Ένα σχόλιο για τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα

Ας ξεκινήσουμε από τα βασικά. Όλα δείχνουν πως η δολοφονία είχε πολιτικά κίνητρα. Οργανωμένοι ακροδεξιοί, για λόγους που ξέρουν μόνο οι ίδιοι, αποφάσισαν να κάνουν επίδειξη δύναμης, εφαρμόζοντας τις πρακτικές που εφαρμόζουν εδώ και καιρό σε λαθρομετανάστες, απέναντι σε Έλληνες αυτή τη φορά που απλώς έχουν διαφορετικές πολιτικές απόψεις - το ρεπορτάζ της "Ελευθεροτυπίας" για το προφίλ του δολοφόνου είναι χαρακτηριστικό: "Γιος μεταναστών στην Γερμανία που μεγάλωσε παρατημένος στην Αθήνα, ο Γ.Ρουπακιάς απολύθηκε πριν από δύο χρόνια από την ιδιωτική εταιρεία στην οποία δούλευε κατηγορούμενος για απάτη. Στη συνέχεια προσχώρησε μαζί με την σύζυγο του, στην Χρυσή Αυγή στην οποία άρχισε να προσφέρει πληρωμένες υπηρεσίες. Σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες του Tvxs.gr, από γείτονες και ανθρώπους με τους οποίους διατηρούσε επαφές, ο Ρουπακιάς πληρωνόταν από το ταμείο της Χρυσής Αυγής για να συμμετέχει σε ξυλοδαρμούς μεταναστών, κυρίως γύρω από την περιοχή της Νίκαιας και του Πειραιά. Ο επαγγελματικός τρόπος με τον οποίο δολοφόνησε τον άτυχο Παύλο Φύσσα, δείχνει ότι διέθετε πείρα στα μαχαιρώματα. Ένα από τα θέματα που καλείται να εξετάσει η αστυνομία είναι και η συμμετοχή του στους τραμπουκισμούς στο Πέραμα την προηγούμενη εβδομάδα. Σε κάθε περίπτωση, το γεγονός ότι οι δράστες της επίθεσης στο Πέραμα έμειναν ανενόχλητοι, φαίνεται ότι αποθράσυνε τα μέλη της Χρυσής Αυγής, που αισθάνθηκαν ότι μπορούν να δρουν χωρίς συνέπειες."

Η διαφορά σε σχέση με το παρελθόν, είναι ότι η κατάσταση "ξέφυγε" και το θύμα της επίθεσης δεν επέζησε - όπως τα είχε καταφέρει πριν από μερικά χρόνια ο Δημήτρης Κουσουρής (διαβάστε εδώ τι συνέβει ακριβώς τότε) - με αποτέλεσμα η υπόθεση να πάρει τεράστιες διαστάσεις. Μέχρι όμως το θύμα να εκπνεύσει, είχαμε το γνωστό σκηνικό που συναντάμε σε τέτοιες περιπτώσεις: οι επαγγελματίες φονιάδες της Χ.Α. βγαίνουν παγανιά, χτυπούν με αναλογία 10 προς 1, εξαφανίζονται αν προλάβουν, η αστυνομία ειδοποιείται, η αστυνομία εμφανίζεται με χαρακτηριστική καθυστέρηση και χαλαρότητα, νουθετεί τα θύματα, όσοι από τους θύτες έχουν ξεμείνει πίσω "ξεφεύγουν" και η υπόθεση μπαίνει στο αρχείο. Έλα όμως που το σενάριο χάλασε από τον επαγγελματισμό μιας αστυνομικού όπως διαβάζουμε στο "Ποντίκι": "Πληροφορίες από αυτόπτες μάρτυρες υποστηρίζουν ότι η σύλληψη του δράστη έγινε από γυναίκα αστυνομικό, μέλος της ομάδας ΔΙΑΣ, καθώς οι συνάδελφοί της, από τους οποίους ζητούσε βοήθεια, δεν την συνέδραμαν με το αιτιολογικό ότι «ήταν πολλοί» αυτοί που βρίσκονταν μαζί με το δράστη. Αποτέλεσμα, η αστυνομικός να συλλάβει μόνη της τον 45χρονο."   Δηλαδή  η αστυνομία δεν έχει πρόβλημα να επιτίθεται σε διαδηλωτές - ακόμα και αν είναι περισσότεροι - αλλά το ξανασκέφτεται (μάλλον με το σκεπτικό "που να τρέχουμε τώρα - και αν πιάσουμε κανένα γνωστό μας;") όταν πρόκειται για τις γνωστές ακροδεξιές συμμορίες.

Τα ερωτήματα που μένουν αναπάντητα πάντως είναι αρκετά: ποιος τηλεφώνησε στο δράστη ώστε να πάει στην ενέδρα νιώθοντας τόσο άνετα στο να μαζέψει κόσμο "για φασαρία" σ' ένα κεντρικό σημείο της περιοχής; Το να βρεθεί ποιος είναι είναι βέβαια πολύ εύκολο και βρίσκεται με απλή εντολή εισαγγελέα. Η αστυνομία ήταν όντως στην περιοχή - όπως αυτόπτες μάρτυρες καταγγέλουν - ή όχι (βέβαια και που πήγε διαβάσαμε πάνω τι έγινε και πως); Όπως ειπώθηκε σήμερα στο Mega, από τον αυτόπτη μάρτυρα, "εκείνος συνομίλησε με τέσσερις αστυνομικούς, οι οποίοι μετά το τέλος του επεισοδίου τού ζήτησαν να προσέλθει να καταθέσει στην αστυνομία ότι εκείνοι ήταν μόνο τέσσερις και οι ακροδεξιοί 30." Όπως είπε, ο ίδιος και η γυναίκα του βρίσκονταν στο σημείο πριν από την συμπλοκή και παρακολούθησαν τα γεγονότα. Σύμφωνα με τον μάρτυρα, η σύζυγός του μίλησε με τον Παύλο Φύσσα πριν από τη συμπλοκή, κι ενώ η ομάδα των 30 ακροδεξιών βρίσκονταν συγκεντρωμένοι κοντά. Η γυναίκα ρώτησε τον 34χρονο εάν η ένταση υπάρχει για τον αγώνα του Ολυμπιακού (με οπαδούς της Π.Σ.Ζ. ίσως;) και ο Παύλος Φύσσας τής απάντησε: «Όχι, κυρία, είναι από τη Χρυσή Αυγή». Ο μάρτυρας είπε πως στη συνέχεια, παρουσία της αστυνομίας, ένας φίλος του Παύλου Φύσσα «έφαγε πολύ ξύλο», αλλά κατάφερε να διαφύγει και ο 34χρονος έλεγε στους άλλους από την παρέα να φύγουν. Όταν έγινε η επίθεση εναντίον του, «είχε μείνει μόνος του» δήλωσε ο κ. Γιάννης. Τα 30 άτομα με τις μαύρες μπλούζες «λειτουργούσαν σαν να μην υπήρχε καθόλου αστυνομία εκεί» τόνισε ο ίδιος. Και τέλος πως μπορεί η Χ.Α. να έχει το θράσος να μιλάει περί "μαύρη προπαγάνδα που προσπαθεί το σάπιο πολιτικό κατεστημένο να δημιουργήσει" εις βάρος της, όταν τα πράγματα είναι οφθαλμοφανώς εις βάρος της;

Αλλά πέραν από την υπόθεση καθεαυτή, το ερώτημα είναι ένα. Ποια θα πρέπει να είναι η συνέχεια; Η κοινωνία μας - και αυτοί που έφεραν την κατάσταση ως εδώ - θα πρέπει να λάβουν μέτρα τώρα και ν' αποδώσει ευθύνες, εάν θέλει πραγματικά τα πράγματα να διορθωθούν. Βέβαια μέχρι τώρα η αστυνομία και η κυβέρνηση έκαναν ουσιαστικά τα στραβά μάτια αφού θεωρούν την Χ.Α. "δική τους" και τους υποστηρικτές της, "εν δυνάμει" ψηφοφόρους. Από τη στιγμή όμως που φτάσαμε στο σημείο της δολοφονίας ενός "πολιτικού αντιπάλου", καταλαβαίνει κανείς ότι χρειάζεται άμεση δράση. Και φυσικά αυτό δεν μπορεί να είναι το να περάσει η Χ.Α. εκτός νόμου. Τ' αποτέλεσμα θα είναι εντελώς αντίθετο, αφού θα την ηρωποιήσει στα μάτια αρκετών. Η πρώτη κίνηση που θα πρέπει να γίνει πάντως, είναι το ξεκαθάρισμα και το κόψιμο του ομφάλιου λώρου της με την αστυνομία. Μόνο έτσι θα μπορέσει να φτάσει κανείς στους πραγματικούς ενόχους της επίθεσης - τόσο αυτής όσο και των εκατοντάδων άλλων που δε φτάνουν ποτέ στο φως της δημοσιότητας. Υπάρχει ελπίδα; Αμφιβάλουμε - και το βίντεο που παραθέτουμε εδώ είναι μια απόδειξη του γιατί:
Για πολλοστή φορά τα ΜΑΤ πάνε χέρι-χέρι με "αγανακτισμένους" πολίτες (ακροδεξιούς και αστυνομικούς με πολιτικά δηλαδή). Και όλα αυτά λίγες ώρες μετά που έγινε γνωστό το τραγικό περισταστικό...

Γι' αυτό και η πάνδημη καταδίκη της δολοφονίας στην Βουλή δεν αρκεί. Χρειαζόμαστε πράξεις - με πρώτη και καλύτερη το "κόψιμο" της καραμέλας περί "δύο άκρων" (δηλ. ΣΥΡΙΖΑ - Χ.Α.) από την κυβερνητική πλειοψηφία. Η εξίσωση αυτή, μαζί με τα απανωτά Μνημόνια και την απουσία του κράτους από την καθημερινότητα του πολίτη οδήγησαν στα γεγονότα αυτά. Και αν δεν κάνουμε κάτι, αυτό θα είναι μόνο η αρχή - και η οικογένεια του άτυχου Παναγιώτη θα μένει να θρηνεί το παιδί της που πήγε άδικα...