Αναρτήσεις
Διαβάζουμε ότι - στα πλαίσια της διαπραγμάτευσης πάντα - οι δανειστές επιμένουν για την απελευθέρωση των απολύσεων, επίδοση του δικαιώματος της ανταπεργίας στους εργοδότες, μη γενίκευση των συλλογικών συμβάσεων σε όσους κλάδους δεν έχουν κλαδική σύμβαση και γενικώς συνέχιση του μπάχαλου που επικρατεί σήμερα και αποτελεί αποτέλεσμα των προηγούμενων τριών μνημονίων.
Διατείνονται ότι έτσι "θα έρθουν επενδύσεις" στην χώρα. Βέβαια το ότι σοβαροί επενδυτές δεν πρόκειται να έρθουν ποτέ, όσο ο Σόιμπλε και η παρέα του αφήνουν να εννοηθεί ότι υπάρχει πιθανότητα Brexit, δεν το αναφέρει κανείς.
Όπως κανείς - και ιδιαίτερα οι δανειστές - δεν ενδιαφέρεται ότι σε μια χώρα που η μερική απασχόληση (στα χαρτιά και μισθολογικά είναι μερική - γιατί στις απαιτήσεις είναι πλήρης και απόλυτη) είναι πλέον καθεστώς, οι απαιτήσεις των εργοδοτών θυμίζουν μεσαίωνα.
Έχουμε διαβάσει πολλά τα τελευταία χρόνια (ΜΚΟ ν' αφήνουν απλήρωτους τους εργαζόμενους την ίδια ώρα που εισπράττουν παχυλές εθνικές και εργοδοτικές επιδοτήσεις, την Sergio Tacchini να πληρώνει 4ωρα αλλά ν' απαιτεί 8ωρη εργασία, τα Jumbo να προσλαμβάνουν εποχιακούς ημιαπασχολούμενους που θα πρέπει να είναι 1 ώρα πριν και να φεύγουν 2 ώρες μετά τη λήξη του ωραρίου), αλλά είναι η πρώτη φορά που σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα, βγαίνουν τόσες πολλές υποθέσεις στη φόρα.
Καταρχήν είχαμε την υπόθεση της αλυσίδας καταστημάτων παιχνιδιών "Μουστάκας", στην οποία η δικτατορικές πρακτικές και οι παραβιάσεις ωραρίου είναι καθεστώς - αν και βέβαια ωχριούν μπροστά στα όσα γίνονται στα Jumbo. Εκεί η υπόθεση βγήκε στη φόρα χάρις μια ανακοίνωση προς τους εργαζομένους που υπενθύμιζε μεταξύ των άλλων ότι "πρέπει να παίρνετε άδεια για το οτιδήποτε" (αλίμονο δηλαδή σε όποιον τον πιάσει κόψιμο και ο προϊστάμενος λείπει σε διάλλειμμα) και πως "αν συνδυάσετε το γεγονός ότι έξω υπάρχει μεγάλη ανεργία, οι εποχές είναι δύσκολες και σίγουρα ένα σταθερό εισόδημα είναι καλύτερο από το τίποτα ή το ταμείο ανεργίας. Οσοι έχουν υποχρεώσεις το γνωρίζουν καλύτερα... Και αν μάθετε τη δουλειά σωστά, αφήσετε τις προστριβές, τότε δουλεύοντας κάθε μέρα τους προαναφερόμενους βασικούς κανόνες θα είμαστε μία δεμένη και λειτουργική ομάδα". Η ανακοίνωση έκανε μια μεγάλη βόλτα στο διαδίκτυο, το Σώμα Επιθεωρητών Εργασίας (ΣΕΠΕ) έκανε ντου και βρήκε διάφορα ενδιαφέροντα (με τα πρόστιμα ν' αναμένονται).
Μετά είχαμε την H&M. Μια πολυεθνική εταιρεία που έχει υπογράψει συμφωνία με τη διεθνή συνδικαλιστική οργάνωση στον κλάδο του Εμπορίου (UNI Commerce), η οποία μάλλον όμως εξαιρεί την χώρα μας, αφού η εταιρεία προσπάθησε να τροποποιήσει - προς το χειρότερο - τις συμβάσεις εργασίας όπως καταγγέλθηκε και έγινε θέμα στα ΜΜΕ. Ευτυχώς και εδώ ο ΣΕΠΕ επενέβει και ανέστειλε της διαδικασίας νέας τροποποίησης των ατομικών συμβάσεων ζητώντας από την H&M να δώσει αναλυτικές εξηγήσεις για τις παραβιάσεις στην εργατική νομοθεσία. Συγκεκριμένα, το ΣΕΠΕ εντόπισε παραβιάσεις που αφορούν σε υπερεντατικοποίηση της εργασίας, μετακίνηση υπαλλήλων σε όλη την Ελλάδα χωρίς αποζημίωση εξόδων, τροποποίηση του χαρακτήρα συμφωνημένου επιδόματος προς τους εργαζόμενους και υποχρέωση κάλυψης των εξόδων εκπαίδευσης υπαλλήλων από τους ίδιους.
Αν νομίζετε όμως ότι το "πανηγύρι" τελειώνει στις μεγάλες αλυσίδες κάνετε λάθος. Επεκτείνετε δυστυχώς και στην περιφέρεια, εκεί που θεωρητικά οι σχέσεις "εργοδοτών-εργαζομένων" είναι πιο "ανθρώπινες". Το ρεπορτάζ της σελίδας patratimes "φωτογραφίζει" επιχείρηση ενδύματος της Πάτρας που έχει εκδόσει δεκάλογο σύμφωνα με τον οποίο η 3λεπτη καθυστέρηση προσέλευσης χρεώνεται ένα μεροκάματο και οι πληρωμές για τις υπερωρίες που γίνονται για δεδουλευμένες Κυριακές και αργίες επιστρέφονται στον εργοδότη!
Βέβαια το τελευταίο αποτελεί κοινό τόπο εδώ και καιρό σε όλη την Ελλάδα, αλλά είναι η πρώτη φορά που κάποιος εργοδότης έχει αποθρασυνθεί τόσο πολύ ώστε να κυκλοφορεί "δεκάλογο" χωρίς να φοβάται μήπως πέσει στα χέρια του ΣΕΠΕ ή γίνει αγωγή εις βάρος του για παραβίαση της εργατικής νομοθεσίας.
Το συμπέρασμα λοιπόν απλό: μήπως η "Ευρώπη των λαών" που δήθεν αγωνίζεται για τους Ευρωπαίους πολίτες να ζητήσει προστασία των εργαζομένων στην χώρα μας, αντί για περαιτέρω ξεγύμνωμα των λίγων δικαιωμάτων που τους έχουν απομείνει;
Διατείνονται ότι έτσι "θα έρθουν επενδύσεις" στην χώρα. Βέβαια το ότι σοβαροί επενδυτές δεν πρόκειται να έρθουν ποτέ, όσο ο Σόιμπλε και η παρέα του αφήνουν να εννοηθεί ότι υπάρχει πιθανότητα Brexit, δεν το αναφέρει κανείς.
Όπως κανείς - και ιδιαίτερα οι δανειστές - δεν ενδιαφέρεται ότι σε μια χώρα που η μερική απασχόληση (στα χαρτιά και μισθολογικά είναι μερική - γιατί στις απαιτήσεις είναι πλήρης και απόλυτη) είναι πλέον καθεστώς, οι απαιτήσεις των εργοδοτών θυμίζουν μεσαίωνα.
Έχουμε διαβάσει πολλά τα τελευταία χρόνια (ΜΚΟ ν' αφήνουν απλήρωτους τους εργαζόμενους την ίδια ώρα που εισπράττουν παχυλές εθνικές και εργοδοτικές επιδοτήσεις, την Sergio Tacchini να πληρώνει 4ωρα αλλά ν' απαιτεί 8ωρη εργασία, τα Jumbo να προσλαμβάνουν εποχιακούς ημιαπασχολούμενους που θα πρέπει να είναι 1 ώρα πριν και να φεύγουν 2 ώρες μετά τη λήξη του ωραρίου), αλλά είναι η πρώτη φορά που σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα, βγαίνουν τόσες πολλές υποθέσεις στη φόρα.
Καταρχήν είχαμε την υπόθεση της αλυσίδας καταστημάτων παιχνιδιών "Μουστάκας", στην οποία η δικτατορικές πρακτικές και οι παραβιάσεις ωραρίου είναι καθεστώς - αν και βέβαια ωχριούν μπροστά στα όσα γίνονται στα Jumbo. Εκεί η υπόθεση βγήκε στη φόρα χάρις μια ανακοίνωση προς τους εργαζομένους που υπενθύμιζε μεταξύ των άλλων ότι "πρέπει να παίρνετε άδεια για το οτιδήποτε" (αλίμονο δηλαδή σε όποιον τον πιάσει κόψιμο και ο προϊστάμενος λείπει σε διάλλειμμα) και πως "αν συνδυάσετε το γεγονός ότι έξω υπάρχει μεγάλη ανεργία, οι εποχές είναι δύσκολες και σίγουρα ένα σταθερό εισόδημα είναι καλύτερο από το τίποτα ή το ταμείο ανεργίας. Οσοι έχουν υποχρεώσεις το γνωρίζουν καλύτερα... Και αν μάθετε τη δουλειά σωστά, αφήσετε τις προστριβές, τότε δουλεύοντας κάθε μέρα τους προαναφερόμενους βασικούς κανόνες θα είμαστε μία δεμένη και λειτουργική ομάδα". Η ανακοίνωση έκανε μια μεγάλη βόλτα στο διαδίκτυο, το Σώμα Επιθεωρητών Εργασίας (ΣΕΠΕ) έκανε ντου και βρήκε διάφορα ενδιαφέροντα (με τα πρόστιμα ν' αναμένονται).
Μετά είχαμε την H&M. Μια πολυεθνική εταιρεία που έχει υπογράψει συμφωνία με τη διεθνή συνδικαλιστική οργάνωση στον κλάδο του Εμπορίου (UNI Commerce), η οποία μάλλον όμως εξαιρεί την χώρα μας, αφού η εταιρεία προσπάθησε να τροποποιήσει - προς το χειρότερο - τις συμβάσεις εργασίας όπως καταγγέλθηκε και έγινε θέμα στα ΜΜΕ. Ευτυχώς και εδώ ο ΣΕΠΕ επενέβει και ανέστειλε της διαδικασίας νέας τροποποίησης των ατομικών συμβάσεων ζητώντας από την H&M να δώσει αναλυτικές εξηγήσεις για τις παραβιάσεις στην εργατική νομοθεσία. Συγκεκριμένα, το ΣΕΠΕ εντόπισε παραβιάσεις που αφορούν σε υπερεντατικοποίηση της εργασίας, μετακίνηση υπαλλήλων σε όλη την Ελλάδα χωρίς αποζημίωση εξόδων, τροποποίηση του χαρακτήρα συμφωνημένου επιδόματος προς τους εργαζόμενους και υποχρέωση κάλυψης των εξόδων εκπαίδευσης υπαλλήλων από τους ίδιους.
Αν νομίζετε όμως ότι το "πανηγύρι" τελειώνει στις μεγάλες αλυσίδες κάνετε λάθος. Επεκτείνετε δυστυχώς και στην περιφέρεια, εκεί που θεωρητικά οι σχέσεις "εργοδοτών-εργαζομένων" είναι πιο "ανθρώπινες". Το ρεπορτάζ της σελίδας patratimes "φωτογραφίζει" επιχείρηση ενδύματος της Πάτρας που έχει εκδόσει δεκάλογο σύμφωνα με τον οποίο η 3λεπτη καθυστέρηση προσέλευσης χρεώνεται ένα μεροκάματο και οι πληρωμές για τις υπερωρίες που γίνονται για δεδουλευμένες Κυριακές και αργίες επιστρέφονται στον εργοδότη!
Βέβαια το τελευταίο αποτελεί κοινό τόπο εδώ και καιρό σε όλη την Ελλάδα, αλλά είναι η πρώτη φορά που κάποιος εργοδότης έχει αποθρασυνθεί τόσο πολύ ώστε να κυκλοφορεί "δεκάλογο" χωρίς να φοβάται μήπως πέσει στα χέρια του ΣΕΠΕ ή γίνει αγωγή εις βάρος του για παραβίαση της εργατικής νομοθεσίας.
Το συμπέρασμα λοιπόν απλό: μήπως η "Ευρώπη των λαών" που δήθεν αγωνίζεται για τους Ευρωπαίους πολίτες να ζητήσει προστασία των εργαζομένων στην χώρα μας, αντί για περαιτέρω ξεγύμνωμα των λίγων δικαιωμάτων που τους έχουν απομείνει;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου