Σε μια φορτισμένη Ελλάδα, καλό είναι να θυμόμαστε τι συνέβει στην χώρα μας, τον μαύρο Απρίλη του 1967...
Τότε στην Ελλάδα η πολιτική κατάσταση ήταν εξίσου περίεργη: Η Ένωση Κέντρου, έχοντας περάσει ήδη τον "Ανένδοτο Αγώνα" ετοιμαζόταν να καταγάγει μια μεγάλη εκλογική νίκη, πράγμα που πιθανότατα να σήμαινε διαφορετικά δεδομένα σε μια χώρα που μόλις είχε αρχίσει να συνειδητοποιεί ότι ο εμφύλιος έπρεπε επιτέλους να μείνει πίσω και να υπάρξει μια ουσιαστική προσπάθεια ανασυγκρότησης.
Αυτό όμως δεν άρεσε σε ορισμένους, που αργά και μεθοδικά δημιουργούσαν θέσεις και ετοιμάζονταν να πάρουν την εξουσία στα χέρια τους. Προς αυτή την κατεύθυνση ετοιμάζονταν τόσο ο τότε Βασιλιάς Κωνσταντίνος (με τους στρατηγούς που ήταν υπό την πολιτική του επιρροή) όσο και οι Συνταγματάρχες υπό την τριανδρία Παπαδόπουλου-Μακαρέζου-Παττακού. Το ζήτημα επομένως ήταν ποιος θα προλάβαινε ποιον - και αυτοί ήταν οι δεύτεροι...
Έτσι στις 21 Απριλίου του 1967 και ενώ είχαν προκηρυχθεί εκλογές για τις 28 Μαΐου, αξιωματικοί του στρατού, υπό την ηγεσία του συνταγματάρχη Γεωργίου Παπαδόπουλου, και συμμετοχή του ταξίαρχου Στυλιανού Παττακού και του συνταγματάρχη Νικόλαου Μακαρέζου κατέλαβαν την εξουσία με πραξικόπημα. Έχοντας εξασφαλίσει περίπου 100 τεθωρακισμένα στην περιοχή της πρωτεύουσας, οι πραξικοπηματίες κινήθηκαν τα ξημερώματα της 21ης Απριλίου και κατέλαβαν αρχικά το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας. Στη συνέχεια έβαλαν σε εφαρμογή το σχέδιο έκτακτης ανάγκης του ΝΑΤΟ με κωδικό "Σχέδιο Προμηθεύς", με αποτέλεσμα να κινητοποιηθούν όλες οι στρατιωτικές μονάδες της Αττικής.
Ο έμπιστος του βασιλιά αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Στρατού, στρατηγός Γ. Σπαντιδάκης, αντικαταστάθηκε από τον Οδυσσέα Αγγελή. Ο Αγγελής κάνοντας χρήση του νέου του αξιώματος έδωσε εντολή στο Γ' Σώμα Στρατού στη Θεσσαλονίκη να εφαρμόσει το Σχέδιο Προμηθεύς σε όλη τη χώρα. Η μοναδική προσπάθεια για να αντιμετωπιστεί εγκαίρως το πραξικόπημα ήταν από την πλευρά κυρίως του υπουργού Δημόσιας Τάξης Γεωργίου Ράλλη ο οποίος προσπάθησε να επικοινωνήσει με τον ταξίαρχο Ορέστη Βιδάλη για να κινητοποιήσει το Γ' Σώμα Στρατού (Θεσσαλονίκη).
Δεν πρόλαβε όμως, αφού το σχέδιο Προμηθεύς είχε ήδη τεθεί σε εφαρμογή με αποτέλεσμα ο ταξίαρχος Βιδάλης να αγνοήσει το σήμα του Ράλλη. Τη νύχτα εκείνοι συνελήφθησαν εκατοντάδες πολίτες, αλλά και η πολιτική ηγεσία της χώρας με τους πρωτοκλασάτους πολιτικούς να πιάνονται κυριολεκτικά στον ύπνο και αρκετοί να μεταφέρονται με τις πιτζάμες σε χώρους κράτησης. Θα έπρεπε να περάσουν 7 μαύρα χρόνια για τον ελληνικό λαό, ώστε να αναγκαστούν οι κινηματίες να παραδώσουν την εξουσία στους πολιτικούς. Σχετικές αναρτήσεις για την περίοδο εκείνη και την αντίσταση που έγινε μπορείτε να βρείτε εδώ κι εδώ.
Ένα πολύ ενδιαφέρον ντοκυμανταίρ για εκείνη τη νύχτα μπορείτε να δείτε στο επόμενο βίντεο:
Τότε στην Ελλάδα η πολιτική κατάσταση ήταν εξίσου περίεργη: Η Ένωση Κέντρου, έχοντας περάσει ήδη τον "Ανένδοτο Αγώνα" ετοιμαζόταν να καταγάγει μια μεγάλη εκλογική νίκη, πράγμα που πιθανότατα να σήμαινε διαφορετικά δεδομένα σε μια χώρα που μόλις είχε αρχίσει να συνειδητοποιεί ότι ο εμφύλιος έπρεπε επιτέλους να μείνει πίσω και να υπάρξει μια ουσιαστική προσπάθεια ανασυγκρότησης.
Αυτό όμως δεν άρεσε σε ορισμένους, που αργά και μεθοδικά δημιουργούσαν θέσεις και ετοιμάζονταν να πάρουν την εξουσία στα χέρια τους. Προς αυτή την κατεύθυνση ετοιμάζονταν τόσο ο τότε Βασιλιάς Κωνσταντίνος (με τους στρατηγούς που ήταν υπό την πολιτική του επιρροή) όσο και οι Συνταγματάρχες υπό την τριανδρία Παπαδόπουλου-Μακαρέζου-Παττακού. Το ζήτημα επομένως ήταν ποιος θα προλάβαινε ποιον - και αυτοί ήταν οι δεύτεροι...
Έτσι στις 21 Απριλίου του 1967 και ενώ είχαν προκηρυχθεί εκλογές για τις 28 Μαΐου, αξιωματικοί του στρατού, υπό την ηγεσία του συνταγματάρχη Γεωργίου Παπαδόπουλου, και συμμετοχή του ταξίαρχου Στυλιανού Παττακού και του συνταγματάρχη Νικόλαου Μακαρέζου κατέλαβαν την εξουσία με πραξικόπημα. Έχοντας εξασφαλίσει περίπου 100 τεθωρακισμένα στην περιοχή της πρωτεύουσας, οι πραξικοπηματίες κινήθηκαν τα ξημερώματα της 21ης Απριλίου και κατέλαβαν αρχικά το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας. Στη συνέχεια έβαλαν σε εφαρμογή το σχέδιο έκτακτης ανάγκης του ΝΑΤΟ με κωδικό "Σχέδιο Προμηθεύς", με αποτέλεσμα να κινητοποιηθούν όλες οι στρατιωτικές μονάδες της Αττικής.
Ο έμπιστος του βασιλιά αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Στρατού, στρατηγός Γ. Σπαντιδάκης, αντικαταστάθηκε από τον Οδυσσέα Αγγελή. Ο Αγγελής κάνοντας χρήση του νέου του αξιώματος έδωσε εντολή στο Γ' Σώμα Στρατού στη Θεσσαλονίκη να εφαρμόσει το Σχέδιο Προμηθεύς σε όλη τη χώρα. Η μοναδική προσπάθεια για να αντιμετωπιστεί εγκαίρως το πραξικόπημα ήταν από την πλευρά κυρίως του υπουργού Δημόσιας Τάξης Γεωργίου Ράλλη ο οποίος προσπάθησε να επικοινωνήσει με τον ταξίαρχο Ορέστη Βιδάλη για να κινητοποιήσει το Γ' Σώμα Στρατού (Θεσσαλονίκη).
Δεν πρόλαβε όμως, αφού το σχέδιο Προμηθεύς είχε ήδη τεθεί σε εφαρμογή με αποτέλεσμα ο ταξίαρχος Βιδάλης να αγνοήσει το σήμα του Ράλλη. Τη νύχτα εκείνοι συνελήφθησαν εκατοντάδες πολίτες, αλλά και η πολιτική ηγεσία της χώρας με τους πρωτοκλασάτους πολιτικούς να πιάνονται κυριολεκτικά στον ύπνο και αρκετοί να μεταφέρονται με τις πιτζάμες σε χώρους κράτησης. Θα έπρεπε να περάσουν 7 μαύρα χρόνια για τον ελληνικό λαό, ώστε να αναγκαστούν οι κινηματίες να παραδώσουν την εξουσία στους πολιτικούς. Σχετικές αναρτήσεις για την περίοδο εκείνη και την αντίσταση που έγινε μπορείτε να βρείτε εδώ κι εδώ.
Ένα πολύ ενδιαφέρον ντοκυμανταίρ για εκείνη τη νύχτα μπορείτε να δείτε στο επόμενο βίντεο:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου