Σαν σήμερα...

Αντί άλλης ανάρτησης σήμερα να θυμηθούμε ένα ιστορικό γεγονός που αξίζει να μένει χαραγμένο στην μνήμη μας και πρέπει να μας δίνει παράδειγμα για το τι πρέπει να κάνουμε για να υπερασπιστούμε την πολύπαθη δημοκρατία μας: Σαν σήμερα πριν 42 χρόνια, στις 13 Αυγούστου 1968, και ενώ η δικτατορία "βασίλευε" στην χώρα μας, η αντιστασιακή ομάδα "Ελληνική Αντίσταση" προεξάρχοντος του Αλέκου Παναγούλη, έκανε απόπειρα τυρρανοκτονίας ενάντια στον δικτάτορα Γεώργιο Παπαδόπουλο. Η απόπειρα δυστυχώς απέτυχε - για λόγους καθαρής ατυχίας μιας και το καλώδιο που συνέδεε τον εκπυρσοκροτητή με τα εκρηκτικά αποδείχθηκε μικρότερο απ' ότι έπρεπε - αλλά συγκλόνισε το οικοδόμημα της Χούντας που συνειδητοποίησε ότι παρά τις διώξεις και τις εξορίες υπήρχαν ακόμα εστίες αντίστασης απέναντι της.
Σταδιακά, όλα τα μέλη της οργάνωσης συνελήφθησαν..."Δεν επιδίωξα να σκοτώσω έναν άνθρωπο. Δεν είμαι ικανός να σκοτώσω έναν άνθρωπο. Επιδίωξα να σκοτώσω έναν τύραννο". Δήλωσε αργότερα ο Αλέκος Παναγούλης. Μετά από μερόνυχτα συνεχούς βασανισμού, τα μέλη της οργάνωσης παραμένουν σταθερά στις απόψεις τους ότι στόχος ήταν η δικτατορία και όχι ο Παπαδόπουλος ως άτομο. Ο Παναγούλης δικάζεται από το Στρατοδικείο στις 3 Νοεμβρίου 1968 και καταδικάζεται δις εις θάνατον, μαζί με άλλα μέλη της Εθνικής Αντίστασης, στις 17 Νοεμβρίου 1968 - Η παγκόσμια κατακραυγή αναγκάζει την Χούντα να μετάβαλλει την ποινή σε ισόβια.

Να θυμηθούμε τα υπόλοιπα μέλη της οργάνωσης και τις ποινές που του επέβαλε το στρατοδικείο: O Λ. Βερυβάκης (ισόβια - κυρίως λόγω της προδικτατορικής σχέσης του με τον Α.Παπανδρέου με τον οποίον η Χούντα ήθελε να συνδέσει - ατυχώς- την οργάνωση), Ι. Κλωνιζάκης (24 χρόνια), Ν. Λεκανίδης (23 χρόνια), Ν. Ζαμπέλης (18 χρόνια), Ν. Ελευθεριάδης (18 χρόνια), Γ. Αβράμης (16 χρόνια), Στ. Γιώτας (10 χρόνια). Σε μικρότερες ποινές (αλλά ο καθένας με το δικό του διακριτό ρόλο στην οργάνωση) επεβλήθηκαν και στους Αρτέμη Κλωνιζάκη, Τζάννο Βαλασέλη, Αντώνη Πρίντεζη και Δημήτρη Τιμογιαννάκη.

Και για να μην ξεχνιόμαστε... Αν διαβάσετε πουθενά για την προέλευση της "ιδέας" της τυρρανοκτονίας ή για τον δήθεν ρόλο και σκοπούς του Παναγούλη μην δώσετε σημασία: Οι περισσότεροι από συμμετέχοντες στην οργάνωση είχαν προσωπική, προδικτατορική σχέση μέσω της νεολαίας της κραταιάς Ένωσης Κέντρου στην οποία ήταν μέλη. Ως ενεργοί δημοκρατικοί πολίτες, πήραν την κοινή απόφαση να δράσουν ενάντια στην Χούντα αμέσως μόλις αυτή πήρε την εξουσία - δεδομένης της κατάστασης όμως η προεργασία της απόπειρας πέρασε από 40 κύμματα και χρειάστηκε αρκετό χρόνο για να υλοποιηθεί. Ούτε "κατευθυνόμενη" υπήρξε από κέντρα του εξωτερικού ή του εσωτερικού (παρά την υποστήριξη της Κύπρου σε εκρηκτικά και υλικά), ούτε επίσης υπήρξε άμεση υποστήριξη από άλλες οργανώσεις του εσωτερικού ή του εξωτερικού (π.χ. ΠΑΚ) που ίσως να μπορούσαν να βοηθήσουν αλλά για διάφορους λόγους δεν το έκαναν - Καθημερινοί άνθρωποι ήταν τα μέλη της οργάνωσης, άνθρωποι επαγγελματίες και επιστήμονες, στα σπίτια τους γίνονταν οι συναντήσεις και τα αυτοκίνητά τους χρησιμοποιούσαν για τις μετακινήσεις τους (τα οποία κατασχέθηκαν και επαναποδόθηκαν στους κατόχους τους μετά την πτώση της δικτατορίας) - χωρίς "απαλλοτριώσεις" παντός είδους...Απλά τη δεδομένη στιγμή στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων και έκαναν αυτό που κάθε πολίτης έχει υποχρέωση να κάνει σε ανάλογη περίπτωση...

Η σελίδα που έχει δημιουργηθεί για τον Αλέκο Παναγούλη στο Facebook βρίσκεται εδώ.