Εξεταστική για τα Μνημόνια - σκέψεις και προβληματισμοί

Λίγο πριν την Πασχαλινή μας διακοπή και ενώ η χώρα μας δείχνει ότι περνάει σε μια light φάση Μνημονίου, έγινε η πρόταση για εξεταστική για την είσοδο της χώρας μας στα Μνημόνια. Η κίνηση αυτή αποτελεί μια πρώτη φάση ξεκαθαρίσματος - και θα πρέπει να επικροτηθεί αφού να επιχειρηθεί να ξεκαθαριστεί το κατά πόσο έγκυρα ή πειραγμένα ήταν τα οικονομικά στοιχεία που χρησιμοποιήθηκαν σαν δικαιολογητική βάση για την ρίψη της χώρας μας στον Μνημονιακό Καιάδα, αν έγινε κακώς υπαγωγή των τραπεζικών χρεών στο συνολικό ύψος του δανείου, αν υπήρξε χειραγώγηση στις τιμές των μετοχών ώστε οι μέτοχοι τους να ωφεληθούν περισσότερο από την όλη κατάσταση καθώς και το αν υπήρχαν κάποιοι που κακώς ωφελήθηκαν από τα μνημονιακά αίσχη. 

Όμως - και ενώ καλώς θα γίνουν όλα αυτά - είναι σημαντικό να γίνουν ορισμένες παρατηρήσεις, όπως αυτές, σωστά κατά τη γνώμη μας, διατυπώνονται από τον Νίκο Μπογιόπουλο στον "Ενικό":

Πρώτο: Αυτή την ώρα - και επί νέας κυβερνήσεως - εκείνοι που ενδεχομένως «πείραξαν» τότε τα στοιχεία παραμένουν στις θέσεις τους. Γιατί η κυβέρνηση αργοπορεί όσον αφορά την αντικατάστασή τους; Και μη μας πουν ότι πρόκειται για «ανεξάρτητες αρχές». Διότι όποιοι επικαλεστούν αυτού του τύπου το επιχείρημα θα πρέπει να απαντήσουν σε ένα άλλο ερώτημα: «Ποιος κυβερνάει αυτόν τον τόπο»; 

Δεύτερο: Εφόσον υπήρξαν «μαγειρέματα» στα στοιχεία της ελληνικής οικονομίας όπως πιστεύει η κυβέρνηση – και σύμφωνα με τα όσα έλεγαν προεκλογικά ο ΣΥΡΙΖΑ και οι ΑΝΕΛ που την απαρτίζουν – τότε αυτό το «μαγείρεμα» αν δεν έγινε υπό την καθοδήγηση, έγινε υπό την ανοχή (τουλάχιστον) της Κομισιόν, της ΕΚΤ και του ΔΝΤ. Αλλά αν όλοι αυτοί έπαιξαν τέτοιο ρόλο εις βάρος της Ελλάδας πώς γίνεται η κυβέρνηση να έρχεται τώρα και να τους απαλλάσσει από την προβιά της τρόικας και τους αναγορεύει σε αξιοσέβαστους «θεσμούς»; 

Τρίτο: Η εξεταστική θα διερευνήσει τι συνέβη με το PSI και με το «κούρεμα» την περίοδο του 2012. Αλλά: Κομβικό ρόλο σε εκείνο το έγκλημα έπαιξε η εταιρεία «Lazard», την οποία μάλιστα με δική του τοποθέτηση στη Βουλή είχε καταγγείλει ο κ.Τσίπρας ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Ερώτηση: Εφόσον το PSI ήταν έγκλημα – και ήταν – και εφόσον όσοι το διέπραξαν ζημίωσαν τον τόπο, γιατί η εταιρεία «Lazard» επαναπροσλήφθηκε, επί πρωθυπουργίας Τσίπρα, στο υπουργείο Οικονομικών, αυτή τη φορά ως συνεργάτης του κ.Βαρουφάκη; 

Τέταρτο: Εφόσον και σύμφωνα με το σκεπτικό της σύστασης της εξεταστικής την περίοδο των Μνημονίων παίχτηκαν παιχνίδια με τις τιμές των μετοχών των τραπεζών, τότε - πέρα από την διερεύνηση πιθανών ποινικών ευθυνών - γιατί η κυβέρνηση δεν προχωρά (από τώρα) σε πολιτικά μέτρα; Γιατί διατηρεί ανέγγιχτο τον μηχανισμό διοίκησης του τραπεζικού τομέα; Και που είναι η μετουσίωση σε πολιτική πράξη εκείνων των προεκλογικών αναφορών του ΣΥΡΙΖΑ περί τραπεζικού τομέα, που τον έχει πληρώσει ο ελληνικός λαός διά του Δημοσίου, και που συνεπώς το Δημόσιο, όπως έλεγε ο κ.Τσίπρας, «θα» έπραττε τα δέοντα; 

Πέμπτο - και σημαντικότερο: Πώς γίνεται μια κυβέρνηση να θεωρεί ότι υπάρχουν πολιτικές και ποινικές ευθύνες για την υπαγωγή της χώρας στο καθεστώς των Μνημονίων, πώς γίνεται να επιθυμεί την αναζήτηση και τον καταλογισμό τους, αλλά την ίδια ώρα να υπογράφει την παράταση (για 4 μήνες λέει η ίδια) αυτού του καθεστώτος; Πώς γίνεται την συμφωνία παράτασης αυτού του καθεστώτος, την συμφωνία της 20ης Φεβρουαρίου, όπου η κυβέρνηση υπέγραψε την δανειακή σύμβαση με τις 41 αναφορές της στα Μνημόνια, ο κ.Τσίπρας να την αποκαλεί προχτές στη Βουλή σαν μια συμφωνία «ορόσημο»; Πώς γίνεται, το 70% του μνημονιακού εγκλήματος να αποκαλείται τώρα «καλό» και «αποδεκτό» ενώ σημαίνουσες πλευρές αυτού του μνημονιακού εγκλήματος άλλοτε να εξακολουθούν (τοκογλυφικός δανεισμός της χώρας), άλλοτε να βαφτίζεται «πατριωτισμός» η συνέχισή τους (πληρωμή ΕΝΦΙΑ), άλλοτε να λανσάρεται ως «ανάπτυξη» η διαιώνισή τους (ξεπούλημα λιμανιών και αεροδρομίων), άλλοτε να παραπέμπεται η απόκρουσή τους… στο μέλλον (από την «σταδιακή» ακύρωση των Μνημονίων μέχρι την μετάθεση του λεγόμενου προγράμματος της Θεσσαλονίκης στο «κάποτε») κοκ. 

Είναι κατανοητό ότι με την παρούσα εξεταστική δίνεται μια ιστορική ευκαιρία στην χώρα μας και στο ίδιο το πολιτικό σύστημα να ξεκαθαρίσει "μια για πάντα" το τοπίο και να δώσει μια καινούργια πνοή ώστε να επιτρέψει στους πολίτες να πιστέψουν ότι η παρούσα κυβέρνηση έχει όντως τη διάθεση ν' αλλάξει τα πράγματα και ότι δεν ήρθε για να κατευνάσει τα πνεύματα λειτουργώντας ως δεκανίκι της προηγούμενης πολιτικής κατάστασης. Γι' αυτό και η σύσταση εξεταστικής αποτελεί μια σωστή κίνηση αλλά είναι απαραίτητο να υπάρχει και μια ακολουθία υποστηρικτικών κινήσεων που ν' αποδεικνύουν ότι σε μεγάλο βαθμό υπάρχει η διάθεση γι' αλλαγή. Γιατί αλλιώς τα όποια ανακουφιστικά μέτρα παρθούν θα μείνουν "ορφανά"...