου τους, είτε επειδή διαφωνούσαν με το περιεχόμενο της ψήφου της είτε επειδή θεώρησαν ότι μπορούν να το κάνουν, και ενώ τους είχε εμπιστευθεί το Σώμα να διαφυλάξουν τη διαδικασία της ψηφοφορίας, αποφάσισαν να το φωτογραφίσουν και να το διαρρεύσουν στα ΜΜΕ αφήνοντας εντυπώσεις για το πρόσωπο της βουλευτού», είπε η Νίνα Κασιμάτη και πρόσθεσε ότι μόνο ο ένας εκ των τριών βουλευτών, ο Ιάσων Φωτήλας, την πλησίασε και της είπε ότι δεν μπορούσε εκείνη τη στιγμή να διαφωνήσει με τον κ. Καραγιαννίδη..."

Η συνέχεια; Θα περίμενε κανείς ότι τόσο ο Πρόεδρος της Βουλής ώστε και η ηγεσία της κοινοβουλευτικής ομάδας θα έκαναν κάτι ώστε να ικανοποιήσουν τη βουλευτή και να βάλουν τον (άνευ εργασιακής εμπειρίας) ηχολήπτη-βουλευτή στη θέση του. Αμ δε...Αντ' αυτού - και τηρώντας λογική ίσων αποστάσεων μεταξύ θύματος-θύτη, η ηγεσία της Κοινοβουλευτικής Ομάδας,  προχώρησε σε συστάσεις προς την Νίνα Κασιμάτη (κυρίως) και τον Χρήστο Καραγιαννίδη, για την αντιπαράθεση που είχαν για το θέμα της διαρροής του ψηφοδελτίου της βουλευτού της Β΄ Πειραιώς.

Από την μία λοιπόν έχουμε απόλυτη στήριξη (μέχρι τη στιγμή της απόλυτης κατακραυγής) προς ένα πρόσωπο που είχε κριθεί και ποινικά σε τελικό βαθμό και από την άλλη έχουμε ουσιαστική έκθεση ενός βουλευτή σε bullying από συνάδελφό του, μόνο και μόνο επειδή αυτή διαφοροποιήθηκε από την κοινοβουλευτική γραμμή. Δηλαδή υποστηρίξη και σε απατεώνες αλλά και σε θύτες bullying. "Πρώτη φορά αριστερά" κατά τ' άλλα...