Η Ρωσική εισβολή στην Ουκρανία και η ανικανότητα της Ε.Ε.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση αποδεικνύει για άλλη μια φορά ότι δεν είναι ικανή να υπερασπιστεί όχι μόνο τις αρχές της αλλά ούτε και τα συμφέροντά της. Και εξηγούμαστε: απέναντι στην εισβολή που πραγματοποίησε η Ρωσία στην Ουκρανία (μια χώρα που για να μην ξεχνιόμαστε είναι σημαντικότατος οικονομικός εταίρος της Ε.Ε.), δεν μπορούσε προφανώς παρά να υπάρχει εξαρχής ουσιαστική καταδίκη. Μια καταδίκη όμως που προφανώς δεν μπορούσε να είναι μόνο φραστική. Η Ε.Ε. αποδείχτηκε κατώτερη των περιστάσεων και σε μια σειρά συνεχόμενων πολιτικών λαθών, πρόσθεσε ένα ακόμα - δηλαδή το ν' αφήσει ατιμώρητη μια χώρα εισβολέα.

Αν ήθελε η Ε.Ε. θα μπορούσε άνετα να κάνει την Ρωσία να πονέσει. Με τον ίδιο τρόπο που η Μ. Βρετανία έδειξε ότι δεν υπολογίζει τις συνέπειες (και απέκλεισε μέχρι και την Αεροφλότ από τον εναέριο χώρο της), υπήρχε υποχρέωση της "δημοκρατικής και φιλελεύθερης Ευρώπης" ν' αντιδράσει με παρόμοιο σκληρό τρόπο. Το τι θα μπορούσε να κάνει ο δυτικός κόσμος συντονισμένα (από τον αποκλεισμό της Ρωσίας από το σύστημα Swift και το πάγωμα όλων των ρωσικών τραπεζικών λογαριασμών στην Ευρώπη και την Αμερική μέχρι τον αποκλεισμό της χώρας απ' όλες τις αθλητικές διοργανώσεις) έχει γραφτεί εκτεταμένα παντού. Η πραγματικότητα όμως είναι απλή: η Ε.Ε. απέτυχε για πολλοστή φορά.

Μια προσεκτική ματιά όμως καταδεικνύει την όλη αλήθεια. Δεν μπορούμε να έχουμε απαιτήσεις από μια ένωση χωρών που ανέχεται την κατοχή μέρους των εδαφών χώρας-μέλους της από άλλο κράτος ή που πουλάει όπλα σε χώρες που ανοιχτά αμφισβητούν την εδαφική κυριαρχία χωρών-μελών της. Ή που έχουν μάθει μόνο σε φραστικές καταδίκες. Οτιδήποτε ακουμπάει τις τσέπες τους κάνει "τζιζ", με  αποτέλεσμα να πηγαίνουν περίπατο οι αξίες της ελευθερίας, της δημοκρατίας και της ανεξαρτησίας. Η γελοιότητα είναι τέτοια που η Ρωσία και οι ρωσικές ομάδες όχι μόνο συμμετέχουν κανονικά στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις (π.χ. η Ολλανδία πήγε κανονικά και αγωνίστηκε στην Ρωσία για τα προκριματικά του Ευρωμπάσκετ) αλλά δεν υπάρχουν καν σκέψεις γι' αποκλεισμό της από άλλες (όπως π.χ. της Eurovision). 

Την τραγικότητά της κατάστασης και το πόσο κοντόφθαλμη είναι η πολιτική της Ε.Ε. φαίνεται και από κάτι ακόμα. Αν και βρίσκεται σε πολιτική αντιπαράθεση με την Ρωσία εδώ και αρκετά χρόνια, δεν έκανε ούτε ένα βήμα ώστε να προχωρήσει σ' ενεργειακή απεξάρτησή απ' αυτήν. Δεν υποστήριξε τα σχέδια της Ελλάδας και της Κύπρου για να εκμεταλλευτούν τα ενεργειακά τους αποθέματα, δεν επιδότησε έργα μεγάλης πνοής από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας ούτε την εγκατάσταση τους σε οικιακό επίπεδο. Πίεσε την άμεση απομάκρυνση και το κλείσιμο των λιγνιτικών μονάδων, μεγαλώνοντας την εξάρτησή της από "κακούς" και "ολιγάρχες". 

Συνέχισε δηλαδή την ίδια κοντόφθαλμη πολιτική που ακολούθησε στην Συρία, στο Ιράκ, στο Αφγανιστάν και την Λιβύη. Μόνο λόγια δηλαδή και πράξεις αντίθετες σε αυτά. Με αυτά και μ' αυτά δείχνουν (όπως και στο θέμα της διαχείρησης της πανδημίας) ότι μάλλον η Μεγάλη Βρετανία έκανε καλά και τους άφησε για να πορευτεί μόνη της - το μέγεθος των οικονομικών κυρώσεων στις οποίες υπέβαλε την Ρωσία και το ότι έδωσε όπλα στους Ουκρανούς χωρίς να κρυφτεί - δείχνουν ότι τουλάχιστον στέκεται καλύτερα απ' ότι οι υπόλοιποι...

Όλα αυτά όμως δεν πρέπει να μας αποσπούν την προσοχή από τον πραγματικό ένοχο. Και μπορεί το ΝΑΤΟ, η Ε.Ε. και οι ΗΠΑ να έφεραν την Ουκρανία σε δεινή θέση (αφού την ξεσήκωσαν και την έφεραν απέναντι στους Ρώσους σε όλα τα επίπεδα), αλλά την εισβολή δεν την έκαναν αυτοί. Η Ρωσία έκανε εισβολή και δεν υπάρχει καμία δικαιολογία. Και γι' αυτό πρέπει να πληρώσει ακριβά. 

Όπως δεν υπάρχει καμία δικαιολογία για τους υποστηρικτές της εισβολής και όλους εκείνους τους αφελείς που υποστηρίζουν την Ρωσία, προερχόμενη από αντιαμερικανισμό ή από την ψευδαίσθηση της αναγκαιότητας υποστήριξης των "ομόδοξων" Ρώσων (για την οποία έχουμε αναφερθεί εκτενώς εδώ). Όταν υποστηρίζεις κάτι τέτοιο, θα πρέπει να είσαι προετοιμασμένος να το υποστείς κιόλας. Ο πόλεμος είναι πόλεμος και όποιος τον ξεκινάει δεν μπορεί να δικαιολογηθεί. 

(Για τη θέση που πρέπει να έχει η Ελλάδα στο Ουκρανικό έχουμε αναφερθεί εκτενώς εδώ).