Υπό επιλεκτική ιδιωτικόποιηση τα κρατικά ΚΤΕΟ - μια εξοργιστική ιστορία

Είδηση: Γερμανικό ενδιαφέρον συγκεντρώνουν τα κρατικά ΚΤΕΟ. Εταιρεία του κλάδου της αυτοκίνησης εξέφρασε τη σχετική πρόθεσή της στο υπουργείο Υποδομών, έχοντας καταρτίσει πλάνο για την είσοδό της στη σχετική αγορά, το μέγεθος της οποίας υπολογίζεται σε 120 εκατ. ευρώ.

Σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας "Βήμα της Κυριακής", η εν λόγω γερμανική εταιρεία ενδιαφέρεται για τα ΚΤΕΟ των μεγαλύτερων πόλεων και όχι για το σύνολό τους - 57 σε όλη τη χώρα - καθώς, κάτι τέτοιο θα απαιτούσε αρκετά εκατομμύρια για τον εκσυγχρονισμό των εγκαταστάσεων.
Οι ίδιες πληροφορίες αναφέρουν πως οι Γερμανοί ενδιαφέρονται κυρίως για τις τοποθεσίες, στις οποίες βρίσκονται τα κρατικά ΚΤΕΟ και στόχος τους είναι να εμπλακούν με τη μέθοδο της Σύμπραξης Δημοσίου και Ιδιωτικού τομέα για την ιδιωτικοποίηση επιλεγμένων ΚΤΕΟ της Αθήνας, Θεσσαλονίκης και άλλων μεγάλων πόλεων. Το πλάνο τους έχει εκσυγχρονισμό, αναδιοργάνωση και βέβαια λειτουργία των εγκαταστάσεων.
H εφημερίδα κάνει λόγο για διεθνή διαγωνισμό από την Ειδική Γραμματεία ΣΔΙΤ του υπουργείου Ανάπτυξης. Ο ιδιωτικός φορέας σύμπραξης θα αναλάβει έναντι τιμήματος ή ενοικίου τις εγκαταστάσεις, την άδεια λειτουργίας και θα τα δουλέψει επιλέγοντας ελεύθερα το προσωπικό που θα κρατήσει.
Το μέγεθος της αγοράς των ΚΤΕΟ υπολογίζεται στα 120 εκατ. ευρώ - αν περνούν από το διετή έλεγχο και τα 6 εκατ. οχήματα που κυκλοφορούν στην Ελλάδα. Όμως αυτή τη στιγμή εκτιμάται πως το 40% των αυτοκινήτων είναι στους δρόμους χωρίς να έχει περάσει από ΚΤΕΟ για χρόνια.
Αυτή τη στιγμή λειτουργούν μόνο 10 δημόσια ΚΤΕΟ (Ιωαννίνων, Κοζάνης, Φλώρινας, Φωκίδας, Γρεβενών, Τρικάλων, Αλεξανδρούπολης, Ορεστιάδας, Πύργου, Καβάλας) καθώς ήταν τα μοναδικά που προσαρμόστηκαν στις προϋποθέσεις που προβλέπονται από το νόμο.
Το ερχόμενο καλοκαίρι εκπνέει η προθεσμία, ώστε τα υπόλοιπα 47 να υιοθετήσουν τις ελάχιστες προϋποθέσεις του νόμου αλλιώς θα κλείσουν.

Σχόλιο: Η είδηση είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσα, ίσως από τις πλέον ενδιαφέρουσες των τελευταίων ημερών και δείχνει ξεκάθαρα τη νοοτροπία των "επενδυτών" στην χώρα μας καθώς και τη στάση της κυβέρνησής μας, που δείχνει ανίκανη να επιβάλει οποιουσδήποτε όρους πώλησης. Είναι επομένως σωστό να υποθέσουμε ότι η παθητική αντιμετώπιση των απαιτήσεων της τρόικας είναι μάλλον στάση ζωής και όχι ανάγκης... 
Αν αντιστρέψουμε τα ερωτήματα που εύλογα έρχονται στο μυαλό (όπως π.χ. είναι ανάγκη να υπάρξει ιδιωτικοποίηση σε μια αγορά που έχει μόνο κέρδη να προσφέρει στο κράτος, γιατί δεν μπορεί το κράτος να χρησιμοποιήσει ευρωπαϊκά προγράμματα για να εκσυχρονίσει τα ΚΤΕΟ που δεν έχουν "αναβαθμιστεί" κάτι που θα κάνει έτσι κι αλλιώς οποιοσδήποτε αγοραστής, γιατί το κράτος δεν προχώρησε στις αλλαγές που έπρεπε τον καιρό που μπορούσε αλλά προτίμησε ν' απαξιωθεί η περιουσία του κ.ο.κ.) φαίνεται για πολλοστή φορά ότι οι κυβερνήτες της χώρας μας δεν αγαπούν την Ελλάδα. Ό,τι έγινε με την Ολυμπιακή (όπως είχαμε σημειώσει εδώ), με τον ΟΣΕ (διαβάστε αναλυτικά εδώ), επαναλαμβάνεται ελαφρώς μεταλλαγμένο και στην περίπτωση των ΚΤΕΟ.
Και πάλι έρχεται λοιπόν ένας ιδιώτης (αλλοδαπός πλέον αφού οι εγχώριοι έχουν χάσει την πρόσβαση στο βάζο με το "μέλι") να διαλέξει επιλεκτικά τα κομμάτια που θέλει, φορτώνοντας στο κράτος την υποχρέωση να τα βγάλει πέρα με ό,τι περισέψει και με το προσωπικό που (αναπόφευκτα) θα μείνει στο δρόμο. Και το κράτος το δέχεται μοιρολατρικά χωρίς να βγάλει μιλιά, με υπουργούς που σκύβουν το κεφάλι δουλικά και λένε "δεν μπορούμε να κάνουμε αλλιώς". Αλλά είπαμε. Όποιος αγαπάει την χώρα αγωνίζεται. Οι υπόλοιποι παρακολουθούν και αποδέχονται τα πάντα ως τετελεσμένα...