Κυριακή 28 Σεπτεμβρίου 2025

Ένα σχόλιο για την εξαγορά της "Εφημερίδας των Συντακτών" από τον Δημήτρη Μελισσανίδη

"H Εφημερίδα των Συντακτών» αλλάζει σελίδα, παραμένοντας ίδια και φιλοδοξώντας να γίνει ακόμη καλύτερη. Η Γενική Συνέλευση του ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟΥ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΕ ΕΦΗΜΕΡΙΔΕΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΟΔΙΚΑ (ΣΥΝΠΕ), βασικού μετόχου της Εταιρείας «ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΑ ΜΕΣΑ ΜΑΖΙΚΗΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ Α.Ε.» που εκδίδει την «Εφ.Συν.», αποφάσισε σήμερα, 22.9.2025, ΟΜΟΦΩΝΑ, την πώληση του 51% των μετοχών της εταιρείας, κυριότητας του ΣΥΝΠΕ, στον εκδοτικό όμιλο ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ, συμφερόντων της οικογένειας Μελισσανίδη. Οι όροι της πώλησης όπως και γενικότερα ζητήματα για το μέλλον της «Εφ.Συν.» περιλαμβάνονται στο προσύμφωνο το οποίο οι δύο πλευρές υπέγραψαν πρόσφατα. Η Συνέλευση ενέκρινε ομόφωνα το προσύμφωνο στο οποίο είχε καταλήξει η διαπραγμάτευση και το οποίο θα αποτελέσει και την τελική συμφωνία η οποία θα υπογραφεί το επόμενο χρονικό διάστημα. Το τίμημα της μεταβίβασης των εν λόγω μετοχών καλύπτει χρέη της εφημερίδας προς τρίτους, χρέη προς εργαζόμενους (μη καταβληθείσα μισθοδοσία), διανομή μερίσματος στους συνεταιριστές και επενδυτικό κεφάλαιο για την ανάπτυξη της «Εφ.Συν.» και του efsyn.gr σε όλα τα επίπεδα που απαιτείται και βέβαια αύξηση μισθών. Οι δύο πλευρές έχουν συμφωνήσει ότι η πολιτική ταυτότητα και ο χαρακτήρας της εφημερίδας στην ιστορική και σημερινή τους διάσταση αποτελούν τον βασικό πυλώνα ύπαρξης και αναγνωρισιμότητάς της που παραμένει αναλλοίωτος. Η διεύθυνση και η Συντακτική Επιτροπή της «Εφ.Συν.» δεν αλλάζουν. Οι θέσεις εργασίας διατηρούνται. Στόχος και των δύο πλευρών είναι η «Εφ.Συν.» να ενισχυθεί, να γίνει πιο ισχυρή και πιο αποτελεσματική με την ταυτότητα που έχει, να γίνει πιο διεισδυτική στην κοινωνία ώστε οι αναγνώστες της -σημερινοί και νέοι- να συνεχίσουν να έχουν την εφημερίδα που γνωρίζουν, ακόμη καλύτερη κι ακόμη πιο δυνατή."

Ήταν γνωστό εδώ και καιρό ότι η "Εφημερίδα των Συντακτών" έψαχνε εναγωνίως επενδυτή/αγοραστή.  Σύμφωνα με τον τελευταίο διαθέσιμο ισολογισμό της εταιρείας που αφορά το 2023, οι συσσωρευμένες ζημιές της έφταναν στις 981 χιλιάδες ευρώ - και αυτό χωρίς να υπολογιστούν οι τρέχοντες υποχρεώσεις προς προμηθευτές και τρίτους καθώς και τα χρωστούμενα προς τους εργαζομένους. Το περιβάλλον ήταν ασφυκτικό και παρότι υπήρχαν ενδιαφερόμενοι, δεν ήταν λίγοι εκείνοι που προέβλεπαν ότι η εφημερίδα θα είχε σύντομα την τύχη της "Αυγής" (για την οποία έχουμε γράψει αναλυτικά εδώ). 

Να θυμίσουμε ότι η Εφημερίδα των Συντακτών ξεκίνησε το Νοέμβριο του 2012 ως συνεταιριστικό εγχείρημα από μερίδα εργαζομένων της παλιάς -και υπό πτώχευση τότε- "Ελευθεροτυπίας". Οι εργαζόμενοι δημιούργησαν έναν συνεταιρισμό με την ονομασία "Συνεταιρισμός των Εργαζομένων σε Εφημερίδες και Περιοδικά" και ο συνεταιρισμός αυτός ήταν βασικός μέτοχος της ανώνυμης εταιρείας με τίτλο "Ανεξάρτητα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης".

Ο Δημήτρης Μελισσανίδης είχε μπει με φόρα στον εκδοτικό χώρο, και αν και η εξαγορά της "Ναυτεμπορικής" φαινόταν να έχει κάποια βάση, δεδομένης της ενασχόλησής του με τον χώρο της ναυτιλίας, τόσο η προσπάθεια του να εξαγοράσει τον τίτλο της "Ελευθεροτυπίας" (στην οποία απέτυχε αφού νικήτρια ήταν η Alter Ego του Βαγγέλη Μαρινάκη, με αποτέλεσμα ενώ η τιμή εκκίνησης ήταν στα 378 χιλιάδες ευρώ, η τελική τιμή να φτάσει στα 8,1 εκατομμύρια ευρώ και να καταλήξει στην πλευρά Μαρινάκη), όσο και τώρα να εισέλθει ως επενδυτής στην "Εφ.Συν." ξένισε αρκετούς.

Η αλήθεια όμως είναι μία: πριν 20-30 χρόνια, όταν οι "κεντροαριστερές" εφημερίδες και έντυπα είχαν χώρο και αναγνώστες, η "σημαία της ανεξαρτησίας" από το κεφάλαιο μπορούσε να κυματίζει ανεμπόδιστα. Οι αναγνώστες τότε συνωστίζονταν στα περίπτερα και δεν ήταν λίγες οι περιπτώσεις που οι "δυνατοί" τίτλοι ξεπουλούσαν γρήγορα. Η κρίση όμως έδωσε ένα τεράστιο χτύπημα στην έντυπη δημοσιογραφία, ο κόσμος εθίστηκε στο "τζάμπα" (του διαδικτύου), έμαθε να καταναλώνει την είδηση αποφεύγοντας την ανάλυση, ενώ το τελειωτικό χτύπημα δόθηκε επί πανδημίας, όπου πολλά από τα πρατήρια τύπου έκλεισαν οριστικά και αμετάκλητα. 

Δεν είναι τυχαίο ότι σήμερα επιβιώνουν άνετα μόνο μερικές επαρχιακές εφημερίδες που έχουν το δικό τους κοινό και στόχο, καθώς και ορισμένες εξιδεικευμένες εκδοτικές προσπάθειες, που τα καταφέρνουν γιατί απευθύνονται σε "hard core" κοινό. 

Έτσι οι αντιδράσεις και κατηγορίες για "ξεπούλημα" από αρκετές "αριστερές" ιστοσελίδες και ομάδες στα κοινωνικά δίκτυα για την πώληση της εφημερίδας είναι "εκ των ουκ άνευ": πόσοι απ' αυτούς αγόραζαν ή στήριζαν την "Εφ.Συν."; Πόσοι ενημερώνονταν από τη σελίδα της εφημερίδας ή θυσίαζαν χρόνο και χώρο (στις σελίδες τους) για να την "προωθήσουν"; Σχεδόν κανείς. Επομένως το κλείσιμο ή η πώλησή της ήταν θέμα χρόνου...

Το δεύτερο ερώτημα που δημιουργείται είναι το γιατί αποφάσισε ο Δημήτρης Μελισσανίδης ν' αγοράσει μια εφημερίδα που δεν τον εκφράζει πολιτικά και που είναι "χαρακτηρισμένη". Η απάντηση σ' αυτό το ερώτημα έχει τρεις πλευρές:

α) Καταρχήν μπαίνει σφήνα στον κεντροαριστερό τύπο απέναντι στην "Ελευθεροτυπία" του Βαγγέλη Μαρινάκη (η οποία είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα επανεκδοθεί, πιθανότατα πριν τις επόμενες εκλογές).

β) Ενισχύει το οπλοστάσιο του ("Ναυτεμπορική", "Epsilon") με ένα δυνατό όνομα, το οποίο είναι γνωστό για την πολιτική του στόχευση και για το ερευνητικό του ρεπορτάζ, πράγμα που μέχρι στιγμής δεν είχε και τέλος,

γ) Διατηρώντας η εφημερίδα τον "(κεντρο)αριστερό" της προσανατολισμό θα μπορεί να ενισχύσει την αντιπολιτευτική του δράση ("χτυπώντας" τον Μητσοτάκη και τον κύκλο του), χωρίς να φαίνεται άμεσα ο ίδιος - ακολουθώντας το παράδειγμα του Βαγγέλη Μαρινάκη, ο οποίος μέσω του in.gr, έχει πάρει "δυναμικές" πρωτοβουλίες κατά καιρούς, προκαλώντας "πονοκέφαλο" στο Μαξίμου. Τόσο ο κ. Μαρινάκης όσο και ο κ. Μελισσανίδης παραμένουν "δεξιοί", αλλά αυτό δεν τους εμποδίζει να ενισχύουν και τους "απέναντι". Αυτό γινόταν για χρόνια (και συνεχίζει να γίνεται έως και σήμερα) μέσω άμεσης χρηματοδότησης. Αλλά άλλο η πολιτική τοποθέτηση άλλο τα συμφέροντα. Και οι συγκεκριμένοι επιχειρηματίες δίνουν "οξυγόνο" ώστε να συνεχίσει να υπάρχει αντιπολιτευτικός και καταγγελτικός λόγος. Κακά τα ψέμματα χωρίς αυτούς ο χώρος θα είναι περιθωριοποιηθεί αισθητά, κάτι που δε θα ήταν καλό για κανέναν... 

Δεν υπάρχουν σχόλια: