Πέμπτη 10 Ιουνίου 2010

Αλλαγές στον τρόπο απολύσεων

Είδηση: Πρόταση κατατέθηκε από το υπουργείο Εργασίας που προβλέπει τη μείωση στον ένα μήνα της περιόδου προειδοποίησης πριν από την απομάκρυνση του υπαλλήλου. Σήμερα ο χρόνος προειδοποίησης συμπίπτει με το ύψος της αποζημίωσης (ισάριθμα μηνιάτικα). Σύμφωνα με τα ισχύοντα, εάν τηρηθεί το χρονοδιάγραμμα προειδοποίησης (π.χ. ένα χρόνο πριν σε περίπτωση απασχόλησης στον ίδιο εργοδότη για τουλάχιστον 16 έτη), τότε η νόμιμη αποζημίωση απόλυσης πέφτει στο μισό (δηλ. στους 6 μήνες στην περίπτωση του παραδείγματος). Με την πρόταση που επεξεργάζεται το υπουργείο Εργασίας, δηλαδή τον περιορισμό του χρόνου προειδοποίησης στον ένα μήνα, η αποζημίωση πέφτει αυτομάτως στο ήμισυ. Η ρύθμιση αυτή θίγει και τους παλαιούς εργαζομένους, αν και φαίνεται ότι δεν επηρεάζει τα εφάπαξ (40%-50% της νόμιμης αποζημίωσης). Ελαφρώς ηπιότερο το υπουργείο Οικονομικών υιοθετεί μια πιο ήπια πρόταση, η οποία προβλέπει μείωση της αποζημίωσης απόλυσης κατά 20% εν σχέσει με τα ισχύοντα και καμιά αλλαγή για όσους είναι άνω των 50 ετών.

Το θέμα των μειωμένων αποζημιώσεων που προβλέπει το Μνημόνιο αναμένεται να θέσουν και οι κοινωνικοί εταίροι (οι διαπραγματεύσεις μεταξύ ΓΣΕΕ και εργοδοτικών ενώσεων επαναλαμβάνονται τη Δευτέρα). Η εργατική πλευρά θα επιδιώξει να μη μειωθεί η αποζημίωση ή ο χρόνος προειδοποίησης, ενώ ιδιαίτερη μνεία θα γίνει στην ανάγκη προστασίας όσων είναι κοντά (έως 10 έτη) στο όριο συνταξιοδότησης.

Παράλληλα, η κυβέρνηση θέλει ν'αυξήσει το ποσοστό απολύσεων ως εξής: ελεύθερες απολύσεις στις επιχειρήσεις μέχρι 30 άτομα (ισχύει μέχρι τα 20), 5 απολύσεις τον μήνα στις επιχειρήσεις μέχρι 150 άτομα (είναι 4 μέχρι 200 άτομα) και 4% για τις μεγαλύτερες εταιρείες. Αναφορικά με τη διευθέτηση των συλλογικών διαφορών (διαδικασία ΟΜΕΔ), με τη ρύθμιση που προωθεί ο υπουργός Εργασίας Α. Λοβέρδος η προσπάθεια θα εξαντλείται στη Μεσολάβηση. Εάν το αποτέλεσμα αυτής δεν γίνεται δεκτό από τον εργοδότη, ο σύλλογος εργαζομένων δεν θα μπορεί να προσφύγει (μονομερώς) στη Διαιτησία· θα απαιτείται διαιτητής κοινής αποδοχής.

Σχόλιο: Οι αλλαγές στον τρόπο απολύσεων, αποτελούν αλλαγές χωρίς καμία δικαιολογία, δεδομένου ότι ο τρόπος χειρισμού των απολύσεων δεν επηρεάζει τα δημόσια ταμεία ενώ με βάση τις όποιες μελέτες δεν επηρεάζουν και αυτό που λανθασμένα ονομάζεται "ανταγωνιστικότητα". Αυτό που είναι πραγματικά λυπηρό ότι οι εν λόγω αλλαγές προτάθηκαν από τον ΣΕΒ που όταν κλήθηκε να προτείνει αλλαγές, άδραξε την ευκαιρία να περάσει και πράγματα που ήθελε εδώ και χρόνια (με στόχο βέβαια την περαιτέρω αύξηση των κερδών των μελών του), αλλά δεν μπορούσε λόγω κινδύνου να βρεθεί για πολλοστή φορά στο στόχαστρο της κοινής γνώμης. Αυτό συνέβει τώρα, με αρωγό τον υπουργό Εργασίας, που αναδεικνύεται "βασιλικότερος του βασιλέως", μιας και προτείνει αλλαγές σκληρότερες και απ' αυτές που προτείνονται από τον υπουργό Οικονομικών. Και να σημειωθεί βέβαια και το εξής: Οι αλλαγές αυτές δεν αφορούν μια μικρή μειοψηφία των εργαζομένων όπως πιθανόν να επιχειρηθεί να περαστεί από μερίδα των ΜΜΕ: Όπως έχει η κατάσταση μας αφορά όλους, ενώ αν επηρεαστεί και το εφάπαξ τα πράγματα αναμένονται ακόμα πιο δυσοίωνα - υπό αυτές τις συνθήκες είναι θαύμα που η βουτιά στην ανάπτυξη είναι μόνο 2,5%.

Πηγή: "Ελευθεροτυπία", "Έθνος"

Δεν υπάρχουν σχόλια: