Αναρτήσεις
Το φανταζόμαστε, το κουβεντιάζαμε μεταξύ μας, κάποιοι από μας το έγραφαν ή το φώναζαν... Το κυριακάτικο ρεπορτάζ όμως της "Ελευθεροτυπίας" το παρουσίασε και στην πράξη. Τα χρήματα που δανειστήκαμε από την τρόικα, δεν τα παίρνουμε εμείς, ούτε πάνε "στην Ελλάδα". Οι δανειστές μας τα βγάζουν από την μία τσέπη και τα βάζουν στην άλλη:
Γράφει το ρεπορτάζ της εφημερίδας, εξηγώντας και το πως δημιουργήθηκε το χρηματοδοτικό κενό, το οποίο θα οδηγήσει σε νέα μέτρα ή επέκταση των παλιών που υποτίθεται να έπρεπε να "εξαφανιστούν" (βλ. εισφορά "αλληλεγγύης" - προς ποιους άραγε; προς τους δανειστές μας απ' ότι φαίνεται): "Πράγματι, από τα 212 δισ. ευρώ που έχουν δοθεί ώς σήμερα (Ιούλιος 2013) στην Ελλάδα ως δάνειο από την τρόικα, μόνο τα περίπου 18,6 δισ. (δηλαδή το 8,8%) πήγαν για την κάλυψη του πρωτογενούς ελλείμματος (μισθοί-συντάξεις κ.λπ.) και άλλα 4,9 δισ. (2,3% του ΑΕΠ) για τα ληξιπρόθεσμα κατέληξαν στην πραγματική οικονομία, δηλαδή μόλις το 11% του συνόλου.
Ομως κι αυτό ουσιαστικά το ποσοστό είναι εικονικό, αφού τα 212 δισ. της βοήθειας που έχουμε λάβει ώς σήμερα δεν αρκούν να καλύψουν τις ακαθάριστες δανειακές ανάγκες των 239 δισ. της ίδιας περιόδου, ή ακόμη και τις καθαρές δανειακές ανάγκες των 216,5 δισ. που προκύπτουν μετά την αφαίρεση της ιδιωτικής χρηματοδότησης των 22,4 δισ. (από ιδιωτικοποιήσεις και επιστροφή κερδών των κεντρικών τραπεζών) που είχε η Ελλάδα ώς σήμερα.
Θα μπορούσε, δηλαδή, κάλλιστα να ισχυριστεί κανείς πως τα πρωτογενή ελλείμματα και τα ληξιπρόθεσμα χρηματοδοτήθηκαν εξ ολοκλήρου από την ιδιωτική χρηματοδότηση (κατά τα 5/6 από την πώληση δημόσιας περιουσίας), αφού η δανειακή βοήθεια δεν επαρκούσε για το σκοπό αυτό.
Το ίδιο συμπέρασμα προκύπτει αν εξετάσουμε τι προβλέπει το πρόγραμμα προσαρμογής της ελληνικής οικονομίας (βλ. επικείμενη έκθεση Ευρωπαϊκής Επιτροπής που διέρρευσε στο Ρόιτερς) για τη συνολική διάρκεια της δανειακής σύμβασης (2010-2014): ακόμη κι αν στα 236,8 δισ., που τελικά θα έχει λάβει ως βοήθεια η Ελλάδα, προσθέσουμε τα προβλεπόμενα 25,5 δισ. της ιδιωτικής χρηματοδότησης (ιδιωτικοποιήσεις και επιστροφές κερδών), μόλις το 1,6% προβλέπεται να ωφελήσει το κράτος και την οικονομία με την ευρεία έννοια (στα ληξιπρόθεσμα προσθέτουμε τις λοιπές κυβερνητικές ανάγκες σε ρευστό). Γιατί από το σύνολο των έτσι διαθέσιμων κεφαλαίων ύψους 262,3 δισ. θα πρέπει να καλυφθεί πρωτίστως η αποπληρωμή χρεών (116,9 δισ.), το κόστος του PSI και της επαναγοράς ομολόγων (94,1 δισ.) και οι οφειλόμενοι τόκοι (47,1 δισ.).
Με άλλα λόγια ώς και το 2014 το 98,4% των χορηγηθέντων κεφαλαίων -επίσημων δανείων και ιδιωτικών χρηματοδοτήσεων- θα έχει διατεθεί για υποχρεώσεις προς τους πιστωτές. Δεδομένου ότι τα 25,5 δισ. ιδιωτικής χρηματοδότησης αναλογούν στο 9,7% των συνολικών κεφαλαίων χρηματοδότησης, γίνεται αντιληπτό πως από την επίσημη δανειακή βοήθεια δεν περισσεύει ούτε ένα ευρώ για τις ανάγκες της πραγματικής οικονομίας και των Ελλήνων πολιτών. Εξ ου και το χρηματοδοτικό κενό που παρουσιάζεται για τη διετία 2013-14.
Συγκεκριμένα, από τα 236,8 δισ. επίσημης βοήθειας που θα έχει λάβει την περίοδο 2010-2014 η Ελλάδα, τα 89,7 δισ. θα έχουν απορροφηθεί σε αποπληρωμές ομολόγων και μακροχρόνιων δανείων, τα 48,2 δισ. θα έχουν πάει στην ανακεφαλαίωση των τραπεζών, 47,1 δισ. θα έχουν πάει για πληρωμές τόκων, τα 34,6 δισ. αφορούν το κόστος του PSI, τα 18 δισ. καλύπτουν βραχυχρόνιο δανεισμό (έντοκα γραμμάτια), τα 15,8 δισ. καλύπτουν το πρωτογενές έλλειμμα και τα 11 δισ. την επαναγορά ομολόγων.
Από τα παραπάνω βασικά κονδύλια (δεν είναι όλα) παρατηρούμε πως το άθροισμα των 4 πρώτων (237,6 δισ.) υπερκαλύπτει το ποσόν της επίσημης βοήθειας, ενώ ακόμη και η ιδιωτική χρηματοδότηση των 25,5 δισ. δεν επαρκεί για να καλύψει το σύνολο των δύο υπολοίπων κονδυλίων (πρωτογενές έλλειμμα και επαναγορά χρέους)."
Τι να προσθέσει κανείς σ' αυτά; Απλώς ότι όπως έχουν τα πράγματα η Ελλάδα δεν έχει καμία ελπίδα να ξεφύγει από την μέγγενη των δανείων. Με την ακολουθούμενη πολιτική (και με δεδομένο ότι οι αποκρατικοποιήσεις δεν καλύπτουν παρά επιπλέον τόκους), δεν υπάρχει καμία δυνατότητα να υπάρξει "αλλαγή". Προς το καλύτερο δηλαδή...Γιατί προς το χειρότερο, υπάρχει ελπίδα...
Και για να μην ξεχνιόμαστε... Το ρεπορτάζ της "Ημερησίας" είναι αποκαλυπτικό. Στην άμεση κατάσχεση καταθέσεων από ειδικά διαβαθμισμένους υπαλλήλους θα προχωρά η Εφορία -με τις πρώτες κινήσεις να γίνονται εντός του έτους.Το νέο μητρώο καταθετών επιτρέπει στους εφοριακούς να γνωρίζει ανά πάσα στιγμή το ύψος των καταθέσεων και έτσι ύστερα από την έκδοση της εντολής ανοίγματος λογαρισμού οφειλέτη προς το Δημόσιο θα μπορεί με μία απλή κίνηση να εισπράττει την οφειλή από την κατάθεση. Το αν ο οφειλέτης μπορεί να ζήσει χωρίς αυτά τα χρήματα αποτελεί μάλλον μια μικρή λεπτομέρεια για τους κηφήνες του Υπουργείου Οικονομικών που έχουν πολλές φαεινές ιδέες, όλες εις βάρος μας. Πάντως, η προοπτική αυτή προκαλεί στις τράπεζες φόβους για εκροή καταθέσεων, αφού οι πολίτες που χρωστούν στο Δημόσιο ξεπερνούν τα 2,5 εκατομμύρια. Ποιός θα χρωστάει και θ' αφήσει χρήματα στην τράπεζα μετά από τέτοιες ειδήσεις;
Γράφει το ρεπορτάζ της εφημερίδας, εξηγώντας και το πως δημιουργήθηκε το χρηματοδοτικό κενό, το οποίο θα οδηγήσει σε νέα μέτρα ή επέκταση των παλιών που υποτίθεται να έπρεπε να "εξαφανιστούν" (βλ. εισφορά "αλληλεγγύης" - προς ποιους άραγε; προς τους δανειστές μας απ' ότι φαίνεται): "Πράγματι, από τα 212 δισ. ευρώ που έχουν δοθεί ώς σήμερα (Ιούλιος 2013) στην Ελλάδα ως δάνειο από την τρόικα, μόνο τα περίπου 18,6 δισ. (δηλαδή το 8,8%) πήγαν για την κάλυψη του πρωτογενούς ελλείμματος (μισθοί-συντάξεις κ.λπ.) και άλλα 4,9 δισ. (2,3% του ΑΕΠ) για τα ληξιπρόθεσμα κατέληξαν στην πραγματική οικονομία, δηλαδή μόλις το 11% του συνόλου.
Ομως κι αυτό ουσιαστικά το ποσοστό είναι εικονικό, αφού τα 212 δισ. της βοήθειας που έχουμε λάβει ώς σήμερα δεν αρκούν να καλύψουν τις ακαθάριστες δανειακές ανάγκες των 239 δισ. της ίδιας περιόδου, ή ακόμη και τις καθαρές δανειακές ανάγκες των 216,5 δισ. που προκύπτουν μετά την αφαίρεση της ιδιωτικής χρηματοδότησης των 22,4 δισ. (από ιδιωτικοποιήσεις και επιστροφή κερδών των κεντρικών τραπεζών) που είχε η Ελλάδα ώς σήμερα.
Θα μπορούσε, δηλαδή, κάλλιστα να ισχυριστεί κανείς πως τα πρωτογενή ελλείμματα και τα ληξιπρόθεσμα χρηματοδοτήθηκαν εξ ολοκλήρου από την ιδιωτική χρηματοδότηση (κατά τα 5/6 από την πώληση δημόσιας περιουσίας), αφού η δανειακή βοήθεια δεν επαρκούσε για το σκοπό αυτό.
Το ίδιο συμπέρασμα προκύπτει αν εξετάσουμε τι προβλέπει το πρόγραμμα προσαρμογής της ελληνικής οικονομίας (βλ. επικείμενη έκθεση Ευρωπαϊκής Επιτροπής που διέρρευσε στο Ρόιτερς) για τη συνολική διάρκεια της δανειακής σύμβασης (2010-2014): ακόμη κι αν στα 236,8 δισ., που τελικά θα έχει λάβει ως βοήθεια η Ελλάδα, προσθέσουμε τα προβλεπόμενα 25,5 δισ. της ιδιωτικής χρηματοδότησης (ιδιωτικοποιήσεις και επιστροφές κερδών), μόλις το 1,6% προβλέπεται να ωφελήσει το κράτος και την οικονομία με την ευρεία έννοια (στα ληξιπρόθεσμα προσθέτουμε τις λοιπές κυβερνητικές ανάγκες σε ρευστό). Γιατί από το σύνολο των έτσι διαθέσιμων κεφαλαίων ύψους 262,3 δισ. θα πρέπει να καλυφθεί πρωτίστως η αποπληρωμή χρεών (116,9 δισ.), το κόστος του PSI και της επαναγοράς ομολόγων (94,1 δισ.) και οι οφειλόμενοι τόκοι (47,1 δισ.).
Με άλλα λόγια ώς και το 2014 το 98,4% των χορηγηθέντων κεφαλαίων -επίσημων δανείων και ιδιωτικών χρηματοδοτήσεων- θα έχει διατεθεί για υποχρεώσεις προς τους πιστωτές. Δεδομένου ότι τα 25,5 δισ. ιδιωτικής χρηματοδότησης αναλογούν στο 9,7% των συνολικών κεφαλαίων χρηματοδότησης, γίνεται αντιληπτό πως από την επίσημη δανειακή βοήθεια δεν περισσεύει ούτε ένα ευρώ για τις ανάγκες της πραγματικής οικονομίας και των Ελλήνων πολιτών. Εξ ου και το χρηματοδοτικό κενό που παρουσιάζεται για τη διετία 2013-14.
Συγκεκριμένα, από τα 236,8 δισ. επίσημης βοήθειας που θα έχει λάβει την περίοδο 2010-2014 η Ελλάδα, τα 89,7 δισ. θα έχουν απορροφηθεί σε αποπληρωμές ομολόγων και μακροχρόνιων δανείων, τα 48,2 δισ. θα έχουν πάει στην ανακεφαλαίωση των τραπεζών, 47,1 δισ. θα έχουν πάει για πληρωμές τόκων, τα 34,6 δισ. αφορούν το κόστος του PSI, τα 18 δισ. καλύπτουν βραχυχρόνιο δανεισμό (έντοκα γραμμάτια), τα 15,8 δισ. καλύπτουν το πρωτογενές έλλειμμα και τα 11 δισ. την επαναγορά ομολόγων.
Από τα παραπάνω βασικά κονδύλια (δεν είναι όλα) παρατηρούμε πως το άθροισμα των 4 πρώτων (237,6 δισ.) υπερκαλύπτει το ποσόν της επίσημης βοήθειας, ενώ ακόμη και η ιδιωτική χρηματοδότηση των 25,5 δισ. δεν επαρκεί για να καλύψει το σύνολο των δύο υπολοίπων κονδυλίων (πρωτογενές έλλειμμα και επαναγορά χρέους)."
Τι να προσθέσει κανείς σ' αυτά; Απλώς ότι όπως έχουν τα πράγματα η Ελλάδα δεν έχει καμία ελπίδα να ξεφύγει από την μέγγενη των δανείων. Με την ακολουθούμενη πολιτική (και με δεδομένο ότι οι αποκρατικοποιήσεις δεν καλύπτουν παρά επιπλέον τόκους), δεν υπάρχει καμία δυνατότητα να υπάρξει "αλλαγή". Προς το καλύτερο δηλαδή...Γιατί προς το χειρότερο, υπάρχει ελπίδα...
Και για να μην ξεχνιόμαστε... Το ρεπορτάζ της "Ημερησίας" είναι αποκαλυπτικό. Στην άμεση κατάσχεση καταθέσεων από ειδικά διαβαθμισμένους υπαλλήλους θα προχωρά η Εφορία -με τις πρώτες κινήσεις να γίνονται εντός του έτους.Το νέο μητρώο καταθετών επιτρέπει στους εφοριακούς να γνωρίζει ανά πάσα στιγμή το ύψος των καταθέσεων και έτσι ύστερα από την έκδοση της εντολής ανοίγματος λογαρισμού οφειλέτη προς το Δημόσιο θα μπορεί με μία απλή κίνηση να εισπράττει την οφειλή από την κατάθεση. Το αν ο οφειλέτης μπορεί να ζήσει χωρίς αυτά τα χρήματα αποτελεί μάλλον μια μικρή λεπτομέρεια για τους κηφήνες του Υπουργείου Οικονομικών που έχουν πολλές φαεινές ιδέες, όλες εις βάρος μας. Πάντως, η προοπτική αυτή προκαλεί στις τράπεζες φόβους για εκροή καταθέσεων, αφού οι πολίτες που χρωστούν στο Δημόσιο ξεπερνούν τα 2,5 εκατομμύρια. Ποιός θα χρωστάει και θ' αφήσει χρήματα στην τράπεζα μετά από τέτοιες ειδήσεις;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου