Περί αναδοχής και υιοθεσίας...

Τελικά η κρυφή ατζέντα του ΣΥΡΙΖΑ, που τα έχει κάνει μαντάρα σε όλα τα επίπεδα και με όποιο τρόπο είναι αυτό ανθρωπίνως δυνατόν, τείνει να γίνει ο μοναδικός λόγος ύπαρξής της. Τελευταίο επεισόδιο στο σήριαλ "Νόμοι για τους οποίους ΔΕΝ ψηφίστηκε ο ΣΥΡΙΖΑ από το λαό" έχει σχέση με την πιθανότητα υιοθεσίας και αναδοχής από το ομόφυλα ζευγάρια.

Η σχετική διάταξη παρείσφρυσε σε νομοσχέδιο το οποίο (σωστά) εκσυγχρονίζει τον σχετικό κώδικα, κάνοντας (κυριολεκτικά) μαντάρα την όλη προσπάθεια. Η διάταξη έχει ξεσηκώσει αντιδράσεις ακόμα και μέσα στον ίδιο τον ΣΥΡΙΖΑ και δικαίως: α) η κοινωνία είναι δεδηλωμένα αντίθετη κατά πλειοψηφία σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο και β) υπάρχει ξεκάθαρη ανακολουθία με τα όσα η κυβέρνηση είχε δηλώσει στα τέλη του 2015, όταν, προκειμένου για να κατευνάσει τις αντιδράσεις της κοινωνίας και της κοινοβουλευτικής της ομάδας για την επέκταση του "συμφώνου συμβίωσης" στα ομόφυλα ζευγάρια, είχε κατηγορηματικά αρνηθεί την καθιέρωση δικαιώματος υιοθεσίας και αναδοχής από αυτά, χωρίς να υπάρχει σαφής και εμπεριστατωμένος διάλογος μέσα στην κοινωνία.

Κάτι τέτοιο δε συνέβει - και ο λόγος είναι απλός: η κυβέρνηση γνωρίζει ότι η κοινωνία διαφωνεί. Όσες αναρτήσεις και αν γράψει ο pitsirikos, όσο και αν φωνάξει ο ηχολήπτης-βουλευτής κ. Καραγιαννίδης (ο οποίος αφού κατάπιε αμάσητα τα μνημόνια και ψήφισε το ξεπούλημα όλης της δημόσιας περιουσίας εγκαλεί γι' ανακολουθία όσους αντιδρούν), όσα άρθρα και αν γράψει η γνωστή για τις θέσεις της Athens Voice (για την ανταπόκριση της οποίας ο τίτλος της δεν μπορούσε ν' απέχει περισσότερο από την αλήθεια), η κοινωνία διαφωνεί. Καλώς ή κακώς δεν έχει σημασία. Και επειδή η κυβέρνηση γνωρίζει τα αισθήματα της κοινωνίας, δεν κάνει διάλογο και προσπάθησε να περάσει σε μια κατεπείγουσα "διαβούλευση" τη διάταξη, χωρίς να ενημερώσει κανέναν από τους "εκπροσώπους του λαού".

Είναι όμως κομβικό η κοινωνία να είναι σύμφωνη - όχι συνολικά, αλλά κατά πλειοψηφία - με τέτοια μέτρα. Γιατί στην πράξη θα φανεί η αποδοχή του μέτρου, το οποίο θα έχει προεκτάσεις στην καθημερινότητα και θα δοκιμάσει την κοινωνική συνοχή. Σε μια εποχή όπως αυτή - που η κοινωνία βρίσκεται στην πίεση, επιβάλλεται η συζήτηση και η συμφωνία, μακρυά από κρυφές ατζέντες και αποφάσεις εν κρυπτώ.

Δίκαιες λοιπόν οι αντιδράσεις και δίκαιη η οργή. Η κυβέρνηση οφείλει ν' ακούσει, γιατί όπως σωστά σημειώνει στην επιστολή διαμαρτυρίας της, η κ. Γεννιά (βουλευτής Πειραιά του ΣΥΡΙΖΑ): "...Καμία αλλαγή δεν πρέπει και δεν μπορεί να επέλθει χωρίς τη ζύμωση και τη συμμετοχή της κοινωνίας. Η πραγματικότητα αποδεικνύει ότι η συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας είναι αντίθετη. Γιατί επιδιώκουμε να πάμε κόντρα; Ειδικά αυτήν τη στιγμή; Δεν πρέπει να λησμονείτε ότι η Κυβέρνηση της Αριστεράς είναι και πρέπει να είναι Κυβέρνηση όλων των Ελλήνων. Και ότι οι Βουλευτές οφείλουν να εκφράζουν τη βούληση των Ελλήνων. Το σύστημά μας είναι αντιπροσωπευτικό. Αυτό μας δεσμεύει κατά κατηγορηματικό και απόλυτο τρόπο."  Η τελική αιχμή της κ. Γεννιά δεν μπορεί να μείνει απαρατήρητη - όπως και στο θέμα της ηλικίας από την οποία μπορεί να γίνει επιλογή φύλου (μια επιβεβλημένη κατά τ' άλλα κίνηση που έδωσε το δικαίωμα επιλογής σε χιλιάδες "εγκλωβισμένους" ανθρώπους), η κυβέρνηση λειτουργεί ως όχημα συμφερόντων μιας μειοψηφίας της κοινωνίας και όχι της πλειοψηφίας. Αλλά δε δείχνει να καταλαβαίνει, όπως δείχνουν οι δηλώσεις των "εμπνευστών" του νομοσχεδίου.

Πάντως η ουσία είναι μία: Κανείς δε μακροημέρευσε έτσι και κανείς δεν έμεινε στην ιστορία ως "μεταρρυθμιστής" λειτουργώντας με τέτοιο τρόπο...