Τι μας έδειξε η ψήφιση του πολυνομοσχεδίου / 17 ερωτήματα διαπλοκής ζητούν απάντηση

Τα όσα συνέβησαν πριν και κατά τη ψήφιση του Πολυνομοσχεδίου αποτελούν μια ακόμα ένδειξη το πόσο χαμηλά έχει πέσει ο κοινοβουλευτισμός στην χώρα μας - και εξηγούμαστε:

α) για πολλοστή φορά περνάει πολυνομοσχέδιο ή μνημόνιο ή επικαιροποίηση 200 σελίδων με τη μορφή του "κατεπείγοντος". Βουλευτές καλούνται να ψηφίσουν τεράστια κείμενα με πολλές λεπτομέρειες και ρυθμίσεις που αφορούν τις ζωές των πολιτών χωρίς να τα διαβάσουν ή να τα εντρυφήσουν όπως θα πρέπει να συμβαίνει. Μια ακόμα απόδειξη του ότι η κυβέρνηση στην χώρα μας είναι "βιτρίνα" και το κοινοβούλιο λειτουργεί ως "πλυντήριο".

β) για πολλοστή φορά ο Πρωθυπουργός απαξιώνει το κοινοβούλιο με την μη παρουσία του. Η έννοια του "περαστικού" που είχε χιουμοριστικό χαρακτήρα επί "Παπανδρέου" τείνει να μονιμοποιηθεί. Ο Πρωθυπουργός πρέπει να παρίσταται στη Βουλή, ακόμα και όταν "πρωθυπουργεύει" κατ' εντολή άλλων και όχι να συμμετέχει στο διάλογο με δηλώσεις ή με αντιπροσώπους. Δεν τον έχει βάλει τιμωρία κάποιος - καθ' όσον ξέρουμε - σπίτι του για να μην μπορεί να βγει.

γ) Οι χαρακτηρισμοί προσώπων και τα χτυπήματα με μη πολιτικούς όρους αποτελούν όνειδο για την πολιτική μας σκηνή. Η χρήση όρων "Χρυσής Αυγής" από κορυφαίους υπουργούς δεν τους τιμάει ούτε τους ανεβάζει, ακόμα και αν αυτοί θεωρούν ότι έτσι θα πάρουν μαζί τους ένα κομμάτι των ψηφοφόρων της ακροδεξιάς π.χ. η χρήση του θέματος του επιδόματος της μητέρας της Ζ. Κωνσταντοπούλου από τον Γ. Στουρνάρα (ένα θέμα δηλαδή που έχει καταρρεύσει ήδη με στοιχεία από το ίδιο το ασφαλιστικό ταμείο από έναν άνθρωπο δηλ. που ζούσε στην Ελλάδα, πληρωνόταν στο εξωτερικό και δεν πλήρωνε φόρους για χρόνια) ή του θέματος των ενσήμων του Τσίπρα (ο Τσίπρας έχει αφού είναι ασφαλισμένος στο ΤΣΜΕΔΕ/ΕΤΑΑ) από τον Κ. Μητσοτάκη (του 2ου μεγαλύτερου τεμπέλη της κυβέρνησης που έπαιρνε χορηγίες από την Siemens), δείχνουν ότι όταν δεν έχουμε επιχειρήματα, ρίχνουμε το επίπεδό μας. Το επόμενο βήμα θα είναι να σχολιαστούν το κουστούμι του Παπαδημούλη, το μουστάκι του Κουβέλη και ο σκελετός γυαλιών κάποιου άλλου...

δ) Η "υπερηφάνια" ορισμένων υπουργών για τα συνεχιζόμενα Μνημόνια είναι εξοργιστική. Οι δηλώσεις του "πρώην αντί-μνημονιακού" Α.Γεωργιάδη (που έχει παρεπιπτόντως βολέψει σειρά πολιτικών του φίλων σε θέσεις και θεσούλες συμβούλων του Δημοσίου με καλύτερο τον Θ. Πλεύρη), δείχνουν το πόσο απομονωμένη είναι η κυβέρνηση από την κοινωνία: θα δεχόμασταν την έννοια του καθήκοντος αν την πίστευαν. Αλλά το ότι είναι χαρούμενοι που καταδικάζουν κλάδους εργαζομένων σε απαξίωση, καταβαραθρώνουν τα ασφαλιστικά ταμεία περισσότερο, εξαλείφουν πλήρως τα εργασιακά δικαιώματα και μειώνουν (κι άλλο) τους μισθούς στον ιδιωτικό τομέα, αυτό ξεπερνάει και την πιο νοσηρή φαντασία.

ε) Η χρήση του κοινοβουλίου έχει διαδικαστικό χαρακτήρα. Τα κοινοβουλευτικά πραξικοπήματα διαδέχονται το ένα το άλλο και σε διάστημα 2 χρόνων τα έχουμε δει όλα: ν' απορρίπτονται προτάσεις μομφής χωρίς επαρκές αιτιολογικό, να περνούν νομοσχέδια που έχουν την μειοψηφία των παρόντων, να "εγκρίνονται" κατά πλειοψηφία άρθρα νομοσχεδίων χωρίς οι παρόντες να ψηφίζουν και να απορρίπονται προτάσεις αντι-συνταγματικότητας δια της "εγέρσεως" με τους εγειρόμενους να είναι λιγότεροι από τους καθήμενους.

στ) Είναι πρώτη φορά που πρώην Πρωθυπουργός (και εν ενεργεία βουλευτής) της ίδιας συμπαρατάξεως με αυτήν που κυβερνάει την χώρα τη στιγμή της ψηφοφορίας, καταψηφίζει κύριο άρθρο νομοσχεδίου που χαρακτηρίζεται ως κομβικό από την κυβέρνηση. Αυτό δείχνει καθαρά το πολιτικό βάραθρο που έχουμε πέσει ως χώρας - όταν ο άνθρωπος που μας έβαλε στο Μνημόνιο, καταψηφίζει άρθρο του Μνημονίου, τα πράγματα δεν πάνε καλά - για την χώρα...

Το πολυνομοσχέδιο βέβαια πέρασε...Το θέμα είναι εμείς πότε θα γλυτώσουμε...Όπως και να έχει όχι εύκολα αφού η διαπλοκή είναι βαθιά ριζωμένη όπως φαίνεται εδώ.