Για τον ΟΠΑΠ του Μελισσανίδη ρε γαμώτο!!!

Η αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ έσπασε πραγματικά όλα τα ρεκόρ. Ρεκόρ ξεδιαντροπιάς, κοροϊδίας και δουλέματος. "Μην είστε τόσο σκληροί" θα πουν ορισμένοι. "Εύκολο να κάνεις κριτική όταν δεν είσαι στην εξουσία" θα πουν άλλοι. "Προσπάθησε αλλά έχασε", θα πουν κάποιοι τρίτοι.

Η αλήθεια σε τέτοιες περιπτώσεις βρίσκεται κάπου αλλού. Ο ΣΥΡΙΖΑ του κυρίου Τσίπρα όντως έκανε μια δυνατή προσπάθεια, αλλά αυτή ήταν χωρίς σχέδιο. Βασίστηκε στους "Κρητικούς" του (Βαρουφάκης, Σταθάκης, Δραγασάκης) και στην πέριξ αυτών παρέα (Τσακαλώτος, Μηλιός) για να φτιάξει ένα πρόγραμμα το οποίο στηριζόταν στη βασική προϋπόθεση ότι "όλα θα πάνε καλά". Όταν αυτά δεν πήγαν (και ενώ ο Μηλιός είχε ήδη αποχωρήσει), σήκωσε ψηλά τα χέρια και τα παρέδωσε όλα.

Όλα σε όλους. Και καλά στους δανειστές δεν μπορούσε να πει όχι. Αλλά η ξεφτίλα είναι ότι υπέκυψε και στην εγχώρια διαπλοκή. Και το έκανε με τρόπο ξεδιάντροπο, χωρίς να δώσει λογαριασμό όχι μόνο στη συνείδησή του αλλά και στους εκατοντάδες χιλιάδες ψηφοφόρους του, που πίστεψαν ότι θα έφερναν την αλλαγή.

Τρανό παράδειγμα η υπόθεση του Μελισσανίδη. Ποιος αλήθεια δε θυμάται την "Αυγή" δια χειρός Αναδρανιστάκη να περνάει γενεές δεκατέσσερις τον Δημήτρη Μελισσανίδη (το εξαιρετικό του άρθρο μπορείτε να το βρείτε εδώ) με αφορμή την εμπλοκή του στην ιδιωτικοποίηση του ΟΠΑΠ; Ποιος δε θυμάται τον ΣΥΡΙΖΑ να εξαπολύει μύδρους για την ιδιωτικοποίηση μιας εταιρείας που έφερνε έσοδα στα κρατικά ταμεία, ιδιωτικοποιήθηκε έναντι πινακίου φακής, και τις δηλώσεις νυν υπουργών στην τότε Βουλή για επανεξέταση της σύμβασης "μόλις ο ΣΥΡΙΖΑ γίνει κυβέρνηση"; Ποιος επίσης δε θυμάται τη συνεχιζόμενη άρνηση του κ. Τσίπρα να συναντήσει τον κ. Μελισσανίδη θεωρώντας ότι κάτι τέτοιο θα σήμαινε "συμμετοχή στη διαπλοκή"; Για να μην αναφερθούμε στο ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είχε σηκώσει τη σημαία ενάντια στο γήπεδο της ΑΕΚ, γιατί αυτό καταπατούσε το 1/3 του άλσους της Νέας Φιλαδέλφειας και σήμαινε κρατική συμμετοχή στο κτίσιμό του - λεφτά που το κράτος μπορούσε να τα κάνει κάτι άλλο;

Όλα αυτά όμως είναι παρελθόν και μάλιστα πολύ μακρινό. Τόσο μακρινό που πλέον όχι μόνο δε συζητάει κανείς για "επανεξέταση της σύμβασης πώλησης του ΟΠΑΠ", αλλά το κράτος - υπό τις ευλογίες του αρμόδιου υπουργού και της κυρίας Δούρου - όχι μόνο βοήθησαν στο νέο γήπεδο της ΑΕΚ αλλά είμαστε σίγουροι θα είναι και πρώτη σειρά στα εγκαίνια του γηπέδου.

Και να ήταν μόνο αυτό όμως...Το κύριο είναι ότι ο ΟΠΑΠ (ο οποίος διανύει μια ανθηρή περίοδο και δίνει φέτος μέρισμα 0,40 ευρώ ανά μετοχή - το οποίο σημαίνει ότι αν το Δημόσιο διατηρούσε το ποσοστό του στην εταιρεία θα έπαιρνε μέρισμα στα 42 εκατομμύρια ευρώ), κατάφερε ν' αποφύγει τη φορολόγηση 5 λεπτών ανά στήλη η οποία έχει ψηφιστεί από πέρσυ αλλά η εφαρμογή της παραπέμφθηκε στις καλένδες, αφού της εταιρείας της φάνηκε μεγάλο το ποσοστό και "δύσκολο να εισπραχθεί". Λεπτομέρεια: το τέλος αυτό είχε προϋπολογιστεί να εισφέρει φέτος στον κρατικό κορβανά 201 εκ. ευρώ, τα οποία τελικά θα καλυφθούν από τις μειώσεις στις επικουρικές και από μια αύξηση ΓΙΑ ΦΕΤΟΣ στα μεικτά κέρδη του ΟΠΑΠ. Του χρόνου το ποσοστό φορολόγησης στην εταιρεία θα ξαναπάει στο 30% και το 200άρι θα το καλύψουν οι δημόσιοι υπάλληλοι από τα μερίσματα των μετοχικών τους ταμείων.

Δεύτερη λεπτομέρεια: οι επικουρικές συντάξεις και τα μετοχικά ταμεία έχουν έσοδα τις εισφορές των ασφαλισμένων και μόνο. Έχουν χτυπηθεί από υποχρεωτικές καταθέσεις σε λογαριασμούς με μηδενικό επιτόκιο, δομημένα ομόλογα, τζόγο στο χρηματιστήριο, περικοπές στους μισθούς και πρόσφατα από το PSI. Δηλαδή το κράτος - του ΣΥΡΙΖΑ - προτιμάει να προστατέψει μια ιδιωτική εταιρεία (την οποία υποτίθεται ότι σκεφτόταν να επανακρατικοποιήσει) από τα κορόιδα που πλήρωναν 30 και 40 χρόνια εισφορές για να έχουν ένα καλύτερο εισόδημα σαν συνταξιούχοι.

Έτσι ρε...Για τον ΟΠΑΠ του Μελισσανίδη ρε γαμώτο!!!