Αναρτήσεις
Ένα από τα τελευταία της χαρτιά παίζει αυτές τις μέρες η κυβέρνηση - αυτό των "κολλημένων" μεγάλων έργων τα οποία θα δώσουν μια "πνοή" ανάπτυξης στην χώρα και την οικονομία. Δυστυχώς όμως τα πράγματα δεν πάνε όπως τα θέλει και ένα μικρό παράδειγμα αποτελούν οι 4 μεγάλοι αυτοκινητόδρομοι που έχουν κολλήσει εδώ και καιρό. Η στάση των εγχώριων τραπεζών (που επιζούν με κρατικό χρήμα και εγγυήσεις) είναι το λιγότερο περίεργη και δείχνει καθαρά το πόσο πολύ άσχημα κάνει τη δουλειά της η κυβέρνηση, αφού επιτρέπει σ' αυτές να κάνουν "κηδείες με ξένα κόλλυβα". Το άρθρο που δημοσίευσε η εφημερίδα "Το Ποντίκι" αναφέρει χαρακτηριστικά:
"Γη, ύδωρ, πάνω από 4 δισ. ευρώ και διάφορες άλλες εξυπηρετήσεις εις βάρος του Δημοσίου ζητούν – και, όπως δείχνουν τα πράγματα, θα λάβουν – εργολάβοι και τράπεζες προκειμένου να σκεφτούν σοβαρά την πιθανότητα να ξαναρχίσουν οι εργασίες κατασκευής στους τέσσερις αυτοκινητόδρομους που έχουν βαλτώσει. Το ποσό που ζητούν αντιστοιχεί, περίπου, στο 30% των 11 δισ. ευρώ, που θα βγουν από τις τσέπες μισθωτών και συνταξιούχων, και στο 1/8 της δόσης των 31 δισ., που περιμένουμε να πάρουμε από την τρόικα!
Τα έργα στους αυτοκινητόδρομους Αιγαίου (Μαλλιακός - Κλειδί), Κεντρικής Ελλάδας Ε-65 (Λαμία - Γρεβενά), Ολυμπία Οδός (Ελευσίνα - Κόρινθος -Πάτρα - Πύργος) και Ιονία Οδός (Αντίρριο - Ιωάννινα) έχουν εγκαταλειφθεί και από τις τράπεζες και τους εργολάβους, που θεωρούν ότι η οικονομική κρίση έχει κάνει κουρελόχαρτα τις συμβάσεις παραχώρησης και πιέζουν για εκ βάθρων ανατροπή των όρων της συμφωνίας.
Τα κυβερνητικά στελέχη και ο νέος ειδικός διαπραγματευτής που όρισε το υπουργείο Ανάπτυξης και Υποδομών, Ευθ. Βιδάλης, συνειδητοποίησαν την οδυνηρή πραγματικότητα από την πρώτη στιγμή, μια πραγματικότητα που αντιμετώπιζαν τα τελευταία δυο χρόνια οι διαπραγματευτές των δυο προηγούμενων μνημονιακών κυβερνήσεων.
Όπως επεσήμαναν στο «Π» στελέχη που γνωρίζουν σε βάθος το θέμα, εάν δεν μπουν ξανά στο παιγνίδι οι τράπεζες, τα έργα δεν πρόκειται να γίνουν ποτέ! Αυτό με απλά λόγια σημαίνει ότι η κυβέρνηση, για να αποφύγει το Βατερλό και να δώσει μια σημειολογική εικόνα «ανάπτυξης», θα βάλει βαθιά το χέρι στην άδεια τσέπη, πληρώνοντας τα «κερατιάτικα» και στερώντας πολύ σημαντικά κονδύλια από άλλους τομείς.
Η φράση «βαθιά το χέρι στην τσέπη» σημαίνει ότι η κυβέρνηση έχει ήδη αποφασίσει να καλύψει με δημόσιο χρήμα τη μείωση του κυκλοφοριακού φόρτου, να δώσει κονδύλια και από το ΕΣΠΑ, αφαιρώντας τα από άλλα έργα, να συνάψει ομολογιακό δάνειο με τους εργολάβους και βέβαια τα κορόιδα οι Έλληνες πολίτες να συνεχίσουν να πληρώνουν τα διόδια!
Οι τράπεζες σταμάτησαν τον δανεισμό αφού θεωρούν ότι τα δεδομένα έχουν αλλάξει και δεν μπορούν, όπως λένε, να δίνουν φθηνό χρήμα για έργα που δεν πρόκειται να αποδώσουν. Στη χρηματοδότηση εμπλέκονται 43 τράπεζες, 32 διεθνείς και 11 ελληνικές. Πολλές από τις ξένες τράπεζες έχουν πάρει οριστικά απόφαση να αποχωρήσουν, ενώ τα εγχώρια χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, από τα οποία θα προερχόταν η πλειονότητα των δανείων, δηλώνουν αδυναμία συμμετοχής.
Είναι χαρακτηριστικό του χάσματος που υπάρχει είναι ότι οι τράπεζες, αν και πρέπει να δανείσουν 3,3 δισ. ευρώ, μέχρι στιγμής έχουν δώσει μόνον 900 εκατ. Το ότι μέχρι σήμερα η εκταμίευση των δανείων δεν είναι μεγάλη ενισχύει τη διαπραγματευτική τους θέση, αφού η έκθεσή τους στους κινδύνους είναι σήμερα ακόμη μικρή. Για να μπουν στο παιγνίδι οι τράπεζες ή, καλύτερα, για να σκεφτούν το ενδεχόμενο να ανοίξουν και πάλι την κάνουλα, ζητούν σε πρώτη φάση:
♦ Αναθεώρηση των συμβατικών τους υποχρεώσεων για να επιτύχουν υψηλότερο επιτόκιο δανεισμού.
♦ Να εγγυηθεί το Ελληνικό Δημόσιο τα ποσά που υπολείπονται από τη σημερινή μειωμένη από 35% έως 40% κυκλοφορία σε σχέση με τις αρχικές προβλέψεις.
♦ Αλλαγή όρων των συμβάσεων έτσι ώστε το Δημόσιο, που θα εισπράξει το 60%-80% των εσόδων από διόδια την προσεχή 30ετία, να πληρώνει πρώτα τις δανειακές υποχρεώσεις.
Οι εργολάβοι, με πολιορκητικό κριό την άρνηση χρηματοδότησης από τις τράπεζες, πιέζουν για να ευεργετηθούν με φρέσκο δημόσιο χρήμα. Οι κατασκευάστριες εταιρείες, επικαλούμενες καθυστερήσεις που θεωρούν ότι εμπίπτουν στην ευθύνη του Δημοσίου, όπως καθυστέρηση απαλλοτριώσεων, μετακίνηση δικτύων, αρχαιολογικές έρευνες, έκδοση περιβαλλοντικών αδειών και επιστροφή ΦΠΑ, εγείρουν αιτήματα αποζημιώσεων που πλησιάζουν τα 4 δισ. ευρώ. Παράλληλα ζητούν:
♦ Μείωση του αντικειμένου των έργων, να κατασκευαστούν με απλά λόγια πολύ λιγότερα χιλιόμετρα αυτοκινητόδρομων.
♦ Κάλυψη της «μαύρης τρύπας» στη χρηματοδότηση από κονδύλια του ΕΣΠΑ.
♦ Σύναψη ομολογιακού δανείου με το δημόσιο με αντάλλαγμα μετοχές των έργων και με option επαναγοράς τους από τους εργολάβους.
Σύμφωνα με τις μέχρι σήμερα ανακοινώσεις της κυβέρνησης διά του αρμοδίου υπουργού Κωστή Χατζηδάκη, σύντομα θα πρέπει να υπάρξει μεταξύ Δημοσίου, τραπεζών και εργολάβων, τουλάχιστον, συμφωνία στις βασικές παραμέτρους, διαφορετικά υπάρχει κίνδυνος ακόμη και για ακραίες εξελίξεις όπως η μαζική αποχώρηση των τραπεζών ή ακόμα και η αποχώρηση των εργολάβων, με αποτέλεσμα το θέμα των οδικών αξόνων να εμπλακεί και χρονοβόρες και κοστοβόρες δικαστικές διαμάχες.
Σύμφωνα με πληροφορίες, η κυβέρνηση προσανατολίζεται να καλύψει το κόστος από τη μείωση του κυκλοφοριακού φόρτου, να περιορίσει στα 2 δισ. τις απαιτήσεις των εργολάβων για τις αποζημιώσεις, να εξασφαλίσει, εάν λάβει το πράσινο φως από την Κομισιόν, κονδύλια από το ΕΣΠΑ, ενώ επεξεργάζεται φόρμουλα για τον δανεισμό των εργολάβων από το Δημόσιο βάζοντας στον «ντορβά» τα μελλοντικά έσοδα από τις εισπράξεις των διοδίων. Όσον αφορά την περικοπή του αντικειμένου, θεωρείται βέβαιον ότι θα γίνει τουλάχιστον στα δύο από τα τέσσερα έργα και συγκεκριμένα στον άξονα Κόρινθος - Πάτρα - Πύργος - Τσακώνα και στον άξονα Κεντρικής Ελλάδας, παρά τις έντονες αντιδράσεις που έχουν αρχίσει να εκφράζονται σε τοπικό επίπεδο.
Το αποτέλεσμα, βέβαια, είναι ότι τα μοναδικά κορόιδα παραμένουν οι πολίτες, που
πληρώνουν πανάκριβα διόδια τα οποία πηγαίνουν στο ταμείο των εργολάβων για έργα που έχουν σταματήσει και για επικίνδυνους κατσικόδρομους που διατηρούν ακόμα τον τίτλο των εθνικών αυτοκινητόδρομων. Και θα συνεχίσουν οι πολίτες να είναι οι χαμένοι της υπόθεσης, μια και, όπως έχει εξελιχθεί η ιστορία, για την άρση του αδιεξόδου το Δημόσιο θα κόψει μισθούς και συντάξεις, θα κόψει άλλες επενδύσεις για να ξαναπληρωθούν οι εργολάβοι και οι τράπεζες."
Και για να μην ξεχνιόμαστε... Το άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων (για τα οποία έχουμε γράψει εδώ) είχε αποτελέσει τη "σημαία" του Μνημονίου, με την αιτιολογία, ότι "η ακρίβεια υπάρχει και η ανάπτυξη δεν έρχεται" επειδή υπάρχουν. Βέβαια, αυτό αποτελεί μια άκρως επικίνδυνη και απλουστευμένη προσέγγιση (μια πρώτη προσπάθεια εξήγησης βρίσκεται εδώ), που δεν οφελεί παρά συγκεκριμένους κύκλους και μόνο. Όπως και να έχει όμως ένα πρώτο άνοιγμα έγινε, αλλά ούτε οι τιμές μειώθηκαν, ούτε η ανεργία έπεσε (δε θα μπορούσε άλλωστε αλλά έτσι έλεγαν τα ΜΜΕ, οπότε πρέπει να το αναφέρουμε). Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτό του οδηγού – ιδιοκτήτη επιβατικού δημόσιας χρήσης (ταξί): μετά τη αποτυχία για άνοιγμα της αγοράς φορτηγών και βυτιοφόρων ΔΧ όπου καμιά νέα άδεια δεν έχει εκδοθεί και περίπου το 50% των φορτηγών έχει παροπλιστεί λέγω μείωσης του έργου, και ο κλάδος των ταξί φαίνεται να μην προσελκύει πολλές αιτήσεις ανατρέποντας το άλλοτε τεράστιο ενδιαφέρον των πολιτών που πλήρωναν ακόμα και 250.000 ευρώ για να «αγοράσουν» μια άδεια ταξί. Το κόστος της εγγυητικής επιστολής που έφτανε τα 5.000 ευρώ άλλα και η μείωση του έργου κατά 40% έως και 50%, σύμφωνα με την Ομοσπονδία ταξί, προκάλεσαν μειωμένο ενδιαφέρον για νέες άδειες στην Αττική. Συνολικά στις Διευθύνσεις Μεταφορών της Περιφέρειας Αττικής, σε υλοποίηση του νόμου για την απελευθέρωση του κλάδου, κατατέθηκαν 131 αιτήματα για άδειες Επιβατικών Δημόσιας Χρήσης.
Τα αιτήματα που κατέθεσαν οι ενδιαφερόμενοι αφορούν στην απόκτηση νέας άδειας ταξί (Επιβατικό ΔΧ) ή τη μετατροπή υφιστάμενων αδειών ταξί σε οχήματα ειδικής μίσθωσης, δηλαδή άδειες για 6θέσια και 9θέσια επιβατηγά οχήματα τα οποία με τον νέο νόμο μπορούν να δρομολογηθούν. Αυτά για να μην εθελοτυφλούμε για το τι συμβαίνει στην χώρα μας...
Πηγές ειδήσεων: "Ημερησία", "Ποντίκι"
"Γη, ύδωρ, πάνω από 4 δισ. ευρώ και διάφορες άλλες εξυπηρετήσεις εις βάρος του Δημοσίου ζητούν – και, όπως δείχνουν τα πράγματα, θα λάβουν – εργολάβοι και τράπεζες προκειμένου να σκεφτούν σοβαρά την πιθανότητα να ξαναρχίσουν οι εργασίες κατασκευής στους τέσσερις αυτοκινητόδρομους που έχουν βαλτώσει. Το ποσό που ζητούν αντιστοιχεί, περίπου, στο 30% των 11 δισ. ευρώ, που θα βγουν από τις τσέπες μισθωτών και συνταξιούχων, και στο 1/8 της δόσης των 31 δισ., που περιμένουμε να πάρουμε από την τρόικα!
Τα έργα στους αυτοκινητόδρομους Αιγαίου (Μαλλιακός - Κλειδί), Κεντρικής Ελλάδας Ε-65 (Λαμία - Γρεβενά), Ολυμπία Οδός (Ελευσίνα - Κόρινθος -Πάτρα - Πύργος) και Ιονία Οδός (Αντίρριο - Ιωάννινα) έχουν εγκαταλειφθεί και από τις τράπεζες και τους εργολάβους, που θεωρούν ότι η οικονομική κρίση έχει κάνει κουρελόχαρτα τις συμβάσεις παραχώρησης και πιέζουν για εκ βάθρων ανατροπή των όρων της συμφωνίας.
Τα κυβερνητικά στελέχη και ο νέος ειδικός διαπραγματευτής που όρισε το υπουργείο Ανάπτυξης και Υποδομών, Ευθ. Βιδάλης, συνειδητοποίησαν την οδυνηρή πραγματικότητα από την πρώτη στιγμή, μια πραγματικότητα που αντιμετώπιζαν τα τελευταία δυο χρόνια οι διαπραγματευτές των δυο προηγούμενων μνημονιακών κυβερνήσεων.
Όπως επεσήμαναν στο «Π» στελέχη που γνωρίζουν σε βάθος το θέμα, εάν δεν μπουν ξανά στο παιγνίδι οι τράπεζες, τα έργα δεν πρόκειται να γίνουν ποτέ! Αυτό με απλά λόγια σημαίνει ότι η κυβέρνηση, για να αποφύγει το Βατερλό και να δώσει μια σημειολογική εικόνα «ανάπτυξης», θα βάλει βαθιά το χέρι στην άδεια τσέπη, πληρώνοντας τα «κερατιάτικα» και στερώντας πολύ σημαντικά κονδύλια από άλλους τομείς.
Η φράση «βαθιά το χέρι στην τσέπη» σημαίνει ότι η κυβέρνηση έχει ήδη αποφασίσει να καλύψει με δημόσιο χρήμα τη μείωση του κυκλοφοριακού φόρτου, να δώσει κονδύλια και από το ΕΣΠΑ, αφαιρώντας τα από άλλα έργα, να συνάψει ομολογιακό δάνειο με τους εργολάβους και βέβαια τα κορόιδα οι Έλληνες πολίτες να συνεχίσουν να πληρώνουν τα διόδια!
Οι τράπεζες σταμάτησαν τον δανεισμό αφού θεωρούν ότι τα δεδομένα έχουν αλλάξει και δεν μπορούν, όπως λένε, να δίνουν φθηνό χρήμα για έργα που δεν πρόκειται να αποδώσουν. Στη χρηματοδότηση εμπλέκονται 43 τράπεζες, 32 διεθνείς και 11 ελληνικές. Πολλές από τις ξένες τράπεζες έχουν πάρει οριστικά απόφαση να αποχωρήσουν, ενώ τα εγχώρια χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, από τα οποία θα προερχόταν η πλειονότητα των δανείων, δηλώνουν αδυναμία συμμετοχής.
Είναι χαρακτηριστικό του χάσματος που υπάρχει είναι ότι οι τράπεζες, αν και πρέπει να δανείσουν 3,3 δισ. ευρώ, μέχρι στιγμής έχουν δώσει μόνον 900 εκατ. Το ότι μέχρι σήμερα η εκταμίευση των δανείων δεν είναι μεγάλη ενισχύει τη διαπραγματευτική τους θέση, αφού η έκθεσή τους στους κινδύνους είναι σήμερα ακόμη μικρή. Για να μπουν στο παιγνίδι οι τράπεζες ή, καλύτερα, για να σκεφτούν το ενδεχόμενο να ανοίξουν και πάλι την κάνουλα, ζητούν σε πρώτη φάση:
♦ Αναθεώρηση των συμβατικών τους υποχρεώσεων για να επιτύχουν υψηλότερο επιτόκιο δανεισμού.
♦ Να εγγυηθεί το Ελληνικό Δημόσιο τα ποσά που υπολείπονται από τη σημερινή μειωμένη από 35% έως 40% κυκλοφορία σε σχέση με τις αρχικές προβλέψεις.
♦ Αλλαγή όρων των συμβάσεων έτσι ώστε το Δημόσιο, που θα εισπράξει το 60%-80% των εσόδων από διόδια την προσεχή 30ετία, να πληρώνει πρώτα τις δανειακές υποχρεώσεις.
Οι εργολάβοι, με πολιορκητικό κριό την άρνηση χρηματοδότησης από τις τράπεζες, πιέζουν για να ευεργετηθούν με φρέσκο δημόσιο χρήμα. Οι κατασκευάστριες εταιρείες, επικαλούμενες καθυστερήσεις που θεωρούν ότι εμπίπτουν στην ευθύνη του Δημοσίου, όπως καθυστέρηση απαλλοτριώσεων, μετακίνηση δικτύων, αρχαιολογικές έρευνες, έκδοση περιβαλλοντικών αδειών και επιστροφή ΦΠΑ, εγείρουν αιτήματα αποζημιώσεων που πλησιάζουν τα 4 δισ. ευρώ. Παράλληλα ζητούν:
♦ Μείωση του αντικειμένου των έργων, να κατασκευαστούν με απλά λόγια πολύ λιγότερα χιλιόμετρα αυτοκινητόδρομων.
♦ Κάλυψη της «μαύρης τρύπας» στη χρηματοδότηση από κονδύλια του ΕΣΠΑ.
♦ Σύναψη ομολογιακού δανείου με το δημόσιο με αντάλλαγμα μετοχές των έργων και με option επαναγοράς τους από τους εργολάβους.
Σύμφωνα με τις μέχρι σήμερα ανακοινώσεις της κυβέρνησης διά του αρμοδίου υπουργού Κωστή Χατζηδάκη, σύντομα θα πρέπει να υπάρξει μεταξύ Δημοσίου, τραπεζών και εργολάβων, τουλάχιστον, συμφωνία στις βασικές παραμέτρους, διαφορετικά υπάρχει κίνδυνος ακόμη και για ακραίες εξελίξεις όπως η μαζική αποχώρηση των τραπεζών ή ακόμα και η αποχώρηση των εργολάβων, με αποτέλεσμα το θέμα των οδικών αξόνων να εμπλακεί και χρονοβόρες και κοστοβόρες δικαστικές διαμάχες.
Σύμφωνα με πληροφορίες, η κυβέρνηση προσανατολίζεται να καλύψει το κόστος από τη μείωση του κυκλοφοριακού φόρτου, να περιορίσει στα 2 δισ. τις απαιτήσεις των εργολάβων για τις αποζημιώσεις, να εξασφαλίσει, εάν λάβει το πράσινο φως από την Κομισιόν, κονδύλια από το ΕΣΠΑ, ενώ επεξεργάζεται φόρμουλα για τον δανεισμό των εργολάβων από το Δημόσιο βάζοντας στον «ντορβά» τα μελλοντικά έσοδα από τις εισπράξεις των διοδίων. Όσον αφορά την περικοπή του αντικειμένου, θεωρείται βέβαιον ότι θα γίνει τουλάχιστον στα δύο από τα τέσσερα έργα και συγκεκριμένα στον άξονα Κόρινθος - Πάτρα - Πύργος - Τσακώνα και στον άξονα Κεντρικής Ελλάδας, παρά τις έντονες αντιδράσεις που έχουν αρχίσει να εκφράζονται σε τοπικό επίπεδο.
Το αποτέλεσμα, βέβαια, είναι ότι τα μοναδικά κορόιδα παραμένουν οι πολίτες, που
πληρώνουν πανάκριβα διόδια τα οποία πηγαίνουν στο ταμείο των εργολάβων για έργα που έχουν σταματήσει και για επικίνδυνους κατσικόδρομους που διατηρούν ακόμα τον τίτλο των εθνικών αυτοκινητόδρομων. Και θα συνεχίσουν οι πολίτες να είναι οι χαμένοι της υπόθεσης, μια και, όπως έχει εξελιχθεί η ιστορία, για την άρση του αδιεξόδου το Δημόσιο θα κόψει μισθούς και συντάξεις, θα κόψει άλλες επενδύσεις για να ξαναπληρωθούν οι εργολάβοι και οι τράπεζες."
Και για να μην ξεχνιόμαστε... Το άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων (για τα οποία έχουμε γράψει εδώ) είχε αποτελέσει τη "σημαία" του Μνημονίου, με την αιτιολογία, ότι "η ακρίβεια υπάρχει και η ανάπτυξη δεν έρχεται" επειδή υπάρχουν. Βέβαια, αυτό αποτελεί μια άκρως επικίνδυνη και απλουστευμένη προσέγγιση (μια πρώτη προσπάθεια εξήγησης βρίσκεται εδώ), που δεν οφελεί παρά συγκεκριμένους κύκλους και μόνο. Όπως και να έχει όμως ένα πρώτο άνοιγμα έγινε, αλλά ούτε οι τιμές μειώθηκαν, ούτε η ανεργία έπεσε (δε θα μπορούσε άλλωστε αλλά έτσι έλεγαν τα ΜΜΕ, οπότε πρέπει να το αναφέρουμε). Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτό του οδηγού – ιδιοκτήτη επιβατικού δημόσιας χρήσης (ταξί): μετά τη αποτυχία για άνοιγμα της αγοράς φορτηγών και βυτιοφόρων ΔΧ όπου καμιά νέα άδεια δεν έχει εκδοθεί και περίπου το 50% των φορτηγών έχει παροπλιστεί λέγω μείωσης του έργου, και ο κλάδος των ταξί φαίνεται να μην προσελκύει πολλές αιτήσεις ανατρέποντας το άλλοτε τεράστιο ενδιαφέρον των πολιτών που πλήρωναν ακόμα και 250.000 ευρώ για να «αγοράσουν» μια άδεια ταξί. Το κόστος της εγγυητικής επιστολής που έφτανε τα 5.000 ευρώ άλλα και η μείωση του έργου κατά 40% έως και 50%, σύμφωνα με την Ομοσπονδία ταξί, προκάλεσαν μειωμένο ενδιαφέρον για νέες άδειες στην Αττική. Συνολικά στις Διευθύνσεις Μεταφορών της Περιφέρειας Αττικής, σε υλοποίηση του νόμου για την απελευθέρωση του κλάδου, κατατέθηκαν 131 αιτήματα για άδειες Επιβατικών Δημόσιας Χρήσης.
Τα αιτήματα που κατέθεσαν οι ενδιαφερόμενοι αφορούν στην απόκτηση νέας άδειας ταξί (Επιβατικό ΔΧ) ή τη μετατροπή υφιστάμενων αδειών ταξί σε οχήματα ειδικής μίσθωσης, δηλαδή άδειες για 6θέσια και 9θέσια επιβατηγά οχήματα τα οποία με τον νέο νόμο μπορούν να δρομολογηθούν. Αυτά για να μην εθελοτυφλούμε για το τι συμβαίνει στην χώρα μας...
Πηγές ειδήσεων: "Ημερησία", "Ποντίκι"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου