Αναρτήσεις
Είδηση (μετά σχολίου): Την ώρα που η ΕΚΤ (σε μια ένδειξη "αλληλλεγύης" προς την χώρα μας προφανώς) προχωρούσε σε ανταλλαγή ομολόγων της Ελλάδας με νέα υπό τους ίδιους όρους (ώστε να μην υποστεί κούρεμα και κοινώς "να κονομήσει" αφού τ' αγόρασε σε τιμή χαμηλότερη της ονομαστικής), φαγωμάρα επικρατεί μεταξύ των μικρομεσαίων και των μεγάλων επιχειρήσεων της χώρας μας.
Πιο συγκεκριμένα, ο Δ. Δασκαλόπουλος του ΣΕΒ και ο Κ. Μίχαλος του ΕΒΕΑ αντιπαρατέθηκαν δημοσίως με αφορμή τη μνημονιακή διάταξη σύμφωνα με την οποία πρέπει να καταργηθούν οι συνδρομές των επιχειρήσεων στα επιμελητήρια.
Το ποσό δεν είναι μεγάλο για τις επιχειρήσεις, αλλά είναι καθοριστικό για την επιβίωση των επιμελητηρίων. Κάθε ομόρρυθμη εταιρεία πληρώνει 50 ευρώ ετησίως και κάθε Α.Ε. 450 ευρώ. Ο κ. Μίχαλος καταλογίζει στον κ. Δασκαλόπουλο ότι μεθόδευσε παρασκηνιακά την κατάργηση των συνδρομών, εξέλιξη που θα οδηγήσει τα επιμελητήρια στη διάλυση. Ο πρόεδρος του ΣΕΒ προσποιείται ότι δεν έχει καμία ανάμειξη. Ωστόσο, από τον Νοέμβριο του 2010 ο ΣΕΒ σε μελέτη του υπό τον τίτλο "Επιχειρηματικότητα χωρίς εμπόδια" θεωρεί ως πηγή εμποδίων "την παρεμβολή επιμελητηρίων και επαγγελματικών συνδέσμων κυρίως για είσπραξη μη ανταποδοτικών αμοιβών ή υποχρεωτική χρήση των υπηρεσιών τους" (θυμηθείτε την σχετική μας ανάρτηση εδώ, η οποία καταδεικνύει κιόλας πόσο προνομιακός συνομιλητής της τρόικας είναι ο ΣΕΒ).
Δεν είναι η πρώτη φορά που επαγγελματικοί φορείς, όπως η Ένωση Εμπόρων και η ΓΣΕΒΕΕ, έχουν καταγγείλει τους "κουκουλοφόρους" οι οποίοι πήγαιναν στις Βρυξέλλες και υποδείκνυαν στην τρόικα μέτρα εις βάρος των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και των μισθωτών. Ο κ. Κορκίδης (έμποροι) και ο κ. Ασημακόπουλος (ΓΣΕΒΕΕ) είχαν φωτογραφίσει τον ΣΕΒ και τον Σύνδεσμο των Μεγαλοξενοδόχων ότι κρύβονται κάτω από τις "κουκούλες".
Ο πρόεδρος του ΣΕΒ ολοένα και περισσότερο παρεμβαίνει στην πολιτική ζωή του τόπου, προκαλώντας δυσαρέσκειες ή και δηλητηριώδη σχόλια ακόμη και επιχειρηματιών. Προ μηνός, είχε παραιτηθεί για λίγες ώρες, αλλά η σχετική ανακοίνωση στο site του ΣΕΒ αποδόθηκε τελικώς σε λάθος. Χαρακτηριστική περίπτωση αυτού που είχε αποκληθεί "νέα τζάκια" επιχειρηματιών της πρώτης περιόδου του ΠΑΣΟΚ, ο κ. Δασκαλόπουλος μόλις και κρύβει τις πολιτικές φιλοδοξίες του, έτοιμος να συμπράξει σε κινήσεις άλλων "αρίστων" για τη "σωτηρία της πατρίδας".
Αρίστων; Ο ορισμός είναι αρκετά υποκειμενικός. Ο πρόεδρος των βιομηχάνων έχει σπεύσει να πουλήσει τη βιομηχανία του. Βέβαια, δεν είναι ο πρώτος ο οποίος, ως πρώην βιομήχανος, επιχειρεί μια δεύτερη καριέρα ως πολιτικός, με πρόσφατο διδάξαντα τον κ. Μάνο. Ο πρόεδρος του ΣΕΒ, λοιπόν, διεκδικεί για τον εαυτό του τον τίτλο του "αρίστου" με την έννοια ότι πρόλαβε και ρευστοποίησε την περιουσία του. Πιθανόν μάλιστα να ακολούθησε το παράδειγμα άλλων βιομηχάνων και να έχει αποταμιεύσει τα χρήματά του σε τράπεζες του εξωτερικού. Οι κακές γλώσσες υπενθυμίζουν ότι ο κ. Δασκαλόπουλος με μεγάλη ευκολία είχε ανακινήσει θέμα δραχμής ήδη από την περασμένη άνοιξη.
Πίσω από την αντιπαράθεση μπορεί κανείς να διακρίνει αποκλίσεις στοχεύσεων ανάμεσα στον ΣΕΒ και τα επιμελητήρια. Στον ΣΕΒ συσπειρώνονται οι μεγάλες επιχειρήσεις (όχι μόνο οι βιομηχανίες, που έχουν καταστεί είδος εν ανεπαρκεία στη χώρα μας, αλλά και οι τράπεζες, ακόμη και οι επιχειρήσεις media) που αναζητούν την προοπτική της ανασυγκρότησής τους ως πρωταθλητές του Μνημονίου, έτοιμες να προσποριστούν οφέλη από την καταρράκωση των μισθών, τα κοινοτικά προγράμματα και την εξαγορά τους από μεγάλες ξένες επιχειρήσεις. Γι' αυτό ο ΣΕΒ με επιμονή προπαγανδίζει τα περί "διαρθρωτικών αλλαγών" που προωθεί η τρόικα.
Το ΕΒΕΑ, όπως και τα άλλα επιμελητήρια, εκπροσωπεί τον μεγάλο όγκο των επιχειρήσεων της χώρας, που στενάζουν από τη μνημονιακή πολιτική. Ο κ. Μίχαλος, με θητεία στο υπουργείο Οικονομίας επί κυβερνήσεως Καραμανλή, αν και ξεκίνησε συγκαταβατικά έναντι της τρόικας, αναγκάζεται τώρα να παραδεχτεί τα αδιέξοδα και μιλάει για την κρίση που μαστίζει τη "μεσαία τάξη". Συνεπώς, κλιμακώνει την κριτική του, εν όψει μάλιστα των εκλογών στην Κεντρική Ένωση Επιμελητηρίων Ελλάδας.
Και για να μην ξεχνιόμαστε... Όμηροι του ΕΣΥ αποδεικνύεται ότι είναι οι Έλληνες ασθενείς με καρκίνο. Απαρχαιωμένα ακτινοθεραπευτικά μηχανήματα, πολύμηνες αναμονές για διάγνωση, θεραπεία και επανέλεγχο, ακτινοβολία με ωράριο… ελληνικού δημοσίου, δηλαδή μόνο πρωινές ώρες και μόνο πέντε ημέρες την εβδομάδα, υπερ-συγκέντρωση του εξοπλισμού σε τέσσερα – πέντε αστικά κέντρα της επικράτειας: αυτά αποτελούν τα εμπόδια που καλείται να υπερβεί ο Έλληνας καρκινοπαθής εντός του συστήματος δημόσιας υγείας, και εξαιτίας των οποίων πορεύεται πια ολοένα με μεγαλύτερη συχνότητα στον… μονόδρομο του ιδιωτικού τομέα υγείας.
Τα στοιχεία μελέτης που εκπόνησε ο αντιπρόεδρος της Ελληνικής Εταιρίας Ακτινοθεραπευτικής Ογκολογίας, κ. Γιώργος Πισσάκας, σε συνεργασία με τον εμπειρογνώμονα Ιατρικής Τεχνολογίας κ. Χρήστο Καζάση, σκιαγραφούν με τα πιο μελανά χρώματα το τοπίο του ΕΣΥ σε ό,τι αφορά στην αντιμετώπιση του καρκίνου. Κάθε χρόνο εκτιμάται ότι περί τα 30.000 ;άτομα εκδηλώνουν καρκίνο. Σημειωτέον ότι πρόκειται για εκτιμήσεις των ειδικών, καθώς η Ελλάδα είναι μία από τις λίγες ευρωπαϊκές χώρες που δεν διαθέτει εθνικό αρχείο νεοπλασιών. Οι ερευνητές εκτιμούν ότι περί τους 28.500 ασθενείς χρειάζονται ακτινοθεραπεία. Ωστόσο, τελικά στη συγκεκριμένη θεραπεία υποβάλλονται 22.000 ασθενείς. Οι ειδικοί θεωρούν ότι οι αυτοί οι 6.500 ασθενείς χάνονται στο λαβύρινθο της αναμονής στο ΕΣΥ –ενώ θα έπρεπε να υποβληθούν στη σωτήρια ακτινοθεραπεία, αυτό δεν γίνεται λόγω των πολύμηνων αναμονών.
Ο παλαιός και ξεπερασμένος εξοπλισμός του ΕΣΥ αποτελεί μεγάλη πληγή του συστήματος δημόσιας υγείας σε ό,τι αφορά στον καρκίνο. Άλλωστε οι συντάκτες της μελέτης επισημαίνουν την αναγκαιότητα της αναβάθμισης του ακτινοθεραπευτικού εξοπλισμού, με άμεση αγορά 7 γραμμικών επιταχυντών στα δημόσια νοσοκομεία. Σήμερα το ΕΣΥ διαθέτει 24 γραμμικούς επιταχυντές καθώς και 8 μονάδες κοβαλτίου. Το 71% αυτών είναι ηλικίας άνω των 10 χρόνων. Στην πράξη αυτό σημαίνει ότι ελάχιστα μηχανήματα του ΕΣΥ παρέχουν σύγχρονη και αποτελεσματική θεραπεία –η έλλειψη της τεχνολογίας αναγκάζει τα νοσοκομεία του ΕΣΥ να εφαρμόζουν απλά θεραπευτικά προγράμματα, διαπιστώνουν οι ειδικοί. Επιπλέον, απαιτούνται τουλάχιστον άλλα 18 μηχανήματα για να καλύψουν τις ανάγκες των ασθενών. Ο ιδιωτικός τομέας διαθέτει όλες τις σύγχρονες τεχνικές θεραπείας και προσφέρει ακτινοθεραπεία σε 5.500 ασθενείς τον χρόνο με 13 μηχανήματα. Είναι χαρακτηριστικό ότι στερεοτακτική ακτινοθεραπεία, που θεωρείται η πλέον εξελιγμένη για τη νόσο, γίνεται μόνο στον ιδιωτικό τομέα. Τα ασφαλιστικά ταμεία κατέβαλλαν το έτος 2010 σε 2 ιδιωτικά θεραπευτήρια με τον συγκεκριμένο εξοπλισμό σχεδόν 6 εκατ. ευρώ για την κάλυψη ασθενών.
Η θεραπεία των καρκινοπαθών γίνεται στο ΕΣΥ με ένα και μόνο κριτήριο: κατά πόσο μπορεί να ενταχθεί στο ωράριο λειτουργίας των ακτινοθεραπευτικών τμημάτων στα δημόσια νοσοκομεία. Εάν δεν μπορεί να συμβεί αυτό, τότε απλώς δεν γίνεται, μετατίθεται χρονικά όσο χρειαστεί, ακόμη κι αν αυτό σημαίνει ότι μπορεί να επιδεινωθεί η κατάσταση του ασθενή. Το ωράριο λειτουργίας των τμημάτων Ακτινοθεραπείας είναι 6-6,5 ώρες την ημέρα, 5 ημέρες την εβδομάδα και 264 ημέρες τον χρόνο. Ωστόσο, το περιθώριο που υπάρχει έστω και με αυτά τα μηχανήματα είναι μεγάλο. «Αν το ωράριο λειτουργίας παρατεινόταν 3,5 ώρες καθημερινά για όλα τα μηχανήματα του ΕΣΥ, τότε θα αυξάνονταν κατά 71.050 οι θεραπευτικές συνεδρίες τον χρόνο» προτείνουν οι συντάκτες της μελέτης. Με βάση την κατανομή των ακτινοθεραπευτικών μηχανημάτων στην ελληνική επικράτεια, καρκινοπαθείς προβλέπεται να υπάρχουν μόνο στην Αττική και τη Θεσσαλονίκη, αφού σε αυτές τις δύο περιοχές είναι συγκεντρωμένο το 89,9% των ογκολογικών κρεβατιών της χώρας και το 74,6% των κλινών για χημειοθεραπείες! Επιπλέον, Αθήνα και Θεσσαλονίκη διαθέτουν τα 11 από τα 8 ακτινοθεραπευτικά μηχανήματα του ΕΣΥ. Δραματικό έλλειμμα στην ογκολογική περίθαλψη των πολιτών καταγράφεται στη Θράκη, τη Δυτική Μακεδονία, τη Στερεά Ελλάδα και τη νησιωτική χώρα.
Πηγές ειδήσεων: "Πρώτο Θέμα", "Αυγή"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου