Κι εδώ έρχεται η ώρα του πολίτη...Η ώρα η δική μας δηλαδή: Νομίζω, και παραφράζοντας τα λεγόμενα και γραφόμενα των τελευταίων ημερών, ότι είναι ώρα όλοι ν' αναλάβουμε τις ευθύνες μας και να κινηθούμε ενάντια στα μέτρα τα οποία θα γυρίσουν την Ελλάδα 50χρόνια πίσω...
Έτσι λοιπόν είναι επιτακτική ανάγκη να:
α) Συμμετάσχουμε όλοι στα συλλαλητήρια και στις απεργίες που θα διοργανωθούν.
Σχετικά με αυτό πολλοί λένε "τίποτα δεν θ' αλλάξει" -αυτό είναι λάθος. Η κυβέρνηση εκλέγεται, και την ενδιαφέρει η γνώμη των πολιτών, ιδιαίτερα όταν αυτή εκφράζεται δυναμικά - και όταν λέμε δυναμικά δεν εννοούμε βέβαια το σπάσιμο των βιτρινών. Μια μαζική απεργία μπορεί να δώσει το μήνυμα εκεί που πρέπει, και αυτό δεν είναι ο Παπανδρέου, αλλά οι Βρυξέλλες...
Πολλοί επίσης θα πούνε "καλή η απεργία, αλλά θα χάσω το ημερομίσθιο και δεν τα βγάζω πέρα" - σωστό επιχείρημα, αλλά από την άλλη αν περάσουν τα μέτρα, εκεί που το χρόνο κάποιος έβγαζε 14000 ευρώ, τώρα θα βγάζει 11000 (αν βγάλει επιδόματα και 13ο/14ο μισθό). Επίσης σκεφτείτε το πως θα μπορέσετε να ζήσετε σαν συνταξιούχοι με 20% μικρότερη σύνταξη απ' αυτή που δίνεται τώρα, και μ' ένα ΦΠΑ στο 24% (τον υψηλότερο σε όλες τις χώρες του πολιτισμένου κόσμου). Το 1 ή τα 2 ημερομίσθια λοιπόν αξίζουν σα ρίσκο. Χώρια που έτσι παλεύει κανείς και για τις επόμενες γενιές...
Τέλος άλλοι θα πουν "ψήφισα ΠΑΣΟΚ και δε θέλω να κάνω κακό στο κόμμα μου" ή "στις πορείες συμμετέχουν μόνο όσοι έχουν ψηφίσει ΚΚΕ" - Προφανώς βέβαια και τα δύο είναι λάθος. Το θέμα δεν είναι κομματικό είναι καθαρά πολιτικό. Έτσι συμμετέχοντας στις κινητοποιήσεις δεν ακυρώνουμε τις κομματικές μας πεποιθήσεις. Αντιδρούμε ανοιχτά σε πολιτικές που μόνο κακό θα προξενήσουν σε μας και τα παιδιά μας. Να το πω πιο απλά: Αν δούμε ένα αγαπημένο πρόσωπό μας να πηγαίνει στο γκρεμό θα του φωνάξουμε να σταματήσει. Το ίδιο κάνουμε συμμετέχοντας σε μια κινητοποίηση εργαζομένων, έστω και αν στην κυβέρνηση είναι το κόμμα που ψηφίσαμε ή αν την κινητοποίηση διοργανώνει ένα κόμμα που δεν ψηφίσαμε - ο μόνος τρόπος ν' ακουστούμε είναι να πάμε.
β) Ν' ασκήσουμε πίεση στους βουλευτές και τους υπουργούς. Οι περισσότεροι απ' αυτοί έχουν e-mail και τηλέφωνο (http://www.parliament.gr/synthesh/viewdetails.asp) ή κατεβαίνουν στις εκλογικές τους περιφέρειες. Πρέπει να τους γνωστοποιήσουμε ότι είμαστε αντίθετοι και να τους υπενθυμίσουμε ότι εκλέχθηκαν όχι για να υπηρετούν την ΕΕ ή ακόμα και τον πρωθυπουργό, αλλά τον λαό, την φωνή του οποίου πρέπει ν' αφουγκράζονται όταν είναι δίκαιη. Και σ'αυτή την περίπτωση αδιαμφισβήτητα είναι.
γ) Ν' ακυρώσουμε τα μέτρα στην πράξη...Πώς; Το συζητάμε στην επόμενη ανάρτηση...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου