Αναρτήσεις
Ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας Αντώνης Σαμαράς παρουσίασε την ολοκληρωμένη πρόταση του κόμματός του για έναν εναλλακτικό δρόμο έναντι του Μνημονίου.
Κατά τη διάρκεια της παρουσιάσης, εξηγήθηκε αναλυτικά πώς το έλλειμμα του 2009 διογκώθηκε το τελευταίο τρίμηνο από τη νέα κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ κατά 3,7 ποσοστιαίες μονάδες. Αλλιώς θα έκλεινε στο 9,8% του ΑΕΠ, όχι στο 13,6% όπου έκλεισε τελικά! Με αισθητά μικρότερο έλλειμμα και με ελαφρώς μικρότερο χρέος, η Ελλάδα θα ήταν πολύ πιο δύσκολο να «στοχοποιηθεί» από τους κερδοσκόπους στις διεθνείς αγορές. Άλλωστε –κι αυτό το έδειξε και διαγραμματικά η παρουσίαση Σαμαρά– τα spreads έφυγαν πολύ μετά τις εκλογές και πολλούς μήνες μετά την αποκάλυψη για διψήφιο έλλειμμα το 2009.
• Το δεύτερο τμήμα της εισήγησης Σαμαρά αφορούσε την τεκμηρίωση της άποψής του ότι το Μνημόνιο και τα μέτρα που περιέχει οδηγούν σε «φαύλο κύκλο ύφεσης» παραθέτοντας δηλώσεων των πιο γνωστών και έγκυρων αναλυτών, ανάμεσα στους οποίους και νομπελίστες οικονομολόγοι, που όλοι τους συμφωνούν (αν και συχνά από διαφορετικές «σχολές σκέψης») ότι τα μέτρα του Μνημονίου δεν αποτελούν «λύση» στο πρόβλημα της Ελλάδας, αποτελούν μάλλον χειρότερο πρόβλημα.
Στην συνέχεια, ο κύριος Σαμαράς παρουσίασε την πρόταση του κόμματος του, που βασίζεται στον διαχωρισμό του ελλείμματος σε δύο μέρη, το «διαρθρωτικό» και το «κυκλικό»:
Το διαρθρωτικό αντιμετωπίζεται με μέτρα όπως αυτά που ήδη λαμβάνονται (περιστολής των δημοσίων δαπανών και αύξησης των δημοσίων εσόδων). Αλλά πιο ήπια. Γιατί το διαρθρωτικό έλλειμμα είναι γύρω στο 6,7%, ενώ το κυκλικό είναι το 3,2%.
Για να αντιμετωπιστεί διαρθρωτικό έλλειμμα 6,7% αρκούν τα μέτρα που ήδη ελήφθησαν προ Μνημονίου, δεδομένου ότι αυτό αυξάνει, μέσω της ύφεσης το «κυκλικό». Οπότε χρειάζεται να σταματήσουν τα πρόσθετα μέτρα του Μνημονίου από δω και μπρος και να υπάρξουν άλλου είδους μέτρα τόνωσης της αγοράς, ώστε να καταπολεμηθεί το κυκλικό έλλειμμα. Και να εκμηδενιστεί το συνολικό έλλειμμα.
Ο κύριος Σαμαράς τόνισε ότι για την περικοπή του ελλείμματος και την μείωση του του δημοσίου χρέους αρκεί καταρχήν ν' αξιοποιηθεί ένα πολύ μικρό μέρος της γνωστής ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου και αφορά ακίνητα που σήμερα απαξιώνονται, καταπατώνται ή «κάθονται». Και δεν αποδίδουν τίποτε στο Δημόσιο.
Ένα τμήμα αυτών θα αξιοποιηθεί χωρίς να απολεσθεί η κυριότητα –με επιχειρηματικές συμπράξεις του δημοσίου με τον ιδιωτικό τομέα (ΣΔΙΤ), leasing κ.λπ.– αποφέροντας σημαντικά έσοδα στο κρατικό ταμείο ετησίως (μέχρι 5 δισεκατομμύρια κατά μετριοπαθείς υπολογισμούς, μόνο που αυτό θα απαιτήσει κάποιον χρόνο).
Ένα ακόμα πιο μικρό μέρος μπορεί να «αξιοποιηθεί εμπορικά», δηλαδή να πουληθεί. Μόνο που δεν θα πρόκειται για τα «ασημικά», αλλά για περιουσιακά στοιχεία που σήμερα απαξιώνονται. Και η αντικειμενική αξία αυτών των «εμπορεύσιμων» ακινήτων μπορεί να φτάνει αρκετές δεκάδες δισεκατομμύρια.
Στο ερώτημα πώς θα πιαστεί τέτοια τιμή για παρατημένα ακίνητα, η απάντηση είναι μέσω της ανάπτυξης του real estate development, που επιτρέπει στο Δημόσιο να οικειοποιηθεί μεγάλο μέρος των υπεραξιών της περιουσίας του. Στο ερώτημα πώς είναι δυνατό να πουληθούν τέτοιας αξίας ακίνητα μέσα σε δύο χρόνια, η απάντηση είναι ότι δεν θα πουληθούν αμέσως αλλά ένα μέρος της αξίας τους μπορεί να προ-χρηματοδοτηθεί από μεγάλες τράπεζες του εξωτερικού με ενυπόθηκα δάνεια τα οποία θεωρούνται τοποθετήσεις ελάχιστου ρίσκου και επομένως είναι εύκολη η εύρεση χρηματοδοτών. Και επειδή είναι ενυπόθηκα, δεν καταγράφονται στο δημόσιο χρέος.
Κι ύστερα από 4-5 χρόνια, όταν θα πουληθούν τελικά, το Δημόσιο θα εισπράξει το αντίτιμο και θα ξεχρεώσει την προχρηματοδότηση στις τράπεζες. Και θα περισσέψουν και χρήματα για να μειώσει κι άλλο το χρέος. Έτσι με την προχρηματοδότηση θα μειωθεί αισθητά το υφιστάμενο χρέος (μέχρι 10%), θα καλυφθούν και τα τρέχοντα ελλείμματα για έναν χρόνο περίπου, κι ύστερα από την πώληση θα εξοφληθεί η προχρηματοδότηση και θα μειωθεί το χρέος κι άλλο.
Σε δύο χρόνια μπορεί να έχει βγει από το ΔΝΤ και σε τέσσερα χρόνια να έχει αισθητά μειωμένο χρέος (κάτω από το 100% αντί για πάνω από 140% όπως εναλλακτικά προβλέπει το Μνημόνιο!), μηδενικό έλλειμμα και μεγάλα πρωτογενή πλεονάσματα που θα «ρουφάνε» κι άλλο χρέος τα επόμενα χρόνια.
Τέλος, μόλις αποκτήσει πρωτογενή πλεονάσματα και ικανή ρευστότητα (στο τέλος της πρώτης διετίας), η Ελλάδα μπορεί να πάψει να εξαρτάται από τον μηχανισμό στήριξης και να απαλλαγεί από τους όρους και τους περιορισμούς του Μνημόνιου (αφού δεν θα έχει πια ανάγκη τη χρηματοδότησή του).
Σχόλιο: Μπορεί να είναι αργά, και μπορεί η ΝΔ να έχει τεράστια ευθύνη για το σημερινό χάλι της χώρας, τουλάχιστον όμως με το σχέδιο που παρουσίασε την περασμένη εβδομάδα, έδειξε καθαρά ότι ακόμα και αυτήν την ύστατη ώρα, έχει μια πρόταση για ένα αρκετά διαφορετικό δρόμο: Αρκετά νεοφιλελεύθερο, αλλά σε πρώτη ανάγνωση λιγότερο επώδυνο από τον δρόμο που επέλεξε η κυβέρνηση, που αξίζει μελέτης, έστω και αν εμείς διαφωνούμε σε οτιδήποτε "μυρίζει ξεπούλημα". Βέβαια όπως έχουμε γράψει στο παρελθόν με λίγο πιο προσεκτικές κινήσεις, δεν θα χρειαζόταν να γίνουν πολλά από αυτά τα οποία παρουσιάζονται ως "πανάκεια" σήμερα - και η αξιωματική αντιπολίτευση έχει τις ευθύνες της γιατί δεν παρουσίασει τη λύση της νωρίτερα.
Βέβαια, σε μια περίοδο που τα περισσότερα ΜΜΕ, προσπαθούν να κάνουν τη "νύχτα-μέρα" και να μας πείσουν ότι τα μέτρα θα φέρουν τα επιθυμητά αποτελέσματα (βλέπε δημοσίευση μελετών στο "Βήμα της Κυριακής") προσπαθώντας να μειώσουν τις αντιδράσεις (και τις επικείμενες προσφυγές), τέτοιες "διαφορετικού τύπου" λύσεις, απλώς "χαλάνε τη συνταγή" όπως λέει και ο θυμόσοφος λαός και ως εκ τούτου απλώς αποσιωπούνται.
Αν τα ΜΜΕ δείχναν την μισή σύμπνοια που δείχνουν σήμερα για την υπεράσπιση του κυβερνητικού έργου, για να προστατεύσουν το αύριο του Έλληνα πολίτη, ίσως τα πράγματα να ήταν καλύτερα.
Επι της παρούσης, προέχει να πειστούμε για το "γκρεμός = μονόδρομος" και φυσικά ούτε λόγος για "μικρολεπτομέρειες" όπως το κόστος εξυπηρέτησης του δανείου (περίπου 300 εκ. ευρώ - όσο ακριβώς θα μαζευτεί από την περικοπή των επιδομάτων στους δημοσίους υπαλλήλους) το οποίο δεν θα μάθουμε ποτέ για το ποιός θα το καρπωθεί (πιθανόν κάποια Morgan Stanley ή Deutsche Bank). Πρέπει (κατά τα ΜΜΕ) με το ζόρι, να "πανηγυρίσουμε" για την "σωτήρια κίνηση" της κυβέρνησης να ψηφίσει το καινούργιο ασφαλιστικό (γι' αυτό κι εμείς τους γράψαμε τραγούδι).
Και για να μην ξεχνιόμαστε... Δεν είναι οξύμωρο από την μια η κυβέρνηση να σφάζει συνταξιούχους και να μαχαιρώνει μισθωτούς, και από την άλλη να αυξάνει τον αριθμό των μελών των διοικητικών συμβουλίων σε οργανισμούς που ελέγχονται από το κράτος (όπως κάνει με την Δωδώνη Α.Ε.) αυξάνοντας παράλληλα τον μισθό τους (από 528 σε 6000 ευρώ στην προκειμένη περίπτωση); Έτσι προστατεύεται το δημόσιο συμφέρον;
Πηγή: "Παρόν" / Η ολοκληρωμένη πρόταση της αξιωματικής αντιπολίτευσης βρίσκεται εδώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου