Αναρτήσεις
Είδηση: Τρία σενάρια εθελουσίων αποχωρήσεων επεξεργάζεται η κυβέρνηση ως «σχέδιο Β» σε περίπτωση που η μείωση του αριθμού των δημοσίων υπαλλήλων από συνταξιοδοτήσεις δεν «αγγίξει» τις 150.000 μέχρι το 2014, όπως έχει υπολογιστεί.
Οι εθελούσιες αποχωρήσεις θα αξιοποιηθούν όπου είναι εφικτό προκειμένου να αποφευχθούν οι απολύσεις, όπως αναφέρουν κυβερνητικοί παράγοντες. Μεταξύ των προτάσεων που εξετάζονται σε διάφορες εκδοχές και συνδυασμούς, είναι η εθελούσια αποχώρηση, η πενταετής άδεια άνευ αποδοχών και η εργασιακή εφεδρεία. Όπως επεσήμανε ο πρωθυπουργός, Γ. Παπανδρέου, στην πρόσφατη ομιλία του στο συνέδριο του «Economist», τα επόμενα τρία χρόνια οι υπάλληλοι του ?η?οσίου θα μειωθούν κατά 150.000.Ο υπουργός Εσωτερικών, Γ. Ραγκούσης, έχει δηλώσει στο παρελθόν ότι το 2010 αποχώρησαν 53.000 υπάλληλοι και αναμένεται να διατηρηθούν οι ίδιοι ρυθμοί και το 2011, αφού μόνο το πρώτο τρίμηνο έχουν αιτηθεί να συνταξιοδοτηθούν περίπου 7.000 εργαζόμενοι.
Κυβερνητικοί κύκλοι αναφέρουν ότι το ενδεχόμενο των εθελουσίων αποχωρήσεων θα ενεργοποιηθεί μόνο σε περίπτωση που δεν έχει συμπληρωθεί ο αριθμός των 150.000 συνταξιοδοτήσεων, θέσεις που στη συντριπτική τους πλειοψηφία δεν θα αντικατασταθούν.
Στελέχη της ΑΔΕΔΥ αναφέρουν ότι με βάση μελέτες που έχει στη διάθεσή της η συνομοσπονδία των δημοσίων υπαλλήλων, τα επόμενα τρία χρόνια ο αριθμός των αποχωρήσεων μπορεί να ξεπεράσει και τις 150.000, αφού αποχωρεί από την ενεργό δράση μία «γενιά» δημοσίων υπαλλήλων που προσλήφθηκε στις αρχές της δεκαετίας του '80.
Η κυβέρνηση εξετάζει τρία εναλλακτικά σενάρια εθελούσιων αποχωρήσεων για το πλεονάζον προσωπικό φορέων του ευρύτερου δημόσιου τομέα που θα ιδιωτικοποιηθούν, θα καταργηθούν ή θα συγχωνευθούν και δεν θα έχουν τη δυνατότητα μετάταξης στον στενό δημόσιο τομέα:
1. Το πρόγραμμα εθελουσίας εξόδου, με την παροχή οικονομικών κινήτρων, κρίνεται ιδιαίτερα κοστοβόρο αφού αναμένεται να επιβαρύνει σημαντικά τον κρατικό προϋπολογισμό, αν πρόκειται για μεγάλο αριθμό εργαζομένων. Από το μέτρο θα ωφεληθούν κυρίως υπάλληλοι που έχουν κριθεί ως πλεονάζον προσωπικό, και θέλουν 5-7 χρόνια για να συνταξιοδοτηθούν. Αν συνδυαστεί με πρόωρη συνταξιοδότηση υπαλλήλων, θα δοθεί ιδιαίτερη βαρύτητα στον παράγοντα της ηλικίας των εργαζομένων εάν πρόκειται για μικρό αριθμό αφού η κυβέρνηση δεν θέλει να δημιουργηθεί η εντύπωση ότι οδηγεί σε εργασιακή «αποστρατεία» εργαζομένους π.χ. 50 ή 55 ετών, σε μια περίοδο που εφαρμόζεται η αύξηση των συνταξιοδοτικών ορίων, σε όλη την Ευρώπη.
2. Το επικρατέστερο σενάριο είναι να συμπεριληφθεί στο ενιαίο μισθολόγιο διάταξη με την οποίοι οι δημόσιοι υπάλληλοι θα έχουν τη δυνατότητα να παίρνουν άδειες πενταετούς διάρκειας άνευ αποδοχών και παράλληλα να μπορούν να απασχοληθούν στον ιδιωτικό τομέα, διαθέτοντας το δικαίωμα να επιστρέψουν στην εργασία τους μετά την πάροδο των πέντε ετών. Το μέτρο της πενταετούς άδειας άνευ αποδοχών ισχύει για τους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Κυβερνητικά στελέχη αναφέρουν ότι με αυτόν τον τρόπο θα δοθεί η δυνατότητα σε δημοσίους υπαλλήλους να δημιουργήσουν μικρές επιχειρήσεις ή να εργαστούν στον ιδιωτικό τομέα «ελαφρύνοντας» έτσι τον κρατικό προϋπολογισμό. Εάν παράλληλα οι άδειες αυτού του τύπου καταμετρηθούν στις αποχωρήσεις με τη συγκατάθεση της τρόικας τότε θα υπάρχει όφελος για την κυβέρνηση αφού θα αυξηθεί παράλληλα ο αριθμός των πρωτοδιόριστων για το επόμενο έτος. Εκφράζονται φόβοι ότι λόγω ύφεσης δεν υπάρχουν θέσεις στον ιδιωτικό τομέα που θα μπορούσαν να απορροφήσουν σημαντικό αριθμό δημοσίων υπαλλήλων, εκτός από μικρό αριθμό εξειδικευμένου προσωπικού που όμως είναι απαραίτητος για τις υπηρεσίες του Δημοσίου. Εκτιμάται ότι υπάλληλοι που θα αξιοποιούσαν το συγκεκριμένο μέτρο δεν θα ξεπερνούσαν τους 2.000.
3. κυβέρνηση εξετάζει και το ενδεχόμενο εφαρμογής του προγράμματος εργασιακής «εφεδρείας» για υπαλλήλους που θέλουν πέντε χρόνια να συνταξιοδοτηθούν: θα απομακρυνθούν από τη θέση τους λαμβάνοντας το 70% των μηνιαίων αποδοχών μέχρι να βγουν στη σύνταξη. Το κόμμα της ΝΔ αντιπρότεινε πριν από δύο ημέρες το μέτρο της τριετούς «μισθωτής εργασιακής εφεδρείας», όπου οι υπάλληλοι όλων των κατηγοριών θα πληρώνονται μόνο τον βασικό μισθό προσφέροντας τις υπηρεσίες τους όποτε και όπου κληθούν.
Στα όλα παραπάνω πρέπει να προστεθεί ένα πρόγραμμα εθελουσίας κυρίως πτυχιούχων και υψηλόβαθμων, οι οποίοι έχουν και τις υψηλότερες απολαβές, πάνω από 1.800 ευρώ το μήνα. Η εθελουσία θα προβλέπει την οικειοθελή αποχώρηση από το δημόσιο τομέα με την ευθύνη του κράτους να καλύπτει εργατικές και εργοδοτικές εισφορές συν τις καλύψεις για τα επικουρικά και το Ταμείο Πρόνοιας, ακολούθως ο απομακρυνθείς υπάλληλος θα μπορεί να πάρει τη σύνταξή του -είτε ολόκληρη με 25ετία ή στο 58ο έτος της ηλικίας του, είτε μειωμένη στο 56ο έτος-, με τη συμπλήρωση δηλαδή κατά περίπτωση των προβλεπόμενων ορίων ηλικίας. Το πρόγραμμα εθελουσίας εξόδου θεωρείται χαμηλού κόστους, καθώς περιλαμβάνει μόνο τις ασφαλιστικές εισφορές και απευθύνεται κυρίως σε δημόσιους υπαλλήλους που ασκούν παράλληλη δραστηριότητα (μηχανικοί, οικονομολόγοι, κτηνίατροι, γεωπόνοι, γιατροί κ.λπ. οι οποίοι μπορούν να ασκήσουν ένα ελεύθερο επάγγελμα, ενώ το Δημόσιο προσφέρει τη σιγουριά της ασφαλιστικής κάλυψης, υγειονομική περίθαλψη και μελλοντική σύνταξη).
Αμέσως μετά την επικύρωση του μεσοπρόθεσμου προγράμματος, στις αρχές Ιουλίου δηλαδή, ο πρωθυπουργός σχεδιάζει έναν ευρείας έκτασης ανασχηματισμό με τη συγκρότηση ενός κλειστού πυρήνα υπουργών για τον καλύτερο κυβερνητικό συντονισμό. Κάτι που συνεπάγεται τη μείωση του αριθμού των μελών του υπουργικού συμβουλίου ακόμη και στο ήμισυ με το φιλόδοξο στόχο για ένα λειτουργικό κυβερνητικό σχήμα.
Σχόλιο: Στην πραγματικότητα και με βάσεις τις εκθέσεις που χρηματοδότησε η κυβέρνηση (διαβάστε την εδώ), το ανθρώπινο δυναμικό που απασχολείται στο Δημόσιο τομέα δεν είναι μεγαλύτερο απ' αυτό άλλων χωρών (αναλογικά με τον πληθυσμό της χώρας μας), και μάλιστα αν λάβει κανείς υπόψιν ότι σ' αυτό υπολογίζονται Σώματα Ασφαλείας, νοσοκομειακό προσωπικό και δάσκαλοι (που δεν υπολογίζονται σε άλλες χώρες - π.χ. Γερμανία, Μ.Βρετανία) είναι αναλογικά μικρότερο. Απλά (όπως συμβαίνει σε τόσους και τόσους τομείς της χώρας μας) είναι κακά κατανεμημένο.
Όπως και να έχει όμως η τρόικα θέλει μειώσεις: Ευτυχώς η συνταγματική κατοχύρωση της μονιμότητας και η πιθανή κοινωνική έκρηξη βάζουν φραγμούς, τους οποίους προσπαθεί να υπερπηδήσει η κυβέρνηση με τις "μεταθέσεις εργαζομένων" μεταξύ ιδιωτικού και Δημοσίου (διαβάστε το εδώ), τις απολύσεις από τον ευρύτερο Δημόσιο τομέα μέσω ΑΣΕΠ (λεπτομέρειες εδώ), τις αλλαγές στο καθεστώς των δημοσίων υπαλλήλων και τα μέτρα που παραθέτονται στο ρεπορτάζ. Απ' όλα αυτά, το μόνο που πιθανότατα να έχει κάποιο αποτέλεσμα είναι η εθελουσία έξοδος: Αυτή όμως θα κοστίσει και θα δημιουργήσει μια μεγάλη ομάδα νέων σε ηλικία συνταξιούχων (την τελευταία πιθανότατα στην νεότερη ιστορία του ελληνικού κράτους), πράγμα που δε θέλει κανείς να συμβεί - ενώ θα δημιουργήσει κι ένα κενό και έλλειψη εξιδικευμένου προσωπικού στις υπηρεσίες που δύσκολα θα καλυφθεί, δημιουργώντας άλλου είδους προβλήματα. Αφήστε που στις παρούσες συνθήκες και οι υπάλληλοι που θα μπορούσαν υπό άλλες συνθήκες να κάνουν ένα προσοδοφόρο ελεύθερο επάγγελμα αποκλείεται να "βγουν έξω" δεδομένου ότι οι συνθήκες δεν ευνοούν "ελεύθερες" επαγγελματικές δραστηριότητες.
Το μέλλον θα δείξει...
Είδηση 2η: Σύμφωνα με πληροφορίες, η τρόικα ζητεί να μπει φρένο στις ελληνικές τράπεζες, οι οποίες απορροφούσαν τη μερίδα του λέοντος στις δημοπρασίες των εντόκων, επιτρέποντας έτσι στο Δημόσιο να εκδίδει πολύ περισσότερους τίτλους απ' αυτούς που χρειάζονταν κάθε φορά για να καλύπτει έτσι τις τρύπες του προϋπολογισμού.Οι ελεγκτές της τρόικας διαπίστωσαν έκπληκτοι ότι στις παλαιότερες δημοπρασίες εντόκων από την αρχή του χρόνου οι ελληνικές τράπεζες απορροφούσαν τη μερίδα του λέοντος. Περίπου το 70% των εντόκων που διέθετε το Δημόσιο κατέληγε στα χαρτοφυλάκια των ελληνικών τραπεζών, ενώ η συμμετοχή των ξένων ήταν της τάξης του 30% με 35% κάθε φορά.
Η αυξημένη συμμετοχή των ελληνικών τραπεζών έδινε στην ουσία τη δυνατότητα στο Δημόσιο να δανείζεται περισσότερα απ' αυτά που χρειάζονταν για την αναχρηματοδότηση του βραχυχρόνιου χρέους.
Οι ελεγκτές της τρόικας καταλόγισαν ευθύνη και στις διοικήσεις των τραπεζών, οι οποίες, σύμφωνα με την «ετυμηγορία» τους, «βάζουν πλάτη στην κυβέρνηση» ενισχύοντας τη δημιουργία ενός κλίματος «χαλαρότητας» στην εφαρμογή των όρων του Μνημονίου. Παράλληλα η μεθόδευση αυτή επιτρέπει στο υπουργείο Οικονομικών να καλύπτει τις υπερβάσεις στο έλλειμμα χωρίς να λαμβάνονται τα αναγκαία διορθωτικά μέτρα. Βέβαια, η υπέρβαση του ελλείμματος κατά 2%, στο 9,5% από 7,4%, που προβλέπει για φέτος η Eurostat δεν είναι δυνατόν να καλυφθεί με τέτοιου είδους «εξυπηρετήσεις» από τις εγχώριες τράπεζες.
Σχόλιο: Έχουμε αναφερθεί στο παρελθόν (διαβάστε εδώ) για την πρακτική των ελληνικών τραπεζών να χρησιμοποιούν τις "διευκολύνσεις" του Ελληνικού Δημοσίου, για ν' αγοράζουν μετά ομόλογά του, κερδίζοντας 3,5-4,5% τόκο σε διάστημα λίγων μηνών. Αυτή η πρακτική καταρχήν βολεύει τις τράπεζες, αφού κερδίζουν εύκολα και άκοπα χρήματα, ενώ από την άλλη χρησιμοποιείται από την κυβέρνηση για να καλύψει "άμεσες" λειτουργικές ανάγκες του, χρησιμοποιώντας τις "διεθνείς" αγορές - σε θεωρητικό επίπεδο. Αυτό συμβαίνει χρόνια (και προ κρίσης), αλλά η τρόικα (η οποία προφανώς και γνώριζε αυτές τις πρακτικές) αποφάσισε εσχάτως να το σταματήσει, εφαρμόζοντας το σχέδιο "στραγγαλισμού" της χώρας σπρώχνοντας την ατζέντα που έχει (πλήρης απορρύθμιση εργασιακών δικαιωμάτων, ξεπούλημα της Δημόσιας περιουσίας κ.ο.κ.) προς την άμεση πραγματοποίηση. Βέβαια στην πραγματικότητα δεν έχει δικαίωμα παρέμβασης στο πως λειτουργούν οι τράπεζες (δείτε εδώ το κείμενο της συμφωνίας), ούτε πως χρησιμοποιούν τα χρήματά τους. Αλλά δεν αποκλείεται να πείσει την κυβέρνηση για κάτι τέτοιο, πράγμα που θα δυσκολέψει ακόμα περισσότερο την κάλυψη της "οικονομικής τρύπας" που υπάρχει. Θα είναι ένα ακόμα δείγμα του ρόλου που παίζει το κράτος στο να έρθουμε ένα βήμα πριν την καταστροφή (θυμηθείτε την εμπλοκή της ΤτΕ στα κερδοσκοπικά παιχνίδια), δημιουργώντας την "ανάγκη" για νέα δάνεια και μνημόνια. Και βέβαια να πούμε ότι αν είχε δημιουργηθεί Τράπεζα Ειδικού Σκοπού (όπως έχουν κάνει άλλες χώρες π.χ. η Γερμανία - διαβάστε αναλυτικά εδώ) ή αν χρησιμοποιούσαμε το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων γι' αυτό το λόγο, τα πράγματα θα ήταν πιο εύκολα.
Και για να μην ξεχνιόμαστε... Αναφερθήκαμε πρόσφατα στο σχέδιο δράσης για το κέντρο της Αθήνας. Το χαρακτηρίσαμε λανθασμένο και ημιτελές (συνέχεια του "κλίματος" που δημιουργήθηκε μετά τα γεγονότα στο μέγαρο Υπατία) αφού συν τοις άλλοις, περιορίζεται σε ένα μικρό κομμάτι του ιστορικού κέντρου (την περιοχή Γεράνι), αφήνοντας τις περισσότερες από τις "προβληματικές" περιοχές. Ο κύκλος όμως της βίας στην Ελλάδα του σήμερα δεν περιορίζεται στο ιστορικό κέντρο και ούτε από τους μετανάστες: Η αστυνομία δίνει τα ρέστα της και σ' αυτόν τον τομέα (θυμηθείτε εδώ τα συμβαίνοντα στην Κερατέα). Μια γενική θεώρηση των τεκταινομένων με αναφορές στα πρόσφατα γεγονότα στις απεργιακές κινητοποιήσεις, τις δολοφονικές επιθέσεις και τις ληστείες, "μεταφερθείτε" εδώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου