Τι σημαίνει η έκδοση 5-ετούς ομολόγου για την Ελλάδα

Διαβάζουμε την παρακάτω είδηση σε διάφορους ιστοτόπους του ΔΟΛ (και όχι μόνο): "την επιστροφή στις αγορές με έκδοση 5ετούς ομολόγου επιβεβαίωσε το υπουργείο Οικονομικών, ανακοινώνοντας ότι δόθηκε η σχετική εντολή σε διεθνείς τράπεζες. Το ομόλογο, που θα τελεί υπό το αγγλικό δίκαιο, αναμένεται να τιμολογηθεί και να εκδοθεί στο άμεσο μέλλον, αναφέρει το υπουργείο.  Ωστόσο, σύμφωνα με έναν από τους βασικούς αναδόχους, το ελληνικό Δημόσιο άρχισε ήδη να συγκεντρώνει ενδεικτικές προσφορές από τους επενδυτές για την σχεδιαζόμενη έκδοση 5ετούς ομολόγου.

Ειδικότερα, η ανακοίνωση του υπουργείου Οικονομικών αναφέρει ότι: «η Ελληνική Δημοκρατία ανακοινώνει σήμερα ότι έδωσε εντολή σε διεθνείς τράπεζες για επικείμενη 5-ετη ομολογιακή έκδοση 'αναφοράς-benchmarking' σε ευρώ και υπό το αγγλικό δίκαιο. Η συναλλαγή αναμένεται να τιμολογηθεί και να λάβει χώρα στο άμεσο μέλλον».

Το Δημόσιο διόρισε τις Bank of America Merrill Lynch, Deutsche Bank, Goldman Sachs, HSBC, JP Morgan και Morgan Stanley ως αναδόχους για το ομόλογο, που αναμένεται να τιμολογηθεί την Πέμπτη, δήλωσε ένας από τους βασικούς αναδόχους, αναφέρει το Reuters. Στόχος της έκδοσης η άντληση 2,5 δισ. ευρώ με την απόδοση να κινείται στο 5% ή αν είναι δυνατόν και χαμηλότερα, σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές."

Η είδηση θα μπορούσε και υπό άλλες συνθήκες θα έπρεπε να μας γεμίσει ανακούφιση. Η Ελλάδα γυρίζει στις αγορές, που είναι βασική προϋπόθεση για την απεμπλοκή μας από τα Μνημόνια...Είναι όμως τα πράγματα ως έχουν, αιτία για χαρές και πανηγύρια; Μάλλον όχι και οι λόγοι είναι τρεις:

α) Το μεσοσταθμικό κόστος των δανείων που λαμβάνει η Ελλάδα από την Ευρωζώνη και το ΔΝΤ είναι γύρω στο 2-2,5%. Με τη νέα έκδοση του 5ετούς η χώρα θα δανειστεί 2,5 δισ. με ένα επιπλέον κόστος περίπου 3%, οπότε η επιβάρυνση θα είναι περίπου 75 εκατ. ευρώ κατ' έτος. Ποσό αρκετό και σοβαρό για μια χώρα που δημιουργεί πλαστά πλεονάσματα για να δημιουργήσει ένα αίσθημα επίπλαστης χαράς στους πολίτες της. Το κόστος δανεισμού είναι σαφέστατα μεγαλύτερο (ούτως ή άλλως) από το αντίστοιχου της Ιρλανδίας, της Ισπανίας και της Πορτογαλίας (και μη πούμε για της Ιταλίας) που δανείζονται με επιτόκια που βρίσκονται μεταξύ των 1,5 - 3%. Το πως μπορεί να χαρακτηριστεί το 5% "επιτυχία" είναι μάλλον ανεξήγητο και βρίσκεται στο μυαλό των μάγων της παρέας του Στουρνάρα.

β) Το ομόλογο θα εκδοθεί στο αγγλικό δίκαιο. Αυτό σημαίνει ότι αν η Ελλάδα χρεοκωπήσει (πρακτικά ή ουσιαστικά) δεν θα μπορεί να κάνει κάτι για ν' απεμπλακεί απ' αυτό, αφού θα κριθεί σε ξένα δικαστήρια, που δεν εξετάζουν Συντάγματα, ειδικές συνθήκες κ.λπ. Το γιατί κάποιος που αγαπά την χώρα θα προχωρούσε σε τέτοια έκδοση γνωρίζοντας κάτι τέτοιο, είναι επίσης ανεξήγητο.

γ) Ο δανεισμός είναι μικρός σχετικά (2,5 δις ευρώ) και δεν καλύπτει τις ανάγκες της χώρας όσο αφορά το "χρηματοδοτικό κενό" που θα υπάρξει. Άρα θα πρέπει να βρεθούν περαιτέρω έσοδα (μάλλον από τον ευρωπαϊκό μηχανισμό στήριξης) τα οποία χρήματα θα έρθουν με καινούργια ανταλλάγματα. Επίσης ο μεγάλος αριθμός αναδόχων για το ομόλογο θα εισπράξουν ένα σημαντικότατο ποσοστό - σε απόλυτα νούμερα - που θα μειώσει το εισπραχθέν ποσό.

Κλείνοντας να πούμε το εξής: η Ελλάδα θα πρέπει να βγει κάποια στιγμή στις αγορές. Αυτό όμως πρέπει να γίνει με τρόπο που το χρέος που θα προστεθεί να είναι βιώσιμο και με τρόπο που να ωφελήσει την χώρα. Ο δρόμος που ακολουθείται έχουμε την αίσθηση ότι δεν πληρεί καμία προϋπόθεση από αυτές...