Αναρτήσεις
Η είδηση ξεκάθαρη χωρίς παρερμηνείες -το Eurogroup επιτάσσει άμεση δράση: "συμφωνήστε με την τρόικα για να πάρετε την επόμενη δόση". Έτσι λοιπόν τα "success stories", τα πλεονάσματα, οι "θετικές εξελίξεις" πάνε περίπατο και μας μένει η πικρή αλήθεια: παρά τις τεράστιες θυσίες, τις μεγάλες αυξήσεις σε φόρους και τις περικοπές και τις κραυγαλέα αντίθετες προς το δημόσιο συμφέρον αποκρατικοποιήσεις, το Eurogroup (δηλαδή οι "φίλοι μας" οι Γερμανοί και η παρέα τους) ζητούν κι άλλα μέτρα κι άλλες θυσίες για να καταβάλουν τα συμφωνημένα.
Και βέβαια η κυβέρνηση έρχεται στη θέση του "κορόιδου" αφού είχε επενδύσει σε μια περίοδο χάριτος (τουλάχιστον μέχρι τις Ευρωεκλογές) και σε κάποιες ανάσες για να μπορέσει να πάει στην εκλογική περίοδο με μια σχετική ηρεμία. Όμως αυτό δεν μπορεί να συμβεί και ο λόγος απλός: ακόμα και η κυβέρνηση αυτή δεν μπορεί να συναινέσει στα όσα ζητάει η τρόικα, γιατί γνωρίζει ότι οι αντοχές των βουλευτών της έχουν ξεπεράσει τα όρια τους και πως επέρχονται διασπάσεις, ακόμα και μέσα στην ΝΔ.
Τι ζητάει η τρόικα; Από την απελευθέρωση της πώλησης των φαρμάκων, την κατάργηση της προστασίας της τιμής του βιβλίου μέχρι την επιβολή μεγαλύτερου ΦΠΑ σε σειρά προϊόντων και υπηρεσιών (όπως βιβλία, κινηματογράφοι κ.λπ.). Στο ενδιάμεσο έχουμε και ένα μεγάλο πακέτο αλλαγών που ζητούν στα εργασιακά τα οποία κωδικοποιημένα είναι τα εξής: α) Συμβόλαια αντί συμβάσεων εργασίας διάρκειας 36 μηνών και χωρίς αποζημίωση κατά τη λήξη της απασχόλησης (το οποίο πάντως έχει αποδεχτεί ήδη η κυβέρνηση), β) απεργίες με απόφασεις Γενικών Συνελεύσεων και με εκπροσώπηση σε αυτές του 50% + 1 από τα εγγεγραμμένα μέλη στους καταλόγους των συνδικαλιστικών οργανώσεων (κάτι που δε συμβαίνει ούτε στην Μ.Βρετανία), γ) πλήρη απελευθέρωση των απολύσεων στις επιχειρήσεις που απασχολούν από 300 άτομα και άνω με ειδικά κριτήρια ανά κλάδο και δραστηριότητα της κάθε επιχείρησης δ) αύξηση του ποσοστού των μηνιαίων απολύσεων από 5% στο 10% και μέχρι 30 άτομα τον μήνα στις επιχειρήσεις που απασχολούν από 150 άτομα μέχρι 300 άτομα, ε) κατάργηση των προσαυξήσεων (τριετίες) και των άλλων τριών επιδομάτων (τέκνων, σπουδών, ανθυγιεινό) ώστε τα 586 ευρώ να είναι ένας "ξερός" μισθός και η χορήγηση των όποιων προσαυξήσεων και επιδομάτων να είναι αντικείμενο διαπραγματεύσεων με τους εργοδότες, αν πρόκειται για ατομικές συμβάσεις ή ή να θεσμοθετηθούν σε επίπεδο Εθνικής Σύμβασης, δεσμεύοντας όσους εργοδότες την υπογράψουν.
Τουτέστην ευκολότερες απολύσεις, "μονιμότητα" άνευ εργασιακής προστασίας, ακόμα λιγότερα χρήματα, μηδέν εργασιακά δικαιώματα και απαγόρευση απεργιών.
Σε μια χώρα που επικρατεί ένα μπάχαλο σε όλους τους τομείς και που η ελπίδα σε όλους τους τομείς έχει πεθάνει εδώ και καιρό, η τρόικα αδυνατεί να κατανοήσει κάτι βασικό: όταν βρίσκεσαι σε έδαφος ξένο, το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να προσέχεις τους φίλους σου. Δεν το κάνει και εκθέτει για πολλοστή φορά τους καλύτερούς της φίλους, το ντουέτο "Βενιζέλος-Σαμαράς". Με τον πρώτο να μη βρίσκει ανθρώπους να στελεχώσει το ευρωψηφοδέλτιο, τον δεύτερο να παλεύει με τα προβλήματα υγείας που έχει και ένα κόμμα που περνάει από τον νεοφιλελευθερισμό στην ακροδεξιά και τούμπαλιν 15 φορές την μέρα, το καλύτερο που θα είχαν να κάνουν είναι να σταματήσουν να ζητούν κι "άλλο αίμα" να βοηθήσουν. Δεν το κάνουν και θα το πληρώσουν...Οι ευρωεκλογές και η καταστροφή είναι κοντά...Και το επόμενο βήμα θα είναι οι κανονικές εκλογές δύο χρόνια μετά τις πρόωρες και χωρίς πλέον τα άλλοθι και τις υποσχέσεις για "διαπραγματεύσεις". Όταν ζητούνται τέτοια πράγματα και δεν ανήκει (δημοσίως) ούτε μύτη, τότε ελάχιστοι θα μπορέσουν να πιστέψουν τις όποιες θριαμβολογίες και υποσχέσεις για κάτι "διαφορετικό"... Και ούτε οι Ελιές, ούτε τα Ποτάμια θα μπορέσουν να σώσουν την κατάσταση...
Και βέβαια η κυβέρνηση έρχεται στη θέση του "κορόιδου" αφού είχε επενδύσει σε μια περίοδο χάριτος (τουλάχιστον μέχρι τις Ευρωεκλογές) και σε κάποιες ανάσες για να μπορέσει να πάει στην εκλογική περίοδο με μια σχετική ηρεμία. Όμως αυτό δεν μπορεί να συμβεί και ο λόγος απλός: ακόμα και η κυβέρνηση αυτή δεν μπορεί να συναινέσει στα όσα ζητάει η τρόικα, γιατί γνωρίζει ότι οι αντοχές των βουλευτών της έχουν ξεπεράσει τα όρια τους και πως επέρχονται διασπάσεις, ακόμα και μέσα στην ΝΔ.
Τι ζητάει η τρόικα; Από την απελευθέρωση της πώλησης των φαρμάκων, την κατάργηση της προστασίας της τιμής του βιβλίου μέχρι την επιβολή μεγαλύτερου ΦΠΑ σε σειρά προϊόντων και υπηρεσιών (όπως βιβλία, κινηματογράφοι κ.λπ.). Στο ενδιάμεσο έχουμε και ένα μεγάλο πακέτο αλλαγών που ζητούν στα εργασιακά τα οποία κωδικοποιημένα είναι τα εξής: α) Συμβόλαια αντί συμβάσεων εργασίας διάρκειας 36 μηνών και χωρίς αποζημίωση κατά τη λήξη της απασχόλησης (το οποίο πάντως έχει αποδεχτεί ήδη η κυβέρνηση), β) απεργίες με απόφασεις Γενικών Συνελεύσεων και με εκπροσώπηση σε αυτές του 50% + 1 από τα εγγεγραμμένα μέλη στους καταλόγους των συνδικαλιστικών οργανώσεων (κάτι που δε συμβαίνει ούτε στην Μ.Βρετανία), γ) πλήρη απελευθέρωση των απολύσεων στις επιχειρήσεις που απασχολούν από 300 άτομα και άνω με ειδικά κριτήρια ανά κλάδο και δραστηριότητα της κάθε επιχείρησης δ) αύξηση του ποσοστού των μηνιαίων απολύσεων από 5% στο 10% και μέχρι 30 άτομα τον μήνα στις επιχειρήσεις που απασχολούν από 150 άτομα μέχρι 300 άτομα, ε) κατάργηση των προσαυξήσεων (τριετίες) και των άλλων τριών επιδομάτων (τέκνων, σπουδών, ανθυγιεινό) ώστε τα 586 ευρώ να είναι ένας "ξερός" μισθός και η χορήγηση των όποιων προσαυξήσεων και επιδομάτων να είναι αντικείμενο διαπραγματεύσεων με τους εργοδότες, αν πρόκειται για ατομικές συμβάσεις ή ή να θεσμοθετηθούν σε επίπεδο Εθνικής Σύμβασης, δεσμεύοντας όσους εργοδότες την υπογράψουν.
Τουτέστην ευκολότερες απολύσεις, "μονιμότητα" άνευ εργασιακής προστασίας, ακόμα λιγότερα χρήματα, μηδέν εργασιακά δικαιώματα και απαγόρευση απεργιών.
Σε μια χώρα που επικρατεί ένα μπάχαλο σε όλους τους τομείς και που η ελπίδα σε όλους τους τομείς έχει πεθάνει εδώ και καιρό, η τρόικα αδυνατεί να κατανοήσει κάτι βασικό: όταν βρίσκεσαι σε έδαφος ξένο, το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να προσέχεις τους φίλους σου. Δεν το κάνει και εκθέτει για πολλοστή φορά τους καλύτερούς της φίλους, το ντουέτο "Βενιζέλος-Σαμαράς". Με τον πρώτο να μη βρίσκει ανθρώπους να στελεχώσει το ευρωψηφοδέλτιο, τον δεύτερο να παλεύει με τα προβλήματα υγείας που έχει και ένα κόμμα που περνάει από τον νεοφιλελευθερισμό στην ακροδεξιά και τούμπαλιν 15 φορές την μέρα, το καλύτερο που θα είχαν να κάνουν είναι να σταματήσουν να ζητούν κι "άλλο αίμα" να βοηθήσουν. Δεν το κάνουν και θα το πληρώσουν...Οι ευρωεκλογές και η καταστροφή είναι κοντά...Και το επόμενο βήμα θα είναι οι κανονικές εκλογές δύο χρόνια μετά τις πρόωρες και χωρίς πλέον τα άλλοθι και τις υποσχέσεις για "διαπραγματεύσεις". Όταν ζητούνται τέτοια πράγματα και δεν ανήκει (δημοσίως) ούτε μύτη, τότε ελάχιστοι θα μπορέσουν να πιστέψουν τις όποιες θριαμβολογίες και υποσχέσεις για κάτι "διαφορετικό"... Και ούτε οι Ελιές, ούτε τα Ποτάμια θα μπορέσουν να σώσουν την κατάσταση...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου