Κυριακή 13 Ιουλίου 2014

Ο άνθρωπος που ήθελε να γίνει Πρωθυπουργός και μια "περίεργη" αντίληψη για την ανάπτυξη...

Η Ελλάδα είναι η χώρα της ευκαιρίας. Το έχουμε ξαναπεί και θα το ξαναπούμε. Είναι η χώρα που ο κάθε τρελός και παλαβός θα μπορέσει - εκμεταλλευόμενος τις συγκυρίες - να κάνει το όνειρό του πραγματικότητα, αρκεί να είναι από τη σωστή οικογένεια και να έχει τις σωστές γνωριμίες. Πάρτε για παράδειγμα τον  Αντώνη Σαμαρά. Ποιος θα περίμενε πριν από 20 χρόνια ότι θα κατέληγε να γίνει μια μέρα Πρωθυπουργός έχοντας πέσει στην απόλυτη αφάνεια και γυρίζοντας στην ΝΔ μόνο και μόνο γιατί απέσυρε (με βαριά καρδιά) το βέτο ο  "επίτιμος" πιστεύοντας την υπόσχεση που του δόθηκε ότι η Ντόρα θα έχει τη δική της ευκαιρία στην αρχηγία της ΝΔ; Κανείς. Και όμως. Συνέβει... Και όχι μόνο συνέβει αλλά κατάφερε να συνδέσει το όνομά του με μια από τις χειρότερες περιόδους της χώρας, μια περίοδο που η χώρα όχι μόνο είναι ουσιαστικά υποτελής αλλά πραγματοποιεί και ένα από τα μεγαλύτερα ξεπουλήματα δημόσιας περιουσίας που έχει γίνει στην ιστορία των ευρωπαϊκών εθνικών- συγκρινόμενο μόνο με αυτό που συνέβει στις χώρες του ανατολικού μπλοκ μετά την κατάρρευση της Σ. Ένωσης.

Θυσίασε πολλά βέβαια ο Αντώνης Σαμαράς. Οι πολιτικές τούμπες που έκανε έχουν μείνει στην ιστορία όπως επίσης και ο κίνδυνος στον οποίο έβαλε την προσωπική του υγεία παραμονές εκλογών ώστε να μη φανεί "αδύναμος" στο δεξιό κομματικό του ακροατήριο. Αλλά και ο συρφετός που μάζεψε στο κόμμα του για να πάρει ψήφος (και αργότερα υπουργοποίησε) είναι εξίσου απίστευτος.

Αυτό που θα μείνει όμως στην ιστορία είναι η υποκρισία του: "...Kαι καθιστούμε την Ελλάδα μια χώρα φιλική για τις επενδύσεις, φιλική για την επιχειρηματικότητα, ώστε να απελευθερώσει το αναξιοποίητο δυναμικό μας, τα μεγάλα συγκριτικά πλεονεκτήματα και τα ταλέντα των ανθρώπων μας. Και τώρα ανοίγουμε το δρόμο για να μεγαλουργούν οι Έλληνες, όχι μόνο στο εξωτερικό, αλλά και στον ίδιο τον τόπο τους! Αυτό, βέβαια, δεν αρέσει στις συντεχνίες, στα κατεστημένα συμφέροντα που λυμαίνονταν τη χώρα και το δημόσιο πλούτο τόσα χρόνια. Πάρτε για παράδειγμα τις τηλεφωνικές υπηρεσίες. (…) Αποκρατικοποιήθηκαν οι τηλεπικοινωνίες, έσπασε το κρατικό μονοπώλιο και τώρα βάζεις τηλέφωνο σε μερικές ώρες, το κόστος έχει πέσει κατακόρυφα και οι προσφερόμενες υπηρεσίες έχουν πολλαπλασιαστεί, με σταθερή τηλεφωνία, κινητή, Ίντερνετ, δορυφορικά προγράμματα κλπ. Πώς έγινε αυτό; Πρώτον, ο καταναλωτής επωφελήθηκε από τον ανταγωνισμό. Και δεύτερον, η κοινωνία επωφελήθηκε από τις επενδύσεις που έκαναν οι ιδιώτες πάροχοι για να μπορέσουν να αντέξουν στον ανταγωνισμό. (…)". 

Τα παραπάνω δεν τα είπε κάποιος άνθρωπος σε διάρκεια παραληρήματος κίτρινου πυρετού...Τα είπε ο Πρωθυπουργός σε συνέδριο του Economist για την ανάπτυξη... Και για να τα "κάνουμε δίφραγκα", να τι θέλει να πει ο ποιητής:
α) Το ταλέντο των Ελλήνων θ' απελευθερωθεί με μισθούς 400 ευρώ και δεκάωρα εργασίας με ανύπαρκτη ιατροφαρμακευτική κάλυψη και με παιδεία υπό διάλυση.
β) Εκείνοι που “λυμαίνονταν την χώρα και τον δημόσιο πλούτο τόσα χρόνια” δεν ήταν ούτε οι επίορκοι πολιτικοί ούτε η -εγχώρια και ξένη- πλουτοκρατία (τραπεζίτες, βιομήχανοι, εφοπλιστές κλπ) αλλά οι εργαζόμενοι και οι εκλεγμένοι εκπρόσωποί τους. Προφανώς γιατί ακόμα επιθυμούν να πληρώνονται για τη δουλειά που κάνουν...
γ) Για την ανάπτυξη στις τηλεπικοινωνίες δεν φταίει η επιστημονική πρόοδος (θυμηθείτε πως ήταν τα πράγματα σε όλο τον κόσμο μέχρι τα τέλη του '80 και πόσο μεγάλη πρόοδος υπήρξε από τότε μέχρι σήμερα) ούτε και οι τεράστιες επενδύσεις που έκανε ο ΟΤΕ όντας υπό ΚΡΑΤΙΚΟ έλεγχο, αλλά όσα έγιναν μετά. Σ' αυτήν την πρόοδο που επιτελέστηκε μετά την ιδιωτικοποίηση, προφανώς ο κ. Σαμαράς περιλαμβάνει και το γεγονός ότι η Ελλάδα δεν έχει πλέον δικό της δορυφόρο αφού ο ΙΔΙΩΤΙΚΟΣ ΟΤΕ τον πούλησε...

Αν αυτά αποτελούν σοβαρές δηλώσεις, σοβαρού ανθρώπου τότε δε θέλουμε να ξέρουμε τι θα λένε οι αστείοι και γελοίοι... Βέβαια ο κύριος Σαμαράς δεν έχει μείνει εκεί. Το ότι η Βουλή θα λειτουργεί με θερινά τμήματα 4 μήνες (βολικό για να περάσουν όλα τα μέτρα που θέλει με τις λιγότερες δυνατές απώλειες) έχει στην πραγματικότητα μικρή σημασία. Όπως επίσης μικρή σημασία έχει το γεγονός ότι αφήνει να υπάρχουν διαρροές για "αλλαγές προς το καλύτερο" όταν δεν υπάρχει ούτε μία περίπτωση να συμβεί κάτι τέτοιο υπό τις παρούσες συνθήκες.

Αυτό που έχει σημασία είναι η απόλυτη ξεδιαντροπιά με την οποία λειτουργεί εντός κι εκτός της χώρας. Γιατί όταν κάποιος θεωρεί ότι ανάπτυξη είναι το κράτος να πληρώνει ξενοδόχους να φτιάχνουν ξενοδοχεία που λειτουργούν σαν "all inclusive" και φέρνουν καραβιές "μαθητευόμενων" Τσέχων που πληρώνονται έναντι 400 ευρώ για 10ωρη εργασία, και ότι η πρόοδος είναι να μπει εισιτήριο σε όλες τις ωραίες παραλίες της χώρας και το να σπάει η ΔΕΗ σε δύο κομμάτια με το "μικρό" να παίρνει όλες τις καινούργιες μονάδες και τα ορυχεία και το "μεγάλο" (και κρατικό) να μένει με αυτές στις οποίες ετοιμάζεται να μπει λουκέτο, μάλλον μας δουλεύει και η γνώμη μας απλά δεν τον ενδιαφέρει.

Αλλά το θέμα δεν είναι καν αυτό. Είναι τι κάνουμε εμείς... Γιατί στον κύριο Σαμαρά π.χ. μπορεί να φαίνεται φυσιολογικό να μπαίνει πλαφόν στις συνταγογραφήσεις φαρμάκων και σ' αυτό να περιλαμβάνει τα φάρμακα χρόνιων ασθενειών (που κοστίζουν) και τα εμβόλια με αποτέλεσμα οι ασθενείς να χρειάζονται να πηγαίνουν πόρτα πόρτα για να τα γράψουν χωρίς να πληρώσουν ή να τα πληρώνουν από την τσέπη τους (ευτυχώς μετά από το σάλο που έγινε τα εμβόλια εξαιρούνται πλέον). Ή το να χρησιμοποιείται η Ανατολική Μεσόγειος ως "διαλυτήριο" χημικών όπλων. Αλλά δεν είναι και αυτό πρέπει να του το δείξουμε εμείς.

Μπορεί να κατάφερε να πετύχει τη μεγαλύτερη φιλοδοξία του αλλά αυτό δεν τον κάνει πετυχημένο...Το αντίθετο μάλιστα αφού το τίμημα για όλους μας είναι βαρύ.


Δεν υπάρχουν σχόλια: