Πέμπτη 22 Οκτωβρίου 2015

Εξελίξεις στο προσφυγικό: η "έξυπνη" Τουρκία και η "χαζή" Ελλάδα

Τελικά ο μόνος λαός στον οποίο πρέπει να βγάλει κανείς το καπέλο είναι οι Τούρκοι. Στο Β' Παγκόσμιο Πόλεμο δεν έριξαν μια ντουφεκιά, συνεργάστηκαν ουσιαστικά με τον άξονα και παρόλα αυτά κατάφεραν να βγουν αλώβητοι (μην πούμε νικητές). Έκαναν εισβολή στην Κύπρο, παραμένουν εκεί και παρόλα αυτά τα πράγματα κυλούν σα να μη συμβαίνει τίποτα - την ίδια στιγμή που η Κούβα και το Ιράν υφίστανται εμπάργκο για λιγότερα (ή για τίποτα). Τώρα χρησιμοποιούν τον πόλεμο στην Συρία για ν' ανοίξουν ενταξιακά κεφάλαια και συνομιλούν με την Μέρκελ έχοντας το πάνω χέρι - επιβάλοντας μάλιστα την ατζέντα τους πλήρως.Οι Τούρκοι βέβαια κάνουν τη δουλειά τους και την κάνουν καλά.
Το θέμα είναι τι κάνουμε εμείς ή μάλλον τι ΔΕΝ κάνουμε...
Καταρχήν επιτρέψαμε στο τουρκικό προξενείο στην Κομοτηνή να κάνει πλήρες παιχνίδι με τη μειονοτική ψήφο, και έτσι έχουμε - για πρώτη φορά μεταπολιτευτικά - 4 μειονοτικούς βουλευτές στο κοινοβούλιο, με αποτέλεσμα η πλειοψηφία στην περιοχή (που είναι οι Χριστιανοί) να έχουν λιγότερους βουλευτές (2) στην περιοχή.
Κατά δεύτερον εδώ και 4 χρόνια ακολουθούμε για λόγους οικονομίας μια πιο "υπομονετική" τάση στο θέμα των τουρκικών παραβιάσεων του εναερίου χώρου της χώρας, για λόγους οικονομίας. Είναι προφανές βέβαια ότι το όλο ζήτημα δεν θα έπρεπε να υφίσταται, αλλά απ' τη στιγμή που υπάρχουν παραβιάσεις, οι αναχαιτήσεις είναι μονόδρομος...
Κατά τρίτον επιτρέπουμε (κατ' ουσίαν) σειρά τουρκικών προκλήσεων στο θέμα της υφαλοκρηπίδας (θυμηθείτε το θέμα με τις τουρκικές έρευνες για πετρέλαιο στο Αιγαίο), κρατώντας (παρά τις προεκλογικές εξαγγελίες) μια παθητική στάση στο θέμα της ΑΟΖ.
Κατά τέταρτον, φτάσαμε στο σημείο ν' ανεχόμαστε τουρκικές προκλήσεις και αμφισβητήσεις εντός της ελληνικής Βουλής (θυμηθείτε το σχετικό περιστατικό εδώ) - μια στάση που ξεκίνησαν επί του ανεκδιήγητου Ευάγγελου Βενιζέλου και συνεχίζονται μέχρι σήμερα.
Και φτάνουμε στο σήμερα.
Όπου οι Ευρωπαίοι μας "προτείνουν" κοινές περιπολίες στο Αιγαίο με τους Τούρκους - την ίδια ώρα που κλείνουν το μάτι στην κατάργηση της βίζας (που στην πράξη σημαίνει ελευθερία κινήσεων στους Τούρκους εντός της Ε.Ε.), εγκαλώντας μας για τη φύλαξη των συνόρων της χώρας μας, κάτι που όχι μόνο είναι απαράδεκτο ως σκέψη αλλά και εθνικά επιζήμιο.
Για την ώρα - φυσιολογικά- αρνούμαστε ως χώρα αλλά αν αργότερα κάποιο παρόμοιο θέμα τεθεί κάτω από το τραπέζι σε σύνδεση με κάποια δόση, ποιος μπορεί να μας εγγυηθεί ότι η κυβέρνηση δε θα δεχτεί να κάνει μια "μικρή" ή μεγάλη υποχώρηση; Ήδη ο Γιούνκερ ανασκεύασε και αντί για "κοινές περιπολίες" ζητάει "κοινές δράσεις", που όμως (και σύμφωνα με το "white paper" της πρόσφατης συνόδου για το προσφυγικό) υπονοεί τις κοινές περιπολίες.
Αντί δηλαδή η χώρα μας να απαιτήσει και να πάρει ουσιαστικά ανταλλάγματα για το ότι είναι η πρώτη γραμμή άμυνας της Ε.Ε. για το προσφυγικό κύμα, παραμένει θύμα των καταστάσεων, την ίδια ώρα που η Τουρκία αναμένεται να πάρει τεράστια χρηματικά και ενταξιακά ανταλλάγματα με άνοιγμα κεφαλαίων που η πιο πρόσφατη έκθεση του ευρωκοινοβουλίου δεν θα επέτρεπε ούτε καν να συζητηθούν...
Δεν είναι τυχαίο ότι λόγω Μνημονίου, η Κύπρος βρέθηκε σε δυσχερή θέση και έκανε πολλά βήματα υποχώρησης - και απ' ότι φαίνεται οδηγείται με μαθηματική ακρίβεια σε ένα σχέδιο, μπροστά στο οποίο το σχέδιο Ανάν, φαντάζει σχέδιο αποχώρησης των τουρκικών στρατευμάτων.
Παρόμοια και η χώρα μας, τα τελευταία 5 χρόνια έχει κάνει σειρά υποχωρήσεων σε όλα τα εθνικά θέματα.
Αλλά κάποια στιγμή πρέπει να μπει και ένα στοπ και να γίνει επιτέλους ανάληψη ευθυνών. Θα γίνει όμως;
(Το σκίτσο που βρίσκετε ακριβώς από πάνω εκφράζει μια από τις απορίες μας...Ποιος είναι ο ρόλος των "πλούσιων" χωρών του Κόλπου στο προσφυγικό από χώρες τις Μέσης Ανατολής; Γιατί δε προσπαθούν ν' απαλύνουν τον πόνο των συνανθρώπων μας και αυτοί, ιδιαίτερα εφόσον αυτοί οι πληθυσμοί είναι πιο κοντά πολιτιστικά και θρησκευτικά σ' αυτούς; Γιατί πρέπει να σηκώσει πλήρως το βάρος η Ευρώπη)

Κυριακή 18 Οκτωβρίου 2015

Μια επιτροπή "σοφών" της κακιάς ώρας και το νέο ασφαλιστικό

Ας υποθέσουμε ότι κάποιος μαζεύει μια ομάδα από επιστήμονες που ψοφάνε να έχουν ακροατήριο και να πληρώνονται για να λένε τη γνώμη τους, και τους λέει: "Κοιτάξτε...Είχα μαζέψει χρήματα από κάτι κακομοίρηδες. Τους παραμύθιαζα ότι όταν μεγαλώσουν θα τους τα δίνω πίσω λίγα-λίγα και με τόκο. Με πίστεψαν. Αλλά τα λεφτά τα έφαγα από δω και από κει και δεν έχω να τους δώσω σχεδόν τίποτα. Μπορείτε να σκεφτείτε κάτι που να κάνει τα μαύρα χάλια του ταμείου να φαίνονται ως δική τους ευθύνη και να καλυφθεί έτσι το φαγοπότι που έγινε; Αν μπορείτε να βάλετε και στο πόρισμα μερικές μπούρδες περί αλληλεγγύης των γενεών, ακόμα καλύτερα". Και αυτοί κάθονται και σκέφτονται...Την ίδια στιγμή αυτός ο κάποιος, βάζει τον Χατζηαβάτη του (όλοι οι έχοντες εξουσία έχουν ένα Χατζηαβάτη) ν' αρχίσει να διαλαλεί ότι το αφεντικό του βρήκε "σοφούς" να βρουν τη λύση και πως αυτή η λύση "θα είναι δίκαιη". Και το λέει, το λέει, το λέει μέχρι που μια σειρά από αποβλακωμένους κακομοίρηδες πιστεύουν στη σοφία των επιστημόνων της δεκάρας και περιμένουν το θεόσταλτο κείμενό τους...Και τελικά αυτοί οι "σοφοί" βγάζουν ένα κείμενο που βγάζει τον απατεώνα λάδι και καταλήγει να χρεώνει τους κακομοίρηδες με το μισό του ποσού που έδωσαν προς φύλαξη...Τότε τι έπρεπε να γίνει κανονικά; Αν η κοινωνία λειτουργούσε και είχε αντανακλαστικά, θα έπρεπε οι πολίτες να βγουν στους δρόμους μπας και τρομάξουν "οι σοφοί" (που έναντι αμοιβής βγάζουν εκ του ασφαλούς συμπεράσματα για τα λεφτά των άλλων) και ο απατεώνας και σοβαρευτούν λίγο...

Όμως δυστυχώς όχι...Στην χώρα μας, οι "σοφοί" έβγαλαν το συμπέρασμά τους και προτείνουν διάφορα σενάρια - το ένα χειρότερο από τ' άλλο. Από την μια προτείνουν οι συντάξεις να εξαρτώνται από τι περιουσία έχει ο καθένας μας (άραγε γιατί δεν μείωναν ανάλογα και τις εισφορές κατά τη διάρκεια του εργασιακού βίου) ή το πόσα χρόνια αναμένεται να ζήσει (δεν υπάρχει θέμα του να βγει η ρήτρα ως αρνητική βέβαια παρά την διάθεση της κυβέρνησης - αυτή η γενιά των Ελλήνων και η επόμενη θα ζήσει λιγότερο με τόσους αποκλεισμούς στην υγεία). Από την άλλη προτείνουν μειώσεις στο ποσοστό αναπλήρωσης από το 70% στο 55% (κάτι που βέβαια οι συνταξιούχοι π.χ. του Δημοσίου δεν υπολόγιζαν όταν πλήρωναν τις υψηλότατες εισφορές τους), κατάργηση ή ενσωμάτωση των επικουρικών και φυσικά περιορισμό των παροχών (λες και κάποιος βλάκας που πληρώνει 6000 ευρώ τον χρόνο θα είναι ευχαριστημένος με σύνταξη των 700 ευρώ και συμμετοχή 25% στα φάρμακα - ΟΤΑΝ βγει στη σύνταξη). Για να μην πούμε για την ενοποίηση των ταμείων που θα βάλει στο ίδιο τσουβάλι τον καταχρεωμένο ΟΑΕΕ και το (ακόμα και σήμερα) σε αξιοπρεπή κατάσταση (με περιουσία και αποθεματικό) ΕΤΑΑ.

Για το πόσο αστείο ακούγεται αυτό αρκεί να πάρουμε το παράδειγμα του ασφαλισμένου στο ΕΤΑΑ: Αν έχει ξεκινήσει να δουλεύει στα 23 του, θα έχει πληρώσει (όντας σε χαμηλή ασφαλιστική κατηγορία) κατά μέσο όρο 4 χιλιάδες ευρώ τα πρώτα 15 χρόνια του εργασιακού του βίου και 6 χιλιάδες ευρώ ανά έτος τα υπόλοιπα 29, μαζεύονται (χωρίς προσαυξήσειςκαι χωρίς να έχει πάρει ούτε ένα ευρώ τόκο για τα καταβεβλημένα ποσά) περίπου 234000 ευρώ. Με δεδομένο ότι οι Έλληνες έτσι και αλλιώς πληρώνουν από τη τσέπη τους γιατρούς και φάρμακα, καταλαβαίνει κανείς ότι με μια προσεκτική διαχείρηση η αποδιδόμενη σύνταξη θα έπρεπε να είναι ικανή για να ζήσει κανείς αξιοπρεπώς προς το τέλος της ζωής του...

Αλλά αντίθετα οι "σοφοί" επιζητούν κάτι άλλο: όπως αναφέρουν "Τα Νέα" ι μειώσεις θα κυμανθούν από 20% έως 30% (στις συντάξεις άνω των 1000 ευρώ), με αποτέλεσμα ένας συνταξιούχος των 1.300 ευρώ (σύνολο κύριας και επικουρικής) να έχει ετήσια απώλεια 3.900 ευρώ (μείωση 25%). Δηλαδή θα χάσει 3 συντάξεις. Τιμωρούνται δηλαδή όσοι εμπιστεύτηκαν τα χρήματά τους στο κράτος και μάλιστα με τρόπο παρανοϊκό...

Παράλληλα, τόσο οι νέοι ενιαίοι κανόνες για τον υπολογισμό των συντάξεων (σε Δημόσιο, ΔΕΚΟ, ιδιωτικό τομέα) όσο και η ενοποίηση όλων των ασφαλιστικών ταμείων θα δημιουργήσουν νέο τοπίο για τους νέους συνταξιούχους με συντάξεις τύπου ΙΚΑ και μικρότερες από τις σημερινές - ανεξάρτητα με το τι έχουν συνεισφέρει στο ασφαλιστικό μέχρι σήμερα...

Μετά απ' αυτά, μπορεί κανείς να μην θεωρήσεις τους κυρίους της κυβέρνησης (και κυρίως τους κυρίους Τσίπρα και Κατρούγκαλο) ως απατεώνες του χειρίστου είδους; Ιδιαίτερα για τον κύριο Κατρούγκαλο, έχουμε ν' αναφέρουμε ότι ως ιδιώτης είχε πολλαπλώς καταφερθεί (και αγωνιστεί έναντι αμοιβής) για τη διατήρηση των συντάξεων, ενώ ως υπουργός ετοιμάζεται να νομοθετήσει τ' αντίθετα.

Παρότι απ' αυτή την χώρα η ελπίδα και η λογική έχουν μεταναστεύσει εδώ και χρόνια, θα είχε ενδιαφέρον αν μπορούσαμε να έχουμε μια απάντηση στα παρακάτω ερωτήματα:

α) Ποιος επέλεξε τους "σοφούς"; Γιατί κύριε Κατρούγκαλε δεν βάλατε άλλους π.χ. τον κύριο Ρωμανιά και τον κύριο Ρομπόλη στην επιτροπή; Μήπως αυτοί παραήταν "σοσιαλιστές" για να συμπεριληφθούν σε μια επιτροπή που έπρεπε να προτείνει μειώσεις με κάθε κόστος για να δικαιολογήσει τ' αδικαιολόγητα;

β) Γιατί κύριε Τσίπρα και κύριε Κατρούγκαλε δε προωθήσατε μια από τις λίγες προτάσεις των προηγούμενων κυβερνήσεων (την οποία προεκλογικά ο ΣΥΡΙΖΑ ενστερνιζόταν) η οποία σχετιζόταν με την αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας (με τη διατήρηση της υπό δημόσιο έλεγχο) υπέρ του ασφαλιστικού συστήματος;

γ) Γιατί κύριε Τσίπρα και κύριε Κατρούγκαλε, 10 μήνες στην κυβέρνηση δεν έχει ληφθεί ούτε μισό μέτρο ενάντια στην εισφοροδιαφυγή που αποτελεί γάγγραινα για τ' ασφαλιστικά ταμεία;

δ) Αν έρθει το ΣτΕ και ακυρώσει ως άδικο τον καινούργιο τρόπο υπολογισμού των συντάξεων, θα πληρώσετε αναδρομικά τα χρωστούμενα ή θα συνεχίσετε την παρελκυστική τακτική των προηγουμένων κυβερνήσεων, την οποία ως αντιπολίτευση στηλιτεύατε;

και τέλος

ε) Ποιος έλεγε προεκλογικά "όχι μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις";

(Περισσότερες αλήθειες για το τι σημαίνει το πόρισμα υπάρχουν εδώ, στο δημοσίευμα της "Εφημερίδας των Συντακτών").

Πέμπτη 15 Οκτωβρίου 2015

Ένα πολυνομοσχέδιο με μέτρα της συμφοράς και μια ιδιωτικοποίηση που θα μπορούσε να είναι "αξιοποίηση"

Μνημονιακότεροι των τροϊκανών...Δεν εξηγείται αλλιώς: οι Πρωθυπουργοί και οι συν αυτώ, όταν εκλέγονται μεταλλάσονται και μετατρέπονται σε "τροϊκανούς". Τα ίδια έπαθε και ο Σαμαράς (ο οποίος βέβαια είχε πάθει την μετάλλαξη από τη στιγμή που βγήκαν τ' αποτελέσματα των εκλογών του 2012), τα ίδια τώρα και ο αγαπητός σε όλους μας Αλέξης.

Από που ν' αρχίσει κανείς; Από το πολυνομοσχέδιο που εξισώνει (προς τα κάτω) συντάξεις και παροχές και καταργεί τις συντάξεις των υπερηλίκων που δεν έχουν στον ήλιο μοίρα; Από την κατάργηση της επιλογής ασφαλιστικής κατηγορίας στους ασφαλισμένους του ΕΤΑΑ, που είχε δώσει μια ανάσα σε δεκάδες χιλιάδες ασφαλισμένους που μπόρεσαν έτσι αντί για 3 χιλιάρικα το εξάμηνο να δίνουν δύο (και κάτι) και ν' ανασάνει το πολύπαθο ταμείο, που τόσο χτυπήθηκε από το κούρεμα των ομολόγων; Από την άμεση αύξηση των ορίων ηλικίας για όλους; Από την αύξηση της φορολόγησης - στα πάντα; Από τις εκκρεμείς φορολογικές υποθέσεις που παραγράφονται στο τέλος του έτους - αλλά το πολυνομοσχέδιο δε φροντίζει να υπάρξει καθυστέρηση - και με ευθύνη του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ την ίδια στιγμή καθίστανται ληξιπρόθεσμες (και έντοκες) όλες οι οφειλές άνω του 1 ευρώ; Για τις 100 δόσεις που ο αριθμός της θα ανεβοκατεβαίνει ανάλογα με τις ορέξεις της εφορίας;
Να περάσουμε στα μέτρα της συμφοράς όπως τον ΕΝΦΙΑ εξωτερικού (που προς το παρόν μπαίνει σε πάγο αφού η τρόικα έχει ενστάσεις για την επιβολή του, παρά το ότι τα ντόπια παπαγαλάκια - πρώην ΝΔ και τώρα ΣΥΡΙΖΑ - έλεγαν το αντίθετο); Την εμμονή της ΣΥΡΙΖΑϊκης διοίκησης του ΤΑΙΠΕΔ για αποκρατικοποίηση του ΟΛΠ, τη στιγμή που το μνημόνιο και οι συμφωνίες μιλούν για "αξιοποίηση" και όχι για πώληση;  Για τις αυξήσεις - με "πόνο ψυχής" στα εισιτήρια των λεωφορείων που έρχονται - πέραν του 10% που αναλογούν στην αύξηση του ΦΠΑ - προφανώς "για να τιμωρηθούν οι πλούσιοι που παράτησαν τ' αυτοκίνητά τους στα γκαράζ και χρησιμοποιούν τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς" (όπως εύστοχα διαβάσαμε στα social media);

Να μιλήσουμε λίγο τα "κατεπείγοντα" νομοσχέδια που πλέον είναι καθεστώς και θεσμός - κάτι που προηγουμένως κατηγορούσε ως αντιπολίτευση ο ΣΥΡΙΖΑ; Το κορυφαίο δε είναι άλλο: είναι η δήλωση του κυρίου Βούτση πως το συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα αποτελεί αβίαστη επιλογή της κυβέρνησης. «Δεν έχουμε πίεση απ’ εξω, θα μπορούσαμε και Σάββατο ή και Δευτέρα να το τελειώσουμε, αλλά αφού γίνεται μέχρι την Παρασκευή…» υποστήριξε ο πρόεδρος της Βουλής και γύρισε στο γραφείο του...Τρία χρόνια πριν αν άκουγε κάτι τέτοιο από τον Μεϊμαράκη ή τον Πετσάλνικο θα είχε πάρει σβάρνα τα κανάλια και θα κατηγορούσε την κυβέρνηση για αντιδημοκρατικές πρακτικές...Και θα είχε και δίκιο...

Κυριακή 11 Οκτωβρίου 2015

Μόνιμα capital controls - ένα άκομα δεξιό μέτρο από μια "αριστερή" κυβέρνηση

Πριν από δυόμιση χρόνια είχαμε γράψει ότι στόχος των μνημονιακών κυβερνήσεων είναι o απόλυτος έλεγχος της καθημερινότητάς μας - σε όλα τα επίπεδα και όσο αφορά όλες τις πτυχές της ζωής των Ελλήνων.

Δυστυχώς μετά από δύο εκλογικές αναμετρήσεις και ένα αντιμνημονιακό "όχι" αποδεικνύεται ότι η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, που στηρίζεται σε 140+ "αριστερούς" (και υποτίθεται υπέρμαχους των δικαιωμάτων των πολιτών) δε διαφέρει καθόλου - τουλάχιστον όσο αφορά αυτό το στόχο. Μάλιστα τολμάει να προχωρήσει ένα βήμα παραπέρα, κάνοντας κάτι που καμία "δεξιά" ή "σοσιαλιστική" κυβέρνηση δεν έχει τολμήσει να κάνει στο δυτικό κόσμο, αφού (όπως αποκαλύπτει το "Βήμα της Κυριακής" ετοιμάζεται να επιβάλλει υποχρεωτική χρήση καρτών στις συναλλαγές δημοσίων υπαλλήλων και συνταξιούχων και έλεγχο στις αναλήψεις μετρητών απ΄αυτές τις ομάδες, περικόπτοντας στις παραπάνω κατηγορίες την εβδομαδιαία λήψη μετρητών από τις τράπεζες στα 150 ευρώ από τα 420 ευρώ που είναι σήμερα.

Το μέτρο αυτό (που θα το ζήλευε και ο Κιμ Γιονγκ Ουν στην Βόρεια Κορέα) υποτίθεται ότι θα "καταπολεμήσει" τη φοροδιαφυγή, αλλά και χωρίς να θέλουμε να υποστηρίξουμε την ύπαρξη μιας ακόμα θεωρίας συνωμοσίας, στην πραγματικότητα έχει σχεδιαστεί ώστε να "κρατήσει" τη ροή του χρήματος ελεγχόμενη: προφανώς τόσο οι δημόσιοι υπάλληλοι αλλά και οι συνταξιούχοι δεν μπορούν να φοροδιαφύγουν, αφού (στη θεωρία τουλάχιστον) τα χρήματα που λαμβάνουν είναι γνωστά στις φορολογικές αρχές και επομένως τόσο το πόσα όσο και το πότε εισπράτονται είναι φανερά και δεν μπορούν να "ξεχαστούν" κατά τη συμπλήρωση των φορολογικών δηλώσεων.

Έτσι η κυβέρνηση "της αριστεράς" θεσμοθετεί ένα ακόμα μέτρο που σκοπό έχει το να κάνει τη ζωή στην χώρα μας ακόμα πιο ανυπόφορη απ' ότι είναι και να ενισχύσει την κερδοφορία των τραπεζών, επιβάλλοντας ένα έμμεσο χαράτσι υπέρ τους - ένα χαράτσι που θα το πληρώνουν τόσο οι καταναλωτές (υπηρεσιών και προϊόντων) όσο και οι έμποροι και ελεύθεροι επαγγελματίες. Έτσι όχι μόνο θα έχουμε τον ΕΝΦΙΑ - μόνιμο "χαράτσι"-ενοίκιο στην ακίνητη περιουσία μας - αλλά παράλληλα θα έχουμε το κράτος συνέταιρο στο πως (και που) θα διαθέτουμε τα - νομίμως αποκτηθέντα - χρήματά μας.

Προφανώς οι συνταξιούχοι και οι δημόσιοι υπάλληλοι είναι μόνο η αρχή. Απλά σ' αυτούς είναι εύκολο να επιβληθεί κάτι τέτοιο, αφού τα χρήματα πάνε σ' αυτούς μέσω κρατικών (ή ελεγχόμενων από το κράτος) φορέων.

Το ερώτημα μας όμως είναι άλλο: μήπως είναι απαραίτητο η κυβέρνηση (για πρώτη φορά) να σταθεί ειλικρινής και να μας πει την πραγματική αιτία της επιβολής αυτού του μέτρου; Γιατί δεν μας λένε ότι έτσι θέλουν τον περιορισμό του πραγματικού χρήματος - βάζοντας αντί IOU πιστωτικές ή χρεωστικές κάρτες; Το σχέδιο τουλάχιστον του Βαρουφάκη ήταν πιο έξυπνα δομημένο και είχε και μακροπρόθεσμα πλεονεκτήματα. Εδώ και τα χρέη των τραπεζών φορτωθήκαμε, το χρέος δε θα μειωθεί (πραγματικά) και εκτός από ένα τερατωδώς υψηλό ΕΝΦΙΑ θα έχουμε το κράτος συνέταιρο και στους τραπεζικούς λογαριασμούς μας, με την εφαρμογή ενός ΑΝΤΙ-ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟΥ μέτρου. Γιατί πως θα δικαιολογηθεί στο ΣτΕ ένα τέτοιο μέτρο, αν υποτίθεται, η χώρα βιώνει μια οικονομική ομαλότητα και "έχουν ξεπεραστεί οι κίνδυνοι οικονομικής καταστροφής της χώρας";

Και τέλος το ερώτημα των 3000 ευρώ: πόσοι από τους "αριστερούς" βουλευτές θα ψηφίσουν ώστε να επιβληθεί ένα μέτρο βγαλμένο από το "1984" του Όργουελ στον ελληνικό λαό;

(ΥΓ Το ίδιο απαράδεκτα είναι και τα σενάρια για μηδενικό αφορολόγητο για όσους βγάζουν παραπάνω από 12000 ευρώ το χρόνο. Δώδεκα χιλιάδες ευρώ το χρόνο είναι 1000 ευρώ το μήνα, με τα οποία - αν βάλεις τις υποχρεώσεις μιας μέσης ελληνικής οικογένειας απέναντι - δε μπορείς να επιβιώσεις χωρίς να δημιουργήσεις χρέη. Το κράτος επομένως - του οποίου ηγείται μια αριστερή κυβέρνηση - στην πραγματικότητα ωθεί τους πολίτες στη φοροδιαφυγή και όσους δεν μπορούν να το κάνουν στην έξοδο από την χώρα. Αυτή είναι η τραγική πραγματικότητα. Μόνο αυτοί που ΔΕΝ μπορούν να φύγουν - βλ. συνταξιούχοι - θα μείνουν να πληρώνουν τα Μνημόνια του Σαμαρά, του Παπανδρέου και του Τσίπρα). 

Δευτέρα 5 Οκτωβρίου 2015

Η κυβέρνηση και ο ΕΝΦΙΑ εξωτερικού

Το ότι η κυβέρνηση προσπαθεί να βγάλει χρήματα από παντού - χρησιμοποιώντας ακόμα και τρόπους που ως αντιπολίτευση θεωρούσε επαχθείς - είναι γεγονός. Όπως επίσης είναι γεγονός ότι προσπαθεί και θέλει να βρει καινούργιους τρόπους να ξεζουμίσει τους Έλληνες φορολογούμενους, ακόμα και αν οι τρόποι αυτοί είναι αμφιβόλου συνταγματικότητας και αντίθετη με τα διεθνώς αποδεκτά.

Τελευταίο αποδεικτικό του ότι η κυβέρνηση λειτουργεί με βάση την παροιμία "ο βρεγμένος από τα μαλλιά του πιάνεται" είναι ο αποκαλούμενος "ΕΝΦΙΑ εξωτερικού". Οι ιδιοφυείς, και καθόλα αριστεροί βεβαίως-βεβαίως, ιθύνοντες της κυβέρνησης, ξεχνώντας τα όσα έλεγαν προεκλογικά περί "άδικου φόρου" για τον ΕΝΦΙΑ (για τον οποίο είχαν υποσχεθεί πολλαπλώς ότι θα τον καταργήσουν), έκαναν ένα βήμα παραπάνω και αποφάσισαν ότι τελικά δεν είναι άδικος και όχι μόνο αναπτύσουν νέες, υψηλότερες κλίμακες, όχι μόνο ετοιμάζουν να περιορίσουν τις εξαιρέσεις και τα (όποια) αφορολόγητα υπάρχουν, αλλά παράλληλα είναι στις τελικές συζητήσεις (και φυσικά με τις ευλογίες της τρόικας) ώστε να εισάγουν έναν ΕΝΦΙΑ ο οποίος θα καλύπτει όλα τ' ακίνητα τα οποία κατέχουν οι Έλληνες φορολογούμενοι στο εξωτερικό.

Τώρα το πως γίνεται να θέλει το ελληνικό κράτος να βάλει φόρο σε κάτι που είναι εκτός ελληνικής επικράτειας και δεν είναι ελληνικό έδαφος, αυτό αποτελεί πραγματικά απορίας άξιο. Είναι τόσο σίγουροι δηλαδή στην κυβέρνηση ότι π.χ. η κυβέρνηση των ΗΠΑ θα δεχτεί να επιβληθεί ένας ετήσιος φόρος σ' ένα ακίνητο στο Ν. Τζέρσεϊ που κατέχει Έλληνας φορολογούμενος από χρήματα που εξήχθησαν νόμιμα από την Ελλάδα ή που αποκτήθηκαν με νόμιμη εργασία στις ΗΠΑ; Αντίστοιχα θα επιτρέψει η Βρετανική κυβέρνηση να έρθει η Ελληνική εφορία να χρεώσει - με τα τετραγωνικά φανταζόμαστε ή με τιμές ζώνης που θα υπολογίσει η ίδια δίχως άλλο - ετήσιο φόρο ένα μαγαζί fish and chips που ανήκει σε κάποιον Έλληνα στο Λιντς;  Ας είμαστε σοβαροί... Καμία σοβαρή χώρα δεν θα το δεχόταν, ούτε θα το επέτρεπε, για τους ίδιους λόγους που δεν επιτρέπεται η φορολογία καταθέσεων που περιλαμβάνουν χρήματα που αποκτήθηκαν νόμιμα στην χώρα που είναι κατατεθημένα: είναι απλά παραβίαση κυριαρχίας.

Βέβαια οι πονηροί ιθύνοντες - οι ίδιοι που πέρσυ εξαπέλυαν μύδρους για τον φόρο αυτό - τονίζουν ότι δε θα υποβληθεί φόρος παντού αλλά "αν ένα ακίνητο στο εξωτερικό έχει επιβαρυνθεί με υψηλότερο φόρο σε σχέση με αυτό που προκύπτει με βάση τον «ελληνικό» συντελεστή, τότε ο ιδιοκτήτης δεν θα επιβαρυνθεί επιπλέον.Στην αντιθετη όμως περίπτωση θα κληθεί να πληρώσει τη διαφορά." Την ίδια ώρα προσπαθούν να καθησυχάσουν τον κόσμο λέγοντας ότι ο φόρος θα επιβληθεί σε "περιουσιακά στοιχεία που διαθέτουν Έλληνες φορολογούμενοι στο εξωτερικό αλλά ζουν στην Ελλάδα"και όχι ανεξαιρέτως σε όλους τους Έλληνες, όπως αναφέρει το έγκυρο (και με ΣΥΡΙΖΑ και με ΝΔ) ρεπορτάζ του Βήματος.

Τα δημοσιογραφικά παπαγαλάκια τονίζουν πάντως - για να λυάνουν τις αντιδράσεις - ότι ο φόρος αυτός δεν είναι ελληνική εφεύρεση (πράγμα που όντως είναι αληθές) και ότι είχε "σημαντικά αποτελέσματα", παραβλέποντας να μας πουν ότι ο νόμος απέτυχε εισπρακτικά και ότι η βασική σκέψη των πολιτικών κομμάτων στην Ιταλία είναι η κατάργησή του, το συντομότερο δυνατό, αφού επηρέασε όχι μόνο τους Έλληνες, αλλά και όσους αλλοδαπούς φορολογούμενους με Ελληνικό ΑΦΜ ζουν στην Ελλάδα: οι περισσότεροι απέφυγαν να δηλώσουν τα πλήρη τους περιουσιακά στοιχεία και όσοι λειτούργησαν νομότυπα γκρινιάζουν γιατί βλέπουν την περιουσία τους να φορολογείται διπλά.

Το τι θα γίνει τελικά στην Ελλάδα θα το δούμε πάντως και σύντομα...