Για όσους δεν το έμαθαν, απεβίωσε και ο τελευταίος χουντικός κρατούμενος, ο Νικόλαος Ντερτιλής, σε ηλικία 92 ετών. "Ζωή σε λόγου μας"θα πείτε - και θα έχετε δίκιο. Αμετανόητος μέχρι το τέλος, οπότε όσο και αν είναι θλιβερό να έχεις κρατούμενους σε τέτοια ηλίκια (έστω και σε ειδική πτέρυγα στον Κορυδαλλό), μάλλον το ότι έμεινε (σχεδόν) έγκλειστος μέχρι το τέλος ήταν μάλλον δίκαιο και αναμενόμενο.
«Ο νεαρός έπεσε σαν κοτόπουλο», περιγράφει στην κατάθεσή του ένα χρόνο αργότερα ο οδηγός του Ντερτιλή – ο 21 ετών τότε Αντώνης Αγριτέλης – και συνεχίζει: «Μετά το φόνο ο Ντερτιλής σαν να μη συνέβαινε τίποτα μπήκε στο τζιπ και χτυπώντας με στην πλάτη μου είπε: “Με παραδέχεσαι ρε; Σαράντα πέντε χρονών άνθρωπος και με τη μία στο κεφάλι!”».
Και να πούμε ότι αυτός ο φονιάς μετανόησε και ζήτησε συγγνώμη από τους γονείς του παιδιού (του Μιχάλη Μυρογιάννη για να λέμε και τα πράγματα με τ' όνομά τους ), να πάει στο καλό - σα μια ύψιστη χριστιανική χειρονομία. Αλλά ο λειτουργός του Χριστού, να πάει στην κηδεία του αμετανόητου και μετά να προσπαθεί να δικαιολογήσει τ' αδικαιολόγητα μιλώντας για "έλλειμμα δημοκρατίας" σήμερα...Ε, όχι. Είπαμε...Για τους άλλους θα το καταπίναμε, γιατί μπορεί έμμεσα να έβαψαν τα χέρια τους με αίμα, αλλά δεν δεν το έκαναν άμεσα...
Μακρυά οι φαρισαϊσμοί από μας. Πιστεύουμε από επιλογή και όχι λόγω εθνικότητας και πατρίδας. Επομένως, δε θεωρούμε το γεγονός ως ευκαιρία για να επιτεθούμε στον εν λόγω "ιεράρχη" και στην εκκλησία γενικότερα. Αλλά μας θλίβει ειλικρινά που κάποιοι πράτοντας αντίθετα με τα όσα κηρύττουν, φρόντισαν να "επιβραβεύσουν" κάποιο που σκότωσε, χωρίς λόγο και αφορμή, έναν νέο άνθρωπο που ίσως από τύχη ίσως και από άποψη, βρέθηκε πέριξ ενός χώρου, που η νεολαία εξεγέρθηκε ενάντια στους "αυτόκλητους σωτήρες" της χώρας.
Λίγη προσοχή δε βλάπτει...
(Τα υπόλοιπα θύματα της εξέγερσης του Πολυτεχνείου αναφέρονται εδώ).
Και για να μην ξεχνιόμαστε... Επίθεση στον υπουργό Οικονομικών Γιάννη Στουρνάρα εξαπολύουν οι εφοριακοί, με αφορμή τη δημοσιοποίηση των στοιχείων για την εκτέλεση του προϋπολογισμού τα οποία δείχνουν μειωμένα έσοδα κυρίως από ΦΠΑ και ειδικούς φόρους κατανάλωσης. «Οι ευθύνες για την κατάρρευση αυτή δεν είναι στους εφοριακούς» αναφέρει η ΠΟΕ-ΔΟΥ και επιτίθεται με βαρείς χαρακτηρισμούς εναντίον του κ. Στουρνάρα, τον οποίο καλεί «να εγκαταλείψει την αλαζονεία και τον δογματισμό των προκατόχων του, την οποία ακολουθεί πιστά».
Οι εφοριακοί αποδίδουν τη μείωση των εσόδων «στη βάρβαρη φορολογική πολιτική των χαρατσιών, στο άδικο φορολογικό σύστημα, στην αποδυνάμωση των φορολογικών υπηρεσιών (αντί για την ενίσχυσή τους, όπως ακόμη και η τρόικα ζητά πλέον), στην απουσία κεντρικού σχεδιασμού, τακτικών και προληπτικών ελέγχων κ.λπ.»
Η ΠΟΕ-ΔΟΥ επαναφέρει τις προτάσεις της για τα θέματα των χρεών και της φορολογικής πολιτικής, σημειώνοντας ότι «αν κάποιοι είχαν ακολουθήσει, την σοβαρότητα, την επιστημονική ανάλυση και την εμπειρία μας, σήμερα δεν θα είχαμε αυτή την απώλεια εσόδων».
«Σε ποια χώρα του κόσμου η πολιτική και υπηρεσιακή ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών, θέτει συγκεκριμένους στόχους στις υπηρεσίες (και με βάση αυτούς τους στόχους καθαιρεί ή μετακινεί υπαλλήλους) ενώ η ίδια διατηρεί για τον εαυτό της το δικαίωμα, να πέφτει έξω στις προβλέψεις και να το αποδίδει σε... απλές αστοχίες;» αναφέρει η ομοσπονδία των εφοριακών και συμπληρώνει:
«Η εμπάθεια συμβούλων του για τις φορολογικές υπηρεσίες, δεν μπορεί να είναι το μοναδικό κριτήριο για τις αποφάσεις του. Η πολύχρονη (από τη δεκαετία του 1990) προϋπηρεσία του, σε θέσεις ευθύνης, επιτροπές κ.λπ. στο υπουργείο Οικονομικών δεν του χορηγεί το δικαίωμα της άγνοιας, προσώπων-καταστάσεων και κυρίων πολιτικών. Τον καλούμε να αναλάβει επιτέλους τις ευθύνες του».
Το ότι πέθανε, λίγο μας ένοιαξε...Ούτε ότι στην κηδεία του μαζεύτηκαν νοσταλγοί της Χούντας (ναι υπάρχουν και τέτοιοι ) που βρήκαν την ευκαιρία ν' αναπολήσουν τις εποχές που οι Τούρκοι έμπαιναν στην Κύπρο, οι αντι-καθεστωτικοί την περγούσαν "φίνα" δεχόμενοι "ξύλο μετά μουσικής" στα μπουντρούμια της Ασφάλειας, οι υμέτεροι "επένδυαν" με θαλασσοδάνεια, και γενικά συνέβαιναν τόσα "ωραία και καλά" (διαβάστε τα εδώ) που - βρε αδερφέ γιατί όχι - κάποιοι τα θυμούνται και αναστενάζουν σαν νοικοκυρές που θυμούνται την πρώτη τους αγάπη.
Αυτό που μας πείραξε όμως - και το λέμε ειλικρινά - που από την μάζωξη, δε φρόντισε να λείψει και ένας ανώτερος λειτουργός της εκκλησίας ΜΑΣ (όλων των πιστών ορθοδόξων χριστιανών και όχι μόνο των μισσαλόδοξων Χουντικών), ο Μητροπολίτης Άμφισσας κ.Αμβρόσιος. Δε θα μας πείραζε τόσο πολύ αν πήγαινε στην κηδεία κάποιου άλλου. Του Παπαδόπουλου, του Μακαρέζου, του Παττακού (νομίζουμε ζει ακόμα - αν είναι έτσι προλαβαίνει να πάει), κάποιου βρε αδερφέ από τους πρωταίτιους. Θα το δεχόμασταν, με βαριά καρδιά, αφού θα λέγαμε ότι τυφλώθηκε από ένα, μη χριστιανικό και ακατανόητο, έρωτα προς ένα καθεστώς που δίχασε την Ελλάδα και το οποίο έριξε σε μια άβυσσο ανελευθερίας την χώρα μας για 7 χρόνια, γυρίζοντας την πολλά χρόνια πίσω. Ίσως να είχε τότε ανέβει και σε κάποιο ιεραρχικό αξίωμα και να θεωρούσε τον εαυτό του υπόχρεο.
Αλλά σεβασμιώτατε στην κηδεία του Ντερτιλή; Του αμετανόητου φονιά; Του ανθρώπου που κόμπαζε που σκότωσε έναν αθώο και άοπλο στο δρόμο; Αντιγράφουμε από το χρονικό των ημερών και τις καταθέσεις μαρτύρων της δίκης των πρωταιτίων της Δικτατορίας: "To μεσημέρι της 18 Νοέμβρη 1973, ο ταγματάρχης Ντερτιλής (ο εικονιζόμενος με το περίστροφο στο χέρι) βρίσκεται με το υπηρεσιακό τζιπ έξω από την κατεστραμμένη πύλη του Πολυτεχνείου. Απέναντι, Πατησίων και Στουρνάρα, οι αστυφύλακες χτυπούν ένα νεαρό, που προς στιγμήν τους ξεφεύγει. Ο Ντερτιλής βγάζει από το μπουφάν το περίστροφο και πυροβολεί.«Ο νεαρός έπεσε σαν κοτόπουλο», περιγράφει στην κατάθεσή του ένα χρόνο αργότερα ο οδηγός του Ντερτιλή – ο 21 ετών τότε Αντώνης Αγριτέλης – και συνεχίζει: «Μετά το φόνο ο Ντερτιλής σαν να μη συνέβαινε τίποτα μπήκε στο τζιπ και χτυπώντας με στην πλάτη μου είπε: “Με παραδέχεσαι ρε; Σαράντα πέντε χρονών άνθρωπος και με τη μία στο κεφάλι!”».
