Το δήθεν "ηθικό" πλεονέκτημα του ΣΥΡΙΖΑ: Το παράδειγμα της Αντωνοπούλου και η θέση της στον ΟΟΣΑ

Τελικά η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ δεν μαθαίνει με τίποτε ή απλώς δεν την ενδιαφέρει τίποτα. Τελευταίο κρούσμα αδιαφορίας ήταν η "επιβράβευση" της κυρίας Ράνιας Αντωνοπούλου με την τοποθέτηση της στη θέση της μονίμου αντιπροσώπου της Ελλάδας στον Οργανισμό Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) με έδρα το Παρίσι. Για όσους δε θυμούνται, η κυρία Αντωνοπούλου είχε παραιτηθεί (τόσο εκείνη όσο και ο σύζυγός της Δημήτρης Παπαδημητρίου) από αναπληρώτρια υπουργός Εργασίας τον περασμένο Φεβρουάριο, έπειτα από την αποκάλυψη ότι λάμβανε 1.000 ευρώ μηνιαίως ως επίδομα ενοικίου για το διαμέρισμα στο Κολωνάκι, όπου ζούσε με τον σύζυγό της. Τότε, η χορήγηση του επιδόματος μπορεί να ήταν νόμιμη, στηριζόμενη σε άρθρο που εισχώρησε στο νόμο 4336/2015, δηλαδή το τρίτο μνημόνιο (!), και που έδινε το δικαίωμα σε εξωκοινοβουλευτικά μέλη της κυβέρνησης να λαμβάνουν επιδότηση διαμονής εφόσον δε διαθέτουν ιδιόκτητη κατοικία στην Αθήνα - αλλά είχε κριθεί από πολλούς ως μη ηθική επιλογή, δεδομένου ότι το ζεύγος διέθετε ιδιόκτητη κατοικία εντός Λεκανοπεδίου Αττικής.
Τότε είχαμε κάνει ιδιαίτερη αναφορά στο θέμα - αναλογιζόμενοι το πως ο ΣΥΡΙΖΑ πέρασε από τα ταξίδια του κύριου Βαρουφάκη (ως υπουργού Οικονομικών) στην οικονομική θέση στο χιλιάρικο επίδομα της κυρίας Αντωνοπούλου.

Με επενδυτικό χαρτοφυλάκιο άνω των 3εκατ. δολαρίων, καταθέσεις 500.000 δολαρίων και ετήσια εισοδήματα 540.000 δολαρίων, το πιο πλούσιο ζευγάρι της τότε κυβέρνησης, ο υπουργός Οικονομίας και Ανάπτυξης Δημήτρης Παπαδημητρίου και η αναπληρώτρια υπουργός Εργασίας Ράνια Αντωνοπούλου, μόνο το “χιλιαρικάκι” για το ενοίκιο προφανώς δεν είχαν ανάγκη. Και όμως το ζήτησαν (και το έλαβαν), έχοντας ζητήσει να μπει ως διάταξη στο 3ο μνημόνιο (αφενός) και έχοντας μια "επαγγελματική" προσέγγιση της συμμετοχής τους στην κυβέρνηση (αφετέρου), ενστερνιζόμενοι την παλιά λαϊκή ρήση του "ό,τι φάμε, ό,τι πιούμε και ό,τι αρπάξει ο..."
Τα καλά στελέχη όμως δεν χάνονται. Όλο και κάποια θεσούλα βρίσκεται γι' αυτούς. Κι έτσι η κυρία Αντωνοπούλου βρήκε "απάγκιο κι απανέμι" που λέει και το λαϊκό τραγούδι στο Παρίσι και τον ΟΟΣΑ. Μαζί της και ο σύζυγός της, που φανταζόμαστε θα βρει και αυτός θέση ως βοηθός ή ως γραμματέας της. Αλλά επειδή δε της φτάνουν τα χρήματα που θα παίρνει, όπως έγινε γνωστό μέσω της Διαύγειας, η μεταφορά της οικοσκευής, των εισιτηρίων και των εξόδων εγκατάστασης της κυρίας Αντωνοπούλου στο Παρίσι, στοίχισε στους Έλληνες φορολογούμενους 13.221 ευρώ. Τζάμπα πράγμα δηλαδή - και απορούμε ειλικρινά πως είναι δυνατόν το κόστος να έφτασε σε τόσο υψηλά επίπεδα. Φανταζόμαστε ότι για να φτάσει σε τέτοιο κόστος η μετοίκηση, θα μεταφέρθηκαν ως και οι πολύελαιοι του (νοικιασμένου) σπιτιού τους, ενώ τα εισιτήρια του αεροπλάνου θα ήταν δίπλα στον πιλότο στο πιλοτήριο.
Μ' αυτά και μ' αυτά λοιπόν, γράφετε ένα ακόμα κεφάλαιο στο "βιβλίο της ηθικής αριστεράς" (του ΣΥΡΙΖΑ). Από το γ.γ. της (ανύπαρκτης) νεολαίας του ΣΥΡΙΖΑ που διόρισε τη φιλενάδα του σε μετακλητή θέση, περάσαμε στην κ. Μπαζιάνα που έγινε ακαδημαϊκός με μόνιμη θέση στο ΕΜΠ (με μηδενικές δημοσιεύσεις και ερευνητικό έργο) και τώρα στην οικονομικά "ηθική" κ. Αντωνοπούλου που στεπώνει 13 χιλιάδες ευρώ έξοδα μετοίκησης, έχοντας εισπράξει τα χιλιάρικα του επιδόματος ενοικίου όντας μέλος της κυβέρνησης (γιατί το σπίτι της ήταν εκός Κολωνακίου).

Τι θα έλεγε το είδωλο του Πρωθυπουργού, ο Ερνέστο Τσε Γκεβάρα, αν τα μάθαινε όλα αυτά; Θα έπαιρνε τα βουνά και πάλι σίγουρα - όπως έκανε όταν άρχισαν να κάνουν παρόμοια οι σύντροφοί του στην Κούβα...