Αναρτήσεις
Αν ο σουρεαλισμός ήταν χώρα, θα ήταν σίγουρα η Ελλάδα του σήμερα. Τα όσα διαβάζουμε και ακούμε από την αρχή του Μνημονίου, θα μπορούσαν να είναι υπόθεση από ελληνική κωμωδία της δεκαετίας του '60 - από εκείνες που αν και με διαφορετικούς ηθοποιούς είχαν παρόμοια υπόθεση και που η παράνοια επικρατούσε από σκηνή σε σκηνή.
Το Μνημόνιο "τελειώνει" εδώ και 2 χρόνια, κάθε φορά τα μέτρα που λαμβάνονται "είναι τα τελευταία" και οι βουλευτές του διδύμου της συμφοράς ΠΑΣΟΚ-ΝΔ, κάθε φορά "ψηφίζουν με βαριά καρδιά" και πάντα "για τελευταία φορά". Αλλά η τελευταία φορά είναι σαν την ταινία "η μέρα της Μαρμότας". Κάθε φορά επαναλαμβάνεται.
Απορίας άξιον λοιπόν το ότι υπάρχουν ακόμα και σήμερα άνθρωποι που δίνουν ευκαιρίες στον Αντώνη Σαμαρά και τον πλέον υπερφίαλο Έλληνα πολιτικό των τελευταίων 40 χρόνων, τον Ευάγγελο Βενιζέλο. Πως πείθονται αυτοί οι άνθρωποι, αποτελεί σίγουρα ιατρικό φαινόμενο που αξίζει μελέτης. ΄
Αυτό λοιπόν συνέβει και με τις δηλώσεις Σαμαρά στην ΔΕΘ. Είπε για τέλος του Μνημονίου, για ανακούφιση των Ελλήνων, για προσπάθειες που τελειώνουν...Και φτάσαμε σε μια ακόμα διαπραγμάτευση, η οποία πάλι φυσικά ΔΕΝ είναι διαπραγμάτευση. Η τρόικα ανακοινώνει, η κυβέρνηση σημειώνει και μετά προσπαθεί να πείσει τους πολίτες ότι δεν είναι ελέφαντας.
Η πρώτη είδηση στο "Πρώτο Θέμα" τα λέει ξεκάθαρα: "Τα δίνει όλα η κυβέρνηση για συμφωνία στο δημοσιονομικό κενό". Τι άλλο να διαβάσεις κανείς; Αν το παραδέχεται το "Πρώτο Θέμα", σε τι μπορεί να ελπίζει ο μέσος ψηφοφόρος του ΠΑΣΟΚ ή της ΝΔ; Βέβαια παρακάτω σημειώνεται πως η κυβέρνηση τονίζει πως "δεν θα δεχτούμε μέτρα που θα ενοχλήσουν τους πολίτες". Και εδώ έχουμε την κορύφωση του σουρεαλισμού: Αν μειωθούν οι συντάξεις, μειωθεί το ποσοστό αναπλήρωσης τους, απελευθερωθούν οι απολύσεις, απελευθερωθεί ο πλειστηριασμός της πρώτης κατοικίας κ.ο.κ. δεν θα ενοχλήθούν οι πολίτες; Τόσο "ζώα" τους/μας θεωρούν; Και δεν νομίζω ότι χρειάζονται πολλά απ' αυτά...Έστω και ένα αν πάει να γίνει νομοσχέδιο, δεν θα υπάρχει "ενόχληση"; Έλα ντε...
Το Μνημόνιο "τελειώνει" εδώ και 2 χρόνια, κάθε φορά τα μέτρα που λαμβάνονται "είναι τα τελευταία" και οι βουλευτές του διδύμου της συμφοράς ΠΑΣΟΚ-ΝΔ, κάθε φορά "ψηφίζουν με βαριά καρδιά" και πάντα "για τελευταία φορά". Αλλά η τελευταία φορά είναι σαν την ταινία "η μέρα της Μαρμότας". Κάθε φορά επαναλαμβάνεται.
Απορίας άξιον λοιπόν το ότι υπάρχουν ακόμα και σήμερα άνθρωποι που δίνουν ευκαιρίες στον Αντώνη Σαμαρά και τον πλέον υπερφίαλο Έλληνα πολιτικό των τελευταίων 40 χρόνων, τον Ευάγγελο Βενιζέλο. Πως πείθονται αυτοί οι άνθρωποι, αποτελεί σίγουρα ιατρικό φαινόμενο που αξίζει μελέτης. ΄
Αυτό λοιπόν συνέβει και με τις δηλώσεις Σαμαρά στην ΔΕΘ. Είπε για τέλος του Μνημονίου, για ανακούφιση των Ελλήνων, για προσπάθειες που τελειώνουν...Και φτάσαμε σε μια ακόμα διαπραγμάτευση, η οποία πάλι φυσικά ΔΕΝ είναι διαπραγμάτευση. Η τρόικα ανακοινώνει, η κυβέρνηση σημειώνει και μετά προσπαθεί να πείσει τους πολίτες ότι δεν είναι ελέφαντας.
Η πρώτη είδηση στο "Πρώτο Θέμα" τα λέει ξεκάθαρα: "Τα δίνει όλα η κυβέρνηση για συμφωνία στο δημοσιονομικό κενό". Τι άλλο να διαβάσεις κανείς; Αν το παραδέχεται το "Πρώτο Θέμα", σε τι μπορεί να ελπίζει ο μέσος ψηφοφόρος του ΠΑΣΟΚ ή της ΝΔ; Βέβαια παρακάτω σημειώνεται πως η κυβέρνηση τονίζει πως "δεν θα δεχτούμε μέτρα που θα ενοχλήσουν τους πολίτες". Και εδώ έχουμε την κορύφωση του σουρεαλισμού: Αν μειωθούν οι συντάξεις, μειωθεί το ποσοστό αναπλήρωσης τους, απελευθερωθούν οι απολύσεις, απελευθερωθεί ο πλειστηριασμός της πρώτης κατοικίας κ.ο.κ. δεν θα ενοχλήθούν οι πολίτες; Τόσο "ζώα" τους/μας θεωρούν; Και δεν νομίζω ότι χρειάζονται πολλά απ' αυτά...Έστω και ένα αν πάει να γίνει νομοσχέδιο, δεν θα υπάρχει "ενόχληση"; Έλα ντε...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου