Ένα ενδιαφέρον άρθρο σας μεταφέρουμε σήμερα για το ποιος κερδίζει και το ποιος χάνει από μια χρεωκοπία της χώρας μας. Παρουσιάζει επίσης λεπτομέρειες για την διαχείριση του χρέους μας (το οποίο έχει καλυφθεί κατά ένα μεγάλο ποσοστό από πληρωμές τόκων όπως φαίνεται εδώ) και για μια σειρά χειρισμών που είναι προς όφελος των δανειστών μας και μόνο. Το άρθρο είναι του Δημήτρη Καζάκη (του οποίου μια πολύ ενδιαφέρουσα ομιλία σχετική με το δημόσιο χρέος και τις προτάσεις αντί του Μνημονίου έχουμε μεταφορτώσει εδώ) και προέρχεται από την εφημερίδα "Ποντίκι":
Και για να μην ξεχνιόμαστε... Διαβάζουμε πολλά τον τελευταίο καιρό σχετικά με τα εφάπαξ και τις συντάξεις του Δημοσίου. Πολλοί θεωρούν τις μειώσεις που φέρνει το Μεσοπρόθεσμο ως δίκαιες. Στην πλειοψηφία τους βέβαια είναι άτομα που δεν πληρώνουν εισφορές ανάλογες με αυτές των εργαζομένων στο Δημόσιο ή είναι ανενημέρωτοι. Μια σχετική ματιά στο ύψος των κρατήσεων θα πείσει ακόμα και τον πιο δύσπιστο για την αδικία που συντελείται. Επίσης σε οποιαδήποτε άλλη σοβαρή χώρα του κόσμου, η θέσπιση εισφοράς 1% επί του Ταμείου Πρόνοιας Δημοσίων Υπαλλήλων (ΤΠΔΥ) σε όλους τους εργαζομένους του Δημοσίου Τομέα, για τη χρηματοδότηση του συστήματος της απονομής του εφάπαξ θα προκαλούσε γέλιο. Αυτό πρακτικά σημαίνει πως ένας δημόσιος υπάλληλος με μεικτό μισθό 1.500 ευρώ ανά μήνα θα αποδίδει 15 ευρώ το μήνα για τη στήριξη του εφάπαξ - για το οποίο εισφέρει ήδη από το μισθό του έτσι κι αλλιώς. Αλλά είπαμε, η Ελλάδα είναι η χώρα του κλαυσίγελου - κλαις αν ζεις σ' αυτήν, γελάς αν είσαι μακριά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου