Παντού πια ακούς για τον κοροναϊό. Ήταν θέμα χρόνου μέχρι να φύγει από την Κίνα. Στην Ευρώπη έχει έρθει εδώ και καιρό. Κρούσματα είχαμε και στη Γερμανία και στη Γαλλία. Στη Γαλλία, μάλιστα, είχαμε και τον πρώτο θάνατο επί ευρωπαϊκού εδάφους. Μέχρι που έφτασε στη γειτονιά μας, την Ιταλία, και ακολούθησε το χάος. Είναι σαφές ότι οι φίλοι μας οι Ιταλοί κάτι δεν έκαναν σωστά. Να ήταν στο κομμάτι της πρόληψης; Της ενδονοσοκομειακής αντιμετώπισης; Κανείς δεν ξέρει με ακρίβεια, αλλά στη γείτονα τα κρούσματα αυξάνονται προοδευτικά, ενώ καταγράφονται και οι πρώτοι θάνατοι. 
Ήταν να μην μάθουμε τα νέα από την Ιταλία! Χθες το πρωί, στον καφέ, όλοι μιλούσαν για τον κοροναϊό. Φίλος φαρμακοποιός που τον συνάντησα το μεσημέρι μου έλεγε ότι οι μάσκες έχουν γίνει ανάρπαστες. Το απόγευμα που οδηγούσα, άκουγα έναν φαρμακοποιό από την Ξάνθη που περιέγραφε το σκηνικό ότι πλέον πουλάει μάσκες με το κομμάτι για να φτάσουν. Είναι γνωστό ότι δεν είμαστε και ο πλέον ψύχραιμος λαός, αλλά αυτός ο προκαταβολικός πανικός παραπάει. 
Βεβαίως, ο κοροναϊός είναι επικίνδυνος. Αλλά τα ποσοτικά στοιχεία της θνησιμότητας μας δείχνουν ότι η ποσοστιαία δεν είναι και τόσο μεγάλη συγκριτικά με όσους νοσούν και στο τέλος δεν παθαίνουν τίποτα. Και η γρίπη έχει θνησιμότητα, αλλά δεν είδα να κάνουμε έτσι. Όλα αυτά, δε, την ώρα που στη χώρα μας δεν έχει εκδηλωθεί καν κρούσμα. 
Βεβαίως, δεν θα σημειωθεί κάποιο κρούσμα; Είναι πιθανό. Οι επιστήμονες αναφέρουν ότι στατιστικά είναι και εξαιρετικά πιθανό. Τι θα κάνουμε τότε; Θα βγούμε στους δρόμους αλλόφρονες και θα τρέχουμε ουρλιάζοντας; Κατ’ αρχάς, λοιπόν, ψυχραιμία. Ο κοροναϊός είναι μια πραγματικότητα. Δεν είναι ευχάριστη, δεν είναι, όμως, και προς θάνατον. Δεν επιτρέπει εφησυχασμό, αλλά δεν χρειάζεται και υστερία. 
Η κυβέρνηση έχει λάβει μια σειρά μέτρων άμεσης εφαρμογής. Καλά έκανε και πολύ καλά έκανε, επίσης, και τη Δευτέρα το πρωί συγκάλεσε διευρυμένη σύσκεψη, με όλους τους αρμόδιους φορείς και επιστήμονες εγνωσμένου κύρους, όπως ο Ηλίας Μόσιαλος. Βεβαίως, το εθνικό σύστημα υγείας μας έχει πολλές παθογένειες και μέσα σε επτά μήνες δεν επήλθε και καμία ραγδαία βελτίωση. Αλλά, η ετοιμότητα υπάρχει και μέχρι στιγμής λαμβάνονται όποια μέτρα έπρεπε να ληφθούν. Τουλάχιστον, αυτό λένε αυτοί που ξέρουν. 
Η υστερία, όπως και σε μια σειρά άλλων πραγμάτων στη ζωή, δεν βοηθά. Και αυτό ισχύει για όλους. Ισχύει και για εμάς στα ΜΜΕ, από τα κανάλια και τα ραδιόφωνα, έως και τις εφημερίδες και τα site. Και πρέπει και εμείς, ως λειτουργοί της ενημέρωσης, να συναισθανθούμε το βάρος της ευθύνης που μας αναλογεί. Μας βλεπει, μας ακούει και μας διαβάζει κόσμος που ούτε ειδική γνώση έχει, ούτε επιστημονική κατάρτιση. Δεν θα παραβλέψουμε τα πραγματικά περιστατικά, ούτε το μέγεθος του κινδύνου, αλλά δεν είναι δα και ο Αρμαγεδδών ή η Αποκάλυψη ante portas. 
Η χώρα μας είναι εθισμένη στην υπερβολή. Μια βόλτα σε ένα φαρμακείο θα σας πείσει. Αλλά αυτή δεν είναι η πρώτη δύσκολη στιγμή που περνάμε, ούτε η τελευταία. Θα έρθουν και άλλες. Χρειάζεται, όμως, ψυχραιμία και πειθαρχία με τις οδηγίες των αρχών. Και, προπαντός, κάτω τα χέρια από μακαρόνια και χαρτιά υγείας. Δεν είμαστε σε πόλεμο.
ΥΓ: Φαίνεται ότι ο κοροναϊός θα είναι αυτό που οι οικονομολόγοι περιγράφουν ως «Μαύρο Κύκνο», δηλαδή έναν αστάθμητο παράγοντα με καθοριστική επίδραση, για την παγκόσμια οικονομία. Αυτά είναι τα πολύ δύσκολα! "