Διαβάζουμε στο εξαιρετικό άρθρο του Βασίλη Κανέλλη στο in.gr:
"Αυτό που συνέβη σε ένα από τα σημαντικότερο ελληνικά νοσοκομεία, στο ΚΑΤ, δεν το χωράει ο ανθρώπινος νους. Ισως τέτοια περιστατικά να ταιριάζουν σε μια τριτοκοσμική χώρα. Αλλά στην Ελλάδα όπου αναπληρωτής υπουργός Υγείας είναι ο Παύλος Πολάκης ο οποίος διατείνεται ότι έχει σώσει το Εθνική Σύστημα Υγείας, τέτοια γεγονότα αδιανόητα να γίνονται; Στον τέταρτο όροφο του νοσοκομείου ΚΑΤ ξεσπά φωτιά, άγνωστο για ποιο λόγο. Μια φωτιά που δεν είναι προφανώς τεράστια αν σκεφτεί
κανείς ότι κατασβήστηκε από το προσωπικό του ορόφου προτού έρθουν οι πυροσβέστες. Και τι αποκαλύπτεται; Μέσα σε έναν από τους θαλάμους της πτέρυγας Βρυώνειο Δ’ ένας άνδρας μόλις 53 ετών έχει πεθάνει. Ενας ασθενής ο οποίος χειρουργήθηκε στο ισχίο και δεν μπορούσε να περπατήσει χάνει τη ζωή του μέσα σε ένα ελληνικό νοσοκομείο. Το ΚΑΤ, όπως θα έκανε κάθε τυπική δημόσια υπηρεσία στην Ελλάδα βγάζει μια απλή ανακοίνωση που λέει: «Σήμερα Σάββατο 2/3/2019, πρωινή ώρα, εκδηλώθηκε πυρκαγιά στο ΓΝΑ ΚΑΤ σε δίκλινο θάλαμο του 4ου ορόφου στην πτέρυγα Βρυώνειο Δ΄, η οποία κατασβήστηκε άμεσα από το προσωπικό του ορόφου του Νοσοκομείου. Στον εν λόγω θάλαμο νοσηλευόταν ο ασθενής Α.Φ., ηλικίας 53 ετών, μη περιπατητικός, με περιτροχαντήριο κάταγμα ισχίου χειρουργηθέν και κάταγμα βραχιονίου υπό συντηρητική αγωγή, ο οποίος και απεβίωσε. Τα αίτια του συμβάντος διερευνώνται από την Πυροσβεστική Υπηρεσία η οποία θα προβεί σε προανακριτική διαδικασία. Παράλληλα ο Διοικητής του Νοσοκομείου διέταξε Ενορκη Διοικητική Εξέταση». Ωραία λοιπόν. Εχουν περάσει τόσες ώρες, μια οικογένεια έχει χάσει τον άνθρωπό της μέσα στον θάλαμο νοσοκομείου και απλά θα περιμένουμε πότε θα ολοκληρωθεί η ΕΔΕ. Για τον Διοικητή ήταν απλά… μια στραβή στη βάρδια του.
Δηλαδή πόσο χρειάζεται να σκεφτεί κανείς να παραιτηθεί για το θάνατο ενός ανθρώπου; Δεν θα έπρεπε το υπουργείο Υγείας να έχει ξεσηκωθεί, να έχει κάνει ήδη φύλλο και φτερό το ΚΑΤ και άμεσα να έχει δώσει απαντήσεις: Πώς παίρνει φωτιά ο θάλαμος ενός νοσοκομείου; Πώς πεθαίνει ένας ασθενής; Οι εργαζόμενοι εκεί έσπευσαν να σβήσουν τη φωτιά κι όχι να βγάλουν τον ασθενή που δεν μπορούσε να περπατήσει γιατί ήταν χειρουργημένος; Εξηγήσεις θα δώσει κανείς στην οικογένεια του θύματος που πήγε για επέμβαση στο ισχίο και βγαίνει με νεκροφόρα; Είναι από τις ειδήσεις που σε κάνουν να εξοργίζεσαι διότι απλά στην Ελλάδα θεωρείται κάτι φυσιολογικό.
Σχεδόν φυσιολογική ήταν η τραγωδία με τους 100 νεκρούς στο Μάτι. Σχεδόν φυσιολογική ήταν η τραγωδία στην Μάντρα. Ομοίως όλα καλά με τις πυρκαγιές που είχαν σκοτώσει πάνω από 70 ανθρώπους στην Ηλεία αλλά τότε έφταιγε ο στρατηγός άνεμος. Ή τότε που ο Παπουτσής, υπουργός Ναυτιλίας, υποσχόταν ότι το μαχαίρι θα μπει στο κόκαλο για την δολοφονία τόσων ανθρώπων στο ναυάγιο του «Σάμινα». Ολες οι τραγωδίες, μικρές ή μεγάλες μοιάζουν στην Ελλάδα αναπόφευκτές. Ή όπως ακριβώς το περιέγραψε η Δούρου: «Μια στραβή στη βάρδια μου». Ε, λοιπόν, δεν είναι έτσι. Είναι ανθρώπινες ζωές που θα είχαν σωθεί αν υπήρχε στοιχειώδης οργάνωση σ’ αυτό το κράτος. Ασφαλώς και δεν πρέπει κανείς να δικάζει προτού διαπιστωθεί τι έγινε στο ΚΑΤ. Όμως, δεν μπορεί να συμβαίνουν σε δημόσια νοσοκομεία τέτοια πρωτοφανή γεγονότα. Είτε πρέπει να προλαμβάνονται είτε πρέπει να αντιμετωπίζονται άμεσα. Επιτέλους, πρέπει να μπει μια τάξη. Είναι στοιχειώδης σεβασμός στους πολίτες."
Θα συμφωνήσουμε μαζί του ως ένα βαθμό. Φυσικές καταστροφές γίνονται παντού όπως και ατυχήματα.
Το πρόβλημα είναι αλλού:
α) η ανάληψη ευθυνών είναι σχεδόν πάντα καθυστερημένη - και όταν γίνεται είναι συνήθως αποτέλεσμα πίεσης της κοινής γνώμης και όχι ευθιξίας,
β) ο σχεδιασμός αντιμετώπισης των συμβάντων είναι αποκαρδιωτικός εώς ανύπαρκτος,
γ) η χρήση των ατυχών συμβάντων ως πυξίδα γι' αποτροπή επανάληψής τους στο μέλλον αντί να είναι αυτονόητη, είναι απλός ανύπαρκτη.
Κατά τα λοιπά "ο παράς να πέφτει" για ορισμένους και όλα καλά. Και αυτό δεν είναι κάτι που εμφανίστηκε επί ΣΥΡΙΖΑ...Είναι σημάδι των καιρών...
"Αυτό που συνέβη σε ένα από τα σημαντικότερο ελληνικά νοσοκομεία, στο ΚΑΤ, δεν το χωράει ο ανθρώπινος νους. Ισως τέτοια περιστατικά να ταιριάζουν σε μια τριτοκοσμική χώρα. Αλλά στην Ελλάδα όπου αναπληρωτής υπουργός Υγείας είναι ο Παύλος Πολάκης ο οποίος διατείνεται ότι έχει σώσει το Εθνική Σύστημα Υγείας, τέτοια γεγονότα αδιανόητα να γίνονται; Στον τέταρτο όροφο του νοσοκομείου ΚΑΤ ξεσπά φωτιά, άγνωστο για ποιο λόγο. Μια φωτιά που δεν είναι προφανώς τεράστια αν σκεφτεί
κανείς ότι κατασβήστηκε από το προσωπικό του ορόφου προτού έρθουν οι πυροσβέστες. Και τι αποκαλύπτεται; Μέσα σε έναν από τους θαλάμους της πτέρυγας Βρυώνειο Δ’ ένας άνδρας μόλις 53 ετών έχει πεθάνει. Ενας ασθενής ο οποίος χειρουργήθηκε στο ισχίο και δεν μπορούσε να περπατήσει χάνει τη ζωή του μέσα σε ένα ελληνικό νοσοκομείο. Το ΚΑΤ, όπως θα έκανε κάθε τυπική δημόσια υπηρεσία στην Ελλάδα βγάζει μια απλή ανακοίνωση που λέει: «Σήμερα Σάββατο 2/3/2019, πρωινή ώρα, εκδηλώθηκε πυρκαγιά στο ΓΝΑ ΚΑΤ σε δίκλινο θάλαμο του 4ου ορόφου στην πτέρυγα Βρυώνειο Δ΄, η οποία κατασβήστηκε άμεσα από το προσωπικό του ορόφου του Νοσοκομείου. Στον εν λόγω θάλαμο νοσηλευόταν ο ασθενής Α.Φ., ηλικίας 53 ετών, μη περιπατητικός, με περιτροχαντήριο κάταγμα ισχίου χειρουργηθέν και κάταγμα βραχιονίου υπό συντηρητική αγωγή, ο οποίος και απεβίωσε. Τα αίτια του συμβάντος διερευνώνται από την Πυροσβεστική Υπηρεσία η οποία θα προβεί σε προανακριτική διαδικασία. Παράλληλα ο Διοικητής του Νοσοκομείου διέταξε Ενορκη Διοικητική Εξέταση». Ωραία λοιπόν. Εχουν περάσει τόσες ώρες, μια οικογένεια έχει χάσει τον άνθρωπό της μέσα στον θάλαμο νοσοκομείου και απλά θα περιμένουμε πότε θα ολοκληρωθεί η ΕΔΕ. Για τον Διοικητή ήταν απλά… μια στραβή στη βάρδια του.
Δηλαδή πόσο χρειάζεται να σκεφτεί κανείς να παραιτηθεί για το θάνατο ενός ανθρώπου; Δεν θα έπρεπε το υπουργείο Υγείας να έχει ξεσηκωθεί, να έχει κάνει ήδη φύλλο και φτερό το ΚΑΤ και άμεσα να έχει δώσει απαντήσεις: Πώς παίρνει φωτιά ο θάλαμος ενός νοσοκομείου; Πώς πεθαίνει ένας ασθενής; Οι εργαζόμενοι εκεί έσπευσαν να σβήσουν τη φωτιά κι όχι να βγάλουν τον ασθενή που δεν μπορούσε να περπατήσει γιατί ήταν χειρουργημένος; Εξηγήσεις θα δώσει κανείς στην οικογένεια του θύματος που πήγε για επέμβαση στο ισχίο και βγαίνει με νεκροφόρα; Είναι από τις ειδήσεις που σε κάνουν να εξοργίζεσαι διότι απλά στην Ελλάδα θεωρείται κάτι φυσιολογικό.
Σχεδόν φυσιολογική ήταν η τραγωδία με τους 100 νεκρούς στο Μάτι. Σχεδόν φυσιολογική ήταν η τραγωδία στην Μάντρα. Ομοίως όλα καλά με τις πυρκαγιές που είχαν σκοτώσει πάνω από 70 ανθρώπους στην Ηλεία αλλά τότε έφταιγε ο στρατηγός άνεμος. Ή τότε που ο Παπουτσής, υπουργός Ναυτιλίας, υποσχόταν ότι το μαχαίρι θα μπει στο κόκαλο για την δολοφονία τόσων ανθρώπων στο ναυάγιο του «Σάμινα». Ολες οι τραγωδίες, μικρές ή μεγάλες μοιάζουν στην Ελλάδα αναπόφευκτές. Ή όπως ακριβώς το περιέγραψε η Δούρου: «Μια στραβή στη βάρδια μου». Ε, λοιπόν, δεν είναι έτσι. Είναι ανθρώπινες ζωές που θα είχαν σωθεί αν υπήρχε στοιχειώδης οργάνωση σ’ αυτό το κράτος. Ασφαλώς και δεν πρέπει κανείς να δικάζει προτού διαπιστωθεί τι έγινε στο ΚΑΤ. Όμως, δεν μπορεί να συμβαίνουν σε δημόσια νοσοκομεία τέτοια πρωτοφανή γεγονότα. Είτε πρέπει να προλαμβάνονται είτε πρέπει να αντιμετωπίζονται άμεσα. Επιτέλους, πρέπει να μπει μια τάξη. Είναι στοιχειώδης σεβασμός στους πολίτες."
Θα συμφωνήσουμε μαζί του ως ένα βαθμό. Φυσικές καταστροφές γίνονται παντού όπως και ατυχήματα.
Το πρόβλημα είναι αλλού:
α) η ανάληψη ευθυνών είναι σχεδόν πάντα καθυστερημένη - και όταν γίνεται είναι συνήθως αποτέλεσμα πίεσης της κοινής γνώμης και όχι ευθιξίας,
β) ο σχεδιασμός αντιμετώπισης των συμβάντων είναι αποκαρδιωτικός εώς ανύπαρκτος,
γ) η χρήση των ατυχών συμβάντων ως πυξίδα γι' αποτροπή επανάληψής τους στο μέλλον αντί να είναι αυτονόητη, είναι απλός ανύπαρκτη.
Κατά τα λοιπά "ο παράς να πέφτει" για ορισμένους και όλα καλά. Και αυτό δεν είναι κάτι που εμφανίστηκε επί ΣΥΡΙΖΑ...Είναι σημάδι των καιρών...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου