Ανασκόπηση και σχολιασμός των ψηφοδελτίων και των θέσεων των κομμάτων εν όψη της μάχης των βουλευτικών εκλογών της 6ης Μαίου 2012

Με τα ψηφοδέλτια των κομμάτων να είναι σχεδόν ολοκληρωμένα, είναι νομίζω ενδιαφέρον να δούμε μια επισκόπηση τους - τόσο ανά κόμμα όσο και συνολική...
Ξεκινώντας από το ΠΑΣΟΚ, είναι νομίζουμε εμφανές ότι υπήρξε μια αδυναμία συσπείρωσης όχι μόνο της κομματικής βάσης, αλλά κι εκείνων των στελεχών που τόσα χρόνια εξυπηρετήθηκαν και "βολεύτηκαν" από το "βαθύ ΠΑΣΟΚ" που κυβέρνηση για 25 χρόνια περίπου την χώρα. Η αδυναμία συγκρότησης ψηφοδελτίων στην Κρήτη (όπου η πρόσκληση για συμμετοχή σε ορισμένες περιπτώσεις έγινε σε ολόκληρους συνδυασμούς ΠΑΣΟΚικών δημάρχων όπως π.χ. στα Χανιά και στο Ηράκλειο) καταδεικνύει το μέγεθος του προβλήματος. Στο τέλος τα κενά συμπληρώθηκαν με επιστράτευση παιδιών του "κομματικού σωλήνα", ενώ η νεολαία που συμμετέχει αποτελεί μέρος των "τσικό" του κόμματος δηλ. στελέχη της φοιτητικής παράταξης του ΠΑΣΟΚ, πρώην "ειδικούς" συμβούλους υπουργών κ.ο.κ. - άτομα δηλαδή που δεν αντικατοπτρίζουν το κομμάτι της κοινωνίας που θα έπρεπε να εκπροσωπηθεί στην Βουλή μια τέτοια χρονική στιγμή. Σειρά επίσης μεγαλοστελεχών (βλ. Πάγκαλος, Παπαϊωάννου κ.ο.κ.) αποφάσισαν να μην κατέβουν φοβούμενοι την καταψήφιση και την απαξίωση (η βουλευτική πάντως σύνταξη, δεν τους γλυτώνει) ή να κατέλθουν αυτόνομα (βλέπε "Κοινωνική Συμφωνία") παίρνοντας μαζί τους πρόσωπα που αν μη τι άλλο, θα μπορούσαν να κλείσουν αξιοπρεπώς τα ψηφοδέλτια του πατρώου κόμματος...
Στην ΝΔ υπήρξαν δύο ειδών προβλήματα. Καταρχήν η υπερψήφιση του Μνημονίου, έφερε ένα μέρος της "λαϊκής" δεξιάς εκτός κομματικών γραμμών. Μπορεί μεν τα στελέχη που ακολούθησαν τον Π.Καμμένο, εξαιρουμένου του Γ.Μανώλη, να μην ήταν τόσο προβεβλημένα όσο αυτά που ακολούθησαν την κ. Μπακογιάννη, αλλά σίγουρα "πάγωσαν" ένα σημαντικό κομμάτι της βάσης του κόμματος, που σε άλλες εποχές θα "συμπλήρωνε" ευχαρίστως τις λίστες. Παράλληλα, οι εσωκομματικές κόντρες (φαινόμενο που εμφανίζεται σε κόμματα που είτε καταρρέουν, είτε ετοιμάζονται για εξουσία) "χάλασαν" την εικόνα του κόμματος σε σειρά περιφερειών (βλ. Κεφαλλονιά, Χαλκιδική, Λέσβου) και δημιούργησαν πρόβλημα στην συμπλήρωση των ψηφοδελτίων. Το ίδιο αντίκτυπο είχε και η ύπαρξη της ΔΗ.ΣΥΜ. στην Κρήτη, αφού μπορεί μεν η κυρία Μπακογιάννη να έχει μικρή δυναμική στις υπόλοιπες περιφέρειες, αλλά εκεί αναμένεται να ρίξει σημαντικά τα ποσοστά της ΝΔ λόγω "Μητσοτακικής επιρροής".
Για τα κόμματα της αριστεράς αξίζει να δει κανείς το θέμα συνολικά. Παρά τις προσπάθειες του Α.Τσίπρα, δεν ευοδώθηκε η συνεργασία που πολλοί εκτός κομματικών μηχανισμών και ορίων θα ήθελαν. Ήταν μάλλον εμφανές ότι οι "ΠΑΣΟΚογενείς" προτιμούσαν να συνεργαστούν με την ΔΗΜ.ΑΡ. του κυρίου Κουβέλη, η οποία είχε ευκολότερη "πόρτα" (και λιγότερο προβεβλημένα στελέχη) παρά τον ΣΥΡΙΖΑ. Η σύμπραξη των ομάδων των κυρίων Κουρουμπλή, Σακοράφα, Μητρόπουλου, Κοτσακά και της ΕΔΗΚ μπορεί να δείχνει σαφή κεντροαριστερή κατεύθυνση, αλλά δεν ολοκλήρωσε την "αγκαλιά" που ήλπιζαν ορισμένοι στον ΣΥΡΙΖΑ. Δυστυχώς όμως είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε ότι υπήρξαν μεσαία στελέχη του Συνασπισμού που έβαλαν εμπόδια σε άλλες διευρύνσεις και κυρίως στην σύμπραξη με το "Άρμα Πολιτών", με αποτέλεσμα αυτή να ναυαγήσει. Κρίμα γιατί η ύπαρξη της ομάδας του κυρίου Δημαρά στα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ θα έφερνε μια άλλη δυναμική σε μια περιφέρεια (Β' Αθηνών) που θα μπορούσε να χτυπηθεί και η πρωτιά.
Η ΔΗΜ.ΑΡ. αποτελεί μια ιδιάζουσα περίπτωση και έχουμε αναφερθεί διεξοδικά εδώ. Ποτέ δε θέλησε να συμπράξει με τους άλλους "αριστερούς" και προτίμησε εξαρχής το δρόμο της προσέλκυσης ΠΑΣΟΚικών στελεχών που αντιτάχθηκαν στο δεύτερο Μνημόνιο. Το πως θα εξελιχθούν τα πράγματα θα δείξει - πάντως έχει δυνατά ψηφοδέλτια σε αρκετές περιφέρειες που θα φέρουν τις πολυπόθητες ψήφους.
Το ΚΚΕ ακολουθεί εδώ και χρόνια ένα τίμιο και μοναχικό δρόμο. Οι συνδυασμοί του δυστυχώς δεν έχουν να δώσουν κάτι το καινούργιο, ούτε ανθρώπους εκτός κομματικών γραμμών του. Για συνεργασίες και συμμαχίες ούτε λόγος, ενώ κάτι δηλώσεις στελεχών που υπονοούν ότι "καλύτερα η αριστερά να μη σχηματίσει ποτέ κυβέρνηση" δείχνει ένα φόβο προς την εξουσία. Λάθος η μη σύμπραξη στις μονοεδρικές με άλλους αριστερούς σχηματισμούς, αφού αυτές εκλέγουν αυτόνομα και πέραν της πιθανής εξασφάλισης κάποιων εδρών θα καταδείκνυαν τη δυνατότητα ένωσης μπροστά στο κοινό κίνδυνο.
Οι Ανεξάρτητοι Έλληνες πιθανότητα θα εξελιχθούν σε έκπληξη των εκλογών. Το κεντροαριστερό άνοιγμα (με τις συμπράξεις με Ν.Μαριά και την ομάδα του Γ.Δημαρά), καθώς και οι (πραγματικές και ειλικρινείς) συζητήσεις με τον ΣΥΡΙΖΑ (έστω και για μετεκλογική συνεργασία) διεμβόλισαν ένα χώρο στον οποίο απέτυχαν να πετύχουν κάτι αρκετοί συνδυασμοί στο παρελθόν (όπως το ΛΑΟΣ το οποίο μετά ξαναγύρισε σε δεξιά ρητορική). Το "ρεύμα" που έχουν πιθανότατα να τους φέρουν στη τρίτη θέση, αν ο ΣΥΡΙΖΑ δεν κάνει την υπέρβαση...
Από κει και πέρα το ΛΑΟΣ και η ΔΗ.ΣΥΜ. πιθανότατα θα εξελιχθούν στις αρνητικές εκπλήξεις των εκλογών αυτών. Τα ψηφοδέλτια του πρώτου δεν έχουν εκπλήξεις, και προφανώς επικοινωνιακές μεταγραφές τύπου Μπάρμπα και Κύρτσου (από τον μετρ της επικοινωνίας κ. Καρατζαφέρη) δύσκολα θ' ανεβάσουν τα ποσοστά του ΛΑΟΣ. Η ψήφιση του Μνημονίου και η αποχώρηση Βορίδη και Γεωργιάδη, αφαίρεσαν ένα ποσοστό δεξιών και ακροδεξιών ψηφοφόρων που στήριζε το κόμμα μέχρι σήμερα. Η κεντροδεξιά στροφή του επισφραγίστηκε με μια (δίκαιη) επίθεση του στην Χρυσή Αυγή, η οποία αποτελεί την τωρινή κατεύθυνση των "αγανακτισμένων πατριωτικών" ψήφων. Η ΔΗ.ΣΥΜ. από την άλλη, κατέβασε αξιοπρεπή μεν αλλά αμιγώς δεξιόστροφα ψηφοδέλτια χθες στην Κρήτη και επιζητά ένα ποσοστό πάνω από 17-18% εκεί με την ελπίδα ότι θα την σπρώξει προς τη Βουλή. Αμφιβάλουμε...
Οι Οικολόγοι Πράσινοι στοχεύουν καθαρά σε ψήφο διαμαρτυρίας και έχουν εξοβελίσει τον κ. Τρεμόπουλο (φοβούμενοι μήπως αρχίσει να λέει πάλι τις θεωρίες του περί Μακεδονίας και περι "ελληνόφωνων") εκτός καναλιών πράγμα που ίσως τους βοηθήσει στην προσπάθειά τους. Τα ψηφοδέλτιά τους κοσμούν πρόσωπα που προσφέρουν σε κοινωνικές ομάδες και δίκτυα αλλά κατά την ταπεινή μας γνώμη δεν μπορούν να βοηθήσουν στο να γίνει η έκπληξη. Το ότι συμμετέχουν αυτόνομα ενώ άλλοι οικολογικοί συνδυασμοί προτίμησαν τη σύμπραξη με τον ΣΥΡΙΖΑ είναι στα κατά τους, αφού δείχνουν μια "ωφελιμιστική" προσέγγιση της κατάστασης. Για την Χρυσή Αυγή θα γράψουμε ξεχωριστά σε προσεχή ανάρτηση (της αξίζει εξάλλου "ξεχωριστή" μεταχείρηση), ενώ τα μικρότερα κόμματα (όπως ο ΑΝΤΑΡΣΥΑ) που προέρχονται κυρίως απ΄την αριστερά, εκφράζουν συγκεκριμένο ποσοστό ανθρώπων που υπό άλλες συνθήκες θα μπορούσε να είναι μεγαλύτερο. Έχουν πάντως αξιόλογους υποψηφίους (π.χ. Δελαστίκ, Δεσύλλας στην Αθήνα με τον ΑΝΤΑΡΣΥΑ), αλλά η αυτόνομη παρουσία τους απλώς αποσυσπειρώνει τον χώρο, καταδεικνύοντας μια φοβία προς την εξουσία. Ξεχωριστή περίπτωση το ΜΛ-ΚΚΕ και το ΚΚΕ-ΜΛ για τα οποία σημειώσαμε κάτι εδώ το οποίο αξίζει ανάγνωσης...
Όπως και να έχει η κάλπη (που πλησιάζει) θα δείξει...