Λιγότερες "αερομαχίες" με τους Τούρκους για "οικονομία" / Περιεχόμενα σύμβασης Cooper για ορυκτό πλούτο της χώρας (συνέχεια)

Είδηση: Τα ελληνικά μαχητικά αεροσκάφη αποφεύγουν τις εναέριες εμπλοκές με τα τουρκικά μαχητικά για οικονομία στα καύσιμα, ενώ γι' αδυναμία κατηγορεί το ΥΕΘΑ η αξιωματική αντιπολίτευση. Πιο συγκεκριμένα αναφέρει ότι όταν τα τουρκικά μαχητικά εισέρχονται παράνομα στον εθνικό εναέριο χώρο, απογειώνονται μεν ελληνικά αεροσκάφη που τα αναγνωρίζουν και τα αναχαιτίζουν, αποφεύγουν δε συστηματικά να εμπλακούν μαζί τους σε εικονική αερομαχία! Δηλαδή, αποφεύγουν την καταδίωξη των Τούρκων πιλότων όταν αρνούνται να αποχωρήσουν από το FIR Αθηνών. Τα στοιχεία που δημοσιοποίησε το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, ύστερα από ερώτηση του τομεάρχη άμυνας της ΝΔ Θεόφιλου Λεονταρίτη, είναι αποκαλυπτικά: Το 2009 σημειώθηκαν 238 εμπλοκές (εικονικές αερομαχίες) ενώ το 2010 μόνο 13! Είναι πρόδηλο πως οι πιλότοι μας έχουν λάβει οδηγίες, όταν οι Τούρκοι αρνούνται την αποχώρησή τους από τον ελληνικό εναέριο χώρο, να περιορίζονται μόνο στην αναγνώρισή τους και να μην εμπλέκονται σε σκληρές αερομαχίες.

Η εξήγηση που δίνεται ανεπίσημα από κύκλους της Πολεμικής Αεροπορίας είναι ότι η ήπια τακτική ακολουθείται για λόγους εξοικονόμησης πόρων αφού οι αερομαχίες κοστίζουν. Ωστόσο η αξιωματική αντιπολίτευση υπονοεί ενδοτισμό της κυβέρνησης κάνοντας λόγο για «αδυναμία» στην προάσπιση της εθνικής κυριαρχίας. Όπως αναφέρει στην ερώτησή του ο κ. Λεονταρίτης, υπάρχει αλλαγή της επιχειρησιακής συμπεριφοράς της Πολεμικής Αεροπορίας και επισημαίνει ότι ακόμη και την ημέρα της γιορτής του όπλου στις 8 Νοεμβρίου ύστερα από υπερπτήσεις πάνω από ελληνικά νησιά τα μαχητικά μας απέφυγαν τις εμπλοκές.

Σχόλιο: Η αλλαγή τακτικής του ΥΕΘΑ είναι σίγουρα επικίνδυνη - είμαστε σίγουροι ότι υπάρχουν δεκάδες τρόποι για να γίνεται οικονομία, ξεκινώντας από το κλείσιμο των δεκάδων στρατοπέδων εντός και πέριξ της Αττικής (προστατεύοντας αλήθεια από τι την χώρα; )και σύμπτηξη μονάδων προς όφελος άλλων σε περιοχές που κίνδυνος υπάρχει δυνητικά. Το ν' αφήνονται οι Τούρκοι ν' "αλωνίζουν" για να μην ξοδεύονται καύσιμα, φαντάζει αστείο σα δικαιολογία: Άραγε πως θα μπορέσουμε αύριο-μεθαύριο να παρουσιάσουμε τις θέσεις μας όσο αφορά τον εναέριο χώρο, την υφαλοκρηπίδα κ.ο.κ. σ' ένα διεθνές δικαστήριο όταν σε παραβιάσεις τους δεν αντιδρούμε; Τέτοιες στάσεις είναι εθνικά επικίνδυνες συν το γεγονός ότι επηρεάζουν το ηθικό των ενόπλων δυνάμεων, στο οποίο βασίζεται το αξιόμαχό τους (δεδομένου ότι όσο αφορά τα οπλικά συστήματα έχουν γίνει μεγάλες αστοχίες που και κοστίσαν/κοστίζουν και δεν πρόσφερουν).

Και για να μην ξεχνιόμαστε...Μετά από αρκετό ψάξιμο εντός και εκτός διαδικτύου, βρήκαμε περαιτέρω στοιχεία για την Σύμβαση Cooper, για την οποία έχει γίνει αρκετή συζήτηση πρόσφατα. Η σύμβαση αυτή υπογράφηκε μεταξύ του ελληνικού κράτους και των αμερικανικών εταιρειών Hugh Cooper and Co και Chemical Construction Co., και κυρώθηκε με τον Α.Ν. 2220 του 1940 (δηλ. επί δικτατορίας Μετάξα). Αυτή η σύμβαση προέβλεπε αποκλειστική εκμετάλλευση από τις εταιρείες αυτές των υδραυλικών δυνάμεων του Αχελώου, αλλά και ίδρυση ηλεκτρομεταλλουργικών και ηλεκτροχημικών βιομηχανιών με σκοπό την παραγωγή αζωτούχων προϊόντων, συνθετικής αμμωνίας, νιτρασβεστίου, καυστικής σόδας, νιτρικού οξέως, μ σιδηρούχων μετάλλων, αλουμίνας, αλουμινίου κλπ. Οι όροι της ήταν ιδιαίτερα σκληροί (με μεγάλη χρονική διάρκεια, χαμηλή ανταποδοτικόττα, αποκλειστικά δικαιώματα) πράγμα που προκάλεσε την αντίδραση της αριστεράς (και όχι μόνο): Χαρακτηριστικό παράδειγμα το βιβλίο του Δημήτρη Μπάτση "Η βαρια βιομηχανια στην Ελλαδα" (1947, Κέδρος), στην οποία την καυτηρίαζε έντονα. Η σύμβαση ουδέποτε εφαρμόστηκε ουσιαστικά και έληξε στα τέλη του 2010.

Πηγή: "Η δικτατορία του Ιωάννη Μεταξά 1936-1941" σε επιμέλεια Ε.Χατζηβασιλείου, εκδόσεις ΔΟΛ.