Και να πούμε ότι αυτός ο φονιάς μετανόησε και ζήτησε συγγνώμη από τους γονείς του παιδιού (του Μιχάλη Μυρογιάννη για να λέμε και τα πράγματα με τ' όνομά τους ), να πάει στο καλό - σα μια ύψιστη χριστιανική χειρονομία. Αλλά ο λειτουργός του Χριστού, να πάει στην κηδεία του αμετανόητου και μετά να προσπαθεί να δικαιολογήσει τ' αδικαιολόγητα μιλώντας για "έλλειμμα δημοκρατίας" σήμερα...Ε, όχι. Είπαμε...Για τους άλλους θα το καταπίναμε, γιατί μπορεί έμμεσα να έβαψαν τα χέρια τους με αίμα, αλλά δεν δεν το έκαναν άμεσα...
Μακρυά οι φαρισαϊσμοί από μας. Πιστεύουμε από επιλογή και όχι λόγω εθνικότητας και πατρίδας. Επομένως, δε θεωρούμε το γεγονός ως ευκαιρία για να επιτεθούμε στον εν λόγω "ιεράρχη" και στην εκκλησία γενικότερα. Αλλά μας θλίβει ειλικρινά που κάποιοι πράτοντας αντίθετα με τα όσα κηρύττουν, φρόντισαν να "επιβραβεύσουν" κάποιο που σκότωσε, χωρίς λόγο και αφορμή, έναν νέο άνθρωπο που ίσως από τύχη ίσως και από άποψη, βρέθηκε πέριξ ενός χώρου, που η νεολαία εξεγέρθηκε ενάντια στους "αυτόκλητους σωτήρες" της χώρας.
Λίγη προσοχή δε βλάπτει...
(Τα υπόλοιπα θύματα της εξέγερσης του Πολυτεχνείου αναφέρονται εδώ).
Και για να μην ξεχνιόμαστε... Επίθεση στον υπουργό Οικονομικών Γιάννη Στουρνάρα εξαπολύουν οι εφοριακοί, με αφορμή τη δημοσιοποίηση των στοιχείων για την εκτέλεση του προϋπολογισμού τα οποία δείχνουν μειωμένα έσοδα κυρίως από ΦΠΑ και ειδικούς φόρους κατανάλωσης. «Οι ευθύνες για την κατάρρευση αυτή δεν είναι στους εφοριακούς» αναφέρει η ΠΟΕ-ΔΟΥ και επιτίθεται με βαρείς χαρακτηρισμούς εναντίον του κ. Στουρνάρα, τον οποίο καλεί «να εγκαταλείψει την αλαζονεία και τον δογματισμό των προκατόχων του, την οποία ακολουθεί πιστά».
Οι εφοριακοί αποδίδουν τη μείωση των εσόδων «στη βάρβαρη φορολογική πολιτική των χαρατσιών, στο άδικο φορολογικό σύστημα, στην αποδυνάμωση των φορολογικών υπηρεσιών (αντί για την ενίσχυσή τους, όπως ακόμη και η τρόικα ζητά πλέον), στην απουσία κεντρικού σχεδιασμού, τακτικών και προληπτικών ελέγχων κ.λπ.»
Η ΠΟΕ-ΔΟΥ επαναφέρει τις προτάσεις της για τα θέματα των χρεών και της φορολογικής πολιτικής, σημειώνοντας ότι «αν κάποιοι είχαν ακολουθήσει, την σοβαρότητα, την επιστημονική ανάλυση και την εμπειρία μας, σήμερα δεν θα είχαμε αυτή την απώλεια εσόδων».
«Σε ποια χώρα του κόσμου η πολιτική και υπηρεσιακή ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών, θέτει συγκεκριμένους στόχους στις υπηρεσίες (και με βάση αυτούς τους στόχους καθαιρεί ή μετακινεί υπαλλήλους) ενώ η ίδια διατηρεί για τον εαυτό της το δικαίωμα, να πέφτει έξω στις προβλέψεις και να το αποδίδει σε... απλές αστοχίες;» αναφέρει η ομοσπονδία των εφοριακών και συμπληρώνει:
«Η εμπάθεια συμβούλων του για τις φορολογικές υπηρεσίες, δεν μπορεί να είναι το μοναδικό κριτήριο για τις αποφάσεις του. Η πολύχρονη (από τη δεκαετία του 1990) προϋπηρεσία του, σε θέσεις ευθύνης, επιτροπές κ.λπ. στο υπουργείο Οικονομικών δεν του χορηγεί το δικαίωμα της άγνοιας, προσώπων-καταστάσεων και κυρίων πολιτικών. Τον καλούμε να αναλάβει επιτέλους τις ευθύνες του».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου