Αναρτήσεις
Με τους "μπαχαλάκηδες" να μονοπωλούν το ενδιαφέρον, την αστυνομία να τρίβει τα χέρια της για τη μοναδική ευκαιρία για να μοιράσει σφαλιάρες, τους κατοίκους και τους καταστηματάρχες της περιοχής πέριξ του Πολυτεχνείου να κλαίνε τις περιουσίες τους και τον κόσμο να έχει ξεχάσει τους λόγους που πρέπει ν' αποτείνει τιμές στον αγώνα των φοιτητών ενάντια στην Χούντα, η κατάσταση φαίνεται να έχει πάρει μια τροπή που θα πρέπει να γεμίζει με θλίψη όσους αγωνίστηκαν τότε.
Ένα από τα πράγματα που δεν πρέπει να ξεχνάμε - όσο αφορά την πορεία - είναι ότι η πορεία αυτή, έχει να επιδείξει και 3 νεκρούς, ως αποτέλεσμα της ωμής αστυνομικής βίας...Οι δολοφόνοι τους ακόμα αναζητούνται...
Γεγονότα 1980
Σταματίνα Κανελλοπούλου
Η Σταματίνα Κανελλοπούλου ήταν εργάτρια και δολοφονήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 1980 κατά τη διάρκεια της πορείας για την επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου. Η νεαρή γυναίκα ξυλοκοπήθηκε άγρια από αστυνομικούς έξω απ′ το ξενοδοχείο «Μεγάλη Βρετανία», όταν η πορεία επιχείρησε να σπάσει την απαγόρευση και να κινηθεί προς την Αμερικανική Πρεσβεία, προκαλώντας την επέμβαση των δυνάμεων αποκατάστασης της τάξης. Σύμφωνα με την ιατροδικαστική εξέταση έφερε 18 σοβαρά τραύματα στο κεφάλι και είχε δεχθεί πολλαπλά χτυπήματα στο σώμα. Εξέπνευσε στο Ιπποκράτειο Νοσοκομείο. Ήταν 21 ετών...
Ιάκωβος Κουμής
Την ίδια ημέρα ο Κύπριος φοιτητής Ιάκωβος Κουμής, 24 ετών μεταφέρεται κλινικά νεκρός στο νοσοκομείο και αφήνει την τελευταία του πνοή μια εβδομάδα μετά. Είχε επίσης πέσει θύμα ξυλοδαρμού από αστυνομικούς ενώ μάρτυρες ανέφεραν πως χτυπήθηκε πισώπλατα ενώ καθόταν σε καφενείο της περιοχής του Συντάγματος. Ο ιατροδικαστής ανέφερε ως αιτία θανάτου ένα καίριο πλήγμα αποκοπής του εγκεφάλου.
Τι έγινε μετά;
Σημειώνεται πως εκείνη τη χρονιά, επί κυβερνήσεως ΝΔ και πρωθυπουργίας του Γεωργίου Ράλλη είχε απαγορευτεί η καθιερωμένη πορεία να προσεγγίσει την πρεσβεία των ΗΠΑ και η αστυνομία σταματούσε τους διαδηλωτές στο Σύνταγμα. Εκείνοι αντέδρασαν και ακολούθησε μια πρωτοφανής επίθεση της δυνάμεων της αστυνομίας. Εκτός από τους νεκρούς Κανελλοπούλου και Κουμή ο αριθμός των τραυματιών ανήλθε, όπως αναφέρουν δημοσιεύματα της εποχής, στα 150 άτομα. Για τους θανάτους διατάχτηκε ΕΔΕ που δεν κατέληξε ποτέ σε κάποιο αποτέλεσμα. Οι οικογένειες των νεκρών κατέθεσαν μηνύσεις αλλά κανένας από τους δολοφόνους τους δεν βρέθηκε ποτέ.
Για τα γεγονότα έγινε και συζήτηση στη Βουλή με την πλειοψηφία (δηλ. τη ΝΔ) να επιρρίπτει τις ευθύνες στους διαδηλωτές. Με λίγα λόγια δηλαδή έφταιγαν ο Κουμής και η Κανελλοπούλου που τους σκότωσαν στο ξύλο...
Από εκείνη τη συζήτηση έχει μείνει στη ιστορία η μνημειώδης φράση του τότε πρωθυπουργού, Γεωργίου Ράλλη ο οποίος υπερσπίστηκε τη στάση της αστυνομίας λέγοντας«Και ο Αρχάγγελος Μιχαήλ σπάθην κρατεί στα χέρια του για να αμυνθεί εναντίον των δαιμόνων. Δεν κρατεί άνθη».
Για το γεγονός αυτό, ο Γεώργιος Ράλλης δε βρήκε να γράψει ούτε δύο λέξεις στα πολιτικά του απομνημονεύματα. Ελπίζουμε από ντροπή και μόνο...
Γεγονότα 1985
Μιχάλης Καλτεζάς
Ο Μιχάλης Καλτεζάς δολοφονήθηκε πέντε χρόνια, στις 17 Νοεμβρίου 1985 και λίγο μετά την πορεία για την επέτειο του Πολυτεχνείου. Ο 27χρονος τότε αστυνομικός Αθανάσιος Μελίστας πυροβόλησε τον 15χρονο μαθητή στο πίσω μέρος του κεφαλιού από απόσταση 20μ. και ενώ ο έφηβος έτρεχε μαζί με άλλους διαδηλωτές προς την πλατεία Εξαρχείων. Πισώπλατος πυροβολισμός δηλαδή - κάτι που ακόμα και οι μαφιόζοι εκτελεστές θεωρούν ως ντροπιαστικό για να το κάνουν.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η πορεία ήταν ειρηνική και διαλύθηκε γρήγορα, με αρκετούς από τους συμμετέχοντες να κατευθύνονται σε ταβέρνες στα Εξάρχεια. Σε μία από αυτές σταμάτησαν για φαγητό και άνδρες των ΜΑΤ. Από το σημείο περνά μια παρέα που φαίνεται πως ειρωνεύτηκε τους αστυνομικούς. Στο σημείο άρχισαν να καταφθάνουν και άλλοι αστυνομικοί ενώ ομάδες αγνώστων τους πήραν στο κατόπι. Μια ομάδα διαδηλωτών συμπεριλαμβανομένου του Καλτεζά φέρονται να έβαλαν φωτιά με βόμβες μολότοφ στην κλούβα των ΜΑΤ στην οποία ήταν μέσα και ο Μελίστας. Οι διαδηλωτές άρχισαν αν αποχωρούν προς την Πλατεία Εξαρχείων και στη διασταύρωση των οδών Στουρνάρη και Μπόταση, ο Μελίστας πυροβόλησε πισώπλατα και σκότωσε τον Καλτεζά. Το θύμα διακομίστηκε στο Ευαγγελισμό όπου διαπιστώθηκε ο θάνατός του.
Τι έγινε μετά;
Της δολοφονίας ακολούθησε κατάληψη του παλιού Χημείου στη Σόλωνος και του Πολυτεχνείου αλλά το πρωί της 18ης Νοεμβρίου δόθηκε άδεια από την Επιτροπή Πανεπιστημιακού Ασύλου, με πρόεδρο τον πρύτανη Μιχάλη Σταθόπουλο, να μπει η Αστυνομία στο Χημείο. Συνελήφθησαν 37 άτομα τα οποία ξυλοκοπήθηκαν ενώ κάποιοι λέγεται πως κατάφεραν να διαφύγουν και να φτάσουν στην κατάληψη του Πολυτεχνείου μέσα από τους υπονόμους. Αυτή ήταν και η πρώτη άρση ασύλου από την επίσημη θεσμοθέτησή του το 1982. Τα επεισόδια στην Αθήνα συνεχίστηκαν και τις επόμενες ημέρες. Η παραιτήση του τότε υπουργού Δημοσίας Τάξεως και Εσωτερικών Μένιου Κουτσόγιωργα δεν έγινε δεκτή από τον πρωθυπουργό Ανδρέα Παπανδρέου αλλά καρατομήθηκε η ηγεσία της ΕΛΑΣ. Κάποιοι επανήλθαν αργότερα - και κανείς τους δεν "χάθηκε".
Στις 26 Νοεμβρίου του 1985 η τρομοκρατική οργάνωση «17 Νοέμβρη», σε αντίποινα για τη δολοφονία Καλτεζά, επιτέθηκε με βόμβα σε κλούβα των ΜΑΤ κοντά στο Ξενοδοχείο Κάραβελ, με αποτέλεσμα να σκοτωθεί ο αρχιφύλακας Νίκος Γεωργακόπουλος και να τραυματιστούν δεκατέσσερις συνάδελφοί του.
O Μελίστας καταδικάστηκε πρωτόδικα σε δυόμισι χρόνια φυλάκιση με αναστολή (αδιανόητο απ' όποια πλευρά και να το δει κανείς) και σε δεύτερο βαθμό αθωώθηκε στις 26 Ιανουαρίου 1990 από το Μικτό Ορκωτό Εφετείο με ψήφους 6-1. Η αθώωσή του προκάλεσε νέα σοβαρά επεισόδια με κατάληψη του Πολυτεχνείου. Ο Καλτεζάς όμως - παρά την κατάληψη και τα επεισόδια - δεν αναστήθηκε, ενώ ο Μελίστας μπορεί πλέον να πίνει τον καφέ του στα Εξάρχεια άφοβα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου