Ο ΣΥΡΙΖΑ, οι εργολάβοι και τα διόδια ή το πως μας δουλεύει ο Σπίρτζης όλους...

Διαβάζουμε στην "Ναυτεμπορική" σχετικά με τα διόδια: "Τη μείωση της τιμής των διοδίων, με την επέκταση του χρόνου παραχώρησης των αυτοκινητοδρόμων, προαναγγέλλει ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομίας, αρμόδιος για θέματα Υποδομών, Χρήστος Σπίρτζης.Όπως εξηγεί ο υπουργός, αυτό μπορεί να επιτευχθεί με την επέκταση του χρόνου παραχώρησης που σήμερα είναι σταθερός στα 35 χρόνια, και να φτάσει στα 40 με 45 χρόνια.«Θεωρούμε ότι ο χρόνος παραχώρησης δεν μπορεί να είναι σταθερός. Αυτό θα αλλάξει και θα παρακολουθεί την οικονομική κατάσταση της χώρας. Θα πάμε σε χαμηλά διόδια για όλους και όταν έχουμε χαμηλό φόρτο θα αυξάνεται η διάρκεια της σύμβασης, αλλά θα μειώνεται όταν θα ανεβαίνει η κυκλοφορία, διασφαλίζοντας και τα κέρδη των εταιρειών» τονίζει. «Δεν μπορεί να φτάσουμε στα 100 χρόνια, αλλά μπορούμε από τα σημερινά 35 να πάμε στα 40 με 45. Είναι λογικές προτάσεις» αναφέρει χαρακτηριστικά."
Εδώ πρέπει κάπου να θυμίσουμε ότι ο κύριος Σπίρτζης (στέλεχος του ΠΑΣΟΚ μέχρι σχετικά πρόσφατα και νυν "συνεργαζόμενος με τον ΣΥΡΙΖΑ") μόλις ανέλαβε το χαρτοφυλάκιό του μιλούσε για επιστροφή των αυτοκινητοδρόμων στο κράτος αφού υπήρχαν στοιχεία ότι οι εργολάβοι είχαν αποσβέσει τα χρήματα που είχαν "επενδύσει", έχοντας μάλιστα δημιουργήσει "υπερκέρδη" πολύ νωρίτερα απ' όσο περίμεναν (οι ίδιοι και το κράτος) όταν υπέγραφαν τις συμβάσεις. Αυτό βέβαια δεν άρεσε στους εργολάβους - ιδιαίτερα εφόσον με την προηγούμενη κυβέρνηση ήταν έτοιμοι ν' αποκτήσουν δικαιώματα νέων διοδίων σε έτοιμους δρόμους, έναντι της επέκτασής τους (λεπτομέρειες εδώ). Για να μη μιλήσουμε για τα σκάνδαλα με τις αμοιβές προς αυτούς λόγω υπερβάσεων, που κόστισαν πάνω από 4 δις στο ελληνικό Δημόσιο ούτε και για τη σωρεία εκβιασμών από τους ανάδοχους για να "τελειώσουν" τα έργα.

Τα όσα βέβαια έλεγε ο κύριος Σπίρτζης δεν ήταν ανακόλουθα του προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ, ούτε και βέβαια στα όσα το κόμμα, ως αξιωματική αντιπολίτευση, υποστήριζε. Θυμηθείτε το κίνημα "Δεν πληρώνω", στο οποίο αν και ανεξάρτητο, συμμετείχαν πολλά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, αρκετά εκ των οποίων έγιναν αργότερα και βουλευτές.

Στην συνέχεια η θέση αυτή άλλαξε δια στόματος του κυρίου Σταθάκη, στην Βουλή στα μέσα Μαρτίου. Εκεί ο κ. Σταθάκης ανακοίνωσε την πρόθεση της κυβέρνησης για αναθεώρηση των συμβάσεων παραχώρησης των μεγάλων αυτοκινητοδρόμων ενώ σημείωσε ότι η βάση της αναθεώρησης θα είναι στην κατεύθυνση: - της δημιουργίας ενός αναλογικού συστήματος χρέωσης - της μείωσης των διοδίων, τα οποία χαρακτήρισε ως εξωφρενικά υψηλά και εκτός τόπου και χρόνου ως προς τη δομή τους - της μετοχικής παρουσίας του δημοσίου στις εταιρίες παραχώρησης -της εύλογης συρρίκνωσης του ρυθμού απόσβεσης της επένδυσης των ιδιωτών υπέρ του δημοσίου.

Και έτσι, από τα "αδιάσειστα" στοιχεία που συνηγορούσαν στην "επιστροφή των αυτοκινητοδρόμων στον έλεγχο του κράτους", περάσαμε στην "μείωση των διοδίων και στην μετοχική παρουσία στου δημοσίου στις εταιρείες παραχώρησης" για να καταλήξουμε στην μείωση των διοδίων με την επέκταση του χρόνου παραχώρησης στους ίδιους εργολάβους. Και όλα αυτά με το προκάλυμμα της "οικονομικής συγκυρίας" με την ταυτόχρονη "προστασία των κερδών των εταιριών" (!!!) - των ίδιων εταιριών που ο ΣΥΡΙΖΑ κατηγορούσε ότι είχαν "αποσβέσει" τις επενδύσεις τους εις το πολλαπλούν, εκμεταλλευόμενοι "την αδυναμία των προηγούμενων κυβερνήσεων να προστατεύσουν το Δημόσιο συμφέρον". Το χειρότερο; Το ότι παρουσιάζεται η εν λόγω πρόταση ως "λογική και συμφέρουσα" τόσο για το κράτος όσο και για τους πολίτες της χώρας που πλήρωσαν και πληρώνουν για να οδηγούν σε δρόμους καρμανιόλες.

Επομένως έχουμε δύο τινά. Είτε ο ΣΥΡΙΖΑ στο συγκεκριμένο θέμα, ήταν αναξιόπιστος και έδρασε λαϊκίστικα ως αντιπολίτευση (στοχοποιώντας τους "τίμιους εργολάβους") είτε υπέκυψε στις πιέσεις τους και αυτές των εκ Βορρά υποστηρικτών των τελευταίων κλείνοντας ένα μέτωπο εις βάρος του Δημοσίου συμφέροντος και λειτουργώντας και αυτός εις βάρος του Δημοσίου συμφέροντος και (μακροπρόθεσμα) της τσέπης των αυτοκινητιστών.

Διαλέγεται και παίρνεται...