Σκληρότερα κριτήρια για τη λήψη επιδόματος ανεργίας;

Μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα είδηση παρουσίασε η "Financial Press". Στην πραγματικότητα βέβαια δεν είναι είδηση - αλλά μια διάσταση ενός θέματος που απασχολεί ένα μεγάλο αριθμό Ελλήνων. Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Η υπόθεση ήρθε στο προσκήνιο από τον ίδιο τον υπουργό Οικονομικών ο οποίος μιλώντας στη Βουλή αποκάλυψε ότι με την ανάπτυξη του περιουσιολογίου, θα εμπλουτιστούν τα κριτήρια χορήγησης όλων των επιδομάτων και ενισχύσεων. Δηλαδή έμμεσα μας λέει ότι εξετάζει το ενδεχόμενο, στο επίδομα ανεργίας αλλά και στα υπόλοιπα προνοιακά επιδόματα και κοινωνικές ενισχύσεις, να θεσπίσει, εκτός από εισοδηματικά κριτήρια και περιουσιακά.

Το «μοντέλο» βέβαια δεν είναι άγνωστο στους Έλληνες φορολογούμενους. Έχει ήδη εφαρμοστεί στην πράξη με τον μηχανισμό καταβολής του επιδόματος θέρμανσης όπου εξετάζεται η αξία των ακινήτων και όποιος υπερβεί το όριο «κόβεται» από το δικαίωμα είσπραξης του επιδόματος. Αντίστοιχα, κόβεται ακόμη και αν έχει στην ιδιοκτησία του αυτοκίνητο με κινητήρα άνω των 3000 κυβικών (ήταν 2000 κυβικά) - λες και αποκλείεται το αυτοκίνητο να το είχε αγοράσει τα "καλά χρόνια" και να του έμεινε "αμανάτι", εκτός βέβαια και αν πιστεύουν ότι βάζοντας μπρος το αυτοκίνητο, μπορεί κανείς μέσω του καλοριφέρ του οχήματος να ζεσταίνει και το σπίτι του.  Παρόμοιο σύστημα ρύθμισης υπάρχει και στα στεγαστικά δάνεια δια νόμου καθώς εκεί ένα από τα πολλά κριτήρια που έχουν θεσπιστεί, έχει να κάνει και με την αξία της ακίνητης περιουσίας, όπου δεν πρέπει να υπερβαίνει τις 150.000 ευρώ.

 Μια ακόμα απόδειξη ότι η κυβέρνηση κινείται προς αυτή τη κατεύθυνση, αποτελεί ο ενιαίος φόρος ακινήτων. Για να εξασφαλίσεις μια έκπτωση της τάξεως του 50%  δεν αρκεί το εισόδημά σου να κυμαίνεται κάτω από τα όρια της φτώχειας (7000 ευρώ για τον υπόχρεο και 1000 ευρώ για κάθε μέλος της οικογένειάς του) αλλά πρέπει και η ακίνητη περιουσία να μην υπερβαίνει τις 150.000 ευρώ. Αυτό βέβαια στη σημερινή εποχή, όπου τ' ακίνητα μένουν ανοίκιαστα (ή κι αν νοικιάζονται αυτό συμβαίνει σε θεωρητικό επίπεδο), η περιουσία μένει αναξιοποίητη και τα οφέλη είναι μηδαμινά είναι αστείο. Αλλά όμως εξυπηρετεί το βασικό στόχο που είναι η υπεράσπιση του δόγματος "θεσπίζουμε κοινωνικά κριτήρια για να μη φαινόμαστε ανάλγητοι, αλλά βάζουμε τόσο σκληρές προϋποθέσεις που λίγοι συμπεριλαμβάνονται σ' αυτά".

Ήδη, με τη θέσπιση ολοένα και αυστηρότερων προϋποθέσεων, ο ΟΑΕΔ επιδοτεί λιγότερους από έναν στους πέντε ανέργους (ενώ και οι παροχές του είναι προβληματικές όπως έχουμε αναφέρει σχετικά παρουσιάζοντάς τις εδώ). Τελευταία φορά που έγιναν αυστηρότερα τα κριτήρια ήταν πέρυσι οπότε και θεσπίστηκε υποχρέωση ο άνεργος να μην έχει εισπράξει επίδομα ανεργίας για χρονικό διάστημα μεγαλύτερο των 18 μηνών μέσα στα τέσσερα τελευταία χρόνια. Φανταστείτε λοιπόν πόσοι θα μείνουν έξω αν μπουν και επιπλέον προϋποθέσεις, με το πρόσχημα της δίκαιης κατανομής των όντως περιορισμένων, κρατικών πόρων. Ήδη έχουμε το παράδειγμα των 200000 "δωρεάν" εισιτηρίων υγείας (διαβάστε γι' αυτά εδώ) να μας οδηγεί - ενώ ας μη μιλήσουμε για το τι είχε εξαγγελθεί για τους ανέργους (το σχετικό ανακοινωθέν σχολιάζεται εδώ) και το τι τελικά έγινε.

Και βέβαια πρέπει να δούμε και την άλλη πλευρά της υπόθεσης: με το που θα ενεργοποιηθούν και τα περιουσιακά κριτήρια, δεν αναμένεται να θιγούν μόνο οι άνεργοι αλλά και άλλες ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες όπως είναι οι πολύτεκνοι και οι δικαιούχοι του ΕΚΑΣ. Ο υπουργός ήταν σαφέστατος, αλλά το θέμα είναι το ποιος τον άκουσε προσεκτικά...