Παρασκευή 1 Ιουλίου 2011

Αντιδράσεις των δικηγόρων για το Μεσοπρόθεσμο / "Οι ισχυροί πρέπει να πληρώνουν σε μια οικονομική ένωση το χρέος" / Ρουμελιώτη βίος και πολιτεία

Μια ανακοίνωση και μια συνέντευξη παραθέτουμε αντί άλλης ανάρτησης σήμερα (μαζί μ' ένα μικρό σχόλιο για τον εκπρόσωπό μας στο ΔΝΤ). Η συνέντευξη πάρθηκε από τον Φρανκ Γκεόγκαν, πρόεδρος και ένας από τους ιδρυτές του Ιρλανδικού Κινήματος Πολιτών. Το Κίνημα, με μέλη σε όλη την Ιρλανδία, δημιουργήθηκε το 2004, προτείνοντας «μια εναλλακτική πολιτική από αυτήν που ακολουθείται στην Ε.Ε., η οποία ουδεμία σχέση έχει με το όραμα μιας κοινωνικής ενωμένης Ευρώπης, μιας κοινότητας των Ευρωπαίων πολιτών και εθνών. Ούτε καν ως οικονομική έστω ένωση δεν καταφέραμε να λειτουργήσουμε, με κοινούς στόχους και συμφέροντα», τονίζει ο κ. Γκεόγκαν, υπογραμμίζοντας ότι «το Ιρλανδικό Κίνημα Πολιτών δεν έχει πολιτικό χρώμα».

**Πιστεύετε ότι ήταν εξ αρχής σχεδιασμένο να εξελιχθεί η Ε.Ε. σ' έναν τέτοιο μηχανισμό εξυπηρέτησης των συμφερόντων των ισχυρών οικονομικά χωρών;

* Αυτό δεν μπορώ να το γνωρίζω, αλλά δεν νομίζω ότι στην πραγματικότητα έχει και καμία ουσιαστική σημασία. Το θέμα είναι ότι έχουμε φτάσει πια σε οριακό σημείο. Κανένα κράτος-μέλος δεν έχει πλέον το δικαίωμα να καθορίζει την εθνική του πολιτική, όλα υπαγορεύονται από τις Βρυξέλλες. Περίπου το 70% των νόμων της Ιρλανδίας στο εσωτερικό της επιβάλλονται από την Ε.Ε. Στη Γερμανία το ποσοστό αγγίζει το 76%, με τη μόνη διαφορά, όμως, ότι τις ντιρεκτίβες της Ε.Ε. της επιβάλλει κατά μεγάλο βαθμό η Γερμανία και, όπως είναι φυσικό, φροντίζει να ικανοποιεί τα συμφέροντά της. Η Γερμανία, η Γαλλία και η Ιταλία ελέγχουν το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, είναι η ελίτ-αφρόκρεμα της Ε.Ε. και οι υπόλοιπες χώρες είμαστε στο περιθώριο.

Στην ουσία, με τη Συνθήκη της Λισαβόνας, που υπεγράφη τον Δεκέμβριο του 2007 και τέθηκε σε ισχύ τον Δεκέμβριο του 2009, σήμανε το τέλος της κοινωνικής Ευρώπης. Οι τροποποιήσεις που επικυρώθηκαν με τη Συνθήκη της Λισαβόνας άνοιξαν το δρόμο για την καταπάτηση των εργασιακών δικαιωμάτων και τις ελαστικές σχέσεις εργασίας.

Με ιστορικό πολέμων και αποικιοκρατίας

**Γιατί όμως χώρες όπως η Γερμανία, λόγου χάρη, έχουν ισχυρή οικονομία και πολιτική δύναμη και έτσι μπορούν να επιβάλλονται -μέσω Ε.Ε.- σε χώρες όπως η Ιρλανδία, η Ελλάδα, η Ισπανία και η Πορτογαλία;

* Δεν είναι τυχαίο ότι οι χώρες με την ισχυρή οικονομία είναι χώρες που ιστορικά είχαν εκδηλώσει επεκτατικές διαθέσεις, υπήρξαν αποικιοκρατικά κράτη, που με τη βία επιβλήθηκαν σε λαούς στην Αφρική και εκμεταλλεύθηκαν τους πόρους των χωρών αυτών και όχι μόνο. Είναι μακρύς ο κατάλογος των πρώην γερμανικών αποικιών στην Αφρική. Σε συνδυασμό βέβαια με το ότι υπήρξαν και αυτοκρατορίες. Από εκείνα τα χρόνια έβαλαν γέρες βάσεις, πάνω στις οποίες στηρίχθηκε η οικονομία τους, το λεγόμενο γερμανικό θαύμα της οικονομίας.

**Και η Ισπανία και η Πορτογαλία υπήρξαν αποικιοκρατικά κράτη και παρ' όλα αυτά σήμερα βρίσκονται στο χείλος της οικονομικής καταστροφής...

* Πράγματι, μόνο που τόσο η Ισπανία όσο και η Πορτογαλία δεν επένδυσαν στην ανάπτυξη της βιομηχανίας, αλλά δαπάνησαν μεγάλα ποσά στο στρατό, αφού έκαναν συνεχώς πολέμους. Με άλλα λόγια, δεν διαχειρίστηκαν σωστά τον πλούτο από τις αποικίες. Και εν έτει 2011 είμαστε μία στα χαρτιά Ε.Ε., με ισχυρές οικονομικά χώρες-αφέντες και οικονομικά αδύναμες-υποτελείς χώρες.

**Με ποιον τρόπο θα μπορούσαν ν' αλλάξουν τα πράγματα;

* Τα πράγματα είναι πάρα πολύ απλά. Εφόσον είμαστε μια νομισματική ένωση, έχουμε δηλαδή το ίδιο νόμισμα, οι ισχυρές οικονομικά χώρες θα πρέπει να πληρώσουν το χρέος των χωρών που βρίσκονται σε δεινή οικονομική κατάσταση. Αλλά δεν το κάνουν· όχι γιατί κάτι τέτοιο θα είχε οικονομικές επιπτώσεις στην εθνική τους οικονομία, αλλά γιατί χώρες όπως η Ελλάδα και η Ιρλανδία έχουν δανειστεί από γαλλικές και γερμανικές τράπεζες που θέλουν τα λεφτά τους πίσω. Αν ξοφλήσουν το χρέος οι ισχυρές χώρες, τότε οι τράπεζες της χώρας τους δεν θα πάρουν τα λεφτά τους πίσω και οι χώρες του περιθωρίου δεν θα εξαρτώνται πλέον από τις ισχυρές χώρες. Είναι τόσο απλά τα πράγματα.

**Τότε, τι θα μπορούσαμε να κάνουμε;

* Να δημιουργήσουμε όλες οι χώρες του περιθωρίου ένα συνασπισμό και να συζητήσουμε την εφαρμογή εναλλακτικών πολιτικών, πρωτίστως στο εσωτερικό της κάθε χώρας, και να στηρίξει η μια την άλλη. Για κάθε τι, οι Ευρωπαίοι πολίτες νομιμοποιούμαστε να ζητήσουμε δημοψήφισμα. Εμείς, το κίνημά μας, στο τέλος Ιουνίου θα ξεκινήσουμε εκστρατεία ενάντια στο Ευρωπαϊκό Σύμφωνο Σταθερότητας και θα ζητήσουμε ως πολίτες δημοψήφισμα.

Αν η ιρλανδική κυβέρνηση μας αρνηθεί αυτό το δικαίωμα, θα προσφύγουμε στο ανώτατο ιρλανδικό δικαστήριο. Εμείς οι πολίτες πρέπει να δράσουμε. Δεν έχουμε να περιμένουμε κάτι από κανέναν· ούτε από τα συνδικάτα, που έχουν συμβιβαστεί, αφού όλα τους έχουν εκλέγει με την υποστήριξη κάποιου κόμματος και έτσι δεν αντιδρούν.

**Ενας τρόπος αντίδρασης είναι και οι αγανακτισμένοι σε Ισπανία και Ελλάδα;

* Το είπατε μόνη σας, είναι ένας τρόπος αντίδρασης σε όσα συμβαίνουν, όχι όμως αντίστασης. Στην πραγματικότητα, οι κυβερνήσεις αγνοούν τους αγανακτισμένους πολίτες, γιατί οι συγκεντρώσεις τους αποδεικνύουν μεν την αγανάκτηση του κόσμου και ότι οι άνθρωποι έχουν σηκωθεί από τον καναπέ -αφού οι πολιτικές τους επηρεάζουν πια τη συντριπτική πλειονότητα-, αλλά δεν τους απαγορεύουν να συνεχίσουν τις κακές πολιτικές τους. Για να τις ανατρέψουμε και να αποτρέψουμε τα χειρότερα, πρέπει να εξαντλήσουμε όλα τα νομικά μέσα, ξεκινώντας με τα δημοψηφίσματα. Βέβαια, για την πλειονότητα η ανέχεια παρατηρείται και στις ισχυρές χώρες -στη Γερμανία οι μισθοί παραμένουν οι ίδιοι την τελευταία 10ετία.

**Γιατί τότε οι ισχυρές χώρες ακολουθούν πολιτικές που βλάπτουν τους εργαζομένους και της δικής τους χώρας;
* Τα ισχυρά οικονομικά-βιομηχανικά λόμπι, δηλαδή ομάδες προσώπων που προσπαθούν να επηρεάσουν τα όργανα της Ε.Ε. προς όφελος των συμφερόντων τους, έχουν εισχωρήσει στην Ε.Ε. Περίπου 20.000 λομπίστες εργάζονται στο Ευρωκοινοβούλιο.

Είδηση 2η (χωρίς σχόλια): «Μόρφωμα στερούμενο κανονιστικών διατάξεων», χαρακτηρίζουν το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα που ψηφίστηκε από την Βουλή οι δικηγόροι της χώρας σε ιδιαιτέρως σκληρή ανακοίνωσή που εξέδωσαν την Πέμπτη.

«...μια σειρά από πίνακες αβέβαιης οικονομικής εξέλιξης και οικονομικά μεγέθη που διατίμησαν στα χρηματιστήρια του κόσμου, τις αξίες της ισότητας, της αλληλεγγύης και της κοινωνικής Δικαιοσύνης και μάλιστα σε τιμή μικρότερη του ευρώ» λέει χαρακτηριστικά η Ολομέλεια των προέδρων των Δικηγορικών Συλλόγων Ελλάδος.

Αιχμηρότατοι και για τα επεισόδια που σημειώθηκαν την Τετάρτη στο Σύνταγμα, μιλούν για «θλιβερά σκηνικά πρωτόγνωρης και αλόγιστης για τα μεταπολιτευτικά δεδομένα της χώρας χρήσης αστυνομικής βίας» και τονίζουν ότι «κρατικές επιλογές» σαν αυτές πλήττουν το ίδιο το δημοκρατικό μας πολίτευμα και εγκυμονούν κινδύνους σοβαρότατων εκτροπών του πολιτεύματος.

«Κατανοούμε», συνεχίζουν οι δικηγόροι το σφυροκόπημα στην κυβέρνηση, «την αγωνία και τη σπουδή των κυβερνώντων να υλοποιήσουν αποφάσεις "έξωθεν" επιβαλλόμενες, έχοντας απέναντί τους το σύνολο σχεδόν του ελληνικού λαού, ωστόσο θεωρούμε ανεπίτρεπτο να επιχειρείται με τόσο βάναυσο και πρωτοφανή τρόπο η καταστολή ειρηνικών διαδηλώσεων, σε μια προφανή εντέλει προσπάθεια καταστολής συνειδήσεων και τρομοκράτησης της κοινωνίας μας»

Ειδικότερα, την σκληρότατη αυτή ανακοίνωση εξέδωσε η Ολομέλεια των προέδρων των Δικηγορικών Συλλόγων Ελλάδος, μετά την συνεδρίαση της στα γραφεία του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών την Πέμπτη.

Στο μικροσκόπιο έβαλαν τόσο την ψήφιση από τη Βουλή του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος, το οποίο χαρακτηρίζουν «μόρφωμα», όσο και τα επεισόδια στο Σύνταγμα την Τετάρτη, τα οποία φρονούν πως υποκρύπτουν σοβαρούς κινδύνους εκτροπών του πολιτεύματός μας.

Οι πρόεδροι υπογραμμίζουν κατ' αρχάς, ότι η Βουλή ψήφισε χθες «εν είδει νόμου, ένα πρωτόγνωρο στα χρονικά της μόρφωμα, στερούμενο κανονιστικών διατάξεων: το Μεσοπρόθεσμο πλαίσιο δημοσιονομικής στρατηγικής».

Η Βουλή έπραξε αυτό «παρασυρόμενη από την εκτελεστική εκπροσώπηση των Ελλήνων, που παραβιάζοντας το Σύνταγμα και το κανονισμό της Βουλής εισήγαγε εν είδει "πλαισίου προϋπολογισμού" μια σειρά από πίνακες αβέβαιης οικονομικής εξέλιξης και οικονομικά μεγέθη που διατίμησαν στα χρηματιστήρια του κόσμου, τις αξίες της ισότητας, της αλληλεγγύης και της κοινωνικής Δικαιοσύνης και μάλιστα σε τιμή μικρότερη του ευρώ», επισημαίνεται στην ανακοίνωση.

Κίνδυνος εκτροπών για το πολίτευμα

Αναφερθείσα στα επεισόδια στο Σύνταγμα, η Ολομέλεια αναφέρει ότι χθες «οι ειρηνικές συγκεντρώσεις ενός μεγάλου και πρωτοφανούς αριθμού συμπολιτών μας, που εκφράζουν την αντίθεσή τους στα προωθούμενα δημοσιονομικής φύσης μέτρα της κυβέρνησης, εξελίχθηκαν, όχι με ευθύνη των συγκεντρωθέντων, σε θλιβερά σκηνικά πρωτόγνωρης και αλόγιστης για τα μεταπολιτευτικά δεδομένα της χώρας χρήσης αστυνομικής βίας».

Οι δικηγόροι υπογραμμίζουν ότι αδυνατούν να πιστέψουν πως υπήρξε επιχειρησιακή εντολή σε κεντρικό επίπεδο, προκειμένου να αντιμετωπιστούν με το βάναυσο αυτό τρόπο, που όλοι διαπιστώσαμε, συμπολίτες μας, οι οποίοι ασκούσαν το συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα του συνέρχεσθαι».

«Δυστυχώς», τονίζουν οι πρόεδροι, «ενέργειες της Αστυνομίας, της οποίας το δικαίωμα να καταστέλλει τη βία και να επιβάλλει την τάξη είναι αδιαμφισβήτητο σε μια ευνομούμενη πολιτεία, είχαν ως αποτέλεσμα τον τραυματισμό δεκάδων συμπολιτών μας, που βρέθηκαν αντιμέτωποι με βάναυσες συμπεριφορές αστυνομικών οργάνων και με υπερβολική και αλόγιστη χρήση χημικών, τα οποία εξαπολύονταν αδιακρίτως προς κάθε κατεύθυνση ακόμα και σε κλειστούς χώρους».

«"Η αδυναμία" των αστυνομικών οργάνων να απομονώσουν τους ελάχιστους ταραξίες, οι οποίοι υπονόμευαν τη μαζικού χαρακτήρα και ειρηνική συγκέντρωση συμπολιτών μας, που αγωνιούν για το αύριο της χώρας, δεν είναι σε καμία περίπτωση επιτρεπτό να αποβαίνει σε βάρος πολιτών που ασκούν συνταγματικά κατοχυρωμένα δικαιώματά τους, διακινδυνεύοντας ακόμα και την ίδια τους τη ζωή».

Άλλωστε, τονίζουν οι πρόεδροι των Δικηγορικών Συλλόγων, «η επιβολή της νομιμότητας και της δήθεν διασαλευθείσας τάξης (που πάντως χτες δεν υφίστατο σε εκτεταμένη κλίμακα ως γεγονός), μπορούν να πραγματοποιηθούν δίχως ακρότητες, με στόχευση σε αυτούς που πραγματικά παρανομούν, υπονομεύοντας παράλληλα τον αγώνα των χιλιάδων συμπολιτών μας που διαδηλώνουν ειρηνικά».

Σε αντίθετη περίπτωση, σημειώνεται στην ανακοίνωση, «οδηγούμαστε στη μετατροπή της αστυνομικής αρχής από όργανο προστασίας των δικαιωμάτων του πολίτη σε όργανο αυθαιρεσίας και κατάλυσης δικαιωμάτων, σε πλήρη αντίθεση προς το σκοπό της ύπαρξής της».

Ωστόσο, τα χθεσινά «θλιβερά» γεγονότα «δεν μπορούν παρά να ιδωθούν και από πολιτική σκοπιά», προσθέτουν οι δικηγόροι, «σε στιγμές, μάλιστα, κατά τις οποίες η οικονομία και η ίδια η επιβίωση της χώρας δοκιμάζονται, το σύνολο του πολιτικού οικοδομήματος βυθίζεται στην αμφισβήτηση και στην απαξίωση».

«Κρατικές επιλογές», υπογραμμίζεται στην ανακοίνωση, «όπως οι χθεσινές πλήττουν κατ' αποτέλεσμα το ίδιο το δημοκρατικό μας πολίτευμα, καθώς βρίσκονται σε πλήρη αντίθεση από τη βασική αρχή, πως οι δημοκρατικά εκλεγμένες κυβερνήσεις και οι πολιτικές τους νομιμοποιούνται μόνο μέσω της λαϊκής βούλησης, και μοναδικός ισχυροποιητικός για την εδραίωσή τους παράγοντας επιτρέπεται να είναι η εμπιστοσύνη με την οποία τις περιβάλλει ο λαός».

«Οποιαδήποτε άλλη λογική, με όποιο πρόσχημα και αν υιοθετείται, βαίνει εκτός των δημοκρατικών μας κατακτήσεων με κινδύνους σοβαρότατων εκτροπών για το πολίτευμά μας, αντίστοιχων αυτών που γίναμε μάρτυρες σε εποχές κατάλυσης της Δημοκρατίας», προσθέτει η Ολομέλεια.

«Κατανοούμε σε ανθρώπινο επίπεδο την αγωνία και τη σπουδή των κυβερνώντων να υλοποιήσουν αποφάσεις "έξωθεν" επιβαλλόμενες, έχοντας απέναντί τους το σύνολο σχεδόν του ελληνικού λαού, ωστόσο θεωρούμε ανεπίτρεπτο να επιχειρείται με τόσο βάναυσο και πρωτοφανή τρόπο η καταστολή ειρηνικών διαδηλώσεων, σε μια προφανή εντέλει προσπάθεια καταστολής συνειδήσεων και τρομοκράτησης της κοινωνίας μας», αναφέρουν οι πρόεδροι.

Η Ολομέλεια των προέδρων «δηλώνει για μία ακόμα φορά παρούσα, εκφράζοντας τις έντονες θεσμικές ανησυχίες της για τις συνέπειες που συνεπάγονται γεγονότα θλιβερά όπως τα χτεσινά».

Παράλληλα, οι 60 από τους 63 Δικηγορικούς Συλλόγους της χώρας, καταδικάζουν «απερίφραστα την αλόγιστη και χωρίς διάκριση χρήση αστυνομικής βίας κατά πολιτών, οι οποίοι ουδόλως παρανομούν, αλλά απλώς ασκούν συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμά τους εκφράζοντας την αντίθεσή τους σε αποφάσεις που υποθηκεύουν το μέλλον των επόμενων γενεών».

Επίσης, καταδικάζουν «όλους εκείνους που, υποκινούμενοι ή όχι, με το πρόσχημα άσκησης συνταγματικών δικαιωμάτων καταστρέφουν περιουσίες, προκαλούν την επέμβαση των ΜΑΤ και υπονομεύουν τις μαζικές και ειρηνικές διαδηλώσεις των πολιτών».

Ακόμη, οι πρόεδροι επισημαίνουν «πως τέτοιες πρακτικές, οι οποίες υπερβαίνουν το επιβαλλόμενο μέτρο και βρίσκονται σε πλήρη αναντιστοιχία ανάμεσα στο χρησιμοποιούμενο μέσο και στο επιδιωκόμενο αποτέλεσμα, πέρα από την αναμφισβήτητη αντίθεσή τους προς τις παραδοχές του νομικού μας πολιτισμού, ενέχουν σοβαρότατους κινδύνους εκτροπών σε πολιτειακό επίπεδο, με συνέπειες απροσδιόριστες για το δημοκρατικό μας πολίτευμα».

Οι δικηγόροι της χώρας δηλώνουν ότι «θα είμαστε έμπρακτα στο πλευρό κάθε δοκιμαζόμενου συμπολίτη μας, ο οποίος τυγχάνει θύμα της κρατικής ή μη κρατικής αυθαιρεσίας και θα εξετάσουμε κάθε νόμιμο και θεσμικό τρόπο αποτελεσματικής προστασίας των συμφερόντων και των δικαιωμάτων του».

Τέλος, εκφράζουν «την αγωνία τους για ό,τι ακολουθήσει».

Και για να μην ξεχνιόμαστε... Ένας από τους κύριους που έπαιξαν ρόλο στην προσπάθεια τρομοκράτησης του ελληνικού λαού για την "ανάγκη" του Μεσοπρόθεσμου ήταν ο Π.Ρουμελιώτης, εκπρόσωπος της Ελλάδας στον ΔΝΤ. "Εάν δεν καταβληθεί η δόση των 12 δισ. ευρώ, ελλοχεύει ο κίνδυνος της χρεοκοπίας" δήλωνε χαρακτηριστικά. Ποιός όμως είναι αλήθεια ο κ. Ρουμελιώτης; Είναι αυτός που ο μακαρίτης Ανδρέας Παπανδρέου έβαλε στην Ευρωβουλή άρον-άρον για να παύσει η ποινική του δίωξη λόγω της αποδεδειγμένης εμπλοκής του στο σκάνδαλο Κοσκωτά όντας συνεργάτης του και υπουργός Εθνικής Οικονομίας (δεν υπονοούμε ότι ο Αντρέας ήταν προσωπικά αναμεμιγμένος - απλά συνεργάτες και υπουργοί του ήταν αποδεδειγμένα). Αυτόν λοιπόν τον άνθρωπο, που ήταν χωμένος μέχρι το λαιμό στα σκάνδαλα (και είχε την "τιμή" να καταλογιστεί και από την "17Ν" ως ένας από τους υπευθύνους στην υπόθεση Κοσκωτά), όχι μόνο τον ταϊσαμε και ποτίσαμε τόσα χρόνια σε υπουργεία και Ευρωβουλή αλλά τον βάλαμε να μας "εκπροσωπεί" στο ΔΝΤ. Μπράβο στους κυβερνώντες που κρίνουν με όρους "παρέας" όταν πρέπει να διαλέξουν με βάση το εθνικό συμφέρον.

Δεν υπάρχουν σχόλια: